Νερό: η κύρια αιτία συγκρούσεων τα επόμενα χρονια;

Πριν 15 χρόνια, ο Ismail Serageldin, αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, είχε σοκάρει τον πολιτικό κόσμο προβλέποντας ότι τον 21ο αιώνα δεν θα ξεσπούν εμφύλιες συγκρούσεις για τη γη και το πετρέλαιο, αλλά για το νερό.

Μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, ωστόσο η αυξημένη ζήτηση για υδάτινους πόρους έχει ανεβάσει το πολιτικό θερμόμετρο στα ύψη.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη υπάρχουν περίπου 250 ποταμοί που διασχίζουν δυο ή περισσότερες χώρες.

Στο μεταξύ, σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν εντοπιστεί 300 «περιπτώσεις» που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αιτία διαμάχης, ωστόσο η ιστορία δείχνει ότι ελάχιστες θα οδηγήσουν σε ένοπλες συγκρούσεις.

Αυτό που προκαλεί ανησυχία βέβαια είναι ότι θα ασκηθούν μεγάλες πιέσεις για τη διεκδίκηση και τη διαχείριση των υδάτων που ρέουν στους μεγαλύτερους ποταμούς του πλανήτη.

Κύριος λόγος η αύξηση του πληθυσμού, καθώς θα πρέπει να υπάρχει πόσιμο νερό για άλλα 3 δις. άτομα που θα γεννηθούν τα επόμενα χρόνια. Εκτός αυτού όμως, χρειάζονται υδάτινοι πόροι για τις αγροτικές καλλιέργειες αλλά και τη βιομηχανία.

Πρόσφατη μελέτη του Αναπτυξιακού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι μέχρι το 2025, το 1/3 των ανθρώπων θα ζει σε χώρες με έντονα προβλήματα λειψυδρίας.

Το πρόβλημα της λειψυδρίας ήδη πλήττει 450 εκατ. ανθρώπους σε 29 περιοχές και σύμφωνα με το Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό, οι εντάσεις για τα δικαιώματα στο νερό αναμένεται να κορυφωθούν.

Τον περασμένο χρόνο μάλιστα το Πεντάγωνο προέβλεψε ότι οι συγκρούσεις για το νερό, κυρίως μεταξύ γειτονικών κρατών, θα κυριαρχήσουν στην παγκόσμια πολιτική ατζέντα, ενώ αναφέρθηκε στα παραδείγματα του Τσαντ, της Υεμένης και της Σομαλίας.

Σημειώνεται ότι σήμερα οι περισσότερες διαμάχες για το νερό καταγράφονται στην Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Στην Ασία για παράδειγμα, την καλοκαιρινή περίοδο πολλά ποτάμια δεν φτάνουν στη θάλασσα και τις παράκτιες περιοχές με αποτέλεσμα οι αγρότες, που βλέπουν τις καλλιέργειες τους να ξηραίνονται, να κατηγορούν τις βιομηχανίες για υπερβολική άντληση και υπερεκμετάλλευση.

Πηγές: Guardian-www.econews.gr