Ο πιο «κακός ο μαθητής» αποδεικνύεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, σύμφωνα με τα λεγόμενα του καθηγητή του στο κολέγιο Άμχερστ της Μασαχουσέτης, οικονομολόγου Ρίτσαρντ Γουλφ.
Μιλώντας στους φοιτητές του, ο οικονομολόγος κ. Γουλφ εκθέτει την πρότασή του για την αντιμετώπιση της κρίσης, που είναι η φορολόγηση των εχόντων, των πλουσίων δηλαδή, σε αντιδιαστολή με την άποψη που πρεσβεύει τον περαιτέρω δανεισμό του κράτους, τη λιτότητα και τον περιορισμό των κρατικών εξόδων.
Με αρκετό χιούμορ, ο καθηγητής ανατρέπει τα όσα πολλοί πιστεύουν για τον «μονόδρομο» που επιβάλλουν τα κρατικά ελλείμματα, μιλάει με τον δικό του τρόπο για τα αίτια της κρίσης στην Ελλάδα, για την ανισοκατανομή του πλούτου στη χώρα μας, αλλά και για τον πιο... «σκράπα» μαθητή που γνώρισε ποτέ: τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου.
Πηγή:www.zougla.gr
11 σχόλια:
Μπορεί να ήταν "ο ποιο κακός μαθητής", αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, ότι είναι ο ποιο καλός ο εκφραστής, ο ποιο συνεπής εκτελεστής των εντολών του κεφαλαίου.
Και γι΄αυτό άλλωστε, επιβραβεύεται από τους εντολοδόχους του.
Θα είναι ντροπή μας αν δεν του το αναγνωρίσουμε.
@Black Bedlam
Εύστοχη παρατήρηση !
Εγώ πιστεύω πως ο ΓΑΠ ίσως είναι ο Eduard Bernstein της Ελλάδας τηρουμένων αναλογιών και εποχών
Φίλε Red Star, νομίζω ότι εκεί που έχει ενδιαφέρον να σταθεί κανείς, σχετικά με την ομιλία του αμερικάνου καθηγητή, είναι ακριβώς η επιφανειακότητα των επιχειρημάτων του, η προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που επιχειρεί να κάνει, η αντιφατικότητά των λεγομένων του. Το ότι ήτανε καθηγητής του ΓΑΠ, μικρή σημασία έχει. Θέλει προσοχή όταν ασχολίαστα προβάλλουμε τέτοιες ομιλίες, οι οποίες καλυμμένες πίσω από την θεατρικότητα και τον λαϊκισμό του ομιλητή, σκοπό έχουν να διευκολύνουν τις προπαγανδιστικές επιδιώξεις των καπιταλιστών, που γνωρίζεις πολύ καλά δεν είναι άλλες, από το να συσκοτίσουν τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, να μη γίνει συνείδηση του λαού, ότι ο καπιταλισμός «δεν είναι ένας απόλυτος τρόπος παραγωγής, αλλά μόνο ένα παροδικό, ιστορικό φαινόμενο, που αντιστοιχεί σε μια ορισμένη εποχή ανάπτυξης των υλικών όρων παραγωγής». Στη δύσκολη σημερινή συγκυρία είναι ανάγκη να εξοπλιστούμε με την σωτήρια δυσπιστία απέναντι σε κάθε αστό διανοούμενο, και προ πάντων, αστό οικονομολόγο που τον έπιασε ο πόνος για τον ελληνικό λαό. Σε χαιρετώ.
Φίλε Crousma
δεν ξέρω εάν είσαι οικονομολόγος , αλλά ο Wolf είναι από τους πιο γνωστούς μαρξιστές οικονομολόγους άρα αστός δεν χαρακτηρίζεται εύκολα
Επιπλέον το graduate πρόγραμμα τους UMass -Amherst είναι ίσως το πιο γνωστό ετερόδοξο πρόγραμμα στις ΗΠΑ . με την έννοια ότι δεν ακολουθεί τα mainstream economics , αλλά έχει άλλες προσεγγίσεις κυριότερη τα marxian economics και post keynesian . Το προπτυχιακό του πρόγραμμα είναι κάτι σχετικά διαφορετικό βέβαια.
Ο Βολφ είναι ακριβώς μια από τις φωνές που πρέπει να προσέξουμε και να ακούμε, δεν λέω ακολουθούμε απαραίτητα
Φίλε και σύντροφε "CROUSMA",
δεν ξέρω πόσο "Μαρξιστής" είναι ο οικονομολόγος κ. Γούλφ ούτε κα-νείς θέτει ζήτημα να κάνουμε "σημαία" ή να υιοθετήσουμε τις όποιες κατά καιρούς θεωρητικές του τοποθετήσεις ή οικονομικές αναλύσεις, που δεν τις γνωρίζουμε σε βάθος άλλωστε...
Όμως, σαν Κομμουνιστές δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το πραγματικό γεγονός ότι αυτός ο "φημισμένος" οικονομολόγος, που το αμερικάνικο κατεστημένο έχει επιτρέψει να διδάσκει στα αμερικανόπουλα πολιτική Οικονομία, εμφανίστηκε σε ένα ακροατήριο νέων διανοουμένων και ανέλυσε με τρόπο υ π ο δ ε ι γ μ α τ ι κ ό και άκρως αποκαλυπτικό ζητήματα, τα οποία είναι εν πολλοίς ά γ ν ω σ τ α σε πολλούς συντρόφους μας κομμουνιστές...Γιατί, φαντάζομαι, θα συμφωνείς ότι καλή είναι η πάλη και ο αγώνας, αλλά ακόμη καλύτερο είναι να διεξάγεται σ υ ν ε ι δ η τ ά και εν γνώσει του μηχανισμού της καπιταλιστικής κρίσης, ιδιαίτερα όταν καλούμαστε να απαντήσουμε σε πολλά σχετικά και ε υ λ ο γ α ερωτήματα που μας θέτουν οι εργαζόμενοι και όσοι μας προσεγγίζουν με πραγματικό ενδιαφέρον και διάθεση να μας ακούσουν και να π ε ι σ θ ο ύ ν.
Και το όλο θέμα, δηλαδή η φαινομενική "ανάγκη" του δανεισμού από το καπιταλιστικό κρά-τος, ο μηχανισμός δημιουργίας του "χρέους" και των "ελλειμμάτων", το πώς αναπαράγεται το πρόβλημα και το π ώ ς η φαινομενική επιδίωξη επίλυσής του ω φ ε λ ε ί πολλαπλά το κεφάλαιο και όχι τις πλατιές λαϊκές μάζες, πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι γίνεται κ α τ α ν ο η τ ό μέσα σε λίγα λεπτά θέασης και ακρόασης…χωρίς να χρειαστεί να εντρυφήσει κανείς σε μαρξιστικά κείμενα, όπου επίσης αναλύεται ο μηχανισμός αυτός. Και εκείνο που αυτόματα προκύπτει για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο από τη συγκεκριμένη α ν ά λ υ σ η εί-ναι τούτο : Αφού τα πράγματα είναι έτσι, τότε γιατί ο Τζέφρυ Μινέϊκο Παπάντριου δεν εφάρμοσε τα μαθήματα του δασκάλου του για να μη βάλει σε «περιπέτειες» την Ελλάδα ; ; ; Είναι «κακός μαθητής» ή συ-νειδητό, π ε ι θ ή ν ι ο και ε κ τ ε λ ε σ τ ι κ ό ΟΡΓΑΝΟ της διεθνούς Κεφαλαιοκρατίας ; ; ; Κι εμάς, ως Κομμουνιστές, αγαπητέ σύντροφε "CROUSMA", θα πρέπει να μας απασχολεί να γίνονται στον κόσμο αυτές οι σπουδαίες «πολιτικές αποκαλύψεις» (Λένιν) και εάν βρίσκο-νται και «κάποιοι» που θα καταλήξουν ότι ο σερ Τζέφρυ Μινέϊκο Πα-πάντριου είναι «κακός μαθητής» και όχι εκτελεστικό όργανο του Κε-φαλαίου, «χαλάλι τους»…Όμως,είναι ΒΕΒΑΙΟ ότι η πλειοψηφία αυ-τών που θα παρακολουθήσουν α υ τ ό το βίντεο, με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, εκπορευόμενο από τον σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο οικονομολό-γο, θα επηρεαστούν θετικά, προς ό φ ε λ ο ς των Μαρξιστικών-Κομμουνιστικών θέσεων και απόψεων. Α υ τ ά που είπε και ανέλυσε ο σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο ς οικονομολόγος, είναι α ρ κ ε τ ά και μου είναι παντελώς αδιάφορο που δεν σήκωσε ψηλά «τη γροθιά» του να «κα-ταγγείλει» τον κακό καπιταλισμό και τον ΓΑΠ ως υπηρέτη του Κεφα-λαίου, α ρ κ ε ί που αυτό βγαίνει αβίαστα ως σ υ μ π έ ρ α σ μ α για κάθε καλόπιστο εργαζόμενο, που ακόμη «ταλαντεύεται» και η ταξική του συνείδηση είναι υπό διαμόρφωση. Και η σχετική αλλά πολύτιμη αξία της ανάλυσης του κ.Γούλφ έγκειται ακριβώς στο ότι συμβάλλει αναμφίβολα στην ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ του εγγενούς (με τον ίδιο τον καπιταλισμό) φαινομένου και του μηχανισμού της καπιταλιστικής κρίσης, και οδηγεί ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ, «με τούτα και με τάλλα» (δηλ.τον κα-θημερινό αγώνα στους καταπέλτες, στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, στους συναδέλφους μας, στον περίγυρό μας, που κανείς δεν υποτιμά και που έτσι κι αλλιώς κάναμε και θα κάνουμε ακατάπαυ-στα…) στη διαμόρφωση της ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ αναγκαιότητας της ταξικής πάλης, και σ’αυτούς τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε πραγματική σύγχυση ή ακόμη «ταλαντεύονται» - και είναι πολλοί ακόμη, πίστεψέ με αγαπητέ μου σύντροφε….
Σπύρος
Aγαπητοί φίλοι jorjie και ΣΠΥΡΟ γεια σας. Προκαταβολικά να ζητήσω συγνώμη για την αργοπορημένη μου επικοινωνία μαζί σας, αλλά ένας “Μαραθώνας”, όπως λέει και ο ΓΑΠ, δουλειάς δεν μου άφησε κανένα περιθώριο, ώστε να ανταποκριθώ άμεσα στα συντροφικά σας σχόλια. Και ειλικρινά, η ανταπόκρισή σας, αλλά κυρίως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσατε το σχόλιό μου, αφήνει σε μένα μια ιδιαίτερη ικανοποίηση και την αισιοδοξία ότι από αυτή την κρίση ο λαός μας θα βγει από πολλές πλευρές κερδισμένος. Φίλε jorjie, συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες «Ο Βολφ είναι ακριβώς μια από τις φωνές που πρέπει να προσέξουμε και να ακούμε,..» και αν θες, αυτό επισημαίνω κυρίως με το σχόλιό μου. Εννοείται ότι το “να προσέξουμε” σημαίνει να αντιμετωπίζουμε τα όσα λέει ο κ. καθηγητής, με κριτική και βεβαίως από ταξική σκοπιά. Πιστεύω να συμφωνείς ότι, είναι η ομιλία του κ. καθηγητή που κρίνεται και όχι τα “παράσημά” του. Φίλε Σπύρο, ναι έχεις πολύ δίκιο όταν λες, επισημαίνοντας τις αδυναμίες μας, (που είναι πράγματι ανάγκη να αντιμετωπιστούν όσο είναι καιρός) “…Γιατί, φαντάζομαι, θα συμφωνείς ότι καλή είναι η πάλη και ο αγώνας,….. να μας ακούσουν και να π ε ι σ θ ο ύ ν”… και πάρα κάτω όταν εκτιμάς τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, που προκύπτει όπως επισημαίνεις από “…τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε πραγματική σύγχυση ή ακόμη «ταλαντεύονται» - και είναι πολλοί ακόμη…” Αυτό επιβεβαιώθηκε άλλωστε και στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Με την ομιλία του όμως ο κ. καθηγητής, κατά την γνώμη μου, όχι μόνο δεν συμβάλλει στην διαφώτιση τον εργαζομένων, του λαού, αλλά αντίθετα επιχειρεί συνειδητά, να συσκοτίσει και να διαστρεβλώσει τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Αν προσέξεις δεν λέει τίποτα καινούργιο, απλά αναμασώντας την προπαγάνδα που έχει διαμορφωθεί από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ενώσεις, προσθέτει σ’ αυτήν μια δήθεν επιστημονική κάλυψη, απλά και μόνο με το κύρος του “φημισμένου “ καθηγητή. Αυτή είναι η θετική, αλλά μόνο προς την συγκεκριμένη τάξη, προσφορά του.
Συνεχίζεται...
Αγαπητοί φίλοι jorjie και Σπύρο, αντιλαμβάνεστε ότι δεν προσφέρεται ο χώρος των σχολίων για να τοποθετηθεί κανείς σε όλα τα “επιχειρήματα“ και τις προτάσεις του κ. καθηγητή. Θα περιοριστώ μόνο σ’ ένα παράδειγμα και αν χρειαστεί για περισσότερα βλέπουμε. Λέει ο κ. καθηγητής: «… Αυτό φέρνει τους πολιτικούς (προσέξτε την γενίκευση και θυμηθείτε το σύνθημα “ να καεί – να καεί ..» ή την “εκτίμηση” ότι για το ξέσπασμα της κρίσης και την όλη κατάσταση στη χώρα φταίνε και οι 300) σε μία πολύ άσχημη θέση”, Επειδή (προσέξτε λαϊκισμό, και “μαρξιστική” δηλ, “επιστημονική” θεώρηση) από τους πλούσιους και τις επιχειρήσεις χρειάζεται τα χρήματα για την πολιτική τους δράση. ( Η γνωστή προπαγάνδα των πλουτοκρατών, για εξαγορασμένους πολιτικούς, για διεφθαρμένους πολιτικούς, οι οποίοι μένουν ατιμώρητοι από την δικαιοσύνη κλπ.). Από τον λαό χρειάζονται ψήφους. ( η αστική προπαγάνδα του “πολιτικού κόστους”). Τι επιχειρεί να κρύψει πίσω από αυτούς τους ανερμάτιστους ισχυρισμούς του, ο κ. καθηγητής; Ότι δηλαδή οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί που την συνθέτουν την κάθε φορά, δεν είναι εντολοδόχοι της πλουτοκρατίας, δεν είναι ενεργούμενα των ιμπεριαλιστικών συσπειρώσεων, δεν είναι υπηρέτες των καπιταλιστικών συμφερόντων. Απλά οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες ενεργούν αυτόβουλα και υπερκομματικά και συνήθως είναι ανίκανες. Κατά συνέπεια δεν είναι το ληστρικό τους σύστημα που φταίει αλλά οι ανίκανες κυβερνήσεις, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και ο λαός ο οποίος τους επανεκλέγει. Και συνεχίζει: «Μπροστά σ’ αυτό το δίλημμα(!!) οι πολιτικοί υποχωρούν μη μπορώντας να το αντιμετωπίσουν. Και τι κάνουν; Λύση : Δώσε και στις δύο πλευρές αυτό που θέλουν. Μη φορολογείς κανένα, και λύσε το πρόβλημα με δανεισμό». Εδώ ο κ. καθηγητής γίνεται προκλητικός. Δεν είναι μόνο η λαϊκίστικη επιχειρηματολογία του, αλλά ο κάθε ένας καταλαβαίνει ότι ο κ. καθηγητής ψεύδεται ασύστολα, λέγοντας ότι ο λαός δεν φορολογείται. Φτάνει μόνο η αναφορά στον ΦΠΑ. Αυτή η βάρβαρη και σε καθημερινή βάση φορολόγηση του λαού - ένας τρόπος παροχής κι αυτός βραχυπρόθεσμων άτοκων δανείων προς το μεγάλο κεφάλαιο – όχι στα καθαρά του κέρδη, όπως ισχύει(;) για το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά στα έξοδα συντήρησής του, δηλαδή στο συνολικό του εισόδημα. Και βεβαίως αν μιλήσουμε και για το καταδικασμένο σε ανεργία μέρος του λαού, αυτό πληρώνει φόρο (ΦΠΑ) για τα μη έσοδά του. Σκεφτείτε ένα εργαζόμενο με 1200 ευρώ μισθό, τι του μένει αφαιρώντας του μόνο τον ΦΠΑ.
Συνεχίζεται...
Αλλά προσέξτε πως ο ίδιος κ. καθηγητής κάνοντας τραμπολίνο, φανερώνει τα ψεύδη του. Λέει στην αρχή της ομιλίας του: «…Ο λαός θέλει επίσης το ίδιο, θέλει την κυβέρνηση… να μη τους φορολογεί» Και η κυβέρνηση, όπως λέει ο κ. καθηγητής , τους δίνει «αυτό που θέλουν», δηλαδή δεν τους φορολογεί. Αλλά προς το τέλος της ομιλίας του αυτοδιαψεύδεται, λέγοντας ότι «..η λιτότητα, η α υ ξ η σ η φόρων στον μέσο Έλληνα πολίτη …είναι σφοδρές» Αυτό είναι τελικά το καινούργιο που μας έμαθε ο κ. καθηγητής. Ότι δηλαδή δύναται να α υ ξ η θ ε ί κάτι που δεν υ π ά ρ χ ε ι. Ένα παράδειγμα ακόμη. Θα πάς λέει στους πλούσιους ( η καπιταλιστική κοινωνία κατά τον κ. καθηγητή συναρθρώνεται από πλούσιους, επιχειρηματίες, τον λαό και τους πολιτικούς ) και θα τους πεις «Ως πατριώτης και πιστός…» Μη μου πείτε ότι στα λόγια αυτά δεν διακρίνεται τον “νέο πατριωτισμό”. Αυτές αγαπητοί μου φίλοι Σπύρο και jorjie, όχι μόνο δεν είναι “σπουδαίες «πολιτικές αποκαλύψεις» (Λένιν)” αλλά αντίθετα είναι “σπουδαίες” συγκαλύψεις. Αν πάμε στα καθαρώς οικονομικά ζητήματα που θίγει ο κ. καθηγητής, εκεί χάνεται η μπάλλα. Φίλοι μου με μια δεύτερη ανάγνωση θα διακρίνεται ότι το πνεύμα που διαπερνά όλη την ομιλία του κ. καθηγητή, είναι το πως θα υπηρετήσει καλύτερα την τάξη του, τώρα που τάχει βρει σκούρα, όπως ακριβώς κάνει από την θέση που βρίσκεται και ο μαθητής του.
Σας χαιρετώ
Υ.Γ. Καλό θα είναι να ρίξετε μια ματιά στο παρά κάτω http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=2612081&publDate=5/12/2004
Νομιζω CROUSMA πως καποιοι αποφευγουν να απαντησουν!
@Crousma
Χρήσιμα τα σχόλια και οι επισημάνσεις σου,όπως και ορθή η πολιτική σου ανάλυση.
Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι ακόμα και ένας αστός μη σοσιαλιστής καθηγητής ξεφτίλισε τον πρόεδρο της "Σοσιαλιστικής Διεθνούς".
Εξάλλου αυτό το video το είδαν άτομο, που ποτέ δεν διάβασαν Μαρξ και καμιά σχέση δεν έχουν με την αριστερά και οι οποίοι πίστευαν στον μονόδρομο του ΓΑΠ και του μνημονιού.
Σαν πρώτο βήμα καλό ήταν και αυτό να ξυπνήσουν πριν αρχίσουμε εσύ, εγώ και οι άλλοι σύντροφοι να τους βάλουμε στον μαρξιστικό δρόμο.
Φίλε CROUSMA mπορεί κάποιος να συμφωνεί η να διαφωνεί με όσα θέτει ο R.Wolff αλλά η ουσία δεν νομίζω ότι είναι εκεί .
Οι απαντήσεις σε οικονομικά και ίσως και κοινωνικά ζητήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στην βάση της οικοδόμησης σοσιαλισμού απαραίτητα . Η ελληνική οικονομία είναι καπιταλιστική και ποτέ στην ιστορία δεν έγινε αυτόματη μετάβαση σε άλλο σύστημα παρά μόνο σταδιακή . Ακόμα και ο Λένιν διατύπωσε τη ΝΕΠ βλέπωντας συγκεκριμένα αδιέξοδα σε έναν πρώιμο σοσιαλισμό . Στο πνεύμα αυτό και ο μαρξιστής οικονομολόγος Wolff έχει την δική του γνώμη , εξαρτάται βέβαια και από το ακροατήριο . Σκεφτείται τι έλεγε ο Fidel πριν κερδίσει την εξουσία . Μίλαγε για σοσιαλισμό κάπου ? Όχι
Έτσι ας πούμε, προσωπικά την Ελληνική κρίση χρέους (αρχικά τουλάχιστον και μετέπειτα οικονομική κρίση ) και εγώ θα την σκεφτόμουν σε όρους Δπανες-Έσοδα-Παύση πληρωμών και τις συνέπειες της κάθε λύσης . Όσο για τα αντικρουόμενα lobby , είτε ομάδες - τάξεις συμφερόντων νομίζω το αναλύει αρκετά καλά . Κανείς δεν θέλει να φορολογείται . Είναι θέμα οικονομικού ορθολογισμού εκ μέρους των οικονομικών παικτών και free riding , όλοι θα καταναλώσουμε το ίδιο δημόσιο αγαθό ανεξάρτητα του εάν πληρώσαμε για αυτό .
Αυτό το πολιτκό περιβάλλον-περιορισμός που αντιμετωπίζει κάθε κυβέρνηση που την ενδιαφέρει η επανεκλογή της δεν πρέπει να παραμεληθεί .
Σε αυτό το περιβάλλον λοιπον οι ελληνικές κυβερνήσεις όντως είχαν την χαμηλότερη φορολογία εισοδήματος στην Δ.Ευρώπη(κατεξοχήν ευνοϊκό μέτρο για έχοντες ). Επίσης λόγω ειδικών συνθηκών (εξοπλισμοί ) είχαν αυξημένα έξοδα . Σε όλα αυτά προστίθονται παθογένειες της διαφθοράς κράτους - επιχειρηματιών , φοροδιαφυγής , και των λοιπών γνωστών προβλημάτων .Αργά η γρήγορα έτρεξαν ένα σχήμα Ponzie (κάτι σαν πυραμίδα) το οποίο κατέρευσε .
Η διαχείριση της κρίσης στα πρώτα στάδια ήταν τραγική από το ΠΑΣΟΚ όπως και η συνέχεια . Πολλά μπορούσαν να αποφευχθούν .
Λύσεις όπως παύση πληρωμών , που μάλλον εκεί θα φθάσουμε στο τέλος , δεν είναι τόσο εύκολες όσο νομίζουμε .
Η Αργεντινή που το έκανε ακόμα δεν έχει συνέλθει μετά από 10 χρόνια . Και οι Αργεντίνοι δανείζονταν πιο ακριβά άρα είχαν δυνατότητα για μεγάλο haircut , όταν κάποια στιγμή ξαναδιαπραγματευθηκαν το χρέος . Εμείς όμως δεν έχουμε πολλά τέτοια περιθώρια .
Αποκλεισμός από τις διεθνείς αγορές δανεισμού για πολλά χρόνια δεν είναι κάτι που θέλουμε .
Τώρα ως προς την ταξική ανάλυση . που δεν είμαι και ιδιαίτερα γνώστης, ξέρω ότι ο συγκεκριμένος έχει εκδόσει και ένα περιοδικό το RETHINKING MARXISM αλλά έχει διατυπώσει και πιο πλήρεις απόψεις όπως http://www.rdwolff.com/content/capitalist-crisis-rediscovering-μαρξ.
Και μην μας προξενεί εντύπωση κάποιες φορές το εάν μαρξιστές χρησιμοποιούν κλασσικούς όρους αναλύσης και το αντίστροφο .
Κάποτε όταν είχα δει πως γινόταν ο οικονομικός σχεδιασμός στην ΕΣΣΔ σε συγκεκριμένο βέβαια εγχειρίδιο , το μαθηματικό υπόδειγμα που είχαν ήταν σχεδόν το νεοκλασσικό , καμία διάφορα . Απλά έλυναν άλλο μαθηματικό πρόβλημα ( το οποίο υπο κάποιες υποθέσεις έχει την ίδια λύση και στις δύο περιπτώσεις ....ΠΑΡΆΞΕΝΟ ΑΛΛΆ ΑΛΗΘΙΝΌ)
Τέλος, είναι θετική η ανάλυση ως αποτυχημένης της πολιτικής ΓΑΠ γιατί καταδυκνειεί ότι δεν είναι μονόδρομος. Αλλά στην παρούσα φάση θεωρεί κανείς εφικτο να προχωρήσει η Ελλάδα σε οικοδόμηση σοιαλισμού ? Είναι εύκολο να απεγκλωβιστούμε από ΕΕ και το ευρώ ?
Εάν η απάντηση είναι μόνο εάν το θέλει ο λαός και η εργατική τάξη τότε ναι είναι πολύ μακρυά δυστυχώς αυτό .Όπως είπα και πιο πάνω είναι θέμα οικονομικού ορθολογισμού , όπως τον αντιλαμβάνεται ο καθένας με βάση την πληροφόρηση και τις προτιμήσεις που έχει . Και αμφιβάλλω πολύ αν οι περισσότεροι θέλουν ας πούμε κοινωνικοποίηση της γης τώρα , είτε γενναία μείωση της κατανάλωσης προκειμένου να υπάρχουν επενδύσεις κρατικές ( κάτι αντίστοιχο με την απόφαση του ΚΚΕ στο τελευταίο συνέδριο περί οικονομικών αιτιών ήττας της ΕΣΣΔ)
Μάλλον ένα ενδιάμεσο πρόγραμμα χρειάζεται και αυτό δεν θα σχεδιαστεί με βάση σοσιαλιστικούς όρους απαραίτητα .
Δημοσίευση σχολίου