94 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ

Επέτειος των 94 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ σήμερα. 94 χρόνια πρωτοπόρας δράσης, ζυμώνει το νου και την καρδιά των εργατών, δένει τ' ατσάλι των μαχητών του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του το 1918, ενσάρκωσε ό,τι πιο πρωτοπόρο είχε κατακτήσει η ανθρώπινη σκέψη μέσα από την ιστορία της δράσης των λαϊκών μαζών και το έκφρασε με τον ταξικό προλεταριακό διεθνιστικό του χαρακτήρα, με την πολιτική και το πρόγραμμά του.

Από το πρώτο ακόμη συνέδριό του, μίλησε ξεκάθαρα για την ανάγκη της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης της εργατικής τάξης σε δικό της ξεχωριστό ταξικό επαναστατικό κόμμα, με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ανταλλαγής, ξεκαθαρίζοντας ότι πηγή της εκμετάλλευσης είναι η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Από την πρώτη, δε, στιγμή τάχθηκε αλληλέγγυο με τους ταξικούς αδελφούς σ' όλη τη Γη, αποδεικνύοντας το διεθνιστικό του χαρακτήρα, αδιάσπαστη αρχή του ταξικού επαναστατικού κόμματος και τάχθηκε στο πλευρό της Οχτωβριανής Επανάστασης.

Στην 94χρονη πορεία του, το Κόμμα μας υπερασπίστηκε με συνέπεια τους ανθρώπους του μόχθου. Στάθηκε στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων, παλεύει για τη χειραφέτηση των εργαζομένων από την ιδεολογική και πολιτική επιρροή της αστικής τάξης, των κομμάτων της.

Παλεύει για να συνειδητοποιούν ότι η πραγματοποίηση των συμφερόντων των λαϊκών δυνάμεων δε θα ευοδωθεί στα πλαίσια του καπιταλισμού, αλλά σε σύνδεση με την πάλη για την ανατροπή του. Πράγμα που απαιτεί να σφυρηλατούν την ενότητα, την οργάνωσή τους, τη συμμαχία τους, στον ανειρήνευτο αγώνα ενάντια στην αστική τάξη.

Στην πρώτη γραμμή των ταξικών αγώνων

Ετσι, το ΚΚΕ σ' όλη την ιστορική του διαδρομή έδωσε και δίνει όλες του τις δυνάμεις, με συνέπεια αποφασιστικότητα, μαχητικά, πληρώνοντας ακόμη και με το αίμα και τη ζωή των στελεχών και των μελών του, για να ζήσει ο λαός μας καλύτερες μέρες. Η σφραγίδα του βρίσκεται ανεξίτηλη στις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, σ' όλη την πορεία του λαϊκού κινήματος, έτσι ώστε η νεότερη Ιστορία της Ελλάδας να είναι συνυφασμένη με τη δράση του ΚΚΕ.

Αντιτάχθηκε σθεναρά σ' όλες τις επιθέσεις και την τρομοκρατία του κεφαλαίου ακόμη κι αν αυτό σήμαινε διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες, δολοφονίες και εκτελέσεις στελεχών του. Το 8ωρο, το 7ωρο, η Κοινωνική Ασφάλιση, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τα μέτρα προστασίας των ανέργων, η πάλη για την ισοτιμία των γυναικών, για τα δικαιώματα της νεολαίας στη μόρφωση, τη δουλειά, την ψυχαγωγία, τον αθλητισμό, η δημόσια δωρεάν Παιδεία, η Υγεία αποτελούσαν, και συνεχίζουν, το περιεχόμενο της ασίγαστης πάλης του ΚΚΕ, που έδενε πάντα αυτόν τον αγώνα με την πάλη για το σοσιαλισμό. Αντιπάλεψε και αντιπαλεύει τη συμμετοχή της χώρας στην ιμπεριαλιστική δράση, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΟΚ τη σημερινή ΕΕ, που αποτελούν οργανισμούς στραγγαλισμού του λαού.

Μα πάνω απ' όλα, το Κόμμα μας πρωτοστάτησε σ' όλες τις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας του λαού μας, σ' αυτές που η άρχουσα τάξη έβαζε πάνω απ' όλα τα συμφέροντά της. Το ΚΚΕ, χωρίς να υπολογίζει κόπους και θυσίες, έγραψε τις πιο ηρωικές παραδόσεις, παρακαταθήκη για το σήμερα.

Είναι το Κόμμα που ηγήθηκε του μεγάλου Επους της Εθνικής Αντίστασης και της απελευθέρωσης του λαού μας από τη γερμανική ιμπεριαλιστική υποδούλωση και κατοχή, αφού ήταν ο νους και η καρδιά του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Πρωτοστάτησε στη λαϊκοαπελευθερωτική πάλη του ελληνικού λαού σε αντίθεση με την ηττοπαθή στάση της άρχουσας τάξης, που ένα μέρος της συνεργάστηκε με τον καταχτητή και ένα άλλο το φιλοβρετανικό έφυγε από την Ελλάδα, εγκαταλείποντας το λαό έρμαιο στη γερμανική κατοχή.

Αλλά και στη συνέχεια, όταν η αστική τάξη, προκειμένου να εγκαθιδρύσει τη δική της εξουσία, αποφάσισε ένοπλα να τσακίσει μαζί με τους Αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστές το λαϊκό κίνημα, τότε που ο λαός βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα: Υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση; Το ΚΚΕ έδωσε τη δύναμη στο λαό να επιλέξει το δεύτερο δρόμο, όπως κάθε λαός που αρνείται να δεχτεί την ταπείνωσή του. Μπήκε επικεφαλής της τρίχρονης αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαϊκοεπαναστατικού κινήματος. Και γεννήθηκε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας.

Ο αγώνας του ΔΣΕ αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα στον 20ό αιώνα, το μεγαλύτερο δημιούργημα του ΚΚΕ. Αποπνέει μόνο δίκιο και ηθική, επειδή δίκιο και ηθική αποπνέει ο ανυποχώρητος αγώνας της εργατικής τάξης, ο αγώνας του ΚΚΕ.

Το δρόμο της αντίστασης, σε άλλες συνθήκες, επέλεξε το ΚΚΕ και στα χρόνια που ακολούθησαν την ήττα του ΔΣΕ, μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας του 1967 - 1974. Στις φυλακές και στις εξορίες, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στην παρανομία και στην πολιτική προσφυγιά, χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες κράτησαν ψηλά τη σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ και με τεράστιο προσωπικό κόστος αρνήθηκαν να το αποκηρύξουν, αρνήθηκαν να υπογράψουν δήλωση μετανοίας.

Κρίση και διέξοδος

Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί το ΚΚΕ μέχρι σήμερα, που το σημαντικότερο στοιχείο των εξελίξεων είναι η οικονομική κρίση που εκδηλώνεται ευρύτερα στον καπιταλιστικό κόσμο. Η κρίση ανέδειξε, ακόμη πιο ανάγλυφα, τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου», ανέδειξε όμως και πιο ξεκάθαρα ότι στο πλαίσιο της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης υπάρχει διαπάλη ανάμεσα στα δύο διαφορετικά μείγματα πολιτικής και στη χώρα μας, ανάμεσα στην κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το μείγμα της πολιτικής της ΝΔ βασίζεται στην επιβολή δημοσιονομικών μέτρων, στο φτήνεμα της τιμής της εργατικής δύναμης, στην απελευθέρωση της αγοράς, στις ιδιωτικοποιήσεις, γιατί αυτή η πολιτική θα οδηγήσει δήθεν στην ανάπτυξη και στις επενδύσεις. Το άλλο μείγμα πολιτικής μιλά για ανάπτυξη και αναδιανομή, με διαγραφή μέρους του χρέους (αυτό είναι «κούρεμα» που θα φέρει νέα αντιλαϊκά μέτρα), διαπραγμάτευση της αποπληρωμής του υπόλοιπου μετά από μερικά χρόνια, με ανακεφαλαιοποίηση και δημόσιο έλεγχο των τραπεζών, ώστε να μπορούν να δανειοδοτήσουν τους λεγόμενους υγιείς μεγαλοεπιχειρηματίες, εξασφάλιση κρατικού χρήματος για επενδύσεις με φορολογία των πλουσίων. Βεβαίως, δε μιλά για φορολογία κεφαλαίου, γιατί οι καπιταλιστές θέλουν φοροαπαλλαγές για να επενδύσουν. Αλλά και η φορολογία των υψηλών εισοδημάτων θα δοθεί για επενδύσεις, επομένως ποια αναδιανομή. Οσο για αύξηση των μισθών στην ανάκαμψη, αυτή επηρεάζει αρνητικά τα κέρδη.

Από τα παραπάνω φαίνεται ότι και τα δύο μείγματα, που διαφέρουν μεταξύ τους, εφαρμόζουν πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, αλλά εκφράζουν συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων του. Για παράδειγμα, το μείγμα που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ το στηρίζει ένα μέρος του κεφαλαίου αλλά και μεσαίων στρωμάτων που προσεγγίζουν τους αστούς γιατί καταστρέφονται από την κρίση.

Ολες οι παραπάνω πολιτικές δεν πρόκειται να φέρουν βελτίωση στη θέση του λαού στην Ελλάδα. Διέξοδος από την κρίση σε όφελος της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων μπορεί να έρθει μόνο με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που απαιτεί λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Σήμερα, στη χώρα μας, υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, η οποία μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται. Βασικό χαρακτηριστικό της λαϊκής οικονομίας είναι η μετατροπή της ιδιοκτησίας του μεγάλου κεφαλαίου σε κοινωνική κρατική ιδιοκτησία. Σε αυτήν τη γραμμή ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, πρέπει να ανασυνταχθεί και να βαδίσει το λαϊκό κίνημα, για να βάλει τη σφραγίδα του την κατάλληλη στιγμή. Στο σοσιαλισμό, ο πλούτος θα ανήκει στο λαό, θα εντάσσεται στην ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελός του.

Οι αναπτυξιακές δυνατότητες

Η Ελλάδα διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης της παραγωγής μέσων παραγωγής, εμπορικού δικτύου και ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας. Διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση και πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό.

Η Ελλάδα μπορεί να αναπτύξει βιομηχανία και αγροτική οικονομία, ώστε να καλύπτει κάποιες ανάγκες που σήμερα καλύπτονται από εισαγωγές. Εχει αναξιοποίητο ορυκτό πλούτο απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εχει βωξίτη που μπορεί να αναπτύξει τη βιομηχανία κάθε προϊόντος που έχει ως πρώτη ύλη το αλουμίνιο. Εχει νικέλιο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα. Εχει ψευδάργυρο, χρυσό. Εχει λευκόλιθο, μάρμαρο, που λόγω της ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά. Εχει λιγνίτη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Εχει τεράστιο υδάτινο δυναμικό για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας.

Εχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο, στον Πατραϊκό Κόλπο. Υπάρχει υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου.

Εχει ήδη αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού, αμυντική βιομηχανία, βιομηχανία πλαστικών, παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών. Επίσης, η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων - κατασκευών, λαϊκής κατοικίας. Εχει, επίσης, δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου.

Επίσης, η Ελλάδα είχε, άρα μπορεί να αναπτύξει αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, που να καλύπτει όλες τις διατροφικές της ανάγκες και να κάνει εξαγωγές, αντί να εισάγει. Υπάρχει, επίσης, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής. Η Ελλάδα έχει σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας φασολιών, διαθέτει υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα, μέλι κ.ά. Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κ.λπ. αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Επίσης, η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία τροφίμων. Εχουμε πολύ καλής ποιότητας βαμβάκι. Αντίστοιχα, διαθέτουμε σημαντική βάση παραγωγής κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, υπόδησης καθώς και σχετική τεχνογνωσία. Δίπλα στην κοινωνική αγροτική παραγωγή θα υπάρχει και η συνεταιριστική παραγωγή για τους μικροπαραγωγούς.

Αυτή η ανάπτυξη θα εξαλείψει την ανεργία. Και σε τομείς υπηρεσιών, όπως π.χ. η Υγεία που σήμερα οι λαϊκές ανάγκες απαιτούν πολλαπλάσιο από το υπάρχον υγειονομικό δυναμικό, ή στον τομέα Παιδείας, μειώνοντας π.χ. τους μαθητές στις τάξεις, που χρειάζεται για να παρέχεται ολοκληρωμένη μόρφωση, ενώ σήμερα γιατροί, υγειονομικοί, δάσκαλοι και καθηγητές είναι άνεργοι, ή θεωρούνται πλεονάζον προσωπικό.

Βεβαίως, αυτή η ανάπτυξη δε χωρά στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να, γιατί λέμε εργατική εξουσία, λαϊκή οικονομία και αποδέσμευση από τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις, όπως π.χ. Ευρωπαϊκή Ενωση, ΝΑΤΟ κ.λπ. Τότε θα αναπτύσσονται επωφελείς για το λαό σχέσεις με άλλες χώρες. Αυτή είναι η πολιτική πρόταση - διέξοδος του ΚΚΕ και είναι μονόδρομος για φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων.

 

Πηγή: www.rizospastis.gr