Η μακρόχρονη μονοκρατορία του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη φτάνει στο τέλος της. Η αλλοπρόσαλλη αυτή προσωπικότητα, πάγωσε χρόνια τώρα, στο όνομα του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τις αναγκαίες δημοκρατικές διαδικασίες στη χώρα του.
Αποτέλεσμα αυτού του αυταρχισμού ήταν ο διαφυλετικός σπαραγμός. Ευρωπαϊκές πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία) επωφελήθηκαν της στρατιωτικής καταπίεσης από την πλευρά του Καντάφι ενάντια στο πληθυσμό της Βεγγάζης και έσπευσαν να δώσουν μονομερή και στρατιωτικά αποτελεσματική συμβολή στους εξεγερμένους. Και αυτό στο όνομα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πίσω όμως από αυτά τα «ευγενή αισθήματα», που λείπουν παντελώς από τις πολιτικές ελίτ Αγγλίας, Γαλλίας και Ιταλίας, όταν χρειάζεται να υπερασπίσουν τα συμφέροντα των ολιγοπωλίων από τις διαμαρτυρίες των κοινωνιών τους, κρύβονται στρατηγικού χαρακτήρα στοχεύσεις.Αναρωτιόμαστε μήπως βρισκόμαστε στην αρχή του νέου παγκόσμιου πολέμου όχι μόνο για το πετρέλαιο αλλά και για το νερό. Η Σαχάρα είναι πλούσια σε υπόγεια ρεύματα. Όπως είναι πλούσια και η υποσαχάρια περιοχή σε κοιτάσματα ουρανίου.
Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι, οι χώρες εκείνες της Ε.Ε (πρώην αποικιοκράτες, με επικεφαλής των κυβερνήσεων τους τις πιο συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες ελίτ), που αρχικά επιτέθηκαν μονομερώς κατά της Λιβύης, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά της χώρας.
Η δημοκρατία και η ειρήνη δεν εδραιώνεται με νέες διεισδύσεις και νεοαποικιακού χαρακτήρα εξαρτήσεις.
Στις σημερινές συνθήκες, της μεγάλης ρευστότητας στο εσωτερικό της Λιβύης, Ο ΣΥΝ απαιτεί να σταματήσουν άμεσα οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί. Να αποσυρθούν τα νατοϊκά στρατεύματα από την χώρα και τα χωρικά της ύδατα. Να διασφαλιστεί μια ειρηνική μετάβαση στην ομαλότητα, χωρίς αντίποινα και νέες σφαγές. Σ’ αυτό καλείται να συμβάλλει ο ΟΗΕ και η Αφρικανική Ένωση. Να υπάρξει δυνατότητα συνδιαλλαγής και μεταξύ των χωρών του Μάγρεμπ, προς όφελος της ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας στην περιοχή.
Να εφευρεθούν επίσης πολιτικές δικλίδες, οι οποίες θα εμποδίσουν ληστρικές επιδρομές στον ορυκτό πλούτο και στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας από ξένα συμφέροντα, μέχρι να αποφασίσει με δημοκρατικά μέσα ο ίδιος ο λαός για το μέλλον της χώρας του.
Τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου