Κυβέρνηση του λαού ή των Βρυξελλών;
Οι 100 πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης απέδειξαν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση αλλά οι Βρυξέλλες ήρθαν στην εξουσία. Απέδειξαν επίσης ότι πάση θυσία πρέπει να βομβαρδιστούμε με κλίμα εθνικής συναίνεσης και ομοψυχίας στη νέα οικονομική και κοινωνική επιδρομή.Η οικονομική και δημοσιονομική τρομοκρατία, η ζύμωση επί ένα τρίμηνο της ανάγκης κι άλλων θυσιών για να βγούμε από την κρίση, το ολοκληρωτικό οικονομικό αδιέξοδο του νεοφιλευθερισμού και η απειλή χρεοκοπίας της χώρας, οδήγησαν σε ένα νέο, σκληρότερο γύρο επίθεσης στα λαϊκά δικαιώματα.Σε αυτές τις 100 μέρες η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έβγαλε πολλή βρώμικη δουλειά σε όφελος του κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των διεθνών οίκων. Είχε συμπαραστάτη στο έργο της την αμέριστη στήριξη των ελληνικών και διεθνών κέντρων εξουσίας, προβλήθηκε μάλιστα ως …φιλολαϊκή. Απόδειξη όμως για μια φιλολαϊκή ή αντιλαϊκή πολιτική δεν είναι οι δηλώσεις στα μέγαρα, αλλά οι πράξεις: Μεγαλύτερη φορολογική αφαίμαξη, αύξηση έμμεσων φόρων, καμιά αύξηση φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη, απόλυτη μείωση μισθών, προετοιμασία για τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, πρόγραμμα κι άλλων ιδιωτικοποιήσεων ύψους 2,5 δις €.
«Δεν υπάρχει σάλιο» για την κοινωνία. «Υπάρχουν 28 δις» για τις τράπεζες.
Ενώ η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός σε όλους τους τόνους μας καλεί να γίνουμε και πάλι θύματα για την οικονομία (τους), κάνουν ότι δεν άκουσαν την κερδοφορία των ελληνικών τραπεζών, τη φορολογική ασυλία του μεγάλου κεφαλαίου, τη συστηματική φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή των πλούσιων, τα 28 δις που πριν λίγους μήνες χαρίστηκαν στις τράπεζες. Η κρίση για κάποιους είναι καταστροφή και για άλλους είναι ευκαιρία νέας κερδοφορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου