Μια έντονη συζήτηση-αντιπαράθεση έχει αναπτυχθεί τις μέρες αυτές γύρω από το θέμα της
«μετωπικής πολιτικής συμπόρευσης» ανάμεσα σε διάφορες δυνάμεις της Αριστεράς. Το ζήτημα έχει την προϊστορία του, με την πρόταση -την περασμένη άνοιξη- για
«τη συμπόρευση δυνάμεων και αγωνιστών σε έναν άλλο δρόμο διεξόδου από την κρίση. Χωρίς χρέος, μνημόνια και ευρώ»
στην οποία συμμετείχαν δυνάμεις κυρίως από Μέτωπο Αλληλεγγύης και
Ανατροπής (μετέπειτα Σχέδιο Β) και ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ (από ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Την κίνηση
αυτή αντιμετώπισαν με έντονη κριτική οι υπόλοιπες δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
καθώς έγινε πριν από τη 2η Συνδιάσκεψή της. Μετά τα «πνεύματα
ηρέμησαν», υπήρξε η απόφαση της συνδιάσκεψης για
«μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντιιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς»,
ξεκίνησαν διμερείς επαφές μεταξύ οργανώσεων το καλοκαίρι, για να
φτάσουμε στη σύσκεψη στις 3/10 όπου συμμετείχαν οι δυνάμεις της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
το ΕΕΚ, η Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη, ο σύλλογος «Γιάννης
Κορδάτος», η ΟΚΔΕ, το Σχέδιο Β και ανένταχτοι (Γ. Ρούσσης κ.ά.). Μετά
«ξανάναψαν τα αίματα», διαπιστώθηκαν ασυμφωνίες, αντιρρήσεις βγήκαν στο
προσκήνιο. Στην αντιπαράθεση που έχει ξεκινήσει ανάμεσά τους παρέβηκαν
με αποφάσεις τόσο οργανώσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΝΑΡ, Σχέδιο Β, Κ.Ο.
Ανασύνταξη) αλλά και ανένταχτοι και στελέχη των δυνάμεων αυτών (Γ.
Ρούσσης, Π. Σωτήρης, Π. Δαμέλος, Π. Μαυροειδής, Α. Δραγανίγος κ.ά.).