Περισσότερο, ίσως, από κάθε άλλη φορά η φετινή εργατική Πρωτομαγιά αναζητά τη δικαίωσή της. Μέσα στη δίνη της σφοδρής οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, αλλά και της έξαρσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η εργατική τάξη της χώρας καλείται να αντιμετωπίσει μια σαρωτική, καταιγιστική επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Η ντόπια αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, κάτω από τις εντολές των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και των ΗΠΑ, συνεχίζουν στην κατεύθυνση της πλήρους ισοπέδωσης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, θέλουν να διαμορφώσουν ένα «νεκρό τοπίο» αβεβαιότητας και ανασφάλειας για το λαό και τους εργαζόμενους, ικανό να παρέχει στο κεφάλαιο νέες δυνατότητες κερδοφορίας.
Όλα αυτά για τα οποία αγωνίστηκε το εργατικό, αριστερό, κομμουνιστικό κίνημα, όλα αυτά πάνω στα οποία συγκροτήθηκε η εργατική τάξη σαν τάξη για τον εαυτό της, τα αποτελέσματα αλλά και οι αφετηρίες των αγώνων της, 124 χρόνια μετά από την αιματοβαμμένη εξέγερση στο Σικάγο μπαίνουν στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Μετά τα δυσβάσταχτα, αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα της 3ης Μαρτίου, ο νέος γύρος της επίθεσης που δρομολογεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είναι ακόμη σφοδρότερος. Νέα φοροεπιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και της περίθαλψης, διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, απελευθέρωση των απολύσεων, επέκταση της ανεργίας και της επισφάλειας, εδραίωση του εργασιακού μεσαίωνα.
Σε αυτό το εφιαλτικό τοπίο, όπου λαός και εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα βάρη μιας κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται στο παραμικρό, έρχεται να προστεθεί και η διελκυστίνδα ΕΕ και ΔΝΤ για το ποιος θα αλυσοδέσει αποτελεσματικότερα τη χώρα στο όχημα των συμφερόντων του. Η νομιμοποίηση της εμπλοκής του ΔΝΤ και το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας από ΗΠΑ και ΕΕ, όχι μόνο δεν αποτελεί εγγύηση, αλλά επικίνδυνη εξέλιξη που θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για το λαό και την εργατική τάξη.
Οι αγώνες του λαού και των εργαζομένων, όλο το προηγούμενο διάστημα απέδειξαν ότι η οργή και η αγανάκτηση συσσωρεύονται σε όλο και πλατύτερα λαϊκά στρώματα και αναζητούν αγωνιστική διέξοδος. Οι δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων που μαζικοποίησαν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών, τα απανωτά μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, αλλά και οι επιμέρους αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στις συνέπειες της κρίσης, αποτελούν ένα καλό ξεκίνημα, μια καλή παρακαταθήκη. Ωστόσο, είναι φανερό ότι δεν αρκούν. Μπροστά στο μέγεθος, την έκταση και την ένταση της επίθεσης απαιτείται ένας πραγματικός, παλλαϊκός, πανεργατικός ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! Ένας παρατεταμένος αγώνας με στόχο την ανατροπή των μέτρων και του Προγράμματος Βαρβαρότητας. Ένας αγώνας που θα αποκαλύπτει και θα καταγγέλλει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Που θα καταγγέλλει την ιμπεριαλιστική επιτήρηση και το αλυσόδεμα της χώρας. Που θα καταγγέλλει την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία και το ρεφορμιστικό τυχοδιωκτισμό, που υπονομεύουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και την υπόθεση του κοινού μετώπου αγώνα. Που θα αποτελεί υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και όχι κάποιων «πεφωτισμένων», «θεσμικών» εκπροσώπων.
Και η απαίτηση για ένα τέτοιο αγώνα αφορά πρώτα και κύρια τις δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς. Οι οποίες καλούνται όχι απλώς να στηρίξουν τους εργαζόμενους, αλλά να συμβάλουν αποφασιστικά στη δημιουργία των όρων για την απαιτούμενη αγωνιστική κλιμάκωση, για τη συγκρότηση του κοινού μετώπου αγώνα.
Έχοντας όλα αυτά υπόψη, το ΚΚΕ (μ-λ) καλεί όλες τις δυνάμεις της επαναστατικής Αριστεράς να αναλάβουν από κοινού πρωτοβουλίες για τον ταξικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς:
- Διακριτά από την υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
- Σε αντιπαράθεση με την τυχοδιωκτική διασπαστική γραμμή του ΠΑΜΕ.
- Υπηρετώντας τη γραμμή της πλατιάς κοινής δράσης, του κοινού ταξικού αγωνιστικού βηματισμού, όπως αυτός εκφράστηκε σε όλες τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια, αλλά και όπως ήδη εκφράζεται με κοινές πρωτοβουλίες αγώνα στις γειτονιές.
Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας έχει ήδη απευθύνει κάλεσμα-πρόταση για:
α) την έκδοση κοινής ανακοίνωσης των οργανώσεων της επαναστατικής Αριστεράς που θα αναδεικνύει την ανάγκη κλιμάκωσης των αγώνων.
β) τη διοργάνωση κοινής εκδήλωσης που θα δώσει τη δυνατότητα δημόσιας τοποθέτησης-συζήτησης πάνω στα ζητήματα αυτά.
γ) την πολιτική και οργανωτική στήριξη της κατεύθυνσης για ξεχωριστή συγκέντρωση για τον ταξικό γιορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου