Προϋπολογισμός 2014 : "...η αντιπαράθεση για το εάν επετεύχθη ή όχι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι αποπροσανατολιστική γιατί συγκαλύπτει τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα."

 Προϋπολογισμός 2014

Κατατέθηκε χτες ο κρατικός Προϋπολογισμός (ΚΠ) για το 2014 και είναι προφανές ότι η εκτέλεσή του θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση της θέσης της λαϊκής οικογένειας.

Η υλοποίηση των στόχων του ΚΠ αποτελεί και τη βασική προϋπόθεση για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη μεγαλύτερη χρεοκοπία του ελληνικού λαού. Γι' αυτό και η αντιπαράθεση για το εάν επετεύχθη ή όχι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι αποπροσανατολιστική γιατί συγκαλύπτει τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα.

Η επίτευξη αυτού του στόχου διευκολύνει αφενός την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους αλλά και την παροχή μεγαλύτερης κρατικής χρηματοδότησης στους επιχειρηματικούς ομίλους. Ενα μικρό του μέρος θα αξιοποιηθεί για την αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων της φτώχειας, με στόχο τη συγκάλυψη των ευθυνών των διαχειριστών της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η κριτική που έχει ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν δημοσιεύτηκε το σχέδιο Προϋπολογισμού είναι κάλπικη. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι το πώς θα καταστεί το χρέος βιώσιμο για να διευκολυνθεί η ανάκαμψη. Δηλαδή ασκεί κριτική από τη σκοπιά της διαχείρισης της κρίσης, δίνοντας ακόμα μια φορά διαβεβαιώσεις στην άρχουσα τάξη ότι μπορεί να αποτελέσει όχι μόνο τον καλύτερο διαχειριστή αλλά και τον πιο αποτελεσματικό παράγοντα στη χειραγώγηση και ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Το βασικό ερώτημα δεν είναι πώς θα είναι το χρέος βιώσιμο, το πώς θα δοθεί ώθηση στην κερδοφορία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, πώς θα στηριχτεί και με κρατικό χρήμα η καπιταλιστική δραστηριότητα, ούτε βέβαια πώς θα ανοιχτούν νέα πεδία επιχειρηματικής δράσης. Ολα αυτά δηλαδή που συνιστούν τα προγράμματα ανασυγκρότησης είτε με το μείγμα που προβάλλει η κυβέρνηση είτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι πώς ο λαός θα μπορέσει να αξιοποιήσει το σύνολο των παραγωγικών δυνατοτήτων προς όφελός του, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο, με αποδέσμευση από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και μονομερή διαγραφή του χρέους. Προϋπόθεση σ' αυτό είναι να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του.

Πηγή : Ριζοσπάστης