Χωρίς Δεσμευτική Συμφωνία η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης

Με απογοητευτικά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα, ολοκληρώθηκε η 15^η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη. Οι ηγέτες του κόσμου, ιδιαίτερα των ανεπτυγμένων χωρών, δεν κατάφεραν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να δημιουργήσουν, μέσα από τις αποφάσεις τους, προοπτική αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής που απειλεί τον πλανήτη. Παρά τις πολυήμερες συζητήσεις, η διάσκεψη έληξε χωρίς δεσμευτική και ουσιαστική συμφωνία που θα προνοούσε την δραστική μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που αποτελεί προϋπόθεση συγκράτησης της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η τελική διακήρυξη της Κοπεγχάγης παραπέμπει στην συνέχιση των προσπαθειών μέσα στο 2010 για την μείωση των εκπομπών και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει την ετοιμότητα για οικονομική βοήθεια στις φτωχές χώρες του νότου, οι οποίες είναι οι πρώτες που δέχονται τα πλήγματα από τις κλιματικές αλλαγές. Μια βοήθεια όμως που, χωρίς συμφωνία για την δραστική μείωση των ρύπων, είναι χωρίς κανένα αντίκρισμα.

Το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι κύρια ευθύνη για την ουσιαστική αποτυχία της διάσκεψης της Κοπεγχάγης βρίσκεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης εκ μέρους των ΗΠΑ να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, σε αντίθεση με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έδειξαν ετοιμότητα και αποφασιστικότητα να δεσμευτούν μέσα από μια ουσιαστική συμφωνία.

 

Το ΑΚΕΛ χαιρετίζει την συμμετοχή και τις θέσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας στην διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Μέσα από την ομιλία του ο Πρόεδρος Χριστόφιας τόνισε ότι οι αναπτυγμένες χώρες έχουν την κύρια ευθύνη να συμβάλουν στην αναστροφή της περιβαλλοντικής καταστροφής αφού είναι αυτές που υπερεκμεταλλεύτηκαν τους πόρους του πλανήτη μέσα από την διαδικασία της οικονομικής τους ανάπτυξης. Θέσεις αρχής και με γνώμονα το συμφέρον ολόκληρης της ανθρωπότητας, με τις οποίες το ΑΚΕΛ συμφωνεί απόλυτα. Αυτές τις θέσεις προβάλαμε ως κόμμα και σε διάφορες συζητήσεις στις οποίες συμμετείχε η αντιπροσωπεία του κόμματος μας.

 

Η αποτυχία της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης επιφορτίζει με αυξημένα καθήκοντα τα προοδευτικά και αριστερά κινήματα του κόσμου αλλά και κυβερνήσεις, να συνεχίσουν την άσκηση πίεσης προς τους ηγέτες των αναπτυγμένων χωρών για ουσιαστική και δεσμευτική συμφωνία για αντιμετώπιση της απειλής των κλιματικών αλλαγών και της γενικότερης περιβαλλοντικής καταστροφής.