Γράφει ο Δημήτρης Δ. Κατσαγάνης , ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
Καμία διέξοδο στην κρίση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος δεν πρόκειται να δώσει το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την προπερασμένη Πέμπτη 8 Ιουλίου στη Βουλή.
Το μεγάλο χτύπημα που δόθηκε στα δικαιώματα και τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια με 40 χρόνια δουλειάς, τη μείωση των συντάξιμων αποδοχών κατά 30% και την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης μόνο κατ' ελάχιστον διασφαλίζει τη “βιωσιμότητα” των ασφαλιστικών Ταμείων.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου κατάφερε να διασφαλίσει την ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και την προδοτική στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα κατορθώσει να διαχειριστεί το νέο, ακόμα μεγαλύτερο από το προηγούμενο αδιέξοδο στο οποίο θα περιέλθουν τα Ταμεία τα επόμενα 1-2 χρόνια.
Τα 7 δις ευρώ που προβλέπει η κυβέρνηση να εξοικονομούνται ετησίως από τις προαναφερθείσες αλλαγές στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό σύστημα σε καμία περίπτωση δεν αρκούν:
για να κλείσουν την “μαύρη τρύπα” των 20 δις ευρώ που έχουν δημιουργήσει οι καπιταλιστές και το Κράτος τους στα Ταμεία
για να καλύψουν τις απώλειες από τις εργατικές εισφορές που θα μειωθούν δραστικά εξαιτίας της αναμενόμενης εκτίναξης της ανεργίας στο 15% και την ανάλογη εξέλιξη της ελαστικής εργασίας.
για να αντισταθμίσουν την κατά 20% παρούσα υποτίμηση των ελληνικών κρατικών ομολόγων στα οποία κατά πλειοψηφία είναι επενδυμένα αποθεματικά των Ταμείων.
Και οι τρεις παραπάνω πληγές των Ασφαλιστικών ταμείων κάθε άλλο παρά πρόκειται να επουλωθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
Και αυτό γιατί το Κράτος πρέπει να μειώσει από το 6,5% στο 2,5% τις ετήσιες δαπάνες του για την κοινωνική ασφάλιση, οι ρυθμοί είσπραξης των οφειλομένων εργοδοτικών εισφορών έχουν παγώσει στο 4% και αναμένεται να πέσουν λόγω των μαζικών “λουκέτων”, η επίσημη ανεργία θα παραμείνει σε σχεδόν διπλάσια σε σχέση με το μέσο όρο της προηγούμενης δεκαετίας (14% έναντι 8%), ενώ η πανθομολογούμενη επερχόμενη αναδιαπραγμάτευση του ελληνικού εξωτερικού χρέους θα συνθλίψει έως 50% την αξία των κρατικών ομολόγων.
Μια καταρχήν εκτίμηση ανεβάζει το ύψος των ετήσιων απωλειών των Ταμείων σχεδόν στα 10 δις ευρώ.
Αυτό σημαίνει πως όχι μόνο δεν θα υπάρξουν περιθώρια για “βελτιώσεις” όπως δήλωσε ο Υπουργός Εργασίας, Α. Λοβέρδος, εφόσον εφαρμοσθεί κατά γράμμα το Πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής μέχρι το 2012-13, αλλά θα έλθουν νέες ανατροπές είτε ευθυγραμμιστούμε είτε όχι με τις κατευθύνσεις του Μνημονίου. Εξάλλου, όπως, στο ίδιο το νόμο αναφέρεται:
Όλες οι συντάξεις θα ανακαθορίζονται [με αναλογικό τρόπο] με βάση αναλογιστικές μελέτες ανά διετία και με βάση την εξέλιξη του ΑΕΠ και του Γενικού Δείκτη Τιμών κάθε χρόνο.
Τα όρια των συντάξεων θα ανακαθορίζονται με ανάλογα με την εξέλιξη του προσδόκιμου ορίου ζωής.
Αν επαληθευτούν οι προβλέψεις του ΔΝΤ για συνέχιση της ύφεσης τουλάχιστον μέχρι το 2012, αρχίζει να πέφτει ο πληθωρισμός μετά από ένα νέο “μπουμ” το γ' τρίμηνο του 2010 και αυξηθεί φυσιολογικά ο χρόνος ζωής των ανθρώπων, τότε είναι σίγουρο πως οδεύουμε κατευθείαν σε νέο “κραχ” στα Ταμεία, μαζί και σε νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και νέες μειώσεις των συντάξεων.
Μ' άλλα λόγια, η κυβέρνηση δεν “απέφυγε” το χρεοστάσιο των ασφαλιστικών Ταμείων και μαζί μ' αυτό μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, αλλά επιχειρεί να οργανώσει την πορεία προς αυτό, χωρίς να “εγγυάται” τίποτα ως τότε!
Η ψήφιση του νομοσχεδίου ήταν ο πρώτος σταθμός μιας πορείας σε ένα ολοένα πιο δύσβατο οικονομικό έδαφος με την εργατική τάξη να είναι απέναντι και όχι δίπλα στην κυβέρνηση.
Γι' αυτό ο πανεργατικός αγώνας για να μην περάσει η αντι-ασφαλιστική “μεταρρύθμιση” διαρκείας πρέπει και μπορεί να συνεχισθεί με κάθε τρόπο και πάνω απ' όλα με την αυτοργάνωση των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων.
Για να πληρώσει τώρα το αστικό Κράτος και οι καπιταλιστές τα χρέη τους στα ασφαλιστικά Ταμεία, να θεσπιστεί μονομερής εργοδοτική χρηματοδότηση και να δημιουργηθεί ένα Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν ασφαλιστικό σύστημα κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση! Σύνταξη στα 50 (ηλιακά έτη) για τις γυναίκες και στα 55 για τους άντρες, στο 100% του καλύτερου μισθού και δημόσια δωρεάν υψηλού επιπέδου υγεία και κοινωνική μέριμνα.
Καμία φιλεργατική λύση δεν μπορεί να δοθεί στην κρίση του Ασφαλιστικού χωρίς μια αποφασιστική αναδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων υπέρ της εργατικής τάξης ενάντια στην απορρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση του ΔΝΤ, της ΕΕ και του ΣΕΒ.
Να μην περάσουν οι νέες ρυθμίσεις που αυξάνουν το όριο απολύσεων, μειώνουν το βασικό μισθών των νέων εργαζομένων και την αποζημίωση απολύσεως.
Απαγόρευση των απολύσεων και της ελαστικής εργασίας -Ισότιμη, μόνιμη, ασφαλισμένη και σταθερή δουλειά για όλους!
Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση όλων των επιχειρήσεων που κλείνουν κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση και αναδιανομή όλων των θέσεων εργασίας με βάση το υπάρχον εργατικό δυναμικό στη βάση ενός πανεθνικού δημοκρατικού σχεδίου οικονομικής αναδιοργάνωσης σε σοσιαλιστικές βάσεις
Ένα τέτοιο πρόγραμμα εξόδου από το βάλτο που μας καταδικάζει ένα καπιταλισμό σε παρακμή και κρίση δεν μπορεί να εφαρμοσθεί από τη σημερινή, ούτε από καμία άλλη αστική κυβέρνηση, με τα μέσα αυτής της εξουσίας και στο έδαφος αυτού του συστήματος.
Η από τα κάτω ανατροπή αυτής της κυβέρνησης είναι ο ελάχιστος όρος για να μπλοκαριστεί η από τα πάνω συντονισμένη διαδικασία μεταβίβασης των καπιταλιστικών χρεών σε όσους δεν ευθύνονται γι' αυτά -στους εργαζομένους και τους απόμαχους της δουλειάς και να ανοίξει ο δρόμος για τη μόνη κυβέρνηση και εξουσία που μπορεί να δώσει διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, την εργατική -την ελάχιστη εγγύηση της κοινωνικής επιβίωσης.
Δημήτρης Δ. Κατσαγάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου