Η Μαρία είναι άνεργη και ψάχνει για δουλειά...
Ο Χρήστος απολύεται...
Ο μπαρμπα Στέλιος προσπαθεί να τα βγάλει πέρα
με την πενιχρή του σύνταξη...
...απέναντί τους, το Αφεντικό.
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011: Κολωνός
Ανοιχτό θέατρο λόφου Κολωνού
( Ιωαννίνων & Καπάνεως )
Στην Ελλάδα του μνημονίου, των χιλιάδων απολυμένων και της κατάργησης των εργασιακών δικαιωμάτων, το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να μιλήσεις γι' αυτά. Προσπάθησα ίσως, να κάνω ένα βήμα παραπάνω... Να μιλήσω γι' αυτά, αλλά από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων. Αυτών που παράγουν, αυτών που δουλεύουν στις πιο άθλιες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί, αυτών που δέχονται καθημερινά την βάρβαρη επίθεση του συστήματος.
Είπα να το κάνω και με λίγο χιούμορ. Όχι για να εξωραΐσω την πραγματικότητα, αλλά γιατί το γέλιο κουβαλάει μια αισιοδοξία. Μια αισιοδοξία για τις αστείρευτες δυνάμεις που κρύβει ο λαός μέσα του, για τους αγώνες που δίνει και πρέπει να δώσει για έναν καλύτερο κόσμο.
κωστάκης
Είμαστε ένα μάζεμα ανθρώπων, που απλά φιλοδοξεί να γίνει ακόμα πιο μεγάλο, χρησιμοποιώντας σα μέσο το θέατρο. Γι' αυτό καλούμε κόσμο να μας συντροφεύσει σε δρόμους, πλατείες και πάρκα, όπου έχουμε κανονίσει να σας παρουσιάσουμε τους προβληματισμούς μας, που μάλλον πιστεύουμε ότι είναι ίδιοι με τους δικούς σας.Είμαστε απλοί εραστές της τέχνης, δηλαδή ερασιτέχνες ηθοποιοί, οι οποίοι σίγουρα δεν παίζουμε θέατρο αφιλοκερδώς. Αντίθετα, φιλοδοξούμε να κερδίσουμε από εσάς την αληθινή επικοινωνία μαζί μας, κατά τη διάρκεια ή μετά το τέλος των παραστάσεων, οι οποίες γίνονται χωρίς χρηματικό αντίτιμο.
Τζιουλάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου