Στοχοπροσήλωση στη νίκη του λαού

Πάει πολύ να ζητάνε αποκήρυξη της βίας αυτοί που επιβάλλουν διά πυρός και σιδήρου τα άγρια μέτρα που εξαθλιώνουν το λαό. Είναι πρόκληση να μιλάνε για «εικόνες ντροπής και απαράδεκτη βία» εκείνοι που ζητάνε την επιβολή του «νόμου και της τάξης» σε όσους αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και παλεύουν για την ανατροπή της.

 

Την ίδια ώρα όμως αποδεικνύεται πόσο μεγάλη ζημιά έχουν κάνει στο λαϊκό κίνημα όλοι αυτοί που τα τελευταία δύο χρόνια δηλητηριάζουν τη σκέψη των λαϊκών στρωμάτων με τα ιδεολογήματα περί «κατοχής» και πλειοδοτούν σε εθνικιστικές και αντιγερμανικές κορόνες.

Εκτρέπουν την απόλυτα δικαιολογημένη λαϊκή οργή σε ανώδυνες και αδιέξοδες κατευθύνσεις, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον πραγματικό αντίπαλο, την οικονομική και πολιτική εξουσία των μονοπωλίων.

 

Ακόμα μεγαλύτερη ζημιά έχουν κάνει όσοι λατρεύουν τους υπέρτατους θεούς του καπιταλισμού, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία, πειθαναγκάζοντας το λαό να κάνει τις «αναγκαίες» θυσίες για χάρη τους, να αποδεχθεί δηλαδή την πλήρη απελευθέρωση των αγορών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις...

 

Το ίδιο ισχύει και για όσους αποθεώνουν την ανάκαμψη - ανάπτυξη με τα μονοπώλια να συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο στην οικονομία. Ολα αυτά παγιδεύουν μεγάλα τμήματα του λαού να στοιχίζονται πίσω από «αλλότρια συμφέροντα», πίσω δηλαδή από τμήματα συμφερόντων της αστικής τάξης.

 

Ομως είναι καιρός η εργατική τάξη να πάψει «να ποτίζει ξένες γλάστρες» και να γίνει «τάξη για τον εαυτό της» και ως παραγωγός του πλούτου να πάρει όλα όσα της ανήκουν. Ολα τα άλλα πρέπει να υποτάσσονται σε αυτόν το στόχο και να φέρνουν πιο κοντά την τελική νίκη του λαού.

 

Πηγή: www.rizospastis.gr