Πι. Ες. Αϊ σιχτίρ και στα τσακίδια!
Γενεές επί γενεών μεγάλωσαν με το θυμοσοφικό ρητό ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Το πιστέψαμε ως υπέροχο κοινωνικό παρηγορητικό ευφημισμό, κάτι σαν τη μαύρη κατάμαυρη θάλασσα που προαιώνια τη λέμε Εύξεινο πόντο για να μη φοβόμαστε το σκυλοπνίξιμο στα νερά της. Το ρητό άντε να ισχύσει στα προσωπικά, να καταλάβει κανείς έγκαιρα το κέρατο, την προδοσία ενός φίλου, την αλλαγή δομής μιας σχέσης. Στα δημόσια πράγματα όμως, τα οργανωμένα, αυτά που λέμε πολιτική σκέψη, δράση, πράξη, το ψέμα όχι μόνο δεν έχει κοντά αλλά εξαιρετικά μακρύκαννα ποδάρια, αλλά πάει και πολύ μακριά και βαθιά μέσα στο χρόνο, όπισθεν και πρόσω ολοταχώς.