Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές 2010 - ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ-Συσχετισμοί δυνάμεων,υποψήφιοι,δημοσκοπήσεις-Αναλύει ο Red Star.

Συνεχίζουμε την παρουσίαση των Εκλογικών Περιφερειών με την μεγαλύτερη σε πληθυσμό, Περιφέρεια Αττικής.

Υπενθυμίζουμε πως έχουμε ήδη αναφερθεί στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (κάντε κλικ εδώ για να δείτε όλα τα στοιχεία για το Βόρειο Αιγαίο).

Στην Περιφέρεια Αττικής περιλαμβάνονται οι εκλογικές περιφέρειες Α' Αθήνας,Β'Αθήνας, Α' Πειραιώς, Β' Πειραιώς και Αττικής (γνωστή παλαιότερα ως υπόλοιπο Αττικής) ή αν προτιμάτε τη Νομαρχία Αθηνών-Πειραιώς και τις Νομαρχίες Ανατολικής και Δυτικής Αττικής.

Για να καταλάβουμε ότι πρόκειται για την πιο μεγάλη εκλογική Περιφέρεια αρκεί να δούμε τα στοιχεία από τις βουλευτικές εκλογές του 2009.

Με εγγεγραμμένους  3.106.196 ψηφοφόρους,στην Αττική ψήφισαν 2.259.745 πολίτες σε σύνολο 7.044.479 σε όλη την χώρα δηλαδή το  32% του συνολικού εκλογικού σώματος που πήγε στην κάλπη.

Έγκυρα  ήταν 2.194.797 ψηφοδέλτια.Η αποχή έφτασε συνολικά το 29,35% έναντι του 29,08% σε όλη την Ελλάδα ,δηλαδή ελάχιστα πάνω από τον μέσο όρο.

Στις βουλευτικές εκλογές στις 4 Οκτωβρίου 2009 είχαμε τα εξής αποτελέσματα στην Αττική :

ΠΑ.ΣΟ.Κ     40,15% 
Ν.Δ              28,06% 
Κ.Κ.Ε           10,23% 
ΛΑ.Ο.Σ           7,65%
ΣΥ.ΡΙΖ.Α        6,70%
ΟΙΚΟΛ.ΠΡ.    3,92% 
Δ.ΑΝΑΓΕΝ.   0,63%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ   0,47%

ΚΚΕ (μ-λ)      0,18% 
ΜΛ-ΚΚΕ        0,10%  
Ε.Ε.Κ.             0,08% 
ΛΟΙΠΑ           1,80%

Συνολικά τα κόμματα της αριστεράς συγκέντρωσαν το 17,76%.

Ελληνικά Γράμματα, ΔΟΛ, Ελευθεροτυπία, Ατλάντικ, Φούλγκορ, ΦΑΓΕ... ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Ατέλειωτη η λίστα των επιχειρήσεων που απολύουν ή κλείνουν πετώντας εκατοντάδες εργαζόμενους στην ανεργία.

Πληθαίνουν ανατριχιαστικά οι ουρές των ανέργων και το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη πιο φριχτό. Γιατί η κυβέρνηση, παρά τα κροκοδείλια δάκρυά της, δίνει νέα ώθηση στην πολιτική που επιβάλλει το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Γιατί το κεφάλαιο απαιτεί την άρση και των τελευταίων φραγμών, την απόλυτη ελευθερία στο να απολύει γρήγορα, εύκολα και ανέξοδα, χωρίς να είναι αναγκασμένο να λογοδοτεί σε κανέναν. Γιατί το τεράστιο κύμα των ανέργων πολύ, μα πάρα πολύ σύντομα θα συνοδευτεί από τη δραστική περικοπή των όποιων δικαιωμάτων διατηρούν ακόμη οι άνεργοι: επίδομα, ασφάλιση, περίθαλψη.

Στην εποχή του μνημονίου, στην εποχή της απονομιμοποίησης των συλλογικών συμβάσεων και της συλλογικής διεκδίκησης, στην εποχή της λυσσασμένης επιθετικότητας των δυνάμεων του συστήματος οι εργαζόμενοι έχουν μία και μόνη διέξοδο: ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ, ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ, ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.

ΟΛΟΙ σήμερα στις 6.30 μμ στα Προπύλαια ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

Στην εποχή του μνημονίου, στην εποχή της απονομιμοποίησης των συλλογικών συμβάσεων και της συλλογικής διεκδίκησης, στην εποχή της λυσσασμένης επιθετικότητας των δυνάμεων του συστήματος οι εργαζόμενοι έχουν μία και μόνη διέξοδο:

ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ, ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ, ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.

Ενάντια στις απολύσεις.

Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και τους καθημερινούς εκβιασμούς.

Για την ανατροπή του Μνημονίου και της πολιτικής που γεννά τη φτώχεια, την ανεργία και το φόβο.

Για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων.

Για να πάρει κάθε εργαζόμενος την υπόθεση στα δικά του χέρια. Στα χέρια που έχτισαν και κινούν αυτήν την κοινωνία.

ΕΡΝΕΣΤΟ "ΤΣΕ" ΓΚΕΒΑΡΑ

"Η λαϊκή υποστήριξη είναι όρος sine qua non (εκ των ων ουκ άνευ) του αντάρτη"

Τσε (Εγχειρίδιο για τον ανταρτοπόλεμο)

Σκοπός αυτού του αφιερώματος δεν είναι μια ιστορική αναδρομή στη ζωή και τη δράση του "Τσε" Γκεβάρα, αλλά μια προσπάθεια να ξεδιπλωθούν σημαντικές πλευρές τόσο του θεωρητικού και πολιτικού του στοχασμού όσο και της επαναστατικής πρακτικής του, που αποδεικνύουν ότι ο Τσε δεν είναι ο "αυτοκτονικός επαναστάτης" ούτε και ο "άγιος της επανάστασης". Πολύ περισσότερο, ο "Τσε" δεν είναι και τόσο "βολικός" να χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι της "ένοπλης προπαγάνδας" των ομάδων που άνθισαν στη δεκαετία του '60-70 στην Ευρώπη.

Θα το πούμε από την αρχή, η ζωή και η δράση του Τσε Γκεβάρα είναι αποτέλεσμα έντονων αντιφάσεων που ξεκινούν από την ένταξη ενός μικροαστού γιατρού στην ταξική πάλη έτσι όπως αυτή διεξαγόταν στη Λ. Αμερική με την αφοσίωση που επέδειξε στην υπόθεση της επανάστασης μέχρι το τέλος της ζωής του σαν απάντηση στα αδιέξοδα που είχε δημιουργήσει η επικράτηση του ρεβιζιονισμού στο κομμουνιστικό κίνημα τη δεκαετία του '60.

Ο Τσε δεν είναι ο μαρξιστής που εντάσσεται "κανονικά" στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα. Μαθαίνει το μαρξισμό μέσα στη δράση των επαναστατών της Λ. Αμερικής που οργανώνουν αντιιμπεριαλιστικά κινήματα για την εθνική ανεξαρτησία των χωρών τους από τις ΗΠΑ. Ο Τσε όμως μαθαίνει καλά το μαρξισμό, ίσως γιατί τον μαθαίνει μέσα στη φωτιά της μάχης και όχι σαν αποστεωμένη ακαδημαϊκή θεωρία.

Τσε Γκεβάρα, ο αιώνιος επαναστάτης -Φιντέλ Κάστρο

Του ΠΑΝΟΥ ΤΡΙΓΑΖΗ

Ο Τσε έπεσε υπερασπιζόμενος την υπόθεση

των φτωχών και των ταπεινών αυτής της γης

Φιντέλ Κάστρο

Πέρασαν 43 χρόνια από τη δολοφονία εν ψυχρώ του Τσε Γκεβάρα (9.10.1967) στο δημοτικό σχολείο του χωριού Λα Ιγκέρα της Βολιβίας όπου είχε μεταφερθεί μετά τη σύλληψή του από τον Βολιβιανό στρατό, με τη βοήθεια της CIA. Την προηγούμενη ημέρα είχε πέσει σε ενέδρα με τους 17 αντάρτες που του είχαν απομείνει.

Αν λέγαμε ότι η μνήμη του Τσε παραμένει ζωντανή θα ήταν πολύ λίγο για τον «αιώνιο επαναστάτη», που η παγκοσμιότητα της παρουσίας του δεν έχει προηγούμενο: είναι «παρών» σε κάθε διαδήλωση, οπουδήποτε στον κόσμο, έγινε ίνδαλμα της παγκόσμιας νεολαίας, σύμβολο ριζικής αμφισβήτησης και διαρκούς επανάστασης, πηγή έμπνευσης για πολλές μορφές της τέχνης.

Αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα σε συγκέντρωση στον Εύδηλο Ικαρίας

"Από αυτό το βήμα επιτρέψατέ μου να απευθυνθώ στους εργατοϋπάλληλους της Ικαρίας, στις εργατικές λαϊκές οικογένειες που υποφέρουν όπως και σε όλη την Ελλάδα, στους φτωχούς αγρότες, στους ανθρώπους της δουλειάς που έχουν μαγαζιά και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα σε συνθήκες κρίσης και ιδιαίτερα απευθυνόμαστε σε αυτούς που ποτέ ως τώρα είτε σε βουλευτικές είτε σε τοπικές εκλογές δεν ψήφισαν ΚΚΕ ή κομμουνιστή υποψήφιο. Γιατί παρά τα μεγάλα ποσοστά του ΚΚΕ στην Ικαρία, παρά τα δημοτικά ψηφοδέλτια που έτυχαν πλατιάς απήχησης υπάρχουν Ικαριώτες, Ικαριώτισσες που ψηφίζουν άλλο κόμμα, άλλον υποψήφιο, που ψήφισαν μέχρι τώρα και τους λέμε να προβληματιστούν πάρα πολύ σοβαρά για αυτό το λεγόμενο πείραμα το οποίο γίνεται στην Ικαρία. Γιατί έτσι έχει ονομαστεί η συνεργασία ανάμεσα στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που κατέληξαν σε μία συμφωνία πάνω σε ένα κοινό υποψήφιο και σε ένα κοινό πρόγραμμα.

Λέει ψέμματα ! Τοποθέτηση των Νομαρχιακών Συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δηλώσεις Σγουρού

Ο κ. Σγουρός συνεχίζει να επαναλαμβάνει ότι το «98% των αποφάσεων του Νομαρχιακού συμβουλίου ήταν ομόφωνες».

Λέει ψέματα. Οι νομαρχιακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν έχουν ψηφίσει καμία απόφαση. Αντιλαϊκές αποφάσεις έχουν ψηφίσει η παράταξή του μαζί με τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τον ΣΥΝ.

Προσπαθεί να θολώσει τα νερά, να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, κρύβει ότι βρήκε απέναντί του τους νομαρχιακούς συμβούλους της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε μαζί με τους συμμάχους του:

Όταν αποφάσιζε να ανοίξουν τα μαγαζιά την Κυριακή υπηρετώντας τις επιδιώξεις των μεγαλεμπόρων για κατάργηση της Κυριακής αργίας.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

 Ελληνικά Γράμματα, ΔΟΛ, Ελευθεροτυπία, Ατλάντικ, Φούλγκορ, ΦΑΓΕ...

Ατέλειωτη η λίστα των επιχειρήσεων που απολύουν ή κλείνουν πετώντας εκατοντάδες εργαζόμενους στην ανεργία.

 Πληθαίνουν ανατριχιαστικά οι ουρές των ανέργων και το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη πιο φριχτό. Γιατί η κυβέρνηση, παρά τα κροκοδείλια δάκρυά της, δίνει νέα ώθηση στην πολιτική που επιβάλλει το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Γιατί το κεφάλαιο απαιτεί την άρση και των τελευταίων φραγμών, την απόλυτη ελευθερία στο να απολύει γρήγορα, εύκολα και ανέξοδα, χωρίς να είναι αναγκασμένο να λογοδοτεί σε κανέναν. Γιατί το τεράστιο κύμα των ανέργων πολύ, μα πάρα πολύ σύντομα θα συνοδευτεί από τη δραστική περικοπή των όποιων δικαιωμάτων διατηρούν ακόμη οι άνεργοι: επίδομα, ασφάλιση, περίθαλψη.

Στην εποχή του μνημονίου, στην εποχή της απονομιμοποίησης των συλλογικών συμβάσεων και της συλλογικής διεκδίκησης, στην εποχή της λυσσασμένης επιθετικότητας των δυνάμεων του συστήματος οι εργαζόμενοι έχουν μία και μόνη διέξοδο: