Με αφορμή πρόσφατο νόμο στη Γαλλία που απελευθερώνει την καλλιέργεια μεταλλαγμένων σπόρων από τη μια και περιορίζει από την άλλη την ελεύθερη χρήση σπόρων από τους αγρότες, κατατέθηκε ερώτηση από την βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, σχετικά με τους σχεδιασμούς των συναρμοδίων Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, στο θέμα της διάσωσης και διατήρησης σπόρων και παραδοσιακών ποικιλιών, στο πλαίσιο προστασίας της βιοποικιλότητας. Η ερώτηση αφορά και τη συγχώνευση και απαξίωση των αγροτικών ιδρυμάτων που υπάγονται στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) όπως η Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού, και αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Όπως αναφέρεται και στο Μανιφέστο διατήρησης των σπόρων “η ελεύθερη ανταλλαγή σπόρων μεταξύ των αγροτών υπήρξε η βάση της διατήρησης της βιοποικιλότητας, καθώς και της διατροφικής ασφάλειας”. Η διατήρηση των παραδοσιακών ποικιλιών είναι μέρος όχι μόνο της αγροτικής και διατροφικής αλλά και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Όμως, το ΕΘΙΑΓΕ, που διαθέτει Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού, υποβαθμίζεται, και όλη αυτή η -τεράστιας αξίας- δουλειά τίθεται σε κίνδυνο» σημειώνει μεταξύ άλλων η βουλευτής, προσθέτοντας ότι «ο νόμος για τη βιοποικιλότητα (3937/2011) δεν προβλέπει τίποτε συγκεκριμένο επί του θέματος».
Για τους παραπάνω λόγους, ζήτησε ενημέρωση από τα συναρμόδια Υπουργεία σχετικά με «ποια μέτρα χρηματοδότησης, ενίσχυσης προσωπικού κ.λ.π. θα λάβουν, ώστε να ενισχυθεί η δουλειά του ΕΘΙΑΓΕ και όσων άλλων Ινστιτούτων, φορέων και οργανώσεων εργάζονται σε τέτοια θέματα διατήρησης γενετικού υλικού, τράπεζες σπόρων, βιοποικιλότητα κ.ο.κ., ποιοι είναι οι ακριβείς σχεδιασμοί τους για την Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού και τη συνέχιση της δουλειάς της, εάν υπάρχει σχέδιο χρηματοδότησης προγραμμάτων αγροτικής βιοποικιλότητας, αλλά και ποια θα είναι η πολιτική τους απέναντι στις πιέσεις για απελευθέρωση της καλλιέργειας γενετικώς τροποποιημένων σπόρων και για απαγόρευση της ελεύθερης χρήσης σπόρων παραδοσιακών καλλιεργειών».
«Σε εποχή κρίσης» κατέληξε η βουλευτής, «πρέπει να προστατευθεί η ελευθερία των παραγωγών έναντι της αρπακτικότητας των πολυεθνικών και να εξασφαλιστεί η διατροφική επάρκεια και αυτάρκεια».
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης (για ενημέρωσή σας) είναι το ακόλουθο:
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους Υπουργούς
-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
-Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
ΘΕΜΑ: Οι σπόροι και οι παραδοσιακές ποικιλίες είναι κοινό αγαθό και όχι εμπόρευμα
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, στις 28 Νοεμβρίου το Γαλλικό Κοινοβούλιο ψήφισε νομοθετική ρύθμιση που επιβάλλει χρηματικές κυρώσεις σε όποιον αγρότη δεν υποβάλει δήλωση για το είδος των σπόρων που χρησιμοποιεί και για το αν κρατά για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τους ίδιους σπόρους στις καλλιέργειές του, αν δηλαδή τους επαναχρησιμοποιεί. Την ίδια ώρα το Συμβούλιο του Κράτους καταργούσε την απαγόρευση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων σπόρων στη Γαλλία.
Οι Γάλλοι αγρότες δηλώνουν ότι δολοφονείται η παραδοσιακή γεωργία, ο Γάλλος Υπουργός Γεωργίας δηλώνει ότι δεν μπορεί η παραδοσιακή Γεωργία να λειτουργεί ανεξέλεγκτα και η Μονσάντο δηλώνει ότι το «δίκαιο κερδίζει έδαφος» (!), διότι επιτέλους οι αγρότες θα έχουν πρόσβαση στα μεταλλαγμένα .
Στην Ινδία είναι γνωστή η μάχη που γίνεται εδώ και χρόνια με τις πολυεθνικές και ιδιαίτερα τη Μονσάντο, για το ζήτημα των μεταλλαγμένων καλλιεργειών και των σπόρων. Μέσα σε μια δεκαετία αυτοκτόνησαν 200.000 Ινδοί αγρότες εξαιτίας σπόρων γενετικώς τροποποιημένου βαμβακιού, που μόλυναν χωράφια και κατέστρεψαν σοδειές, οδηγώντας τους εξαθλιωμένους από τα χρέη βαμβακοκαλλιεργητές στο απονενοημένο διάβημα.
Είναι γνωστό πως οι πολυεθνικές εδώ και χρόνια προσπαθούν να δεσμεύσουν τους παραγωγούς ως προς τους σπόρους που θα αγοράζουν και θα καλλιεργούν. «Το υψηλό κόστος των σπόρων συνδέεται με το υπέρογκο κόστος των φυτοφαρμάκων, γιατί αυτού του είδους οι σπόροι χρειάζονται χημικά», όπως λέει η Ινδή ακτιβίστρια Βαντάνα Σίβα, που έχει στο ιστορικό της πολλά χρόνια αγώνων ενάντια στο πατεντάρισμα των σπόρων.
Στην Ελλάδα σήμερα η κατάσταση είναι άκρως ανησυχητική. Καμιά μέριμνα για την διατήρηση σπόρων και παραδοσιακών ποικιλιών δεν υπάρχει, αντιθέτως με τις συγχωνεύσεις απαξιώνονται τα αγροτικά ιδρύματα, που υπάγονται στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ), που σκοπό έχουν την διάσωση και διατήρηση της βιοποικιλότητας, όπως η Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού.
Επειδή, όπως αναφέρεται και στο Μανιφέστο διατήρησης των σπόρων «Η ελεύθερη ανταλλαγή σπόρων μεταξύ των αγροτών υπήρξε η βάση της διατήρησης της βιοποικιλότητας, καθώς και της διατροφικής ασφάλειας».
Επειδή η διατήρηση των παραδοσιακών ποικιλιών είναι μέρος όχι μόνο της αγροτικής και διατροφικής αλλά και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Επειδή σε εποχή κρίσης πρέπει να προστατευθεί η ελευθερία των παραγωγών έναντι της αρπακτικότητας των πολυεθνικών και να εξασφαλιστεί η διατροφική επάρκεια και αυτάρκεια.
Επειδή υποβαθμίζεται το ΕΘΙΑΓΕ που διαθέτει Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού, και όλη αυτή η -τεράστιας αξίας- δουλειά τίθεται σε κίνδυνο.
Επειδή ο νόμος για τη βιοποικιλότητα (3937/2011) δεν προβλέπει τίποτε συγκεκριμένο επί του θέματος.
Για τους παραπάνω λόγους,
ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί:
1. Ποια μέτρα χρηματοδότησης, ενίσχυσης προσωπικού κ.λ.π. θα λάβουν, ώστε να ενισχυθεί η δουλειά του ΕΘΙΑΓΕ και όσων άλλων Ινστιτούτων, φορέων και οργανώσεων εργάζονται σε τέτοια θέματα διατήρησης γενετικού υλικού, τράπεζες σπόρων, βιοποικιλότητα κ.ο.κ.;
2. Ποιοι είναι οι ακριβείς σχεδιασμοί τους για την Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού και τη συνέχιση της δουλειάς της;
3. Σκοπεύουν να χρηματοδοτήσουν προγράμματα αγροτικής βιοποικιλότητας;
4. Ποια θα είναι η πολιτική τους απέναντι στις πιέσεις για απελευθέρωση της καλλιέργειας γενετικώς τροποποιημένων σπόρων και για απαγόρευση της ελεύθερης χρήσης σπόρων παραδοσιακών καλλιεργειών;
Η ερωτώσα βουλευτής
Ηρώ Διώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου