Η επίθεση που δέχτηκε ο βουλευτής της ΝΔ, δείχνει πως θυμός του κόσμου είναι μεγάλος.Σήμερα ένας βουλευτής, αύριο ένας πρωθυπουργός, ένας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ή κάποιος από την Τρόικα (;).Ποιος μπορεί να ξέρει , όταν οι άνεργοι νέοι, οι πολίτες με τους μισθούς πείνας αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.
Η κυβέρνηση και όσοι στηρίζουν τον εργασιακό μεσαίωνα που ψηφίστηκε στην βουλή ας πάρουν το μήνυμα τώρα πριν είναι πιο αργά (για αυτούς).
Το ΠΑΜΕ περιφρούρησε την τεράστια συγκέντρωση και απέφυγε να "εκθέσει" τους διαδηλωτές του στην βουλή και τα ΜΑΤ.Όλοι κρίνονται, ίσως καλώς έκανε , ίσως όχι.Είδαμε τι έγινε όμως με την συγκέντρωση της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.Τα ΜΑΤ δεν αστειεύονται και το απέδειξαν.To μάτι των ανδρών των δυνάμεων καταστολής γυάλιζε, και τα δακρυγόνα (ληγμένα και μη) έπεσαν σε απίστευτες ποσότητες.
Οι σημερινές συγκεντρώσεις ήταν πραγματικά μεγάλες και δυναμικές.Μιλάμε για πολλές δεκάδες χιλιάδες κόσμου που κατέβηκαν στον δρόμο να αγωνιστούν.Ήταν μεγάλες αλλά πρέπει να υπάρξει συνέχεια.Η εκτίμηση μου είναι πως βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους της κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Red Star
6 σχόλια:
Προβληματίζομαι πολυ έντονα γι'αυτό το "καλώς ή κακώς έκανε" το ΠΑΜΕ. Εντάξει, καλή η περιφρούρηση αλλά αυτή η στεγνή διαδήλωση, χωρίς ένδειξη ριζικής αντίδρασης στην πασοκική χούντα λίγο με ενοχλεί. Αρκεί να έχεις ασφαλείς τους διαδηλωτές σου ή μήπως χρειάζεται επιτέλους μια πιο επιθετική στάση στο τρομοκράτος;
Και εγώ προβληματίζομαι και κατά βάθος στεναχωρήθηκα που δεν περάσαμε μπροστά από την βουλή.(Ήμουν με την πορεία του ΠΑΜΕ αυτή την φορά) Από την άλλη σου δίνω ένα παράδειγμα,όταν π.χ. μαζί σου στην διαδήλωση έχεις πείσει να έρθουν τους γονείς σου στα 65 με προβλήματα υγείας στην καρδιά,θα το σκεφτόσουν πολύ να τους ρίξεις στο στο του λύκου,στους μπάτσους (που ούτως ή άλλως) θα κάνανε ντου και θα ρίχνανε δακρυγόνα και ξύλο.Από την μία πείθουμε κόσμο να κατέβει στις πορείες από την άλλη αισθανόμαστε και υπεύθυνοι για αυτούς.Το ερώτημα είναι βαθύτερο και πέρα από το ΠΑΜΕ.Υπάρχει διάθεση σύγκρουσης με την πράσινη χούντα ; Πιστεύω όχι .Και εξαιρώ τους αντιεξουσιαστές.Και το λέω γιατί ούτε οργάνωση υπάρχει (αμυντική προς τις δυνάμεις καταστολής),ούτε σχέδιο συγκεκριμένο (π.χ. πάμε να καταλάβουμε το υπουργείο οικονομικών,βάζουμε κάποιους μπροστάρηδες κλπ.).Και μην ξεχνάμε πάντα και το κίνδυνο προβοκάτσιας όταν ΔΕΝ υπάρχει οργάνωση και περιφρούρηση.Και μιλώ για χαφιέδες μέσα στην πορεία.
Έχω κατέβει σε τόσες πορείες από τα 15 (θρυλικά μαθητικά συλλαλητήρια κατά μεταρρύθμισης Κοντογιαννόπουλου),σε πρωτομαγιάτικες πορείες και 17 Ν και δυστυχώς σπάνια έχω δει καλή οργάνωση από τους διοργανωτές.Παράπονο μου από τις διάφορες ηγεσίες που διοργανώνουν τα συλλαλητήρια...
Πρέπει να κλιμακωθεί ο αγώνας και να υπάρξει σχέδιο αντίδρασης.Όλοι κρίνονται.Ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων,κομμάτων ακόμα και εμείς που πάμε στις πορείες.Αν ηττηθούμε και περάσουν έτσι τα μέτρα,μέχρι να έρθουν τα επόμενα, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.Με τόσο κόσμο πάντως που κατέβηκε συνολικά σήμερα, άποψη μου ότι μπορούσαμε να ρίξουμε την κυβέρνηση.Ο Σλ.Μιλόσεβιτς π.χ. έπεσε με πολύ λιγότερο κόσμο στο Βελιγράδι, αλλά με πολύ καλύτερη οργάνωση και μεθόδευση.Παρέμειναν επί ώρες, υπήρχαν μικρές ομάδες κρούσης κλπ (βέβαια υπήρχαν και οι Αμερικάνικες ΜΚΟ που καθοδηγούσαν...τέσπα).
Σύντροφοι,
απορώ με το μέρος των απόψεων που εκφράζετε,ότι δηλ.θα μπορούσαμε "σήμερα να ρίξουμε την κυβέρνηση"...!!! Από μια διαδήλωση που σωστά λέτε ότι έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν μαζικότερη,με πολλά γυναικόπαιδα και συνταξιούχους,δεν θάπρεπε να περιμένετε τίποτε περισσότερο από μια δυναμική (ναί), με ταξικά συνθήματα (ναί)εκδήλωση αντίθεσης προς το μεσαίωνα που μας ρίχνουν...Πολύ σωστά το Κόμμα και το ΠΑΜΕ περιφρουρούν και αποφεύγουν (προς το παρόν) μετωπικές συκρούσεις με το αστικό κράτος και τις δυνάμεις κρατικής καταστολής. Το κύριο βάρος ρίχνεται στον όγκο και στη μαζικότητα και ό χ ι στο ετοιμοπόλεμο καθεαυτό, που βεβαίως "τεστάρεται".
Από την άλλη, συμφωνώ απόλυτα, ότι απαιτείται σχεδιασμός για μετωπικές,αλλεπάλληλες συγκρούσεις,οι οποίες όμως πρέπει να δοθούν στα εργοστάσια, τις τράπεζες,τα αεροδρόμια,τα λιμάνια, τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς κλπ., να αρχίσουν να δημιουργούνται κατά τόπους λαϊκές επιτροπές Αγώνα για να δούμε ε ά ν και ο κόσμος ανταποκρίνεται και για να μπορέσει να αξιολογηθεί ότι με αξιώσεις μπορεί να δρομολογηθεί κάτι σοβαρότερο, όπως κυλιόμενες καθημερινές απεργίες,καταλήψεις,γενική πολιτική απεργία κ.ο.κ.ε.
Δεν μπορούμε να ¨"εκβιάζουμε" ούτε την ιστορία ούτε τα γεγονότα,σύντροφοι, με βάση το επιθυμητό. Απαιτείται προετοιμασία,συγκέντρωση δυνάμεων για την κ ά θ ε ξεχωριστή περίπτωση και επιλογή του κατάλληλου χρόνου...
Επίσης,συμφωνώ απόλυτα,ότι "σήμερα μπορεί να είναι πρόωρα,αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά"...
Σπύρος
Συμφωνώ απόλυτα με τον σύντροφο ΣΠΥΡΟΣ και θα ήθελα να προσθέσω:"Μια επανάσταση δεν αξίζει τίποτε αν δεν μπορεί
να υπερασπιστεί τον εαυτό της."Β.Ι.ΛΕΝΙΝ
http://tasosnastos.blogspot.com/2010/11/blog-post_24.html
To ΠΑΜΕ δίνει καθημερινά αγώνες εκεί που χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης. Εκεί που ο εργάτης έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος με την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία. Στο λιμάνι, στα εργοτάξια (ΦΑΓΕ) και τις πολυεθνικές (Praktiker).
Χθες λοιπόν, στα γραφεία της International Service στη Μεταμόρφωση μπράβοι της εργοδοσίας επιτέθηκαν, χωρίς καμία πρόκληση, σε μέλη του ΠΑΜΕ με πτυσσόμενα γκλομπς και σπρέι πιπεριού.
Ταξική σύγκρουση με τα μονοπώλια, τις πολυεθνικές και τις αλυσίδες καταστημάτων εδώ και τώρα!
Συζητήσεις για το ποιος τόλμησε να περάσει μπροστά από τη βουλή και το ποιος έφαγε στη μάπα τα περισσότερα δακρυγόνα είναι βούτυρο στο ψωμί του αστικού πολιτικού συστήματος.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ειδικά τώρα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσεις πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους σε ταξικά σωματεία που το πλαίσιο τους θα είναι ικανό να δημιουργήσει ρήγματα στο μεγάλο κεφάλαιο και θα ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για να καρπώνεται ο εργαζόμενος τον πλούτο που παράγει.
Δημοσίευση σχολίου