Ποιοι κάνουν κουρελόχαρτα τις αποφάσεις του Συνεδρίου;
Ποιοι βγάζουν λάδι τον ιμπεριαλισμό για τις εξελίξεις στη χώρα μας;
Ποιοι δε βοήθησαν να σπάσει η απαγόρευση των διαδηλώσεων;
Στο συνέδριο της ΟΛΜΕ προτάθηκε από τους συνέδρους των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών η πραγματοποίηση αντιιμπεριαλιστικής, αντι-ΕΕ διαδήλωσης τις ημέρες της επίσκεψης Σόιμπλε (που ήταν ήδη γνωστή). Οι ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ είχαν ήδη αποχωρήσει από το Συνέδριο. Κανένας εκπρόσωπος από τις άλλες παρατάξεις (ΣΥΝΕΚ, Παρεμβάσεις – ΠΑΜΕ) δε δήλωσε διαφωνία (δημόσια τουλάχιστον) στην πρόταση αυτή και η πρόταση πέρασε ομόφωνα από το Συνέδριο. Η απόφαση αυτή του Συνεδρίου ήταν προς υλοποίηση καθώς δεν προέβλεπε καμία περαιτέρω απόφαση από τον νέο ΔΣ της ΟΛΜΕ.
Μετά από αυτό, θα έπρεπε η ΟΛΜΕ να καλέσει ανοιχτά χτες 18/7 σε διαδήλωση με αντιιμπεριαλιστικά και αντιΕΕ χαρακτηριστικά. Μετά την απαγόρευση των διαδηλώσεων που επέβαλε η κυβέρνηση, η διαδήλωση ήταν ακόμα πιο επιβεβλημένη ακριβώς για να σπάσει η απαγόρευση στην πράξη.
Αυτό όμως δεν έγινε. Ουτε κάλεσμα της ΟΛΜΕ υπήρξε, ούτε πανό στη διαδήλωση που έγινε.
Στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ που έγινε, υπερψηφίστηκε η πραγματοποίηση της διαδήλωσης μόνο από πέντε μέλη του ΔΣ (ΣΥΝΕΚ και Παρεμβάσεις). Κατά ψήφισαν έξι μέλη (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και ΠΑΜΕ) κι έτσι η πρόταση καταψηφίστηκε. Εχουμε λοιπόν να κάνουμε κάποιες ερωτήσεις: