Πρώτον, ο φοιτητής και η φοιτήτρια πριν τελειώσει, στο τελευταίο έτος πριν πάρει το πτυχίο του, ήξερε πού θα πάει να δουλέψει.Δεν υπήρχε περίπτωση να πάρεις το πτυχίο και να ανοίγεις τις αγγελίες και να ψάχνεις τις ευκαιρίες στις εφημερίδες, για να πιάσεις δουλειά. Αυτό δεν αρέσει, βεβαίως, στον πρωθυπουργό. Δεν άρεσε ποτέ και δεν αρέσει και σήμερα.
Δεύτερον, η ειδίκευση που παρείχε το σοσιαλιστικό πανεπιστήμιο στηριζόταν σε ένα σφαιρικό επίπεδο γνώσεων - φιλοσοφικών, μαθηματικών, γλωσσικών, λογοτεχνικών - που όχι μόνο έδιναν ένα υψηλό μορφωτικό επίπεδο στον επιστήμονα, ανεξάρτητα της ειδίκευσης του πτυχίου που είχε, αλλά του έδιναν τη σοβαρή και τη σύγχρονη δυνατότητα, όταν απαξιώνονται οι γνώσεις - διότι οι γνώσεις απαξιώνονται και μάλιστα ταχύτατα σήμερα - να μπορεί να επιμορφώνεται, μέσα βεβαίως από το δημόσιο, κοινωνικό, σοσιαλιστικό σύστημα, ώστε να μη μένει πίσω από τις εξελίξεις και να μην έχει τις γνώσεις, οι οποίες έχουν ξεπεραστεί», τόνισε η Αλ. Παπαρήγα.
Εγώ σας λέω ότι και με τους κανόνες αυτής της αστικής δημοκρατίας που έχουμε σήμερα και με βάση και το Σύνταγμα έχει δικαίωμα το άτομο - πολύ περισσότερο που εμείς δεν μιλάμε για ατομικές δράσεις, αλλά για προϋποθέσεις κινήματος - να επιδιώξει να αντιπαλέψει αυτόν το νόμο πριν γίνει πραγματικότητα ως μέρος της πάλης για αλλαγή συσχετισμών δύναμης και για ανατροπές, αν και εφόσον το θελήσουν.
Βεβαίως, αυτό θα κριθεί όχι επειδή αποφασίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα στον Περισσό - εννοείται - αλλά κατά πόσο διαμορφώνονται τέτοιες δυνάμεις ισχυρές μέσα στα πανεπιστήμια και από φοιτητές και από πανεπιστημιακούς που θα αντιπαλέψουν αυτόν το βάρβαρο νόμο.
Αυτό που πρέπει να σκεφθούν, βέβαια αυτοί που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και τα ανάλογα κόμματα του ίδιου προσανατολισμού είναι το εξής: Ψηφίζουν ένα κόμμα και την άλλη μέρα το κόμμα τους τούς λέει ότι δεν έχουν δικαίωμα να αντιδράσουν, γιατί το ψήφισαν και πρέπει να καταλάβουν ότι πραγματικά ψηφίζουν κόμματα και πολιτικές, οι οποίες το "περίστροφο" πριν απ' όλα τα στρέφουν και εναντίον των ίδιων των ψηφοφόρων. Γιατί, βεβαίως, τα προβλήματα δεν κάνουν διάκριση μέσα στο λαό, αν είναι κομμουνιστές, ΠΑΣΟΚ, Νεοδημοκράτες ή οτιδήποτε άλλο.
Ανοίξατε τις πόρτες στα πανεπιστήμια, όχι με την έννοια να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο ταξικό στην πρόσβαση των παιδιών στα πανεπιστήμια, αλλά γιατί θέλετε μια σύγχρονη εργατική τάξη, πιο μορφωμένη, να ανέβει η παραγωγικότητα, για να ανέβει και ο βαθμός εκμετάλλευσης.
Τώρα αλλάζετε. Τώρα η στρόφιγγα θα κλείσει, γιατί με τις νέες τεχνολογίες στα χέρια των καπιταλιστών, χρειάζεται λιγότερη ζωντανή ανθρώπινη δύναμη και μπορεί με λιγότερο υψηλά εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό να ανέβει η παραγωγικότητα της εργασίας και θέλετε τους πολλούς με ληξιπρόθεσμες γνώσεις για φτηνό εργατικό δυναμικό, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κερδοφορίας, της εκμετάλλευσης και όλων των άλλων.
Δυστυχώς, να το πω καθαρά, δεν φωτίστηκε το ζήτημα αυτό και από τους ίδιους τους πανεπιστημιακούς που αντιδρούν στο νομοσχέδιο. Εγινε συζήτηση για τη διοίκηση. Είναι πρόβλημα.
Τώρα με την πολλαπλότητα των πτυχίων και των πιστοποιητικών, με τη διασύνδεση των πανεπιστημίων, με τις δίχρονες και τρίχρονες επαγγελματικές σχολές, θα πολλαπλασιαστούν οι επικαλύψεις, φαινομενικές ή πραγματικές, με τους αποφοίτους των ΤΕΙ. Εδώ κι αν θα γίνει ο χαμός.
Η αναδιάρθρωση των σπουδών που κάνετε, αν θέλετε, είναι εξίσου φοβερό ζήτημα με όλα τα άλλα που έθιξαν οι βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, την εμπορευματοποίηση, την κατάργηση της δωρεάν Παιδείας κ.λπ.
Για μας είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα και δεν το κρίνουμε από στενή ιδεολογική σκοπιά. Ο ανορθολογισμός, η αποσπασματικότητα, η τυπικότητα στη σκέψη, τα κουτάκια "ναι, όχι, ναι, όχι", θα πολλαπλασιαστούν.
Βάζω το εξής ερώτημα: Ποιος φταίει γιατί δεν έχουμε πανεπιστημιακή έρευνα για το ποια επαγγέλματα είναι βαρέα και ανθυγιεινά; Το ΚΚΕ φταίει; Ολοι φταίμε; Ε, όχι δεν φταίμε εμείς. Δεν έχουμε κανένα φταίξιμο. Φέρνετε εδώ την κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών και παραδέχεστε ότι δεν στηρίζεται σε επιστημονική έρευνα, αλλά στην πρακτική εμπειρία και στη σύγκριση των επαγγελμάτων μεταξύ τους. Ποιος είναι αρμόδιος να κάνει έρευνα στα θέματα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων; Ο πρόεδρος του ΣΕΒ; `Η το ΙΟΒΕ; Αρμόδια είναι τα πανεπιστήμια. Να υπάρξει και διεθνής συνεργασία με άλλα πανεπιστήμια. Θα είναι έρευνες μακράς πνοής.
Ποιες είναι οι έρευνες των πανεπιστημίων που έχουν γενική και καθολική αξία; Να πουλάμε έρευνα στον επιχειρηματία; Και το κυριότερο είναι ότι το φαινόμενο υπάρχει, δεν είναι καινούργιο και θα ενταθεί. Η έρευνα θα υπαγορεύεται ως εξής: Θα μου δώσεις μία έρευνα ή μια καινοτομία για ένα νέο προϊόν, το οποίο όμως μπορώ να το χρησιμοποιήσω εγώ γρήγορα και να βγάλω κέρδος».
Και στα παραπάνω αντιπαρέβαλε την πρόταση του ΚΚΕ για μια οικονομία και κοινωνία σοσιαλιστική «όπου τα αποτελέσματα της έρευνας θα πηγαίνουν στο σύνολο και θα κρίνονται από το σύνολο και όχι από τον μεμονωμένο επιχειρηματία και πολύ περισσότερο όχι με όρους κερδοφορίας.
Ναι, θα παλέψουμε για να παρεμβάλουμε δυσκολίες - στα πανεπιστήμια είναι πολύ εύκολο να βάλεις εμπόδια και δυσκολίες - να αξιοποιήσουμε, αν θέλετε, και αντιθέσεις που μπορεί να υπάρχουν εκεί μέσα για να μην προωθηθεί στο σύνολό του ή στα βασικά του σημεία ο νόμος, αλλιώς δε θα έχουμε καμία αλλαγή στην Ελλάδα. Θα πρωτοστατήσουμε. Είναι άλλο πράγμα οι κουκουλοφόροι και τα γνωστά που συζητάμε τα οποία, αν θέλετε, τα αξιοποιείτε κι εσείς και άλλο πράγμα το οργανωμένο μαζικό κίνημα, το εργατικό, το λαϊκό, το φοιτητικό, το σπουδαστικό που διεκδικεί παρεμπόδιση των μέτρων. Αφού εσείς παίρνετε τα μέτρα, το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να τα παρεμποδίσει, αλλιώς δε θα αλλάξει καμία κατάσταση. Θα γίνουμε "φυτά" όλοι, θα εφαρμόζουμε ένα νόμο που δεν τον πιστεύουμε. Αφήστε το ότι δεν τον πιστεύουμε. Πάνω απ' όλα δεν συμφέρει τη μεγάλη πλειοψηφία.
Τέλος, είναι φανερό τι κάνετε για το άσυλο. Χρόνια ολόκληρα μεθοδεύετε την κατάργηση του ασύλου υπέρ του χαφιεδισμού, των μηχανισμών καταστολής και υπέρ του "μπάτε σκύλοι αλέστε" των επιχειρηματικών ομίλων. Το σπουδαστικό και το φοιτητικό κίνημα, αν ήθελε, μπορούσε να υπερασπίσει το άσυλο μια χαρά και έχουν ευθύνη όλες οι πολιτικές νεολαίες και τα κόμματα γι' αυτήν την κατάσταση.
Εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη για τα ζητήματα αυτά. Προστατέψαμε το άσυλο όσο μπορούσαμε και το προφυλάξαμε. Αυτή τη στιγμή καταργείτε το άσυλο με πρόσχημα τις καταστροφές που κάνουν είτε άνθρωποι που δεν ξέρουν τι θέλουν - αυτοί είναι μία μειοψηφία - είτε συγκεκριμένοι μηχανισμοί που έχουν μπει για να δημιουργήσουν ανοχή του λαού απέναντι σ' αυτό το ζήτημα. Δεν είναι τόσο απλό το θέμα. Καταργώντας το άσυλο θα οξυνθεί η κατάσταση στα πανεπιστήμια, γιατί δεν νομίζω οι φοιτητές να κάθονται να τρώνε ξύλο μέσα στις αίθουσες των πανεπιστημίων όπως τρώγαμε εμείς κάποτε ξύλο ή δεν θα δεχτούν συνδικαλιστές να τους πετάνε από το παράθυρο όπως έκαναν παλιότερα, αν νομίζετε ότι με την κατάργηση του ασύλου καταργείτε και μια σειρά από αρνητικά φαινόμενα. Μάλλον αυτά θα οξυνθούν.
Απ' αυτήν την άποψη, επαναλαμβάνω εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας - δεν ήταν προσωπική άποψη του κυρίου Ζιώγα - ότι ευχόμαστε αυτός ο νόμος να μην εφαρμοστεί, όπως είχαμε καταφέρει να περάσει χρόνος, να καθυστερήσει η προώθηση μέτρων και να μην εφαρμοστούν ορισμένα μέτρα του προηγούμενου νόμου. Δεν λέω ότι είμαστε εμείς αποκλειστικά που συνεισφέραμε. Υπήρχαν και άλλες δυνάμεις με σωστές ή λαθεμένες απόψεις, αλλά αυτό τώρα είναι ένα άλλο θέμα.
Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε σ' αυτήν την κατεύθυνση μ' έναν όρο βεβαίως, ότι συμφωνεί ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών, των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και των πανεπιστημιακών. Δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει μόνο μ' ένα σύνθημα και είμαστε βέβαιοι ότι έτσι θα γίνει.
Η παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή
συγκέντρωση στην Αθήνα
Δεν είμαι ομιλήτρια στη συγκέντρωση και να μην αναφερθώ ως ομιλήτρια. Μου ζητήθηκε, όμως, να κάνω ένα είδος ρεπορτάζ για το τι έγινε σήμερα στη Βουλή κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής, με το νέο νόμο πλαίσιο, που προδικάζει, βεβαίως, ποια θα είναι η συνολική εξέλιξη στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα περισσότερα κόμματα της Βουλής, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και άλλα κόμματα, ψηφίζουν το ίδιο πράγμα. Αν θέλετε κορυφαία στιγμή ήταν η περίοδος που ψηφίστηκε απ' όλα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, η Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Εχω, όμως, την εντύπωση και αυτή είναι η γνώμη και των άλλων βουλευτών του ΚΚΕ, που ήταν στη Βουλή και που έχουν πιο συχνή παρουσία από μένα, ότι τέτοια συναλλαγή, τέτοια γελοία παζάρια, επικίνδυνα παζάρια - το γελοίο είναι λίγο - τέτοιο θέατρο δεν έχει παιχτεί στη Βουλή. Βεβαίως, δεν πρόκειται για θέατρο και κωμειδύλλιο ή δράμα. Πρόκειται για μια ταξική επιλογή και αν θέλετε - αυτή είναι μια γνώμη μου - πολλά πράγματα σήμερα καθορίστηκαν από ταξικό μίσος για τη χτεσινή (σ.σ. προχτεσινή) απεργία των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Οταν, μάλιστα, αυτή η απεργία συνοδεύτηκε απ' την τοποθέτηση του προέδρου της ένωσης των σωματείων του εμπορίου, ότι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και ιδιαίτερα οι καμαριέρες δεν κάνουν βαρύ και ανθυγιεινό επάγγελμα, εκτός απ' τις εμπειρίες που έχουμε από την καμαριέρα που υπηρέτησε, όπως υπηρέτησε, τον Στρος-Καν! Καταλαβαίνετε τι εξελίξεις έχουμε.
Τι έγινε, λοιπόν, σήμερα; Σήμερα το κόμμα του κυρίου Καρατζαφέρη είχε προαναγγείλει ότι θα ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία, που σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής θα άρχιζε στη 1 ώρα. Ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία των βουλευτών που, όπως είπε αργότερα, το έκανε γιατί ήθελε να προκαλέσει κάποιοι βουλευτές από άλλα κόμματα να ψηφίσουν μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του Καρατζαφέρη.
Η ΝΔ έκανε το "βαρύ πεπόνι" τόσες μέρες ότι είναι εναντίον του νόμου κ.λπ. και ο κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος βγήκε ανοιχτά και έθεσε το εξής ζήτημα στην κυβέρνηση, πρέπει να γίνει εθνική συναίνεση και ότι κριτήριο για την ψήφο της ΝΔ στο νόμο είναι τα εξής: Η κατάργηση του ασύλου με μένος, η εκλογή του πρύτανη - αυτό ήταν το μεγάλο θέμα σε αυτό το βάρβαρο νομοσχέδιο που έρχεται - και τρίτον να εξασφαλιστεί μια ορισμένη φοιτητική συμμετοχή στην εκλογή, πάλι, του πρύτανη. Ο εκπρόσωπος του Καρατζαφέρη έβαλε το εξής ζήτημα εκβιαστικά: Κριτήρια για το νόμο είναι η κατάργηση του ασύλου, ούτε ένας φοιτητής να μη συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες. Η κυρία Διαμαντοπούλου έκανε, στην αρχή, και αυτή το «βαρύ πεπόνι».
Στη συνέχεια, άρχισε ένα παζάρι με αλλεπάλληλες ομιλίες. Η συζήτηση δε διακόπηκε στη 1 ώρα έφτασε μέχρι τις 3. Εβγαιναν διάφοροι και μιλούσαν, ανάμεσα σε αυτούς και ο κύριος Μητσοτάκης και η κυρία Μπακογιάννη, που έβαζαν όλοι την κατάργηση του ασύλου. Και πρέπει να σας πω ότι δε μιλούσαν όπως συνήθως μιλάνε για το άσυλο, ότι εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν οι κουκουλοφόροι, γίνονται καταστροφές κ.λπ. Μιλούσαν καθαρά και απερίφραστα, βεβαίως με έναν κομψό τρόπο, για την κατάργηση - έτσι πιστεύουν - της πάλης μέσα στα πανεπιστήμια εναντίον του νόμου, γιατί, ακριβώς, καταλαβαίνουν πως ό,τι και αν κάνουν μέσα στα πανεπιστήμια θα υπάρχει δράση για τη μη εφαρμογή βασικών στοιχείων του νόμου, αν θέλετε και όλου του νόμου. Αν περάσουν κάποια στοιχεία, κάποια άλλα μπορεί να μην εφαρμοστούν, γιατί θα υπάρχουν αντιστάσεις.
Εδώ ξεκαθαρίζουμε, δεν μιλάμε για αντιστάσεις μόνο απ' την ΚΝΕ ή αν θέλετε απ' την παράταξη όπου λειτουργεί η ΚΝΕ. Εμείς πιστεύουμε ότι και με τη βοήθεια και τη δράση της ΚΝΕ θα υπάρχουν ευρύτερες φοιτητικές και σπουδαστικές εκφράσεις και από ένα μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας, που θα θελήσει να βάλει και τα ιδιαίτερα επαγγελματικά συμφέροντά της πιο κάτω απ' το συμφέρον του φοιτητικού και σπουδαστικού και γενικότερα νεολαιίστικου κινήματος. Τους "έτσουξε" η θέση μας ότι εμείς δεν είμαστε νομοταγείς στο συγκεκριμένο και κάθε βεβαίως σχετικό νόμο.
Ανοιξε, λοιπόν, ένα παζάρι κι ένα αλισβερίσι εμετικό. Θα σας το πω στην κυριολεξία: Συναλλαγές απευθείας, ο κύριος Σπηλιωτόπουλος με την κυρία Διαμαντοπούλου να ανεβοκατεβαίνουν στα έδρανα και την ίδια ώρα πρέπει να σας πω ότι έχουμε στοιχεία οργανωμένου χλευασμού για την άποψη που εμείς υποστηρίζουμε ότι το κύριο είναι να συγκεντρώσουμε δυνάμεις, να πολεμήσουμε να παρεμβάλουμε δυσκολίες να μην εφαρμοστεί ο νόμος. Ο προηγούμενος νόμος της Γιαννάκου συνάντησε πολλά εμπόδια στην εφαρμογή του.
Το αλισβερίσι, λοιπόν, επικεντρώθηκε στο άσυλο. Η κυρία Διαμαντοπούλου υποχωρεί στα δύο - γιατί και ο νόμος καταργούσε το άσυλο, αλλά ήταν λίγο κομψά διαμορφωμένο και άφηνε κάποιο παράθυρο - και λέει να καταργείται το άσυλο. Απαντούσε συνεχώς στις επιθέσεις της ΝΔ και του κόμματος του Καρατζαφέρη ότι θα είναι καθαρό: Καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο. Σε αυτό, λοιπόν, συμφώνησε, έκανε ...παραχώρηση η κυρία Διαμαντοπούλου, όπως έκανε παραχώρηση στον τρόπο εκλογής του πρύτανη, που εν πάση περιπτώσει δεν είναι όπως πριν, αλλά έχει πολλές παγίδες. Εκανε παραχώρηση, ενώ το εμφάνιζε θέμα αρχής. Στο θέμα που δεν έκανε παραχώρηση είναι στη συμμετοχή των φοιτητών στην εκλογή μονοπρόσωπου εκπροσώπου χωρίς ψηφοδέλτια στα όργανα του πανεπιστημίου.
Ο κύριος Σπηλιωτόπουλος σηκώθηκε και είπε το εξής πράγμα: Παρόλο που δεν μας ικανοποιεί το τρίτο, δεχόμαστε να ψηφίσουμε το νόμο ως αρχή, με τον όρο μέσα στη Βουλή να έρθει συζήτηση για το ρόλο των φοιτητικών παρατάξεων στις εκλογικές διαδικασίες. Εμείς, βεβαίως, εκεί τοποθετηθήκαμε: Δεν έχεις δικαίωμα (...) στην ημερήσια διάταξη, για το τι κάνουν τα κόμματα και οι φοιτητικές παρατάξεις στις εκλογικές διαδικασίες στο πανεπιστήμιο. Κόμματα, νεολαίες, παρατάξεις (και πρέπει να είναι για όλες) είναι εθελοντικές ενώσεις που δρουν με τη δική τους ευθύνη μέσα στα πανεπιστήμια, παίρνουν ή δεν παίρνουν μέρος στις εκλογικές διαδικασίες. Κατεβάζουν κομματικά, μη κομματικά, παραταξιακά, διαπαραταξιακά, "υπερκομματικά" και "υπερπαραταξιακά" ψηφοδέλτια με δική τους απόφαση, όπως επίσης μπορεί να υπάρχουν και ψηφοδέλτια ατομικά και μη παραταξιακά και ό,τι θέλετε ψηφοδέλτια. Δεν μπορεί η Βουλή να αποφασίζει πότε θα γίνονται οι εκλογές - γιατί το έχει κάνει το κοινοβούλιο σε πολλούς άλλους τομείς - πώς θα ψηφίζεται μια πρόταση, μιλώντας για τις οργανώσεις, τις κινηματικές, συνδικαλιστικές οργανώσεις σε αυτά τα κινήματα, για το πώς θα ψηφίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι... Καταλαβαίνετε τι ανοίγει.
Η κατάσταση του πανεπιστημιακού ασύλου, για την αντίληψη που έχουν αυτά τα κόμματα, γιατί μιλάμε για συγκεκριμένες τοποθετήσεις, πάει πολύ πέρα απ' το ζήτημα "πανεπιστημιακό άσυλο". Σημαίνει μια στροφή σε ένα γενικότερο πολυπλόκαμο αυταρχισμό και κρατική καταστολή, με άμεσο στόχο το τσάκισμα κάθε φωνής διαμαρτυρίας που λέει το εξής πράγμα: Μπορεί να ψήφισα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις εκλογές, μπορεί να ψήφισα το α' ή το β' κόμμα, αλλά αν εγώ την άλλη μέρα απ' τις εκλογές διαπιστώνω ότι αυτά τα κόμματα με πρόδωσαν ή αλλάζω γνώμη, αφυπνίζομαι, και είμαι αποφασισμένος να παλέψω. Αυτή τη φωνή θέλουν να τη σβήσουν. Αυτό ειπώθηκε καθαρά, απ' τη στιγμή που ψηφίζεται μια κυβέρνηση, διαμορφώνεται ένας συσχετισμός στο κοινοβούλιο, ο νόμος είναι νόμος και εμείς στην ουσία θα περιμένουμε μετά από τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε και μετά θα υλοποιούμε τις αποφάσεις.
Πρόκειται για μια σύγχρονη καταστολή που δε θα έχει όρια, γιατί η κρίση βαθαίνει, γιατί η ανάκαμψη αργεί να έρθει, γιατί δεν είναι σίγουρο ότι μέχρι να έρθει η ανάκαμψη - που καθυστερεί και στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη - αν δε θα υπάρχει νέος κύκλος κρίσης. Η υπόθεση πανεπιστημιακό άσυλο δεν μπορεί να συζητηθεί στενά. Βεβαίως, υπάρχουν οι μηχανισμοί της προβοκάτσιας που δούλεψαν για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αλλά παίρνει καινούρια χαρακτηριστικά και αυτό είναι υπόθεση όλου του λαϊκού κινήματος και πρέπει να πούμε και των γονιών των φοιτητών και των σπουδαστών, όποια άποψη κι αν έχουν για τις μορφές πάλης, για το αν πρέπει να γίνεται μια κατάληψη ή όχι. Δε συζητάμε γι' αυτό.
Αν θέλετε απόψεις για τις μορφές πάλης μπορείς να έχεις και έχεις κάθε δικαίωμα να έχεις, να βλέπεις έτσι αλλιώς το κίνημα, αλλά η λύσσα με την οποία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., "Δημοκρατική Συμμαχία" μίλησαν σήμερα και που, υποτίθεται, μια σειρά διαφορές παρακάμπτονταν και έμπαινε κριτήριο πανεπιστημιακό άσυλο και οι εκλογικές διαδικασίες, είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Και βεβαίως δεν μπορεί να αποδεσμευτεί η πάλη για τις συνδικαλιστικές, δημοκρατικές και πολιτικές ελευθερίες, που αρχίζει να γίνεται επίκαιρη, δεν μπορεί να αποδεσμευτεί απ' την πάλη για το τι πανεπιστήμια θέλουμε, τι ΤΕΙ θέλουμε, τι εκπαιδευτικό σύστημα θέλουμε, τι εργασιακές σχέσεις θέλουμε, τι ασφαλιστικό σύστημα θέλουμε και, σε τελική ανάλυση, τι οικονομία και τι κοινωνία θέλουμε.
Ειλικρινά, αυτό που έγινε σήμερα στη Βουλή, μακάρι να μπορούσα να σας το δώσω πιο ζωντανά, είναι προάγγελος μιας συστηματικής επίθεσης μέσα στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και βεβαίως στους τόπους δουλειάς και παντού. Εδώ χρειάζεται ενιαία απάντηση και δεν μπορεί να χαθεί αυτή η πλευρά, να συνδεθεί ναι, δεν μπορεί, όμως, να περάσει σε ένα δεύτερο πλάνο. Κι επειδή υπάρχει σύγχυση γύρω απ' το ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου και εδώ έχουν βοηθήσει και μια σειρά ενέργειες. Δεν είναι της ώρας να απονείμουμε ευθύνες, αλλά υπάρχουν ευθύνες, άλλωστε δε θέλω αυτή τη στιγμή να κάνω μια κομματική ομιλία, εννοώ να εκλαϊκεύσω τις θέσεις του Κόμματος. Δεν είναι η αποστολή μου σε αυτή τη συγκέντρωση, ξέρω ότι δεν είναι συγκέντρωση του Κόμματος, αλλά ανεξάρτητα πώς χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι μηχανισμοί και αν θέλετε και ανωριμότητες, η υπόθεση πανεπιστημιακό άσυλο, συν όλα τα άλλα, αναδιάρθρωση σπουδών, εργασιακές σχέσεις, έρευνα, βάζει τα πράγματα σε μια στροφή. Ηδη διαμορφώνεται ένα μπλοκ δυνάμεων για να λύσει προβλήματα, όπως αυτοί θεωρούν, σταθερότητας του πολιτικού συστήματος, γι' αυτό πρέπει να το έχουμε στο μυαλό μας.
Μάλιστα, ο Καρατζαφέρης απέσυρε την πρόταση για ονομαστική ψηφοφορία, λέει το σχέδιό μου πέρασε. Πέρασε αυτό που θέλω για το άσυλο, δε βάζω ονομαστική ψηφοφορία.
Εγώ αυτά ήθελα να σας πω. Πραγματικά συμμετέχοντας σε αυτή τη διαδικασία σήμερα, όπως και οι άλλοι βουλευτές του Κόμματος, νιώσαμε πραγματικά, όχι φόβο, αλλά μια ιδιαίτερη ανατριχίλα και νιώθουμε ότι οι ευθύνες γίνονται ακόμα μεγαλύτερες, γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να βρουν έμπρακτη απάντηση σε κάθε χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου