Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς το ποιες θα είναι οι εξελίξεις σ’ αυτή τη χώρα. Όχι μόνο στη σημερινή συγκυρία, αλλά και σε κάθε φάση που πέρασε τα τελευταία τρία χρόνια. Αφού μπήκαν οι Μαοϊκοί στις πόλεις. Και αντιμετώπισαν τα ζητήματα που προέκυψαν: Της εξάπλωσης της επιρροής τους στις λαϊκές μάζες, των δεσμών που έπρεπε να οικοδομήσουν, της ανατροπής των κυρίαρχων συσχετισμών εκεί, και της ανάδειξης των ζητημάτων που θα συσπείρωναν την συντριπτική πλειοψηφία του λαού για να το πετύχουν.
Εκείνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι, καταρχάς, το αντιδραστικό μπλοκ υποτίμησε το ΕΚΚΝ (Μαοϊκό) και τις δυνατότητες του. Φαίνεται από την τρέχουσα φιλολογία την περίοδο των εκλογών για τη Συντακτική Συνέλευση, όπου σε διάφορα έντυπα, ακόμη και αριστερής απόχρωσης, τους έδιναν την τρίτη θέση. Ήρθαν πρώτοι.
Όταν μπήκαν στις πόλεις είχαν κάποιους δεσμούς και ερείσματα, αλλά τα προβλήματα ήταν πολύ περισσότερα. Δεκαετίες παρέμβασης από την Ινδία αλλά και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ-Ευρωπαίοι) είτε άμεσα είτε μέσω των οικονομικών συμφωνιών και των διάφορων ΜΚΟ (που το 2006 αριθμούσαν τουλάχιστον 22.000 και σχετίζονταν με κάθε οικονομικό τομέα ή παροχή υπηρεσιών) είχαν δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου τα αστικά και φεουδαρχικά κόμματα κυριαρχούσαν και είχαν ρόλο εξαιτίας της εξάρτησης τους από αυτούς τους μηχανισμούς. Οι πόλεις είχαν περικυκλωθεί, αλλά έμεναν να γίνουν πολλά ακόμη για να κυριαρχήσουν οι επαναστατικές δυνάμεις και απόψεις.
Η πολιτική κατάσταση στο Νεπάλ και οι εξελίξεις απασχόλησαν, πέρα από τα στενά όρια του πολιτικού χώρου στον οποίο αναφέρονταν το ΕΚΚΝ (Μαοϊκό), και κομμάτια του ευρύτερου αριστερού κινήματος. Υπάρχουν καταγραμμένες απόψεις και εκτιμήσεις που ξεκινούν από την άνευ όρων στήριξη έως την καταδίκη και το χαρακτηρισμό της ηγεσίας του ΕΚΚΝ (Μαοϊκού), σήμερα πια, ως ρεβιζιονιστικής και υποταγμένης. Με πιο σοβαρή την κριτική που ασκεί το ΚΚ Ινδίας (Μαοϊκό).
Αρκετοί, μάλιστα, είχαν προβλέψει και την επικείμενη συντριβή τους.
Τα προβλήματα και οι δυσκολίες, είτε πρόκειται για εσωτερικές διαφωνίες που αφορούν την πάλη των δυο γραμμών είτε προκύπτουν από τις έως και ανοιχτές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, συνεχίζουν να απασχολούν το ΕΚΚΝ (Μαοϊκό).
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας είχαμε την συνέντευξη ενός στελέχους του κόμματος που δημοσιεύθηκε στα μέσα Δεκέμβρη (εδώ η συνέντευξη). Ήταν, όμως, ήδη παλιά νέα. Η εκτίμηση και η γραμμή πάλης είχε ήδη αλλάξει. Το κυρίαρχο που τίθεται πια είναι το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας.
Στα 1.200 χιλιόμετρα ανοιχτών συνόρων ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχουν καταγραμμένες τουλάχιστον 81 καταπατήσεις περιοχών του Νεπάλ από μεριάς της Ινδίας. Η κατάσταση έχει ενταθεί από τον περασμένο Απρίλη – Μάη, ιδιαίτερα στη διάρκεια του καλοκαιριού, όταν η Ινδία άσκησε πίεση στο ΚΚΝ (ΕΜΛ) να παραιτηθεί από την κυβέρνηση συνασπισμού και οδήγησε στην παραίτηση του Πρατσάντα και στην όξυνση του πολιτικού αδιεξόδου.
Τα στελέχη των αστικών κομμάτων πηγαινοέρχονται στο Δελχί σε ανύποπτο χρόνο. Στο εσωτερικό τους κυριαρχούν οι πιο απαξιωμένοι και υποταγμένοι πολιτικάντηδες, όχι όμως χωρίς προβλήματα.
Μέχρι στιγμής, κάθε προσπάθεια αυτών των κομμάτων να κινητοποιήσουν το λαό ενάντια στο ΕΚΚΝ (Μαοϊκό) έχει αποτύχει οικτρά. Αντίθετα φαίνεται πως το ίδιο έχει ενισχυθεί σημαντικά, κύρια από την βάση αυτών των κομμάτων. Και η αρθογραφία των αστικών εντύπων πολύ συχνά αναφέρεται σε κάποια επικείμενη διάσπαση –από στελέχη του ΚΚΝ (ΕΜΛ).
Τα σχέδια της αντίδρασης, ντόπιας και ξένης, δεν περιλαμβάνουν παρατηρητές, ούτε και αυτούς του ΟΗΕ. Για αυτό και για μήνες ο αστικός τύπος πλημμύριζε από άρθρα κατά της παρουσίας του ΟΗΕ στη χώρα. Η παραμονή των δυνάμεών του είναι ένα ζήτημα που ακόμη δεν έχει κλείσει. Κάτι ολίγον από Σρι Λάνκα θα λέγαμε.
Οι αντιδραστικές δυνάμεις γνωρίζουν καλά ότι ο αντίπαλός τους δεν είναι απλά ένα κόμμα, αλλά η πλειοψηφία του νεπαλέζικου λαού.
Γιατί, σύμφωνα με εκτιμήσεις του νεπαλέζικου στρατού, είναι πολύ μεγαλύτερος ο κίνδυνος που αποτελεί η Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας, απ’ ότι οι μαχητές του ΛΑΣ που βρίσκονται στα στρατόπεδα υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ. Έχει 6.000 στελέχη που είναι πρώην μαχητές του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού. Γνωρίζουν για τουλάχιστον 1.000 όπλα που έχουν στην κατοχή τους και ο αριθμός των μελών της είναι 100.000 τουλάχιστον από τα οποία τα 30.000 ενεργά.
Αν σε αυτά προστεθεί η αναβίωση των λαϊκών κυβερνήσεων στην ύπαιθρο, η κατάληψη γης και η αναδιανομή της σε ακτήμονες, οι λαϊκές κινητοποιήσεις στα τέλη του περασμένου Δεκέμβρη, αλλά και οι σημερινές κινητοποιήσεις για το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας και της ακύρωσης των συμφωνιών με την Ινδία φαίνεται ότι την πρωτοβουλία δεν την έχουν πάντα οι αντιδραστικοί, ούτε και μπορούν να καθορίζουν απόλυτα τις εξελίξεις με αυτά που έχουν στη διάθεσή τους.
Η Ινδία πολύ δύσκολα θα ανοίξει δυο μέτωπα. Ένα στο εσωτερικό της, με την επιχείρηση Πράσινο Κυνήγι που παίρνει διαστάσεις εμφυλίου πολέμου και αφορά μια περιοχή έκτασης ίσης με αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, και ένα στα σύνορά της με το Νεπάλ. Θα τελειώσει με το ένα για να ανοίξει το άλλο. Μένει να δούμε ποιο θα είναι το πρώτο.
Ο λαός του Νεπάλ ξεκίνησε πριν από 14 χρόνια να χαράζει το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον. Ούτε μια μέρα από αυτές που πέρασαν δεν ήταν εύκολη. Διδάχθηκε πολλά και ατσαλώθηκε στο πεδίο της ταξικής πάλης. Χωρίς να πάρει την άδεια από κανέναν και χωρίς να έχει κανένα έτοιμο πρόγραμμα.
Στην διάρκεια αυτών των χρόνων όχι λίγες φορές το ΕΚΚΝ (Μαοϊκό) αντιμετώπισε εσωκομματικές αντιθέσεις που αφορούσαν ζητήματα γραμμής. Για να τις ξεπεράσει και να συνεχίσει μπροστά. Κι ακόμη αγωνίζεται με αξιώσεις, παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.
Παρά τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχει ο καθένας, το κύριο καθήκον μας είναι η έκφραση της όσο το δυνατόν πιο πλατιάς αλληλεγγύης στο Νεπαλέζικο λαό. Οι μόνοι που μπορούν να στηρίξουν αυτόν τον αγώνα είναι οι λαοί του κόσμου. Γιατί είναι και δικός τους αγώνας.
www.southasiarev.wordpress.com
www.nepalnews.com
www.telegraphnepal.com
http://kasamaproject.org
http://www.democracyandclassstruggle.blogspot.com