Η προβοκάτσια και οι προβοκάτορες δεν χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά για να χτυπήσουν το κίνημα. Τους έχουμε ξαναδεί σε διατεταγμένη υπηρεσία και δολοφονικές επιθέσεις, τους έχουμε ξαναδεί οπλισμένους με πλήρεις εξαρτύσεις, με στοιχεία των εξαρτύσεών τους πανομοιότυπα με αυτά που φέρουν επίσημοι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί. Αυτό που εμφανίζεται ως χώρος των κουκουλοφόρων είναι διάτρητος από τις υπηρεσίες, δρα ως μέρος του κατασταλτικού μηχανισμού, για να χτυπηθεί το κίνημα. Αυτό δείχνει η πείρα του εργατικού κινήματος, όχι μόνο η μακραίωνη, αλλά και η πρόσφατη πείρα του κινήματος στη χώρα μας. Αυτό φαίνεται από τον τρόπο και το χρόνο που επιλέγουν να αξιοποιήσουν τους προβοκάτορες για να χτυπήσουν απευθείας το κίνημα.
Και η χρονική περίοδος τώρα, είναι συγκεκριμένη. Οργανωμένη προβοκάτσια έστησαν οι μηχανισμοί και στις 5 Μάη 2010. Δολοφονική και τότε. Οργανωμένο άγριο δολοφονικό σχέδιο και τώρα. Είναι ανεξάρτητο από την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας; Είναι ανεξάρτητο από την άνοδο του κινήματος, η οποία δεν εκφράζεται μόνο από τις νέες λαϊκές και νεολαιίστικες μάζες που βγαίνουν στο προσκήνιο του αγώνα, αλλά και από τα νέα ποιοτικά στοιχεία ενδυνάμωσης του κινήματος στους χώρους δουλειάς, από την επιτυχία των απεργιακών μαχών; Οχι! Δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε ανεξάρτητα.
Η βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση βγάζει στην επιφάνεια όλο και πιο έντονα τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του συστήματος. Αδιέξοδα διαχείρισης της κρίσης, λόγω ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων. Το καπιταλιστικό κράτος εκφράζει τα συμφέροντα της αστικής τάξης ως σύνολο και ως τέτοιο επιτίθεται με όλα του τα όπλα απέναντι στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Οπλο δικό του είναι και η προβοκάτσια. Το ανασύρει και το αξιοποιεί ακριβώς γιατί εντείνονται τα αδιέξοδά του. Το αξιοποιεί για να ανακόψει την ανοδική πορεία του αντιπάλου, δηλαδή του λαού, για να τον φοβίσει. Για να κερδίσει χρόνο. Δεν έχουν ενδοιασμούς να χτυπήσουν, ανεξάρτητα αν αυτό προκαλέσει ακόμη και θάνατο. Για να λουφάξει για λίγο ο λαός, για να έρθουν οι επόμενες δόσεις και τα επόμενα μέτρα, που θα κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη. Μα και πάλι αυτό δεν τους φτάνει για να ξεπεράσουν την κρίση τους. Τόσα και τόσα μέτρα πήραν μέχρι τώρα... Τον έχουν ήδη χρεοκοπήσει το λαό κι αυτός απαντάει φτάνει, ως εδώ! Ομως την κρίση τους δεν την ξεπέρασαν οι αστοί. Κι ούτε πρόκειται να την ξεπεράσουν προς όφελός τους, αν μαζί με την εργατική δύναμη δεν απαξιώσουν και τμήματα, μερίδες του κεφαλαίου. Λόγω αυτής, όμως, της αντικειμενικής ανάγκης για τον καπιταλισμό είναι που αυξάνονται και οι εσωτερικές του αντιθέσεις.
Ο κύκλος είναι φαύλος. Τα μέτρα αφαίμαξης του λαού και καταστροφής εργατικής δύναμης δεν έχουν σκοπό να τα σταματήσουν. Δεν έχουν όρια σ' αυτό, όσο υπάρχουν χέρια να δουλεύουν τις μηχανές της παραγωγής. Το θέμα είναι πότε ο λαός ο ίδιος θα αποφασίσει τα δικά του όρια να τα ορθώσει ως αδιαπέραστο τείχος που πάνω του θα τσακιστούν οι αστοί. Γιατί, είπαμε, ο κύκλος είναι φαύλος και φως στο τούνελ για το λαό δεν υπάρχει, παρά μόνο όταν θα αποφασίσει ότι μπορεί να κάνει χωρίς τους εκμεταλλευτές του και πάρει το δρόμο να τους καταργήσει.
ΠΗΓΗ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου