Το 19ο Συνέδριο του Κόμματος είναι κομβικής σημασίας για το Κόμμα αλλά και για το λαό διότι είναι εν μέσω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τα δικαιώματα των εργαζομένων συμπιέζονται στο όνομα της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η κρίση γνωρίζουμε ότι θα έχει συνέχεια και η όποια ύφεση θα φέρει νέα κρίση.
Βρισκόμαστε λοιπόν εγκλωβισμένοι εντός Ευρωπαϊκής ένωσης και η κρίση επηρεάζει και τις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες εντός και εκτός της Ενωσης. Στην προσπάθειά του το Μεγάλο κεφάλαιο της Ευρώπης για περισσότερα κέρδη και τη διείσδυσή του σε νέες αγορές προσπάθησε να κάνει τη λεγόμενη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η όποια μεταφράζεται σε ομογενοποίηση της εθνικής συνείδησης των λαών της, δείχνοντάς τους ότι έχουν μικρές και μόνο επιμέρους διαφορές προσπαθώντας να τονίσει ότι είναι κάτοικοι της Ευρώπης και όχι επιμέρους χωρών. Αυτό είναι πρώτο και μοιραίο λάθος, γιατί προωθεί τον ταξικό διεθνισμό και «στρώνει» το δρόμο των κομμουνιστών. Το ΚΚΕ δεν πρέπει να το αφήσει ανεκμετάλλευτο αυτό το στοιχείο. Μια πρόταση λοιπόν που ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί, μιας και οι ρυθμοί της εξομοίωσης εργασιακών συνθηκών και δικαιωμάτων εντός ΕΕ μεταξύ των λαών είναι γοργοί, είναι η συνεργασία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου μέσω της ΠΣΟ και με άλλα ταξικά συνδικάτα και μη συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε άλλες χώρες και ιδιαίτερα εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης γιατί σε μερικά χρόνια το ξήλωμα και η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων θα γίνεται σχεδόν ταυτόχρονα σε όλη την ΕΕ. Ετσι θα υπάρχει η δυνατότητα, η εργατική τάξη να ενωθεί πανευρωπαϊκά με κοινές απεργίες και κοινούς αγώνες ταυτόχρονα ενάντια στην κοινή ευρωπαϊκή πολιτική μέχρι να είναι σε θέση η Ελλάδα ή όποια άλλη χώρα θελήσει να αποδεσμευτεί.
Μια δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τις τοπικές Οργανώσεις του Κόμματος που αποτελούν μικρούς πυρήνες σε κάθε λαϊκή και μη γειτονιά. Παρατηρείται σε πολλές περιπτώσεις ότι τα γραφεία ανοίγουν μόνο όταν υπάρχει μάζωξη ή κάποιο θέμα που πρέπει να τεθεί στα μέλη προς συζήτηση. Η δουλειά που γίνεται σε αυτόν το χώρο είναι πολύ σημαντική, όμως, δυστυχώς, οι άνθρωποι είναι προκατειλημμένοι και δεν μπαίνουν εύκολα μέσα οπότε αυτό κάνει πιο δύσκολη την προσπάθεια που κάνει το Κόμμα μας για διείσδυση στο λαό. Μια πρόταση λοιπόν είναι να υπάρξει ένα είδος βάρδιας μεταξύ των μελών ώστε τις ώρες λειτουργίας της αγοράς να μένουν ανοικτά, ώστε να δείχνουμε στον κόσμο ότι βρισκόμαστε δίπλα του και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τα κοινά μας προβλήματα. Φίλοι του Κόμματος και άτομα με φιλικά προσκείμενες ιδέες θα έπρεπε να έρχονται πιο συχνά σε επαφή σε φιλικό επίπεδο με τα μέλη του Κόμματος έτσι ώστε όταν έχουν ένα πρόβλημα, συνέπεια της άγριας πολιτικής, είτε αυτό είναι διακοπή του ρεύματος είτε καταπατήσεις δικαιωμάτων σε χώρους εργασίας να έρχονται στις τοπικές οργανώσεις και όχι σε στυλοβάτες του συστήματος, όπως η Χρυσή Αυγή, ή αντιδραστικά και διασπαστικά ως προς το κίνημα κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μια τελευταία διαπίστωση έχει να κάνει με την πτώση του Κόμματος στις επαναληπτικές εκλογές. Η ΚΕ είχε ενημερώσει τα μέλη του Κόμματος και προσπάθησε να ενημερώσει και τους ψηφοφόρους ότι το Κόμμα θα δεχτεί επίθεση από οπορτουνιστικές δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στο επίπεδο της συνεργασίας μεταξύ των ηγεσιών των κομμάτων, επίθεση που ξεκίνησε πριν ακόμη από τις εκλογές του Μαΐου. Το ΚΚΕ δεν καλλιέργησε αυταπάτες στο λαό για δήθεν μείγματα πολιτικής που θα του λύσουν τα προβλήματα, αλλά του έθεσε το πραγματικό δίλημμα να αλλάξει η τάξη η οποία βρίσκεται στην εξουσία. Δυστυχώς όμως η συζήτηση γύρω από το θέμα έδειξε στον κόσμο ότι το ΚΚΕ αρνείται τη συνεργασία με άλλα κόμματα και φορείς, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ μας ανάγκασε να απολογούμαστε γιατί δε συνεργαζόμαστε μαζί του, ενώ εάν είχε ακολουθηθεί άλλη τακτική και έθετε τους «όρους» της συνεργασίας, δηλαδή το Πρόγραμμα του Κόμματός μας και τους λέγαμε: ορίστε οι Θέσεις μας, αν συμφωνείτε έχει καλώς. Το όλο σκεπτικό δηλαδή είναι να κάνουμε εμείς το ΣΥΡΙΖΑ να αρνηθεί τη συνεργασία και να απολογείται και όχι εμείς για αυτονόητα πράγματα που απ' ό,τι φαίνεται όμως μπερδεύουν τον κόσμο.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω το ΚΚΕ και την ΚΕ που αντίθετα με τις προσπάθειες πολλών να το παρουσιάσουν σαν σεχταριστικό κόμμα αποδεικνύει κάθε φορά ότι δίνει φωνή στα μέλη και στους φίλους του Κόμματος και αναδεικνύοντας τη συλλογικότητα των αποφάσεων μέσα στο Κόμμα.
Δημήτριος Μπράχος
Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης, φίλος και ψηφοφόρος του Κόμματος
Αμπελόκηποι Θεσσαλονίκης, φίλος και ψηφοφόρος του Κόμματος
ΠΗΓΗ - ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου