Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Κατάργηση και συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα»

•    Το μνημόνιο χρεοκόπησε και μαζί τους μας ζητάτε να χρεοκοπήσει και η κοινωνία.
•    Στόχος σας δεν είναι η σωτηρία της χώρας, αλλά η σωτηρία των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου.
•    Ζητάτε εθνική συστράτευση, για να πέσουμε χέρι – χέρι κι όλοι μαζί στην άβυσσο.
•    Με το νομοσχέδιο αυτό, κάνετε πρόβα απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων.
Χτες, ένας εκ των κυβερνητικών εταίρων –έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, ο κ. Τόμσεν της Τρόϊκα-  έδωσε συνέντευξη τύπου. Έδωσε τις κατευθύνσεις, μίλησε για πρόσθετα μέτρα που θα αντιστοιχούν για ένα χρόνο στο 5% του ΑΕΠ., δηλαδή 14,5 δις
Τι σημασία έχει αν το μνημόνιο της υποτέλειας που ψηφίστηκε στη Βουλή εδώ στις 5 Μαΐου, μιλούσε για 4% του ΑΕΠ;

Η κυβέρνηση και η τρόικα, είτε με το μνημόνιο, είτε με το επικαιροποιημένο μνημόνιο, είτε με το αναθεωρημένο μνημόνιο, δεν παίζουν απλά με τις λέξεις, το χειρότερο είναι ότι παίζουν με ανθρώπινες ζωές.
Τη συνέντευξη του κ. Τόμσεν και της Τρόϊκα ακολούθησε η συνέντευξη του κ. Παπακωνσταντίνου. Ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω παραμένει υπουργός Οικονομικών παρά τις δηλώσεις του, ότι αν χρειαστούν νέα μέτρα θα σημαίνει πως έχει αποτύχει ο ίδιος και η πολιτική του και θα παραιτηθεί. Και βέβαια παραμένει υπουργός Οικονομικών διότι κάποιος πρέπει να κάνει τη δουλειά, τη «βρώμικη» δουλειά.
Και φυσικά το βράδυ βγήκαν οι αναλυτές στα μέσα ενημέρωσης για να τρομοκρατήσουν και να αποκοιμίσουν την ελληνική κοινωνία.
Βγήκαν όλοι και όλες όσοι τα τελευταία χρόνια σας θυμίζω μας μίλαγαν για τον Κέλτικο τίγρη, την Ιρλανδία. Το ιρλανδικό θαύμα!
Και δεν ήταν μόνο ο κ. Ανδριανόπουλος –ο οποίος προχθές δήλωσε ότι θα στηρίξει το νέο κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη- ήταν και άλλοι πολλοί. Ήταν ο κ. Γιούνκερ ο οποίος πριν δύο χρόνια μας έλεγε «κάντο όπως η Ιρλανδία».
Ήταν και πολλοί άλλοι αναλυτές του δημόσιου λόγου που μίλαγαν για το ιρλανδικό θαύμα. Που είναι λοιπόν αυτό το νεοφιλελεύθερο θαύμα της Ιρλανδίας. Χρεοκόπησε! Γιατί χρεοκόπησε; Γιατί για χρόνια τώρα ακολουθεί την ίδια νεοφιλελεύθερη σκληρή συνταγή που μας ζητάνε να ακολουθήσουμε και εδώ με μια βίαιη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων, μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου.
Αλλά το οξύμωρο είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιοι οπαδοί της ισοπέδωσης της κοινωνίας που κόντεψαν να χρεοκοπήσουν όλον τον πλανήτη πριν τρία χρόνια, οι ίδιοι και οι ίδιες που στη χώρα μας εδώ και χρόνια ζητούν αυτό το μείγμα πολιτικής και ευθύνονται για μια σειρά από προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων και λιτότητας, σήμερα παρέα με την τρόικα, ζητάνε περισσότερο αίμα.
Ζητάνε απολύσεις, ζητάνε «διορθωτικά μέτρα»-δηλαδή κατάργηση του κοινωνικού κράτους- ζητάνε μικρότερους μισθούς, ζητάνε να κλείσουν νοσοκομεία, ζητάνε να διαλυθεί το ασφαλιστικό σύστημα. Και βεβαίως παραβλέπουν μια μικρή λεπτομέρεια. Ότι αυτή η πολιτική οδηγεί την κοινωνία σε χρεοκοπία και ότι το ίδιο το μνημόνιο το οποίο ήρθε να μας σώσει από τη χρεοκοπία έχει ήδη χρεοκοπήσει.
Ποιοι ήταν οι στόχοι του μνημονίου;
Μείωση του χρέους. Πάνω από 150% στο τέλος της τριετίας.
Μείωση ελλείμματος. Πέσατε εντελώς έξω.
Δεν είναι μόνο η αναθεώρηση του ελλείμματος, είναι και η υστέρηση εσόδων –μη το αποκρύπτεται αυτό- εξαιτίας της ύφεσης αλλά  και της επιμονής των πλουσίων να μη πληρώνουν, είτε φοροδιαφεύγοντας είτε επιβάλλοντας πολιτικές μείωσης της φορολογίας τους. Είναι αδιανόητο χώρες που δεν περνούν αυτή την κρίση που περνά η χώρα μας, να έχουν πολύ υψηλότερο φορολογικό συντελεστή για το μεγάλο κεφάλαιο.
Ποιος άλλος ήταν ο στόχος; Εσωτερική υποτίμηση. Ρίχνετε μισθούς και συντάξεις σχεδόν 15% και την ίδια στιγμή έχουμε 5% πληθωρισμό. Τι είδους υποτίμηση είναι αυτή; Μόνο στη τσέπη των εργαζομένων.
Ποιο είναι λοιπόν το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής;
Ύφεση, πληθωρισμός, ανεργία, κοινωνική χρεοκοπία.
Τότε γιατί μας καλείτε σε εθνική συστράτευση και προεκλογικά και μετεκλογικά; Σε εθνική συνεννόηση, σε εθνική συστράτευση. Τι είδους συστράτευση είναι αυτή; Να πιαστούμε όλοι χέρι-χέρι και να πέσουμε μαζί στην άβυσσο; Αυτό μας ζητάτε;
Μήπως, λοιπόν, άλλοι είναι οι στόχοι αυτής της πολιτικής και της επιδιωκόμενης συναίνεσης; Βλέπω βεβαίως βρίσκετε πολλούς πρόθυμους, συνωστίζονται σε αυτή την αίθουσα οι πρόθυμοι να στηρίξουν αυτή την πολιτική και βεβαίως να εφαρμόσουν και να συγκυβερνήσουν ενδεχομένως. Είδα και την αμηχανία του κ. Καρατζαφέρη, διότι συνωστίζονται πολλοί πια. Αλλά τι είδους συναίνεση ζητάτε; Ποιοι είναι οι στόχοι αυτής της πολιτικής και αυτής της επιδιωκόμενης συναίνεσης.
Μήπως τελικά δεν είναι η σωτηρία της πατρίδας, της οικονομίας, αλλά  είναι οι περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή αυτή  η βίαιη αναδιανομή του πλούτου που επιχειρείται;
Μέχρι χθες μας λέγατε ότι για τα κακά μας τα χάλια φταίνε οι διεφθαρμένοι έλληνες. Οι Ιρλανδοί, λοιπόν, που δεν είναι διεφθαρμένοι γιατί χρεοκοπούν;
Μας λέγατε μέχρι χθες, ότι φταίει ο δημόσιος τομέας που είναι διογκωμένος. Από χθες συνειδητοποιήσαμε ότι  για την τρόικα και τη μνημονιακή πολιτική όλοι οι εργαζόμενοι είναι ίσοι είτε είναι δημόσιοι, είτε ιδιωτικοί υπάλληλοι.
Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα θα πέσουν κατά το ποσοστό της επιδιωκόμενης εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή περίπου κατά 15%. Όσο οι περικοπές 13ου και 14ου μισθού με την ιστορία της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συμβάσεων. Πράγμα το οποίο θα σμπαραλιάσει και τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που δεν θα έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε τέτοιου είδους ρυθμίσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Νομίζω ότι ο κόσμος πια αρχίζει να καταλαβαίνει ότι άλλοι είναι οι στόχοι αυτής της πολιτικής. Ο περίφημος μηχανισμός στήριξης δεν είναι μηχανισμός στήριξης της Ελλάδας, αλλά του ευρώ και ιδίως των συμφερόντων των ισχυρών χωρών εντός της ευρωζώνης.
Το μνημόνιο δεν έγινε για να σωθεί η χώρα και η ελληνική οικονομία. Έγινε για να σωθούν οι δανειστές και να περισώσουν τα κέρδη τους οι πλούσιοι συμπολίτες μας.
Το δάνειο δε το πήραμε για να πληρώσουμε μισθούς όπως λέτε –διαρκώς- κυβερνητικά και μη στελέχη. Το πήραμε για να πληρώσουμε τα τοκοχρεολύσια στους τοκογλύφους.
Το μνημόνιο δεν παράγει πολιτική διεξόδου της χώρας από τη κρίση αλλά εκμεταλλεύεται τη κρίση για να διαμορφώσει μια νέα κοινωνία μεγαλύτερων ανισοτήτων.  Από τη κοινωνία των 2/3 εντός των τειχών, οδηγούμαστε με ταχύτατους ρυθμούς στη κοινωνία του 1/3.
Και σήμερα αν αυτή η κυβέρνηση μένει όρθια, σε αντίθεση με την κυβέρνηση της  Ιρλανδίας, είναι γιατί στηρίζεται από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, από το ΔΝΤ, από το Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων, από νέα κόμματα γεννήματα του μνημονίου και βεβαίως από μέσα ενημέρωσης που μιμούνται, αντιγράφουν την αλήστου μνήμης ΥΕΝΕΔ. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και όλα αυτά γιατί; Γιατί πρέπει να ολοκληρώσει τις περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές.
Δηλαδή να εκχωρήσει όλο τον δημόσιο τομέα στον ιδιωτικό, να απολύσει, να καταργήσει συλλογικές συμβάσεις να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία.
Με το νομοσχέδιο που συζητάμε, πρόβα κάνετε. Πρόβα συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα, πρόβα απολύσεων.
Και ξεκινάτε από τους πιο αδύναμους, πιστεύοντας πως δεν θα βρουν συμπαράσταση από άλλα κομμάτια της κοινωνίας.
Μόνο που κάνετε λάθος. Γιατί και συμπαράσταση θα βρουν όλοι αυτοί  και εσείς μόνοι σας με τις επιλογές σας, μαρτυράτε και υπενθυμίζετε πράγματα στον κόσμο που πολύ θέλατε να έχουν ξεχάσει.
Υποτίθεται, σας απασχολεί ο εξορθολογισμός του δημόσιου τομέα και η δημοσιονομική πειθαρχία με το σχέδιο νόμου για την κατάργηση και συγχώνευση υπηρεσιών οργανισμών και φορέων του δημοσίου.
Στην πραγματικότητα παραδέχεστε ποιοι είναι υπεύθυνοι για την κατάληψη της Δημόσιας Διοίκησης από την κομματοκρατία και ποια κόμματα είναι υπεύθυνα εδώ και δεκαετίες για τους κομματικούς μηχανισμούς που έφτιαχναν Α.Ε.. και Ν.Π.Δ.Δ..
Θυμίζετε στον κόσμο ποια κόμματα έκαναν σε αυτό το Κοινοβούλιο, 120 τροποποιήσεις στον νόμο Πεπονή  και δημιούργησαν στρατούς συμβασιούχων.
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ήταν. Δεν ήταν άλλα κόμματα εδώ και 4 δεκαετίες.
Και βεβαίως, τώρα ανακαλύψατε ότι υπεύθυνοι για όλα αυτά δεν ήταν οι κυβερνήσεις, αλλά ήταν οι εργαζόμενοι που πήγαιναν για να βρούνε στον ήλιο μοίρα. Δουλειές για 900 και 800 ευρώ. Αυτοί ήταν οι υπεύθυνοι. Για το κακό της μοίρας μας ευθύνεται το πελατειακό κράτος και όχι μια πολιτική που δημιουργούσε τις προϋποθέσεις ώστε κάποιοι να πιάνουν το κράτος πελάτη σε αυτή τη χώρα. Σας φταίνε οι εργαζόμενοι. Το έλλειμμα και το χρέος της χώρας κύριοι συνάδελφοι, δεν θα το βρείτε στους μισθούς των 900 ευρώ που είχαν εργαζόμενοι σε φορείς που σήμερα καταργείτε.
Το έλλειμμα και το χρέος της χώρας δεν θα το βρείτε στους μισθούς των 900 ευρώ που είχαν, εργαζόμενοι σε φορείς που καταργείτε σήμερα, θα το βρείτε στις προμήθειες, στις απευθείας αναθέσεις, στις μίζες και στη SIEMENS, σε σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές, στα εξοπλιστικά προγράμματα για τα οποία δικός σας Υπουργός είπε τις προάλλες ότι κάποιοι έκαναν κομματικές καριέρες και περιουσίες. Εκεί να στείλετε εισαγγελείς. Όχι στους εργαζόμενους οι οποίοι ψάχνανε να βρούνε στον ήλιο μοίρα και καταφέρανε να βρουν κάποιες θέσεις εργασίας και σήμερα τους πετάτε στο δρόμο. Αφορμή ψάχνετε.
Και με την ΑΓΡΟΓΗ. Μας αναφέρετε συνέχεια το παράδειγμα της ΑΓΡΟΓΗΣ. Τώρα σας έπιασε ο πόνος για τα ρουσφέτια, ή μήπως εσείς δεν γνωρίζετε τόσα χρόνια απ’ αυτά τα πράγματα πως λειτουργούν; Δεν έχετε κάνει ποτέ παράνομες προσλήψεις; Παίρνετε τις αρμοδιότητες της ΑΓΡΟΓΗΣ Α.Ε. όμως και φυσικά δεν τις μεταφέρετε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, βρίσκετε αφορμή για ένα ακόμη δώρο στις ιδιωτικές εταιρείες που περίμεναν πως και πως καιρό τώρα την καταγραφή και την ψηφιοποίηση αγροτικής γης και σε λίγο ενδεχομένως μπορεί να εκχωρήσετε ακόμη και τον έλεγχο μεγάλων εκτάσεων φιλέτο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώνοντας αυτήν την ομιλία, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα πολύ σημαντικό θέμα κατά τη γνώμη μου όχι τόσο για την ουσία, αλλά για την επικοινωνία, αλλά είναι σημαντικό. Άκουσα χθες τον κ. Παπαδόπουλο, να λέει ότι το 30% του δημόσιου τομέα είναι άχρηστο. Τα ίδια περίπου είπε η κυρία Μπακογιάννη, λέγοντας ότι στα 2/3 πρέπει να παραμείνει το δημόσιο. Τα ίδια έχει πει και ο κ. Μάνος, κατά καιρούς ο κ. Καρατζαφέρης, λέει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ενάμιση εκατομμύριο. Τα ίδια αναπαράγουν και ΜΜΕ στα δελτία των 8.
Έγινε και απογραφή λες και δεν βλέπαμε από τους προϋπολογισμούς τόσα χρόνια τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων.
460.000 μόνιμοι δημόσιοι πολιτικοί υπάλληλοι, ποσοστό 10% του εργατικού δυναμικού της χώρας, το τρίτο χαμηλότερο στην ευρωπαϊκή ένωση.
Θέλετε να προσθέσουμε κα τις 160.000 ένστολους-που υποθέτω ότι δεν θα κάνετε και εκεί απολύσεις, παρά το ότι τους υποτιμάτε το τελευταίο διάστημα –Υπουργοί σας- ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Ας τους προσθέσουμε, 620.000 δημόσιοι υπάλληλοι, ποσοστό 13-14% του εργατικού δυναμικού, πάλι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη
Όλοι οι υπόλοιποι που απογράψατε για να φτάσετε στις 760.000 είναι συμβασιούχοι, ωρομίσθιοι, εποχικοί, μετακλητοί, παπάδες, τριμηνίτες, αλλά και όλοι εμείς οι βουλευτές, ακόμα και τον πρωθυπουργό απογράψατε λες και έχει σύμβαση εργασίας.
Και παρόλα αυτά επιμένετε να μιλάτε για υπερτροφικό δημόσιο τομέα.
Αντιπαραγωγικός και γραφειοκρατικός και όχι υπερτροφικός, είναι ο δημόσιος τομέας.
Έναν γραφειοκρατικό, δυσκίνητο και πολλές φορές αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα εξ αιτίας του πελατειακού κράτους, δεν το αρνούμαστε, εσείς τον δημιουργήσατε. Έναν τέτοιον δημόσιο τομέα, δεν τον καταργείς ή τον κάνεις δώρο στους ιδιώτες, τον κάνεις παραγωγικό και μοχλό ανάπτυξης της χώρας. Εσείς κάνετε το αντίθετο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει σε όσα δραματικά συντελούνται τις τελευταίες μέρες και αφορούν το μέλλον της χώρας, όχι μόνο μέχρι το 2013 αλλά και μετά το 2013, με το μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το μέλλον των εργαζόμενων και των νέων ανθρώπων στη χώρα μας.
Αλλά επανέρχομαι στο πιο σημαντικό. Συζητάτε αυτές τις μέρες για το μνημόνιο νούμερο 3. Διαπραγματεύεστε ερήμην του Ελληνικού λαού και ερήμην του εθνικού κοινοβουλίου.
Και το ερώτημά μου είναι:
Τι φοβάστε; Γιατί δεν φέρνετε –για επικύρωση δεν θα το φέρετε, βεβαίως, κάνατε το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα 5 Μαΐου, τα πάντα θα τα υπογράφει ο Υπουργός Οικονομικών- γιατί δεν φέρνετε το μνημόνιο σε συζήτηση στη βουλή; Και στο κάτω, κάτω μη φοβάστε, έχετε στηρίγματα εντός της αιθούσης αρκετά. Εκτός της αιθούσης να φοβάστε, έξω στην κοινωνία. Αν συναντηθούν αυτοί οι 1.500.000 που δεν πήγαν να ψηφίσουν με το 1.000.000 ανέργους, με τα 2.000.000 που είναι κάτω από τα όρια της φτώχιας, αυτούς να φοβάστε. Γιατί δεν φέρνετε σε συζήτηση να ενημερώσετε τις πολιτικές δυνάμεις, τον ελληνικό λαό, να ακουστούν οι απόψεις για το μνημόνιο 3 που υποθηκεύει την πορεία της χώρας για πολλά χρόνια.
Φέρτε τα λοιπόν στη Βουλή, ανοίξτε έναν διάλογο. Μην παίρνετε αποφάσεις ερήμην, κεκλεισμένων των θυρών. Είναι ότι πιο αντιδημοκρατικό μπορεί να συμβεί. Η κοινωνία αρχίζει και καταλαβαίνει, οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για το μέλλον της χώρας, οφείλετε τουλάχιστον να πράττετε με διαφάνεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: