Το ΚΚΕ επαληθεύτηκε σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις και τις εκτιμήσεις του για την κρίση. Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο σχολιασμός του Κόμματος για τις αποφάσεις της Συνόδου στις 21 του Ιούλη, τις οποίες τα αστικά επιτελεία και οι γραφίδες τους υποδέχτηκαν σαν «σωτηρία» και «ανάσα» για την Ελλάδα και την ΕΕ. Το ΚΚΕ έκανε τότε λόγο για πρόσκαιρο και συγκυριακό συμβιβασμό ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες και τα μονοπώλια, τα οποία στο παρασκήνιο σκοτώνονται για το ποιος θα ζημιωθεί περισσότερο ή λιγότερο από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίου. Λίγες μέρες μετά, υπό το βάρος των ραγδαίων εξελίξεων που νομοτελειακά προκαλεί η βαθιά καπιταλιστική κρίση, οι κυβερνήσεις της ΕΕ αναζητούν νέους ενδοϊμπεριαλιστικούς συμβιβασμούς.
Την ίδια ώρα, τα σαρωτικά αντιλαϊκά μέτρα που οξύνονται σε όλον τον καπιταλιστικό κόσμο, επιβεβαιώνουν την ενιαία στρατηγική του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού σε ό,τι αφορά το ξεθεμελίωμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, για να γίνει φθηνότερη η εργατική δύναμη. Καπιταλιστικές χώρες που βρίσκονται στο ψηλότερο σκαλί της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας προωθούν μέτρα και περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες ταυτόσημες με αυτές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, κάνοντας φύλλο και φτερό την προπαγάνδα με την οποία η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της επιχείρησαν να νομιμοποιήσουν την αντιλαϊκή επίθεση. Επιβεβαιώνεται ότι κίνητρο και αιτία για τα μέτρα δεν είναι οι «παθογένειες» της ελληνικής οικονομίας, όπως έλεγαν κυβέρνηση, τρόικα, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ., αλλά, αντίθετα, οι ανατροπές αποτελούν στρατηγική επιλογή και ανάγκη της πλουτοκρατίας παγκόσμια, για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της.
Το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται όχι μόνο στην κριτική και την πολεμική του στα αστικά κόμματα, αλλά και σε ό,τι αφορά τις αναλύσεις του για το ρόλο των οπορτουνιστικών δυνάμεων στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκά. Οσο βαθαίνει η κρίση και στενεύουν τα περιθώρια των ελιγμών για τους αστούς και τις παραφυάδες τους, τόσο επιβεβαιώνεται η επιζήμια δράση των οπορτουνιστών στο κίνημα. Το παράδειγμα της ταύτισης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ. στο ζήτημα του ευρωομόλογου είναι χαρακτηριστικό. Το ΚΚΕ έλεγε από την αρχή της κρίσης ότι οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι συμπληρωματικές σε αυτές των αστικών κομμάτων για τη διαχείριση της κρίσης. Τώρα που τα πράγματα σφίγγουν ακόμα περισσότερο, η σύμπλευσή τους γίνεται εξόφθαλμη. Αλλωστε, συμφωνούν όλοι μεταξύ τους ότι η κρίση είναι κρίση χρέους και όχι κρίση του καπιταλισμού.
Ο καπιταλισμός έχει σαπίσει και είναι αγιάτρευτος. Η στρατηγική διαφορά του ΚΚΕ με όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις είναι ότι παλεύει για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και όχι για τη διάσωση ή τον εξωραϊσμό του. Οσο το αστικό σύστημα παραμένει όρθιο, τόσο θα γεννά μέτρα και ανατροπές που θα μετατρέπουν σε κόλαση τη ζωή του λαού. Η πάλη για την αναχαίτιση της επίθεσης περνάει αναπόφευκτα μέσα από τη συγκέντρωση δυνάμεων για την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Αλλαγή των συσχετισμών παντού, ισχυρό ΚΚΕ και λαϊκή συμμαχία για να φέρει ο λαός τούμπα τα πράγματα προς όφελός του, να πάρει στα χέρια του τα γκέμια της εξουσίας, να οργανώσει την οικονομία στη βάση των δικών του σύγχρονων αναγκών.
ΠΗΓΗ-WWW.RIZOSPASTIS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου