Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Επείγονται αυτοί! Εμείς;

"Μειώσεις αποδοχών στις ΔΕΚΟ, μετατάξεις εργαζομένων από τις ΔΕΚΟ σε υπηρεσίες του Δημοσίου, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων, αύξηση του ΦΠΑ σε μια σειρά προϊόντων και υπηρεσιών κ.ά. περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο με τίτλο «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας», που συζητείται σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο με εισηγητή τον υπουργό Οικονομικών" (από Ελευθεροτυπία)

Επείγοντα μέτρα λοιπόν αυτοί! Εμείς θα πάρουμε κανένα επείγον μέτρο στήριξης του εργάτη, του αγρότη, του μαθητή, του φοιτητή, όλου του λαού και της νεολαίας; Ή ζαλισμένοι θα εξακολουθήσουμε να ψάχνουμε τα εναλλακτικά, στην αντιμετώπιση της κρίσης του συστήματος, προγράμματα; Όχι τίποτ' άλλο γιατί έτσι όπως πάει η ζαλάδα και το σοκ που αισθάνεται ο κόσμος θα γίνει κάποια στιγμή οργή, θα βγει στους δρόμους, και κάποιοι θα ψάχνουν να βρουν το πρόγραμμα και τις προτάσεις που θα ξεσηκώσουν το κόσμο!
'Εχουμε ζαλιστεί από τα τόσα προγράμματα. Λαϊκοεξουσιαστικά, αντικαπιταλιστικά, δημοκρατικά, εναλλακτικά, οικολογικά και 'γω δε ξέρω πόσα ακόμη θα εκπονηθούν. Κάτι που να μην προσπαθεί να τον πείσει ότι φταίει αυτός για το χρέος, ότι δεν έχει κανένα λόγο να νοιάζεται γι΄αυτό παρά μόνο για το πως θα υπερασπιστεί τη ζωή του θα εκπονήσουν οι αστέρες σοφοί μας; Kάποιος ρε αδερφέ να του πει όχι δε φταις εσύ για τα χάλια της οικονομίας και μη δεχτείς να την πληρώσεις! Αντίθετα όλοι (σχεδόν) πασχίζουν να τον πείσουν ότι έχει λόγο να νοιάζεται για τα χρέη του κεφαλαίου και του κράτους του. Γι' αυτό πρέπει να στηρίξει κάποια από τις πολλές κυβερνητικές προτάσεις εξουσίας αριστερούτσικες, αριστερές και ούλτρα αριστερές. Να στηρίξει! Όχι να πάρει αυτός την εξουσία στα χέρια του!
Όπως και τον αγώνα αντίστασης και ανατροπής. Πρέπει να τον αναθέσει σε κάποιους όχι να τον πάρει, αυτόν πρωτ' απ' όλα, στα χέρια του.
Αν δείτε όλες τις προτάσεις όλες καταλήγουν, άμεσα ή έμμεσα, στο "ψήφισέ μας", "στήριξέ μας", "δώσε μας την πλειοψηφία" σε ότι ...εκλέγεται (ή και δεν εκλέγεται) κ.λπ., κ.λπ., για να αποκτήσεις δύναμη, αποκούμπι (!!), ανάχωμα κ.λπ. κλ.π.. Το κακό είναι ότι και όταν πείθεται και δίνει δύναμη στα ...αποκούμπια πάλι τα ίδια βλέπει. Ξανά προγράμματα! Ξανά αρνήσεις κοινής πάλης στο όνομα του προωθημένου, ακόμη και μεταξύ ...ενωμένων! Πάλι η άρνησή του, η αντίστασή του, στη πολιτική του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών  είναι λίγη! Και ξανά συζητήσεις για το τι θα πρέπει να κάνει στις επόμενες εκλογές!
Μετά φταίει αυτός που ρίχνει μούτζα στο πολιτικό σύστημα εντάσσοντας μέσα σε αυτό και σχεδόν όλες τις αριστερές. 
Και επειδή ξεφύγαμε. Θα προχωρήσουμε όσοι συμφωνούμε ότι η επίθεση στα δικαιώματά μας δε πρέπει να περάσει, ανεξάρτητα από τι άποψη έχουμε για το χρέος, τα ελλείματα και τον ...Στάλιν, στη μια και μοναδική πρόταση που έχει περπατήσει ιστορικά; Θα δοκιμάσουμε να πείσουμε το λαό ότι ο μόνος τρόπος να μην εξαθλιωθεί είναι η δική του οργάνωση όπου αυτός θα αποφασίζει για το τι τον συμφέρει και τι όχι και θα το διεκδικεί; Ή θα τον κοιτάμε και ΄μεις σαν τα χαζά και θα απορούμε γιατί δεν ...ξεσηκώνεται; Όπως δε ξεσηκώθηκε πριν δύο χρόνια, όπως δεν ξεσηκώθηκε η νεολαία λίγο πριν ή όπως δεν ξεσηκώθηκε το διάστημα πριν το καλοκαίρι! Μάλλον με το ξεσήκωμά του πρέπει να κάνει και κάμποσα ...ξωβγάλματα!
Επειγόντως!

Δεν υπάρχουν σχόλια: