Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής:Ανακοινωση για τη γερμανική πρόταση για Επίτροπο στην Ελλάδα.

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

«Ούτε ο Σόλωνας. Ούτε ο Τζέφερσον. Ούτε ο Ρουσό. Ούτε ο Γκάντι. Όλος ο πολιτισμός συντρίβεται».

«Οι πλατείες και οι δρόμοι μας περιμένουν. Χωρίς αργοπορία. Μέχρι τη νίκη. Όποιο κι αν είναι το τίμημά της».

 «Μόνο στις εποχές της οθωμανικής κατάκτησης, της ήττας του 1897, της μικρασιατικής καταστροφής, της ναζιστικής κατοχής και της ήττας στον εμφύλιο από τα αμερικάνικα όπλα έχει ζήσει η Ελλάδα τέτοιες στιγμές εξευτελισμού, προσβολής, υποτίμησης και κατάλυσης της κυριαρχίας της.

 Η γερμανική κυβέρνηση ξεπέρασε το όριο με την πρότασή της να τοποθετηθεί ευρωπαίος «Υπερπρωθυπουργός», ο «Επίτροπος Προϋπολογισμού» που θα παίρνει αυτός τις αποφάσεις για τους φόρους και τις δαπάνες, την κεντρική δηλαδή λειτουργία του κράτους, από την οποία εξαρτώνται όλες οι πολιτικές του: Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική, Αγροτική πολιτική, Ανάπτυξη.

Ούτε εκλογές. Ούτε κόμματα. Ούτε Σύνταγμα. Ούτε Δημοκρατία. Ούτε Ελευθερία. Ούτε αξιοπρέπεια.

 Η γερμανική πρόταση δεν αρκείται σε αυτό. Περνάει σε ακραίο σαδισμό.

 Ζητά η Ελλάδα θεσμικά να πληρώνει πρώτα το χρέος της και μετά, ό,τι περισσέψει να το χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της. Χρυσάφι για τους τοκογλύφους, δεκάρες για τον λαό.

 Ούτε ο Σόλωνας. Ούτε ο Τζέφερσον. Ούτε ο Ρουσό. Ούτε ο Γκάντι. Όλος ο πολιτισμός συντρίβεται. Οι τόκοι πάνω από την κοινωνία.

 Ούτε στις αποικίες των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δεν εφάρμοζαν τέτοια μέτρα. Τηρούσαν τα προσχήματα.

 Στην κυβέρνηση της Γερμανίας έχει αφυπνισθεί το ναζιστικό παρελθόν της καθυπόταξης και της επιβολής.

 Πού είναι ο έλληνας πρωθυπουργός; Πού είναι οι υπουργοί; Πού είναι τα κυβερνητικά κόμματα; Πού είναι η Βουλή;

 Πού κρύβονται;

 Οι κόκκινες γραμμές τους είναι γραμμές πάνω στην άμμο.

 Σε μια τέτοια Ευρωζώνη η Ελλάδα δεν έχει θέση.

 Ο λαός μας έχει χάσει την προοπτική. Έχει χάσει την αισιοδοξία του. Έχει χάσει την ασφάλειά του. Έχει χάσει βασικά δικαιώματα της ζωής.

 Αν χάσει εντελώς την αξιοπρέπειά του, δεν έχει μέλλον. Θα μπει η τελεία και παύλα.

 Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε. Να πούμε «δεν πάει άλλο». «Ως εδώ».

 Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τα δάνειά σας, χωρίς τις διαταγές σας, χωρίς τους επιτρόπους σας, χωρίς το νόμισμά σας.

 Μπορούμε να στηριχθούμε στην εργασία μας, που μας τη στερείτε. Στη νεολαία μας, που την καταδικάζετε. Στους πόρους του τόπου μας που τους βγάζετε στο σφυρί. Στην επινοητικότητά μας, που την περιφρονείτε. Στην σχέση μας με τον υπόλοιπο κόσμο, που την ελέγχετε. Στην αλληλεγγύη μας, που την τρέμετε.

 Οι κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας και το ελεύθερο πνεύμα τους δεν θα καταλήξουν στο βόθρο της Ευρωζώνης.

 Οι πλατείες και οι δρόμοι μας περιμένουν. Χωρίς αργοπορία.

 Μέχρι τη νίκη. Όποιο κι αν είναι το τίμημά της».

 Αθήνα, 29.1.2012