Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Η τοποθέτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στην εφημερίδα «Εργαζόμενη Ρωσία» για το τείχος του Βερολίνου

 Η εφημερίδα Εργαζόμενη Ρωσία, όργανο του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ), απευθύνθηκε στη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, με το ερώτημα: «τις τελευταίες μέρες στη Ρωσία, όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, με αφορμή την επέτειο των 20 χρόνων από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, παρακολουθούμε μια όξυνση της αντικομμουνιστικής υστερίας, της επίθεσης κατά των ΚΚ και των κομμουνιστικών ιδανικών. Πως σχολιάζετε αυτή την εξέλιξη».



Η Αλέκα Παπαρήγα έδωσε την ακόλουθη απάντηση:

Αυτές τις μέρες, με επίκεντρο το Βερολίνο και τις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις για το τείχος, συνεχίζεται και εντείνεται η εκστρατεία του διεθνούς ιμπεριαλισμού να αμαυρώσει τη μεγάλη προσφορά στους λαούς του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Παράλληλα καταβάλλονται επίμονες και συντονισμένες προσπάθειες, από τις κυβερνήσεις και το σύνολο των αστικών κομμάτων, να εμφανίσουν τον καπιταλισμό ως σύστημα αιώνιο, ως σύστημα που εξασφαλίζει την ελευθερία και τη δημοκρατία, αλλά και ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων.
Σε αυτό το πλαίσιο βλέπουμε και την όξυνση της αντικομμουνιστικής υστερίας στη Ρωσία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ιδιαίτερα στη Ρωσία, που αποτέλεσε και το λίκνο της πρώτης νικηφόρας σοσιαλιστικής επανάστασης, της Οκτωβριανής.
Είναι οι ίδιοι που πριν από 20 χρόνια χαρακτήρισαν την αντεπανάσταση ως «κοσμογονική αλλαγή», οι ίδιοι που διακήρυξαν τον ερχομό μιας νέας εποχής ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας. Η πείρα που συγκεντρώθηκε σε αυτό το διάστημα έχει αναποδογυρίσει αυτές τις διακηρύξεις, έχει αποδείξει ότι το περιεχόμενό τους ήταν ψεύτικο. Ας θυμηθούμε τι έλεγε τότε και ο διεθνής οπορτουνισμός, που εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι ο καπιταλισμός μπορεί να εξανθρωπιστεί.
Σε αυτά τα 20 χρόνια υψώθηκαν πολλά νέα τείχη μπροστά στους λαούς. Η ένταση της εκμετάλλευσης, οι άδικοι πόλεμοι, η καπιταλιστική οικονομική κρίση, η αφαίρεση ακόμα και στοιχειωδών δικαιωμάτων, η ανεργία, η φτώχεια, η παραπέρα εξάπλωση των ναρκωτικών και της εγκληματικότητας, τα μεταναστευτικά κύματα, ο θάνατος εκατομμυρίων από τη δίψα και τις αρρώστιες, είναι τα αποτελέσματα του καπιταλιστικού οδοστρωτήρα, που θεός του είναι το κέρδος και όχι οι ανθρώπινες ανάγκες. Είναι πελώριο ψέμα ότι ένωσε τους λαούς της Ευρώπης, ότι έφερε την ελευθερία η πτώση του τείχους του Βερολίνου, η αντεπανάσταση. Η μόνη ελευθερία που έφερε είναι αυτή των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και όλων των ενώσεων των καπιταλιστών, να επιτίθενται από καλύτερες θέσεις στα εργατικά λαϊκά συμφέροντα, να ψηφίζουν τρομονόμους, να θωρακίζουν τις δυνάμεις καταστολής.
Επιβεβαιώθηκε ότι ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα, παρά τις αδυναμίες του και τα λάθη που έγιναν, ήταν ανώτερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, απέδειξε την υπεροχή του απέναντι στον καπιταλισμό. Δικαιώματα των εργαζομένων, που είναι στις συνθήκες του καπιταλισμού άπιαστο όνειρο, ενώ ταυτόχρονα η κατάσταση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων χειροτερεύει, στο σοσιαλισμό ήταν αυτονόητα. Αναφέρομαι στη σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, στην κατοχύρωση του 8ωρου και του 7ωρου, στη δωρεάν για όλους παιδεία, υγεία, πρόνοια, στον ελεύθερο χρόνο, στα αξιοπρεπή γηρατειά, στην κατάκτηση ενός υψηλότατου πολιτιστικού επιπέδου, στα τεράστια άλματα που έγιναν σε ελάχιστο χρόνο στις επιστήμες και στις τέχνες, στην κατάκτηση του Διαστήματος. Αναφέρομαι στην ασφάλεια για το μέλλον τους που ένοιωθαν ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές.


Πέρασαν χρόνια από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι το 1961 που κτίστηκε το τείχος του Βερολίνου από την εργατική εξουσία και χιλιάδες εργάτες που υπεράσπιζαν το μόχθο τους. Αυτή η χρονική απόσταση έχει την εξήγηση και την αιτία της. Τα σύνορα ανάμεσα στο δυτικό και στο ανατολικό Βερολίνο, που ας υπενθυμίσουμε βρισκόταν ολόκληρο στο έδαφος της Λαϊκής Γερμανίας (αυτό λίγοι το γνωρίζουν) έκλεισαν όταν τα τανκς του ΝΑΤΟ μπήκαν στο έδαφος της Λαϊκής Γερμανίας και κατευθύνονταν προς το κέντρο του Βερολίνου. Ήταν την ίδια περίοδο που ο τότε υπουργός άμυνας της Δυτικής Γερμανίας Φραντς Γιόζεφ Στράους δήλωνε ότι πρέπει να είναι κανείς προετοιμασμένος για ένα είδος εμφυλίου πολέμου στη Γερμανία. Ήταν την ίδια περίοδο που είχαν κορυφωθεί η υπονόμευση και οι δολιοφθορές στην οικονομία της Λαϊκής Γερμανίας. Την ύψωση του τείχους την επέβαλε ο ιμπεριαλισμός. Την επέβαλε η σύγκρουση ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό.


Ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα, που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, δεν ήταν μια κοινωνία χωρίς αδυναμίες και ελλείψεις, ενώ λαθεμένες στρατηγικές επιλογές που έγιναν, ιδιαίτερα τη δεκαετία του '50 και του '60 και κορυφώθηκαν στις επόμενες δεκαετίες, έφεραν σε μια πορεία την καταστροφή της εργατικής εξουσίας.


Το ΚΚΕ μελέτησε στο 18ο Συνέδριό του τα λάθη που έγιναν και άσκησε κριτική, με σκοπό να συμβάλει στην ιδεολογική θωράκιση του κομμουνιστικού κινήματος, με σκοπό να γίνει καλύτερη η πάλη του σήμερα. Ταυτόχρονα δεν κάνει το χατίρι στην αστική τάξη να παραιτηθεί από την υπεράσπιση των ιστορικών κατακτήσεων του σοσιαλισμού, δεν «πετάει το παιδί μαζί με τα νερά», όπως κάνουν οι οπορτουνιστές.


Απευθύνουμε κάλεσμα στην εργατική τάξη να αναζητήσει την αλήθεια για το σοσιαλισμό προσπερνώντας τις αντικομμουνιστικές κραυγές που ταυτίζουν το φασισμό με το σοσιαλισμό και που έχουν στόχο να την εμποδίσουν να βγάλει τα αληθινά συμπεράσματα. Την καλούμε να συσπειρωθεί στο πλάι των κομμουνιστών, μαζί με τα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού. Να παλέψει για αυτό που τρέμουν ακόμα και στο άκουσμά του οι ιμπεριαλιστές, γι αυτό που στέλνουν σε δίκες κομμουνιστές, ενώ απαγορεύουν και τη δράση τους σε σειρά χώρες: Για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: