του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΝΤΑ* στην ΙSKRA.gr
*Ο Παναγιώτης Μαντάς είναι Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ και Νομαρχιακός Σύμβουλος Πειραιά
Πίσω από την προσέγγιση Ελλάδας - Ισραήλ δεν κρύβεται μόνο ο άθλιος σχεδιασμός μετατροπής της χώρας σε "στρατηγικό βάθος" του πολεμικού μετώπου που στήνουν οι ΗΠΑ εναντίον του Ιραν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο λόγω της εμπλοκής της σε μια πολεμική σύρραξη η οποία απειλεί να κάψει κυριολεκτικά και να ρευστοποιήσει μεγάλα τμήματα της ευρύτερης περιοχή της Νοτιο - Ανατολικής Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας, όσο και από την διάλυση των σχέσεών με το 1.000.000.000 του αραβομουσουλμανικού κόσμου που αποτελεί για την Ελλάδα πολύτιμο παραδοσιακό σύμμαχό.
Πέραν των προαναφερόμενων και της προδοσίας του μαρτυρικού Παλαιστινιακού λαού η συνάντηση Νετανιάχου - Παπανδρέου κρύβει την προαγωγή και την επίσπευση ενός από τους πιο βρώμικους πολέμους, μέσω ενός πολύ συγκεκριμένου σχεδίου υπονόμευσης καίριων αμυντικών μέσων μιας τρίτης, πληττόμενης από τη Νέα Τάξη και τον ιμπεριαλισμό χώρας. Κρύβει τη δόλια εξουδετέρωση των Ρωσικών πυραύλων S 300 που διαθέτει το Ιράν.
ΠΗΓΕΣ:http://www.dikki.org-www.iskra.gr
Κατ΄ επέκταση κρύβει και την υπονόμευση των μελλοντικών αμυντικών δυνατοτήτων της ίδιας της χώρας μας δεδομένου ότι η άμυνα στα Ανατολικά της σύνορα θα μπορούσε να διασφαλισθεί με την επαρκή αξιοποίηση αυτού του όπλου (Αξιοποίηση η οποία βέβαια προϋποθέτει την αποδέσμευση από τη Νέα Δομή του ΝΑΤΟ που διχοτομεί εξ΄ ορισμού το Αιγαίο)
Κρύβει τέλος και την υπονόμευση κάθε δυνατότητα της χώρας μας για την ανάπτυξη πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και σχέσεών με τη Ρωσία του Πούτιν της μόνης ορατής σήμερα διεθνούς δυνατότητας αμυντικής συνεργασίας για την αποτροπή της επιθετικότητας Ουάσιγκτον - Άγκυρας και της απαίτησής για διχοτόμηση της ζώνης Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη. Και τούτο σε μια περίοδο κατά την οποία η επιθετικότητα του στρατιωτικού καθεστώτος της Άγκυρας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και προμηνύει νέες προκλήσεις ακόμη και του τύπου του θερμού επεισοδίου. Πρόσφατη είναι η οδηγία - απαγόρευση της Νέας Δομής του ΝΑΤΟ στα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη να προσεγγίζουν πέρα από τα έξη μίλια τα νησιά του Αν. Αιγαίου και η ταυτόχρονη πρόνοια απόδοσης του ελέγχου της περιοχής, όπως και του FIR στο μισό Αιγαίο, στην Τουρκική Αεροπορία! και όχι μόνο:
Η στρατηγική Χάντιγκτον - Ομπάμα για αναβάθμιση του στρατιωτικού καθεστώτος της Άγκυρας ως «περιφερειακής υπερδύναμης» της Νέας Τάξης έχει οδηγήσει ακόμη και στη λειτουργία Τουρκικών βάσεων στο Ιόνιο (Δυρράχιο, Αυλώνας, και τελευταία Σάσωνας!) και σε αντίστοιχες ασκήσεις από το Β. Ιόνιο ως και το Κρητικό Πέλαγος, εξέλιξη η οποία δεν αφορά απλώς κάποιον αόριστο ανταγωνισμό δυνάμεων αλλά το επίσημα διατυπωμένο δόγμα Νταβούντογλου για στρατιωτικό-γεοπολιτικό έλεγχο προς Δυσμάς έως το Ιόνιο.
Η Κρήτη και οι S 300
Η επίμονη επιλογή της Κρήτης ως θέρετρου και σταθερής βάσης για τις από κοινού ασκήσεις Ελλάδας - Ισραήλ (ασκήσεις με την επωνυμία Μίνωας!) την επανεκκίνηση των οποίων μετά την σφαγή της Γάζας πέτυχε κατά την επίσκεψή του ο Νετανιάχου, δεν είναι τυχαία.
Οι κοινές ασκήσεις Ελλάδας-Ισραήλ έχουν ως πρώτο ζητούμενο την εκπαίδευση και εξάσκηση των Ισραηλινών πιλότων στην απενεργοποίηση των συστημάτων ραντάρ των S 300 που βρίσκονται στη Κρήτη και έχουν ενεργοποιηθεί από την Ελλάδα το 2007-2008. Πρόκειται για το αμυντικό σύστημα που βρέθηκε στην χώρα μας «ανέλπιστα» ως διπλωματική λύση ανάγκης όταν η κυβέρνηση Κληρίδη της Κύπρου που το είχε παραγγείλει ύστερα από προεκλογική δέσμευση, δέχθηκε πιέσεις από ΗΠΑ και Μ. Βρετανία να μη το παραλάβει και υπαναχώρησε. Χρησιμοποιήθηκε τότε η μεταφορά τους στην Κρήτη ως διέξοδος για να τηρηθούν τα προσχήματα απέναντι στον Κυπριακό λαό εν΄ όψει νέων εκλογών και της προσπάθειας εισαγωγής από τον Κληρίδη του σχεδίου Ανάν.
Ωστόσο στο διάστημα που ακολούθησε, με την ραγδαία επιδείνωση των Αμερικανο-Ιρανικών σχέσεων, το Ιράν ανέπτυξε και στήριξε ένα σημαντικό μέρος της άμυνάς του στο θεωρούμενο διεθνώς ιδανικό για τον σκοπό αυτό οπλικό σύστημα S 300 και στους νεότερους S 400. Ειδικά για τους S 300 έχει προμηθευτεί από την Ρωσία και εργοστάσια κατασκευής τους με τον σκοπό να δημιουργήσει με αυτό το όπλο ένα αδιαπέραστο αμυντικό τείχος στην επίθεση των ΗΠΑ.
Η εξουδετέρωση του συστήματος των S 300 θεωρείται σήμερα ένα από τα ζητούμενα για το «μεγάλο βήμα» της επίθεσης των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν, ενώ παράλληλα από την Ρωσική κυβέρνηση έχει καταγγελθεί προσπάθεια υποκλοπής της τεχνολογίας τους από τη Δύση κατά την διάρκεια της γνωστής απόπειρας πειρατείας σε βάρος εμπορικού πλοίου στην Σκανδιναβική χερσόνησο.
Αυτό το αμυντικό πλεονέκτημα του Ιράν επιδιώκουν να αφαιρέσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ με τις κοινές ασκήσεις με την χώρα μας επάνω από την Κρήτη και αυτό ήρθε πριν από κάθε άλλο να εξασφαλίσει ο «στρατηγός» της επίθεσης στο Ιράν, γνωστός φασίστας Νετανιάχου. Ωστόσο πρόκειται για παλαιότερη υπόθεση η αναδρομή στην οποία αποδεικνύει και πιστοποιεί την όλη προβοκάτσια.
Οι πρώτες ασκήσεις Ελλάδας-Ισραήλ ξεκίνησαν το 2008 στη Κρήτη, εντελώς αιφνιδιαστικά, αμέσως μετά την ενεργοποίηση των S 300 η οποία σημειωτέον είχε αρχικά, κατ΄ απαίτηση των ΗΠΑ, «παραπεμφθεί στις καλένδες» (το αρχικό σχέδιο ήταν απλώς να «παρκάρουν» στην Κρήτη χωρίς ποτέ να ενεργοποιηθούν). Μεσολάβησαν όμως οι ανυπέρβλητες δυσκολίες που συνάντησε η επιδρομή στη Κεντρική Ασία και η ξέφρενη στοχοποίηση του Ιράν οπότε το σύστημα ξαφνικά ενεργοποιήθηκε για να... προστεθεί (όπως ελέχθη) στην αμυντική γραμμή των ΠΑΤΡΙΟΤ στο Ανατολικό Αιγαίο. Για την ενεργοποίησή του μάλιστα απαιτήθηκε εξειδικευμένη ηλεκτρονική συνδρομή - άγνωστο από πού - διότι η δυνατότητα της εκκίνησης των ηλεκτρονικών συστημάτων του, λόγω της καθυστέρησης και της παρέλευσης του καθορισμένου χρόνου ενεργοποίησης, είχε χαθεί.
Αυτήν την ερμηνεία των κοινών Ισραηλο- Ελληνικών αεροπορικών ασκήσεων, την ερμηνεία της εκπαίδευσης των Ισραηλινών πιλότων στην εξουδετέρωση των S 300 με ασκήσεις προσομοίωσης και σκοπό την επίθεση στο Ιράν, έδινε τότε ο διεθνής τύπος και αργότερα διεθνολόγοι-αναλυτές στα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Τα υπόλοιπα είναι για τους αυτόχθονες ιθαγενείς. (Τις ασκήσεις Ελλάδας Ισραήλ είχαν καταγγείλει την εποχή εκείνη με ανακοινώσεις τους ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΔΗΚΚΙ εν μέσω μιας ομερτά σιωπής του μπλόκ των media - τότε δεν παιζόταν το θέατρο της δήθεν αντιρρόπησης της Τουρκίας που ανακαλύφθηκε τώρα)
Δεν είναι τέλος τυχαίο ότι μετά από μια σχετική περίοδο βραδυπορίας οι ασκήσεις άρχισαν να εντατικοποιούνται... Άρχισαν να εντατικοποιούνται επί Γ. Παπανδρέου του οποίου οι φιλοαμερικανικές θέσεις για το Μεσανατολικό αλλά και το Ιράν είναι υπερακοντίζουν αντίστοιχες θέσεις εκπροσώπων της παραδοσιακής δεξιάς όπως της κ. Μπακογιάννη και είχαν επίσημα εκφρασθεί για πρώτη φορά το 2006 μετά από την ιστορική ήττα του Ισραήλ από την Χεζμπολάχ σε επίσκεψή του, ταυτόχρονα με την τότε ΥΠΕΞ, στην Μ. Ανατολή.
Η επίσκεψη που έγινε με την ιδιότητα του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θεωρήθηκε ότι προοιωνίζει την πλήρη αλλαγή της θέσης της Αθήνας απέναντι στο σιωνιστικό κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, και έμεινε συμβολική για δύο επιλπλέον λόγους :
1ον) Για το ότι ο κ. Παπανδρέου με τη κίνησή του αυτή αποσπούσε το εισιτήριο της διάδοχης κατάστασης στα πολιτικά πράγματα του τόπου και 2ον) Αντίθετα από άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, δεν χρησιμοποίησε για τη μετάβασή του το Αεροδρόμιο της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά την Αγγλική Βάση της Κύπρου!
Η Ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση και η... αποτροπή της επιθετικότητας της Άγκυρας.
Η έναρξη των ασκήσεων Ελλλάδας- Ισραήλ το 2008, σε μια περίοδο όπου ίσχυε ακόμη το πρωτόκολλο συνεργασίας και ο στρατιωτικός άξονας που είχε συνομολογηθεί μεταξύ Τουρκιας-Ισραήλ το 1995, δηλαδή όταν οι δύο χώρες δεν είχαν ακόμη διαταράξει τις μεταξύ τους σχέσεις όπως συνέβη αργότερα κυρίως λόγω της τροπής που πήρε το Κουρδικό, αποδεικνύει ότι τα περί "κίνησης αντίβαρου" στην Άγκυρα τα οποία υπονοεί σε δηλώσεις του ο κ. Δρούτσας και δυστυχώς υιοθετούνται και από καλοπροαίρετους παρατηρητές δεν είναι παρά φθηνά, ανάξια λόγου, επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Μόνο ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας μπορούν να εκληφθούν τα όσα διαρρέουν στον διεθνή τύπο οι πέραν του Ατλαντικού πολιτικοί μέντορες του κ. Δρούτσα για στήριξη της χώρας μας από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, σε μια πιθανή επίθεση των στρατοκρατών της Άγκυρας στο Αιγαίο. Σενάρια της ίδιας κοπής με εκείνα που διατείνονται πως η Ελλάδα αποδεχόμενη την έττερη άθλια απαίτηση των ΗΠΑ, αποδεχόμενη την τοποθέτηση στο έδαφός της Αμερικανικών πυραυλικών συστημάτων εναντίον της Ρωσίας και ξεπέφτοντας έτσι (πάντα με την φροντίδα της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου) στην τροχιά χωρών-δορυφόρων της Ουάσιγκτον τύπου Πολωνίας και Τσεχίας θα ισχυροποιοήσει δήθεν την άμυνά της στον επεκτατισμό της Άγκυρας. Και στις δύο περιπτώσεις, με μαθηματική ακρίβεια, ακριβώς το αντίθετο μέλει να συμβεί.
Χρειάζεται επίσης να αναφέρουμε πως θεωρούμε εσφαλμένη την άποψη ότι η Ελληνο-Ισραηλινή προσέγγιση υποδηλώνει κάποια εθνικιστική διάθεση και όχι ραγιαδισμό του χειρίστου είδους και αποθέωση της φιλοσοφίας του yes man από την άρχουσα τάξη και το πολιτικό κατεστημένο της χώρας.
Μια τέτοια προσέγγιση, εκτός από το ότι δεν θα μπορούσε να εξηγήσει το τι είδους εθνικισμός είναι αυτός ο οποίος παραδίδει μείζονα ζητήματα όπως η φιλία με τον Αραβομουσουλμανικό κόσμο που δεν αποτόλμησε να παραδώσει π.χ. η κυβέρνηση Μαρκεζίνη στην Αραβοϊσραηλινή σύγκρουση του ΄73, θα δημιουργούσε και σύγχυση σχετικά με την πολιτική που ασκεί ο ιμπεριαλισμός στην σημερινή περίοδο, στην περίοδο της Νέας Τάξης και της made in USA Παγκοσμιοποίησης. Σήμερα τίθεται επί τάπητος από το κονσόρτσιουμ ΗΠΑ-Γερμανίας η διάλυση των «εθνικών κρατών» όχι για την αλληλεγγύη και τη συνεργασία των λαών, αλλά για κάτι το αντίθετο, για την πολτοποίηση και σύνθλιψή τους από τους λεγόμενους «υπερεθνικούς», στην ουσία ιμπεριαλιστικούς, οργανισμούς (ΝΑΤΟ, Ε. Ένωση, ΔΝΤ κ.λ.).
Είναι πολύ ενδεικτική μια πρόσφατη δήλωση του Χέλμουτ Κόλ ενός από τους αρχιτέκτονες του ολοκληρωτικού πολιτικού δόγματος της Νέας Τάξης και της μετά το ΄89 εποχής ο οποίος επιστρέφοντας τα συγχαρητήρια που του απένειμαν για αυτή του τη συμβολή αντέτεινε πως «ότι πετύχαμε (εννοείται σε βάρος των λαών) το πετύχαμε με την επίκληση και τη χρήση των υπερεθνικών οργανισμών»
Τα φληναφήματα του κ. Δρούτσα τα οποία αναπαράγει σύσσωμος ο αστικός κόσμος, και τα προπαγανδίζουν ασταμάτητα όλες οι μερίδες της δικτατορίας των media και του διεφθαρμένου πολιτικού καθεστώτος της 20/ετίας αποτελούν πάγιες μεθόδους - τεχνάσματα των ξένων προστατών και επαναλαμβανόμενους χειρισμούς υπαγωγής μιας χώρας στην τάξη και την τύχη του «αθλιέστατου προτεκτοράτου», και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υλικό για την ανάλυση μιας πολιτικής. Επιδιώκουν την συγκάλυψη της επικίνδυνης πλήρους ΝΑΤΟποίησης της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, της μετατροπής της χώρας μας σε εμβρυουλκό του πολέμου και σε λόγχη κατά του φίλων Παλαιστινιακού και Ιρανικού λαού και επιπλέον της οριστικής απομόνωσής της από φυσικούς-παραδοσιακούς συμμάχους της πράγμα απολύτως αναγκαίο για να ευοδωθεί η στρατηγική της "ήπιας ισχύος" και των "διαδοχικών βημάτων" πολτοποίησης της ζώνης Κύπρος - Αιγαίο - Θράκη και όλων των λαών της Βαλκανικής.
Στρατηγική που εφαρμόζεται απαρέγκλιτα ως αναπόσπαστο μέρος των ευρύτερων γεοπολιτικών αλλαγών που έθεσε σε κίνηση η ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, με επίκεντρο την Κεντρική Ασία.
Σήμερα, μπροστά στην πανθομολογούμενη επιδίωξη ρευστοποίησης της ευρύτερης περιοχής, περισσότερο από κάθε άλλη φορά το μέτωπο Ελλάδα - Κύπρος - Παλαιστίνη απέναντι στην στρατηγική των ΗΠΑ και της Νέας Τάξης πρέπει να είναι ενιαίο και μαζί με την θέση της «μη αλλαγής των συνόρων στην Βαλκανική» πρέπει να αποτελεί τον γνώμονα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Αυτήν την εκδοχή θέλουν να υπονομεύσουν οι ΗΠΑ για να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους.
Οι εξελίξεις στα εθνικά - γεωπολιτικά θέματα δεν αποτελούν παρά την «άλλη όψη» της μεθοδευμένης πτώχευσης και της τελικής χρεοκοπίας από τους ξένους επικυρίαρχους και τους εγχώριους δοσίλογους - οικονομικούς συνεργάτες που τους προσκάλεσαν στη χώρα. Οι εξελίξεις αυτές καθιστούν τον συνδυασμό της οικονομικής με μια - μη αναστρέψιμη - εθνική κρίση πολύ πιθανό ίσως και αναγκαίο για την προώθηση της καθεστωτικής πολιτικής.
Απαιτείται, εκτός από την πρόταξη του στόχου της ανατροπής της Κυβέρνησης, των τοκογλύφων της Παγκοσμιοποίησης και του καρτέλ των Ελλήνων τραπεζιτών-χρηματιστών που οδηγούν στην κατάρρευση και σε κατοχικούς χρόνους τον λαό και τον τόπο, εκτός από την πρόταση της Στάσης Πληρωμών στους δανειστές και της εξόδου από το ΕΥΡΩ και την ΟΝΕ, να προταχθεί και η πρόταση για μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, προϋπόθεση βέβαια της οποίας είναι η απεμπλοκή από τον θανάσιμο ΑμερικανοΝΑΤΟϊκό εναγκαλισμό και η άμεση αποδέσμευση από τη Νέα Δομή και την λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ.
Μια επερχόμενη εθνική κρίση δεν πρέπει να αιφνιδιάσει την Αριστερά όπως - σε μεγάλο βαθμό - την αιφνιδίασε το κραχ του 2008 και η εγκαθίδρυση της επιστασίας των τοκογλύφων της Παγκοσμιοποπίησης και της οικονομικής κατοχής την άνοιξη του 2010. Η επίσκεψη του Νετανιάχου αποδεικνύει ότι και στο γεωπολιτικό κεφάλαιο η Ελλάδα αποτελεί ένα είδος «προκεχωρημένου φυλακίου» και πεδίου προωθημένων εφαρμογών του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και αυτό δεν πρέπει καθόλου να υποτιμηθεί.
Άλλωστε χωρίς μια ολοκληρωμένη επεξεργασία και διατύπωση πρότασης στα εθνικά ζητήματα η Αριστερά δεν θα μπορέσει να θέσει και την πρόταση μιας άλλης εξουσίας. Πρόταση ιδιαίτερα αναγκαία για την έκβαση και την προοπτική των αγώνων του λαού ιδιως τώρα που το διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς της τελευταίας 20/αετίας βρίσκεται από κάθε άποψη πολιτικά μετέωρο, αλλά και πρόταση αναγκαία για την προώθηση ενός ασυμβίβαστου Νέου ΕΑΜ ικανού να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο και την κρίση.
*Ο Παναγιώτης Μαντάς είναι Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ και Νομαρχιακός Σύμβουλος Πειραιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου