ΑΝΤΑΡΣΥΑ- Πολιτική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πρωτοβουλίες

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε μεγάλη πολιτική εκδήλωση στις 14 Ιούλη στην Αθήνα, στη Γεωπονική Σχολή, στις 7.00 μ.μ., με στόχο να συζητήσουμε μαζί με όλους τους αγωνιστές που βρεθήκαμε μαζί στην δράση ή την θεωρητική και πολιτική διαπάλη, για την αποτίμηση των αγώνων, τις προοπτικές του κινήματος και τις πολιτικές προτάσεις και πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Πόσους νεκρούς θέλει η κυβέρνηση;

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Δεν άρχισε καλά η εβδομάδα, όπως κι οι περισσότερες εβδομάδες εδώ και μήνες. Άρχισε με διπλό «πυροβολισμό» Πάγκαλου. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υποστήριξε τηλεοπτικώς μεν ότι η «ιδεολογία της βίας, της αυθαιρεσίας και του ταξικού μίσους αρχίζει από την κ. Παπαρήγα και καταλήγει στη γειτονιά», αλλά εντύπως (συνέντευξη στα «Νέα»), το χόντρυνε: «Η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει έναν νεκρό», απάντησε σε ερώτημα αναγνώστη της εφημερίδας για το πώς η κυβέρνηση «εφαρμόζει τον νόμο στα λιμάνια».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ μου είναι αδιάφορη η αθυροστομία, η «αιρετικότητα», η ιδιοσυγκρασία ή η κυκλοθυμία του ανδρός που τρέφει τα ΜΜΕ με ατάκες κι όποιον πάρει ο χάρος. Είναι άλλωστε ζήτημα άλλης επιστήμης η συνοχή και η συνέπεια σκέψης ενός πολιτικού που το 2001 δήλωνε ότι «θα φύγει από το ΠΑΣΟΚ αν γίνει ο Γιώργος Παπανδρέου γίνει αρχηγός», το 2007 διαβεβαίωνε ότι «δεν θα ξαναμιλήσει φιλικά με τον Γ. Παπανδρέου, δεν θα τον συγχωρήσει ποτέ» και το 2006 συμπέραινε ότι «από το 2000 και μετά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέλυσε τη χώρα». Αυτή η τελευταία εκτίμηση του κ. Πάγκαλου ενδεχομένως μας δίνει μια απάντηση στο ερώτημα γιατί δέχθηκε ασμένως να συμμετάσχει και σ’ αυτή την κυβέρνηση. Η ακαταμάχητη γοητεία της διάλυσης…

ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι οι νεκροί. Ποιος θέλει έναν νεκρό σ' αυτή την αναμέτρηση; Το ΚΚΕ δεν χρειάζεται ιδιαίτερη υπεράσπιση στο πεδίο αυτό. Άλλωστε, επικρίνεται συχνά -τουλάχιστον εξ αριστερών του- για υπερβολική νομιμοφροσύνη και αυτοπειθαρχία στον ακτιβισμό του. Αλλά μπορεί και δικαιούται, μαζί με όλη την αριστερά και τις δυνάμεις που υπερασπίζονται τα αυτονόητα σ’ αυτή την αναμέτρηση, να αντιστρέψει τα βέλη τού αντιπροέδρου της κυβέρνησης: πόσους νεκρούς θέλει ο κ. Πάγκαλος; Πόσους νεκρούς θέλει αυτή η κυβέρνηση; Πόσους νεκρούς θέλουν ο Θαπατέρο, ο Κάμερον, ο Σαρκοζί, η Μέρκελ, ο Μπερλουσκόνι, ο Σόκρατες, όλα τα εκλεκτά μέλη της «Διεθνούς της λιτότητας» που ρισκάρουν με τα όρια της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, με τα όρια επιβίωσης των ανθρώπων; Πόσους νεκρούς θέλουν; Χιλιάδες; Εκατομμύρια; Κανέναν, ακούγεται η σχεδόν αυτονόητη απάντηση, που ωστόσο δεν αποδεικνύεται από πουθενά. Το αντίθετο.

Πτώση για όλα τα κόμματα , εκτός από το Κ.Κ.Ε που ανεβαίνει στο 11,1% και τους Οικολ.Πρασ. στο 5% σύμφωνα με το γκάλοπ της Μetron Analysis για την Αυγή της Κυριακής.Εκτίμηση ψήφου, ΠΑ.ΣΟ.Κ 39,2%, Ν.Δ 28,3%,Κ.Κ.Ε 11,1%,Λ.ΟΡΘ.ΣΥ. 7,7%,ΣΥ.ΡΙΖ.Α 6%,Οικολόγοι Πράσινοι 5%.

“Ελεύθερη” πτώση του δικομματισμού - Εκτίναξη της αποχής

Σε καταπέλτη για τον δικομματισμό μετατρέπονται τα ευρήματα της έρευνας: Η ικανοποίηση από την κυβέρνηση πέφτει στο 13,4% (28,7% ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο και 23,7% τον Μάρτιο) ενώ η ικανοποίηση από την αξιωματική αντιπολίτευση φτάνει μόλις στο 5,2% (7,7% τον Δεκέμβρη, 10,5% τον Μάρτιο). Αντιστοίχως, στην πρόθεση το ΠΑΣΟΚ από 34,8% τον Μάρτιο πέφτει στο 27%, ενώ η Νέα Δημοκρατία συρρικνώνεται (19,5% από 28,3%). Στην εκτίμηση ψήφου το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει 39,2% (από 43%) και η Ν.Δ. 28,3% (από 28,9%). Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που εμφανίζει σταθερότητα στην πρόθεση ψήφου (7,6% από 7,5%), η οποία μετατρέπεται σε σημαντική άνοδο στην εκτίμηση (11,1% από 9,4%), ενώ το ΛΑΟΣ, παρά την κατρακύλα της Ν.Δ., πέφτει και στην πρόθεση ψήφου (5,3% από 6,8%) και στην εκτίμηση (7,7% από 8,4%).

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συγκεντρώνουν στην πρόθεση ψήφου 3,4% (από 3%) και στην εκτίμηση 5% (από 3,7%), ενώ “δεν ψηφίζω” απαντούν διπλάσιοι δηλαδή το 18,4% από 9%.

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η λαχειοφόρος για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η λαχειοφόρος για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ με την κλήρωση του πρώτου αριθμού του λαϊκού λαχείου την Τρίτη 6 Ιούλη.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ήρθαν σε επαφή με χιλιάδες εργαζόμενους, οργανώνοντας την επιτυχία των μεγάλων απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων. Μέσα και από αυτή τη διαδικασία έγινε σοβαρή προσπάθεια στην οργάνωσή τους στα συνδικάτα και ιδιαίτερα σε χώρους που δουλεύουν νέοι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και όλες τις άθλιες μορφές απασχόλησης. Ήταν συγκινητική η συμβολή συναδέλφων ανέργων που από το απαράδεκτο επίδομα ανεργίας προσέφεραν ότι ήταν δυνατόν.