Άρθρο στον Ριζοσπάστη - Του ΘΑΝΑΣΗ ΛΕΚΑΤΗ
Κανείς δε χρειάζεται να φτάσει στις 15 του Νοέμβρη για να διαπιστώσει ότι έβαλε μόνος του θηλιά στο λαιμό.
Για τον ίδιο λόγο που όσοι έχουν λίγο νιονιό απορρίπτουν την ευκολία της αυτοκτονίας και θεωρούν μαγκιά το πάλεμα για τη ζωή, για τον ίδιο ακριβώς λόγο καθένας μπορεί να διαπιστώσει από σήμερα κιόλας τι θα συμβεί την επομένη των εκλογών και να επιλέξει: Την αυτοκτονία - δηλαδή την υπερψήφιση μιας πολιτικής που τον οδηγεί στα Τάρταρα, ή το αντιπάλεμά της.
Τώρα πια «αιτήματα» του τύπου «να πει η κυβέρνηση την αλήθεια» για το τι θα συμβεί μετεκλογικά, απορρίπτονται πριν ακόμα διατυπωθούν, γιατί περιέχουν μέσα τους ένα χοντρό ψέμα, για το οποίο η ίδια η κυβέρνηση δεν έχει αφήσει περιθώρια αυταπάτης.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κρύβει τίποτα, αλλά και πριν καν ανακοινώσει τις αποφάσεις της φροντίζει να στρώνει το κλίμα με σχετικά άρθρα. Παράδειγμα: Τα χτεσινά ΝΕΑ προανήγγειλαν ό,τι θα ανακοίνωνε λίγο αργότερα η αρμόδια υπουργός: Εναν κόσμο όπου οι συλλογικές συμβάσεις - που διασφαλίζουν τα ελάχιστα του εργάτη - καταργούνται και στη θέση τους έρχονται συμφωνίες - με το μαχαίρι στο λαιμό - που διασφαλίζουν τα μέγιστα του καπιταλιστή.
Το ανάλογο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ανακοινώνει ευθέως πως κάθε κερδοφόρα δραστηριότητα του ευρύτερου δημοσίου τομέα θα περάσει στους ιδιώτες. Εύσχημα το ονομάζει «μείωση της ζήτησης κράτους».
Δεν είναι κάτι καινούριο. Το ζει, ήδη, όποιος πληρώνει στο δημόσιο δημοτικό σχολείο «της παναγιάς τα μάτια», το ζει όποιος αρρωσταίνει. Και γίνεται εμπειρία ζωής για τον καθένα μόλις - χτύπα ξύλο - βρεθεί στην ανάγκη της κρατικής πρόνοιας.
Δεν κρύβουν λόγια. Απλά, θέλουν λυμένα τα χέρια την επομένη των εκλογών. Το λένε φωναχτά τα άρθρα τους: Δεν τους φτάνουν όσα μέτρα έχουν πάρει, έχουν σκοπό με τη συνδρομή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού να δέσουν χειροπόδαρα την εργατική τάξη. Ηδη, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ όχι μόνο χειροκρότησαν αυτήν την προοπτική, αλλά έχουν βάλει με το χεράκι τους - που να τους ξεραθεί - φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους.
Δε χρειάζεται πια, σε κανέναν, μια απέραντη παράθεση επιχειρημάτων για το τι έρχεται την επόμενη μέρα. Ολοι ξέρουν. Και πάντα οι ερωτήσεις για το «φύλο των αγγέλων» δήλωναν υποκρισία και υπεκφυγή.
Η επόμενη μέρα - από τη σκοπιά της εργατικής τάξης ιδωμένη - απαιτεί όλες οι μάχιμες δυνάμεις να βρίσκονται ετοιμοπόλεμες. Απαιτεί και στα μετόπισθεν η «επιμελητεία» να φροντίζει ήδη να μη σκορπιστεί τίποτα απ' όσα την επόμενη μέρα θα είναι πολύτιμα για την έκβαση του πολέμου. Πρακτικά, επειδή η πρώτη μάχη είναι η εκλογική, αυτό σημαίνει καμία ψήφος στον αντίπαλο, άρα κάθε ώρα, κάθε λεπτό βεβαιώνουμε ότι όλα τα βόλια θα πέσουν εκεί που έχουν προοριστεί, εκεί που θα κάνουν ζημιά στον αντίπαλο, δηλαδή δεν αφήνουμε περιθώριο στην αστική τάξη να μπει στα σπίτια των εργατών και να αρπάξει την ψήφο - βόλι για να την γυρίσει ενάντιά τους. Τέσσερα εικοσιτετράωρα κρίνουν την ομοβροντία. Πρέπει να σειστεί ο τόπος. Οσο είναι στο χέρι μας, αυτό θα συμβεί.
Το αποτέλεσμα θα μετρηθεί την επομένη. Από το πόσο φοβισμένη θα είναι η αστική τάξη, από το πόσο θα γυρίζει ανάποδα το μάτι των κεφαλαιοκρατών, δηλαδή, από το πόσο ισχυρότερο θα είναι το Κάπα - Κάπα - Εψιλον!
Αυτή είναι η μάχη. Τα λόγια τέλειωσαν. Απόψε, στο Πεδίον του Αρεως, γίνεται επιθεώρηση δυνάμεων κι ο καθένας θα φύγει από κει με συγκεκριμένη αποστολή.
Γιατί έχουμε αγώνες αύριο, γιατί οι εργάτες, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι, οι γυναίκες, ο κόσμος μας, έχει ανάγκη να ξέρει πως η επόμενη μέρα δε θα 'ναι μαύρη κι άραχνη, αλλά ένας δρόμος με προοπτική την κοινωνική ευημερία. Αυτό, δηλαδή, που το ΚΚΕ περιέγραψε μέχρι τώρα με λεπτομέρειες κάτω από τον τίτλο «λαϊκή οικονομία», καλώντας σε υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», για να σηματοδοτηθεί η έναρξη μιας ριζικής ανατροπής των συσχετισμών, έτσι που να ανοίξει η προοπτική για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Χωρίς τους καπιταλιστές!
Πηγή:www.rizospastis.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου