Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ*
Στις 28.2.49, πριν από 61 χρόνια, τα κορμιά οκτώ αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, από τον χώρο του ΚΚΕ και της αριστεράς, σωριάζονταν από τα βόλια του στρατιωτικού αποσπάσματος της Βασιλικής Δημοκρατίας στη θέση "Σκοποβολή" του Γηροκομειού Πατρών. Το αίμα που κύλησε έβαψε το χαντάκι που βρίσκεται εκεί, πίσω από το ίδρυμα Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο, δίπλα στον δρόμο που οδηγεί στην Ξερόλακκα, εκεί που τώρα κατασκεύασε πλατεία ο Δήμος Πατρέων.
Ήταν τότε που η αξία της ζωής δεν ξεπερνούσε την τιμή μιας σφαίρας.
Η εκτέλεση αυτή ήταν κατάληξη της αποκάλυψης κομμουνιστικής γιάφκας στην οικία του παραγγελιοδόχου Γιάννη Μαντζούτσου, μέλους του ΚΚΕ, επί της οδού Πατρέως 75, δίπλα από την αναπαλαιωμένη Νομαρχία Αχαΐας, και μιας ολονύκτιας μάχης που ακολούθησε. Γι' αυτό οι Πατρινοί κράτησαν στη μνήμη τους, ανεξίτηλα τα γεγονότα.
Στις 28.2.49, πριν από 61 χρόνια, τα κορμιά οκτώ αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, από τον χώρο του ΚΚΕ και της αριστεράς, σωριάζονταν από τα βόλια του στρατιωτικού αποσπάσματος της Βασιλικής Δημοκρατίας στη θέση "Σκοποβολή" του Γηροκομειού Πατρών. Το αίμα που κύλησε έβαψε το χαντάκι που βρίσκεται εκεί, πίσω από το ίδρυμα Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο, δίπλα στον δρόμο που οδηγεί στην Ξερόλακκα, εκεί που τώρα κατασκεύασε πλατεία ο Δήμος Πατρέων.
Ήταν τότε που η αξία της ζωής δεν ξεπερνούσε την τιμή μιας σφαίρας.
Η εκτέλεση αυτή ήταν κατάληξη της αποκάλυψης κομμουνιστικής γιάφκας στην οικία του παραγγελιοδόχου Γιάννη Μαντζούτσου, μέλους του ΚΚΕ, επί της οδού Πατρέως 75, δίπλα από την αναπαλαιωμένη Νομαρχία Αχαΐας, και μιας ολονύκτιας μάχης που ακολούθησε. Γι' αυτό οι Πατρινοί κράτησαν στη μνήμη τους, ανεξίτηλα τα γεγονότα.