ΠΑΜΕ-Κεντρική Ομιλία Συγκέντρωσης- Συναυλίας

                          Εργαζόμενες-εργαζόμενοι, νέες - νέοι, άνεργοι, φοιτητές-μαθητές

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα μαζί με τους καλλιτέχνες δίνει μια ακόμα απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση με όπλο αυτή τη φορά την τέχνη. Ηθοποιοί, τραγουδιστές, μουσικοί, δηλώνουν από κοινού παρόντες μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, στον αγώνα κατά της βαρβαρότητας των αντιδραστικών μέτρων, που απειλούν να σαρώσουν κάθε δικαίωμα στην ανθρώπινη ζωή.

Η σημερινή πρωτοβουλία, είναι μια ακόμα μορφή κλιμάκωσης του αγώνα, πριν και μετά τις σκληρές απεργιακές μάχες, την καθημερινή δράση στους κλάδους και στους τόπους δουλειάς. Αποτελεί βήμα για την ανάδειξη της σημασίας που έχει η αγωνιστική συμπόρευση προοδευτικών καλλιτεχνών με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Κανένας εργάτης να μη δεχτεί τους θεατρινισμούς και τα ψέματα της κυβέρνησης, δηλαδή ότι τα άγρια μέτρα που παίρνονται αυτό το διάστημα αποτελούν σκαλοπάτι για τη σωτηρία της χώρας. Αποτελούν μέτρα αναγκαία για την πλουτοκρατία, που εδώ και χρόνια απαιτούν και διεκδικούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες.

Ζητούν να βάλουμε πλάτη όλοι μαζί για τη δήθεν σωτηρία της χωράς. Μας λένε, ότι είναι πατριωτική στάση να δεχτούμε να γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα.

Αυτή η γραμμή είναι επικίνδυνη, κοροϊδεύει, σπέρνει αυταπάτες. Είναι η γραμμή που λέει, στο όνομα της κρίσης, για να μη χαθούν θέσεις εργασίας, πρέπει να μπουκώσει με δισεκατομμύρια ευρώ το στόμα της εργοδοσίας. Είναι η γραμμή που δικαιολογεί απολύσεις, που οδηγεί στο μεσαίωνα την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Από την άλλη, υπάρχει η γραμμή της ανυπακοής, της αντεπίθεσης. Είναι η γραμμή που παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, τις πολυεθνικές, για να μη φορτωθούν τα βάρη της κρίσης οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα. Είναι γραμμή συμμαχίας με όποιον βασανίζεται από αυτήν την πολιτική, γραμμή προοπτικής και ελπίδας.

Γι αυτό ανησυχούν και εξαπολύουν λυσσασμένη επίθεση απέναντι στο ΠΑΜΕ. Μας καταλογίζουν ευθύνες για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, για την ανεργία και τις χαμένες θέσεις εργασίας, ότι χτυπάμε τη βαριά βιομηχανία της χώρας, τον τουρισμό. Κατανοούμε και αντιλαμβανόμαστε το άγχος των καπιταλιστών και των ορκισμένων κονδυλοφόρων τους. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να σβήσουν τις ευθύνες του συστήματος που υπηρετούν, να εξαφανίσουν τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Με βάση αυτό η επίθεση της κυβέρνησης, με τη συνδρομή της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. δε μας προκαλεί έκπληξη. Αυτό το αντιδραστικό μέτωπο, είναι ενωμένο - αδίστακτο και αποφασισμένο να επιβάλει με ταξικό μίσος, με λάσπη και συκοφαντία ότι χρειάζονται και αξιώνουν οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές. Με συμμάχους ακριβοπληρωμένους δημοσιογράφους, φερέφωνα του κεφαλαίου να δυσφημίζουν κάθε εργατικό αγώνα, ολόκληρα δημοσιογραφικά συγκροτήματα να σπέρνουν δηλητήριο και λασπολογουν απέναντι στο ΠΑΜΕ, με τη δικαιοσύνη να αποδεικνύει σε τέτοιες στιγμές ταξικής πάλης πιο φανερά σε ποιο στρατόπεδο βρίσκεται, επιχειρείται να υψωθεί τείχος στη ριζοσπαστικοποίηση του λαού.

Όλα τα παραπάνω αναδεικνύουν το εξής: Ότι χρειάζεται μαζική-δυναμική απάντηση από την πλειοψηφια του ελληνικού λαού, την πλειοψηφια που σήμερα υποφέρει. Από τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρέμπορους, τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες, την νεολαία. Ότι χρειάζεται να οικοδομήσουμε τη δική μας συμμαχία, με στόχο τη δική μας εξουσία, για να πετάξουμε στην ανεργία αυτήν τη μειοψηφία των αρπακτικών και των παρασίτων που επιβιώνουν από το δικό μας πλούτο και μόχθο.

Καλούμε την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να οργανωθούν στα σωματεία τους, να δυναμώσουν το ΠΑΜΕ. Καλούμε ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες, εργάτες και εργάτριες, τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, τα παιδιά των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που βρίσκονται στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στους χώρους κατάρτισης και στη μαθητεία να βρεθούν στις πρώτες γραμμές αυτού του αγώνα. Αγώνα μακρόχρονου, σκληρού, δύσκολου αλλά παράλληλα γνωρίζουμε πως οι θυσίες που απαιτούνται για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των μέτρων είναι μικρότερες από εκείνες στις οποίες οδηγεί το προσκύνημα της εργατικής τάξης στην πλουτοκρατία. Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία της Πέμπτης και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.