Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα σε συγκέντρωση εργαζομένων στο Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΙΤΣ) 24/4/2012.


Για την Υγεία και το ΝΙΜΙΤΣ



Για το συγκεκριμένο νοσοκομείο, το ΝΙΜΙΤΣ, υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες που, κατά τη γνώμη μας, έχουν βάση και εμείς το λέμε αυτό γιατί έχουμε άλλη φιλοσοφία από τα άλλα κόμματα, που συνήθως διαπιστώνουν εκ των υστέρων. Εμάς μας ενδιαφέρει να προλαβαίνουμε κάτι. Και δυστυχώς, να πω την αλήθεια, πολλές φορές είπαμε πράγματα, αλλά ο ελληνικός λαός ή συγκεκριμένοι χώροι ήθελαν πρώτα να δουν να γίνεται και μετά να παρέμβουν. Στο παρα πέντε και ιδιαίτερα στο και πέντε είναι πάρα πολύ αργά. Οι πληροφορίες, λοιπόν, που έχουμε είναι ότι αυτό το νοσοκομείο, γιατί τάχα δε γεμίζει πολλά κρεβάτια, γιατί έχουμε πολλά νοσοκομεία στο κέντρο της Αθήνας, λέτε και είναι το θέμα γεωγραφικό και χωροταξικό, μπορεί να πουληθεί και να μετατραπεί σε ένα οικόπεδο και να υπάρχουν συμβάσεις με άλλα στρατιωτικά νοσοκομεία, δεν ξέρω, το Ναυτικό, της Αεροπορίας, να πηγαίνουν εκεί οι άνθρωποι που έρχονταν εδώ στο ΝΙΜΙΤΣ, είτε είναι ένστολοι είτε και ευρύτερος κόσμος.
Όλα αυτά που γίνονται στον τομέα της Υγείας με τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων και τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις, οδηγούν τελικά στη μείωση των κρεβατιών. Το κυριότερο είναι ότι κάθε νοσοκομείο κρίνεται και λειτουργεί σα μια επιχείρηση, ακόμα περισσότερο από πριν. Αν μέχρι τώρα το κριτήριο είναι 60% επιχείρηση - 40% κοινωνική λειτουργία, τώρα 100% τα νοσοκομεία θα λειτουργούν ως εξής: «Έχεις εισόδημα; Λειτουργείς. Δεν έχεις; Κλείνεις όπως ένα εμπορικό μαγαζί, όπως ένα εργοστάσιο είτε είναι πολύ μικρό είτε είναι μικρομεσαίο». Και η ίδια λογική θα ισχύσει επίσης για τα σχολεία. Πάμε για ένα σύστημα το οποίο προ κρίσης έχει εφαρμοστεί στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ πια υπάρχει από πιο πριν, όπου ένα νοσοκομείο πρέπει να λειτουργεί λες και κατασκευάζει κοσμήματα, ακριβά ρούχα κ.λπ. «Δεν έχεις πελατεία ή δεν έχεις τόση ή μου κοστίζεις περισσότερο. Και το κλείσιμο και η συρρίκνωση του νοσοκομείου θα έρθει και για ευρύτερους λόγους στον τομέα της Υγείας. Τα Ασφαλιστικά ταμεία χρωστάνε στα νοσοκομεία, τα νοσοκομεία χρωστάνε στους προμηθευτές, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο παρά πέντε να χρεοκοπήσουν πλήρως, η ανεργία μεγαλώνει και θα μεγαλώσει, και αν δεν είναι η καθαρή ανεργία για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους ή για 2, θα είναι για ένα εκατομμύριο άνεργοι και 1 εκατομμύριο που θα δουλεύουν δυο ώρες την εβδομάδα ή το μήνα κλπ. Αυτή είναι η προοπτική η οποία σαφώς διαγράφεται και δυστυχώς, οποιοδήποτε και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν πρόκειται να την αναστείλει. Γιατί σε δεκαπέντε μέρες, όσο αισιόδοξος και να είναι κανείς - και είμαστε αισιόδοξοι - δεν μπορεί να επέλθουν ριζικές ανατροπές που δεν προετοιμάστηκαν από το λαό όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως, το ζήτημα της παροχής Υγείας θα οξυνθεί, από την πρωτοβάθμια περίθαλψη στα νοσοκομεία και αναμφισβήτητα, αυτή η όξυνση δεν αφορά μόνο τις παροχές υπηρεσιών, αλλά και τις συνθήκες δουλειάς και τη μονιμότητα του προσωπικού.

Για τις εκλογές

Τι μπορεί να γίνει στις εκλογές στις 6 του Μάη; Παίρνοντας υπόψη, με τα πιο αισιόδοξα σενάρια, από τη στιγμή που ο λαός παρεμβαίνει, θεωρούμε ότι όποια κυβέρνηση και να προκύψει δε θα αποτρέψει την επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων. Οποιο πρόσημο κι αν έχει. Και από εκεί καθορίζουμε και τη δική μας στάση απέναντι στην κυβέρνηση. Αυτό διότι, η αντίθεση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και η αντίθεση με το μνημόνιο, δεν είναι καθόλου αρκετή σήμερα. Γιατί αυτήν την αντίθεση μπορεί να κάνεις μια εναλλαγή με ένα νέο μνημόνιο, μπορεί να κάνεις μια εναλλαγή με μια κυβέρνηση η οποία δεν πρόκειται να μπορέσει να κάνει τίποτα γιατί, άλλωστε, πέρα από διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της ΕΕ, δηλαδή, στο πλαίσιο του ίδιου δρόμου, δεν επαγγέλλεται τίποτα άλλο. Επαγγέλλεται την ελάσσονα αντίσταση, σε περιόδους όπου ο αντίπαλος μέσα και έξω από την Ελλάδα έχει οργανώσει μια αντεπίθεση σε βάθος χρόνου.
Την άλλη μέρα από τις εκλογές όποια κυβέρνηση κι αν είναι η κατάσταση θα είναι η ίδια, στη βιομηχανία, στην Υγεία, στην αγροτική παραγωγή, στην ΕΕ. Θα υπάρχει επικίνδυνη κατάσταση στη Μ. Ανατολή που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ μήπως ξεσπάσει ένας νέος γύρος πολέμου, στο Αιγαίο, με τις ελληνοτουρκικές διαφορές, στα Βαλκάνια. Οι ίδιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα είναι εδώ. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από τις εκλογές κλείνονται αβέρτα συμβάσεις με μείωση αμοιβών, συλλογικές συμβάσεις με μείωση αμοιβών που τις συμφωνούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των κομμάτων, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, με μειώσεις ως και 30%, χωρίς καν να υπολογίζουν ότι οι εκλογές μπορεί να δώσουν μια δυναμική που μπορεί στο κάτω-κάτω να είναι τόσο μεγάλη η νίκη του λαού που να πετύχει και αυξήσεις ή τουλάχιστον να μην πειραχτούν οι μισθοί που ήδη είναι πειραγμένοι κατά 30%, 40%, 50%.
Ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν, την κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές δεν μπορεί να δώσουν τίποτα; Βεβαίως και μπορεί να δώσουν. Αλλά να το πούμε καθαρά: Στις μέρες που μας μένουν πρέπει ο λαός να χρησιμοποιήσει την πολιτική του πείρα και δεν πρέπει να πέσει ούτε στα διλήμματα και στους φόβους, αλλά ούτε και στις αυταπάτες. Ακούμε, παραδείγματος χάριν, ότι οι γαλλικές εκλογές θα αλλάξουν το χάρτη στην Ευρώπη. Σας υπογράφουμε, κανένα χάρτη δε θα αλλάξουν. Θα αλλάξει κάτι στην ΕΕ αν βγει ο Ολάντ; Βέβαια. Το μόνο που γίνει είναι να διαπαιδαγωγηθούν οι λαοί ότι για να χάσουν τα φιλελεύθερα κόμματα πρέπει να ψηφίζεις σοσιαλδημοκρατία και ότι αυτό πρέπει να το κάνουν αριστεροί, κομμουνιστές. Και μετά, όταν θα ξανάρχονται τα φιλελεύθερα κόμματα, πάλι πρέπει να ξαναγίνεις ουρά της σοσιαλδημοκρατίας για να μην ξαναέρθουν τα φιλελεύθερα. Αυτό έτσι θα λειτουργήσει.
Αλλά το κυριότερο: Ναι, αναδιαπραγμάτευση των συνθηκών μπορεί να γίνει. Αυτή όμως η αναδιαπραγμάτευση θα έχει έξω από την ατζέντα την ζωή των εργαζομένων. Η αναδιαπραγμάτευση θα αφορά τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στους Γάλλους επιχειρηματίες, τους Γερμανούς, τους Άγγλους, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς, γιατί καθώς η κρίση θα βαθαίνει θα κοιτάξει ο καθένας πως θα υποστεί λιγότερο τις συνέπειες της κρίσης. Ο γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να υποστεί μια ρωγμή, άλλωστε ποτέ δεν ήταν ενιαίος, πριν γίνει η ΕΟΚ, και καθυστέρησε η ΕΟΚ λόγο των αντιθέσεων Γαλλίας - Γερμανίας να γίνει. Επομένως τέτοιες αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη και στις κυβερνήσεις θα υπάρχουν και σας διαβεβαιώ, με 10.000 υπογραφές, θα είναι έξω η ζωή των λαών. Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση στα πλαίσια της ΕΕ δίχως ένα πανίσχυρο στην Ελλάδα κίνημα, χειραφετημένο από τις φοβίες και τις αυταπάτες για το τί αντιπροσωπεύει η ΕΕ. Και κυρίως ένα κίνημα που συγκρούεται μόνο με την εκάστοτε κυβέρνηση και τα εκάστοτε κόμματα εξουσίας και δεν συγκρούεται με την τάξη που υπηρετούν αυτά τα κόμματα. Περίσσεψαν στην Ελλάδα, οι αγανακτισμένοι, οι πλατείες, οι απεργίες, οι βρισιές εναντίον της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα που έμεναν στο απυρόβλητο οι βιομήχανοι οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, αυτοί δηλαδή που κυβερνούν τον τόπο μέσω των κομμάτων.
Επομένως αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι: Να αποκτήσει μεγαλύτερο βάθος η καταδίκη των υπεύθυνων, να μην υποκύψει ο λαός σε αυταπάτες ότι μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να πολιτευτεί καλύτερα, θα είναι ένα μικρό διάλειμμα στην επιστροφή προς τα πίσω και ακόμη χειρότερα και θα το πούμε καθαρά, το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ θα σηματοδοτήσει την χειραφέτηση ενός μέρους του λαού, γιατί δε λέμε ότι θα πάρουμε την αυτοδυναμία και την πλειοψηφία, την χειραφέτηση ενός μέρους του λαού απ' την λογική «δεν γίνεται τίποτα, να διαπραγματευτούν οι επάνω, δεν μπορούμε να κατακτήσουμε, δεν μπορεί γίνουν αλλαγές στην Ελλάδα» κ.λπ. κ.λπ.
Και ξεκαθαρίζω, ούτε εμείς υποσχόμαστε ότι ένα ανεβασμένο ποσοστό του ΚΚΕ θα λύσει δια μαγείας τα προβλήματα, γιατί δεν λειτουργούμε εργολαβικά. Αυτό όμως που σηματοδοτεί είναι, την αναπτέρωση ελπίδων, τον ριζοσπαστισμό στην συνείδηση, να μην πάει στο καλάθι των αχρήστων. Και κυρίως εμείς επιμένουμε, η μάχη θα κριθεί στην οργάνωση των εργαζομένων κατά τόπο δουλειάς και κλάδο, κατά επιχείρηση, κατά εκπαιδευτικό ίδρυμα, στη γειτονιά και ακριβώς πιστεύουμε ότι ο λαός ξέρει το δίκιο του αλλά δεν εμπιστεύεται τη δύναμή του. Δόθηκαν πολλές μάχες τα τελευταία χρόνια, κατώτερες των περιστάσεων και αναντίστοιχες στην επίθεση. Και αυτή η εκλογική μάχη μπορεί να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις του λαού, αλλά μπορεί και το λαό πολλές φορές να τον χαντακώσει. Αυτό που θα σηματοδοτήσει την αντίστροφη πορεία στην Ελλάδα ή την αρχή μιας αντίστροφης πορείας ή έστω μια πραγματική ελπίδα που δεν διαψευστεί, είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ που έχει διαφορετική πρόταση και αυτό αποτελεί πλεονέκτημα. Αν δεν είναι ισχυρή αυτή η διαφορετική πρόταση σας διαβεβαιώ ότι ο συμβιβασμός και των δυνάμεων που αγωνίζονται ή που υπερασπίζονται κάποια συμφέροντα των εργαζομένων θα είναι πλήρης και ολοσχερής. Και αν υπάρχει και ένα αντιμνημονιακό πνεύμα που δεν έχει βάθος, είναι επιφανειακό, υπάρχει γιατί υπήρχε και ο φόβος μήπως η πρόταση του ΚΚΕ αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο. Εμάς δε μας νοιάζει αν κάποιοι υιοθετούν δικά μας συνθήματα. Μας νοιάζει όμως ο λαός να ξεχωρίζει το γνήσιο από το πλασματικό και να αποφασίζει συνειδητά. Όχι άλλες αυταπάτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: