Η εισηγητική ομιλία
Σήμερα, μετά από 6 χρόνια κρίσης αλλά και προηγούμενες δεκαετίες πειραματισμών και ψεύτικων προσδοκιών, γίνεται πλέον, ακόμη πιο φανερό ότι η αντιλαϊκή πολιτική δεν ανατρέπεται μέσα από διάφορες διεργασίες αναπαλαίωσης του πολιτικού σκηνικού, ανακύκλωσης πολιτικού προσωπικού, εναλλαγής κυβερνήσεων που κινούνται στις ίδιες ράγες: Της ΕΕ, της αναγνώρισης του χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός, του κεφαλαιοκρατικού δρόμου ανάπτυξης.
Σήμερα είναι επιτακτική αναγκαιότητα να μπει μπροστά η εργατική τάξη ως τάξη, να αναδειχτεί ξανά, όπως άλλες φορές στην ιστορία, σε πρωτοπόρα δύναμη απελευθέρωσης όλης της κοινωνίας, των φυσικών συμμάχων της των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, των φτωχών αγροτών, των νέων που σπουδάζουν, των γυναικών που βιώνουν την πολύμορφη ανισοτιμία, με άλλα λόγια, να γίνει ο ίδιος ο λαός πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
