αδέλφια μετανάστες, νέοι και νέες
Η Πρωτομαγιά είναι μέρα μνήμης και τιμής για τους πρωτοπόρους εργάτες που θυσιάστηκαν στον αγώνα για την απελευθέρωση της παγκόσμιας εργατικής τάξης και ολόκληρης της κοινωνίας από τις αλυσίδες της μισθωτής σκλαβιάς. Μαζί είναι και ημέρα αγώνα των εργατών όλου του κόσμου ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία και εθνότητα ενάντια στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ταυτόχρονα είναι μια ευκαιρία για προβληματισμό και προετοιμασία για αυτά που έρχονται, για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Για μια ακόμη φορά στην Ιστορία, το καπιταλιστικό σύστημα, βουτηγμένο στην κρίση του, δείχνει το αληθινό πρόσωπό του. Παίρνει πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα. Δημιουργεί στρατιές εκατομμυρίων ανέργων. Αρπάζει το ψωμί από το στόμα των εργατών και των παιδιών τους. Ρίχνει στην εξαθλίωση την πλειοψηφία των ανθρώπων στον πλανήτη. Λεηλατεί και καταστρέφει τη φύση. Θέλει να μετατρέψει σε δούλους τους εργάτες και τη νεολαία. Δεν επιτρέπεται καμία ψευδαίσθηση, καμία αυταπάτη και εφησυχασμός. Οι καπιταλιστές και οι ιμπεριαλιστές επιδιώκουν να γυρίσουν τον τροχό της Ιστορίας προς τα πίσω. Αν δεν τους σταματήσουμε, αν δεν ανατρέψουμε αυτό το ιστορικό πισωγύρισμα, δεν θα αυξηθούν μόνο τα φαινόμενα της φτώχειας, της ανεργίας και της εκμετάλλευσης. Μαζί τους θα έρθουν ο φασισμός και ο πόλεμος. Μια νέα εποχή βαρβαρότητας απειλεί, φανερά πια, όλη την ανθρωπότητα!
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει γίνει ένας καρκίνος που καταστρέφει τη ζωή, διαλύει ολόκληρες κοινωνίες, εξοντώνει λαούς, υποθηκεύει το μέλλον. Δεν μπορεί να εξανθρωπιστεί, να μετεξελιχτεί, να αξιοποιήσει προς όφελος όλων την τεχνολογική πρόοδο, να εξασφαλίσει δουλειά, ειρήνη και ασφάλεια για όλους τους ανθρώπους. Επιβάλλεται να ανατραπεί και να πεταχτεί στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας και τη θέση του να πάρει μια οργανωμένη κοινωνία ισότητας και αδελφοσύνης. Ο σοσιαλισμός είναι μια αναγκαία και ρεαλιστική διέξοδος. Μπορεί να μην κατάφερε να νικήσει τελεσίδικα στην πρώτη απόπειρα να εφαρμοστεί από εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά υπήρξε. Έδειξε την ανωτερότητά του και τη δύναμη να οδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες προς το μέλλον.
Ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού θα είναι και πάλι σκληρός και μακροχρόνιος. Για να γίνει νικηφόρος πρέπει να έχει επικεφαλής την εργατική τάξη -αυτήν τη φορά πιο ώριμη, συνειδητοποιημένη και αποφασιστική- μια τάξη που στους ώμους της πέφτει η μοίρα να απελευθερώσει όλη την κοινωνία από τις αλυσίδες της καταπίεσης. Σε αυτήν τη συνεχή δοκιμασία και την αγωνιστική πορεία η εργατική τάξη θα αναγεννήσει τη δικιά της γνήσια ηγεσία, θα ξανασυναντήσει τις αληθινές και σύγχρονες κομμουνιστικές ιδέες, θα ανασυντάξει τις γραμμές της και θα βάλει τις βάσεις για την οργάνωση του κομουνιστικού κόμματος. Όλα αυτά δεν θα γίνουν στα χαρτιά και στα λόγια, αλλά μέσα στη φωτιά της ταξικής πάλης, στις καθημερινές μάχες της αντίστασης, στις προσπάθειες οργάνωσης των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Εκεί θα γεννηθούν και θα δοκιμαστούν οι πρωτοπόροι εργάτες και όλοι όσοι θέλουν να υπηρετήσουν τα ευγενή ιδανικά της ισότητας και του σοσιαλισμού.
Μερτικό σε αυτήν τη νέα προσπάθεια αναλογεί και στους εργάτες, Έλληνες και μετανάστες, που μαζί με τους άνεργους, την απόκληρη νεολαία και τη λαϊκή πλειοψηφία, στενάζουν κάτω από την βάρβαρη πολιτική των μνημονίων, της Τρόικας και των κυβερνήσεων τους. Και εδώ δεν χωρά καμία αυταπάτη. Όσο παραμένουμε σκυφτοί, απομονωμένοι και φοβισμένοι, αυτοί θα συνεχίσουν να μας βυθίζουν στην εξαθλίωση. Θα συνεχίσουν να κατεβάζουν τους μισθούς σε επίπεδα πείνας, να μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε δουλοπάροικους, να καταστρέφουν κάθε κοινωνική παροχή και δικαίωμα, να ξεπουλούν τη χώρα στις ξένες πολυεθνικές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αυτή η επίθεση δεν μπορεί να σταματήσει με ικεσίες, εκλογές και προσμονή για δήθεν αριστερές κυβερνήσεις. Ο μόνος φραγμός είναι ο οργανωμένος λαός και η συγκρότηση του εργατικού κινήματος σε αγωνιστική και επαναστατική κατεύθυνση. Η οικοδόμηση ενός ισχυρού μετώπου αντίστασης και πάλης, ενός κινήματος διεκδίκησης, καθημερινού αγώνα με στόχο τη ριζική ανατροπή των συσχετισμών.
Ο αγώνας για ανεξαρτησία και σοσιαλισμό γίνεται επίκαιρος και επιτακτικά αναγκαίος. Σε αυτήν την υπόθεση οφείλουν να στρατευτούν οι εργάτες, οι άνεργοι και οι νέοι. Να συγκροτήσουν εκ νέου τα σωματεία και τα συνδικάτα. Να στήσουν λαϊκές οργανώσεις μάχης. Να επιβάλουν την κοινή δράση και την αγωνιστική ενότητα. Να ξεπεράσουν τις εκλογικές αυταπάτες και να συ-γκρουστούν με αυτούς που τις σπέρνουν. Η Πρωτομαγιά, ημέρα αγώνα και θυσίας της παγκόσμιας εργατικής τάξης να γίνει παράδειγμα και οδηγός για τις μάχες που έρχονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου