Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,
μεταφέρω στο Συνέδριο σας τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ιδιαίτερα θέλω να χαιρετίσω όλες και όλους που δίνουν καθημερινά τον αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια, ισότητα και δικαιοσύνη. Όλες και όλους που αντιλαμβάνονται ότι η συλλογική συναγωνιστική προσπάθεια είναι η μόνη ικανή να δώσει συνολικές λύσεις και μέσα από αυτή εκφράζεται και ωριμάζει με τον πιο αυθεντικό και αποτελεσματικό τρόπο η ατομικότητα μας.
Αγαπητές και αγαπητοί σύνεδροι,
εδώ και αρκετό καιρό η λέξη κρίση βρίσκεται στα χείλι όλων. Είναι φανερό πως σήμερα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου εξελίσσεται μια μεγάλη, ίσως πρωτοφανέρωτη, διαρθρωτική πολυσύνθετη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, περιβαλλοντική, διατροφική, κλιματική.
Η κρίση τροποποιεί με χίλιους τρόπους, πέραν όλων των άλλων, και τους όρους, το περιεχόμενο και τους τρόπους ανάπτυξης των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Επαναπροσδιορίζει τα καθήκοντα και τις προτεραιότητες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και των αριστερών πολιτικών δυνάμεων σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας.
Στην Ελλάδα η παγκόσμια οικονομική κρίση συναντιέται με προϋπάρχουσες κρίσεις του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού και δομικού χαρακτήρα προβλήματα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της κοινωνίας, του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, της ιδεολογίας και της ηθικής.
Το μείγμα είναι εκρηκτικό.
Οι οικονομολόγοι λένε πως η κρίση ξεκίνησε ως χρηματοπιστωτική, πέρασε σε μια δεύτερη φάση στην πραγματική οικονομία και εκφράζεται κύρια ως κρίση απασχόλησης και τώρα έχει εισέλθει σε μια Τρίτη φάση με κύρια χαρακτηριστικά την κρίση των δημοσίων οικονομικών και του χρέους χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι άλλες μορφές έχουν ξεπεραστεί αλλά αντίθετα οξύνονται.
Το βασικό όμως είναι να μην ξεχνιόμαστε.
Την κρίση δεν την δημιούργησαν οι εργαζόμενοι, δεν την δημιούργησαν οι φτωχοί αυτού του κόσμου, δεν δημιουργήθηκε από τα κάτω. Και συγχρόνως η κρίση δεν είναι φυσικό φαινόμενο, ούτε δημιουργήθηκε από μόνη της.
Η Αριστερά πολύ έγκαιρα προειδοποιούσε πως ο καπιταλισμός από τη μία χρησιμοποιεί τις κρίσεις για αυτοκάθαρση και από την άλλη με στόχο να επιτυγχάνει συνεχώς υψηλή κερδοφορία του κεφαλαίου είναι πάντα έτοιμος να καταστρέψει παραγωγικές δυνάμεις, κοινωνικές σχέσεις και δομές, το περιβάλλον. Έγκαιρα προειδοποιούσαμε πως ο νεοφιλελευθερισμός ως ιδεολογική επιλογή και εφαρμοσμένη πολιτική θα δημιουργήσει πρωτόγνωρες συστημικές κρίσεις.
Όμως αν αυτό είναι το μόνο, υπάρχει και το κύριο.
Το κύριο είναι πως στην κρίση και στο επίπεδο λύσεων διεξόδου εφαρμόζονται πολιτικές, γίνονται επιλογές. Στην ουσία η κρίση κάνει πιο φανερό αυτό που πάντοτε υπήρχε. Τη σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση σε 3 δόσεις (με τον προϋπολογισμό, με το πρόγραμμα σταθερότητας και με τις ανακοινώσεις στις 3 Μάρτη) αν και είναι σε κατάφωρη αντίθεση με τη λαϊκή εντολή που ζήτησε και πήρε στις εκλογές, είναι συγκεκριμένη επιλογή.
Επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποδοχή της ελληνικής κυβέρνησης. Και η επιλογή είναι. ΄΄ Αντιμετωπίζουμε την κρίση με την νεοφιλελεύθερη πολιτική΄΄.
Πρόκειται για ένα πιο επιθετικό μείγμα νεοφιλελεύθερης πολιτικής και αυταρχισμού, το οποίο εισηγείται και επιβάλλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση ή και οι δύο αυτοί οργανισμοί από κοινού σε χώρες με υψηλά κρατικά χρέη και ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών. Το μείγμα αυτό, που επιχειρείται να επιβληθεί και στη χώρα μας, προβλέπει ΄΄εσωτερική υποτίμηση΄΄, δηλαδή μεγάλη μείωση στους πραγματικούς μισθούς, τεράστια αύξηση της ανεργίας, καθιέρωση των επισφαλών μορφών εργασίας ως κύρια μορφή, δραστική περικοπή στις κοινωνικές δαπάνες και επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων.
Προκύπτουν 3 ζητήματα.
Ο νεοφιλελευθερισμός, ως θεωρητική αντίληψη που υποσχέθηκε πως η εφαρμογή του θα οδηγούσε τις κοινωνίες στην ευημερία χρεοκόπησε. Μαζί του χρεοκοπεί και η ΄΄αγοραία΄΄ παγκοσμιοποίηση, ανατροφοδοτείται συνεχώς η κρίση και αποκτά δομικό και συστημικό χαρακτήρα.
Μπορεί λοιπόν να είναι ο δρόμος διεξόδου και ιδιαίτερα ο μονόδρομος διεξόδου όπως προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση με την ενεργητική υποστήριξη του ΛΑΟΣ και την συναίνεση της Ν.Δ.;
Μπορεί η ισοπέδωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων να οδηγήσει στην ανάκαμψη και την ευημερία;
Το χρέος μας λέει κυβέρνηση και Ε.Ε..΄΄ Το χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα απαιτούν αυτά τα σκληρά μέτρα΄΄.
Κατ’ αρχήν το χρέος έχει παραγωγό. Ας πάρουμε τρείς σημαδιακές χρονιές. Το 1981 το χρέος ήταν στο 27,3% , το 1989 ήταν 61,9% και το 1997 (που αρχίζει η πορεία προς την ΟΝΕ 108,7% πάντα σε σχέση με το ΑΕΠ και σήμερα ξεπερνά το 120%.). Ποιοι και με ποιες πολιτικές κυβέρνησαν αυτό τον τόπο;
Αλλά ας δούμε και σε τι φαύλο κύκλο μας βάζει η σημερινή κυβερνητική πολιτική.Το δημόσιο χρέος αντιμετωπίζεται με λιτότητα, η λιτότητα δημιουργεί ύφεση, η ύφεση αυξάνει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, η αύξηση του χρέους οδηγεί σε νέα λιτότητα και νέα αύξηση του χρέους και πάει λέγοντας.
Ζήτημα 2ο
Η αρχιτεκτονική πάνω στην οποία δομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση από την Ενιαία Πράξη, τις συνθήκες Μάαστριχ, Άμστερνταμ, Λισαβώνας, τις λευκές και μαύρες βίβλους, την ΟΝΕ, το σύμφωνο σταθερότητας είναι νεοφιλελεύθερη. Ασυδοσία των αγορών και όταν διαμορφώνεται κρίση ο καθένας μόνος του.
Οι συνέπειες αυτής της αρχιτεκτονικής είναι ολέθριες για τους εργαζόμενους σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.. Σήμερα η Ελληνική κοινωνία είναι το πειραματόζωο. Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας βρίσκονται στο επίκεντρο απίστευτων πιέσεων.
Αλλά ας μην έχει κανείς καμιά αυταπάτη. Αν τα μέτρα περάσουν στην Ελλάδα, αντίστοιχες πιέσεις θα δεχτούν οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη. Πρώτα και κύρια στις χώρες του Νότου, στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία.
Χρειάζεται να είναι καθαρό.
Η νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική της Ε.Ε. δεν είναι ένα λάθος αλλά μια επιλογή. Μια επιλογή όλων των κυρίαρχων τάξεων και πολιτικών δυνάμεων της Ευρώπης, παρά το άνισο επίπεδο ανάπτυξης και τους ανταγωνισμούς μεταξύ τους, εναντίον των δυνάμεων της εργασίας.
Ζήτημα 3ο
Οι κυρίαρχες δυνάμεις σ΄ όλες τις χώρες παίζουν τούτη τη στιγμή ένα μεγάλο στοίχημα.
Να μετατρέψουν την κρίση που δημιούργησαν σε ευκαιρία να πάρουν πίσω όσα η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι κατάκτησαν με αγώνες και αίμα κοντά δύο αιώνες τώρα. Τα μέτρα δεν είναι μόνο μέσο. Είναι κυρίως στόχος. Δεν είναι για το σήμερα, δεν είναι για 3 χρόνια. Διαμορφώνουν ένα νέο κόσμο, όχι μόνο στις εργασιακές σχέσεις και την οικονομία.
Αγαπητές και αγαπητοί σύνεδροι,
Θέλω να κλείσω αυτό ας το πούμε καταγγελτικό κομμάτι με ορισμένες σύντομες διαπιστώσεις.
Τα μέτρα είναι άδικα, αναποτελεσματικά και αδιέξοδα. Η μείωση των μισθών θα επιδεινώσει την ύφεση, εκτοξεύει την φτώχεια και την ανεργία. 1.000.000 υπολογίζεται ότι θα φτάσουν οι άνεργοι μέσα στο 2010. 1.100.000 οι επισφαλώς εργαζόμενοι. Όμως το ζήτημα δεν είναι απλά οι αριθμοί. Είναι ο άνθρωπος που τα φέρνει δύσκολα βόλτα, που πλέον νοιώθει αμήχανος, ίσως και αχρείαστος για την οικογένεια και τον εαυτό του. Είναι η νέα γενιά που προσπαθεί να προγραμματίσει και να ζήσει σ΄ ένα αβέβαιο και μουντό μέλλον. Τα μέτρα θα οδηγήσουν στο κλείσιμο, οδηγούν ήδη, πάρα πολλών μικρών επιχειρήσεων. Περίπου 860.000 είναι και απασχολούν 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους.
Τα μέτρα θα συμπιέσουν τους αυτοαπασχολούμενους, θα ξεκληρίσουν τους αγρότες, θα υποβαθμίσουν την παιδεία των δικών μας παιδιών, την υγεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, τον πολιτισμό. Τα μέτρα εξαχρειώνουν τις εργασιακές σχέσεις, συρρικνώνουν τα εργασιακά δικαιώματα, καταστρέφουν κοινωνικές δομές αλλά και το περιβάλλον.
Σήμερα, τώρα, δεν αρκεί μια κραυγή αγωνίας του στυλ ΄΄φτάνει πια΄΄.
Χρειάζεται γνώση ότι τα νέα μέτρα ετοιμάζονται στο φορολογικό, στην κοινωνική ασφάλιση, στην απελευθέρωση των απολύσεων.
Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εκποιήσει ότι απόμεινε από το παρελθόν των δημόσιων επιχειρήσεων και συνεχίζει να υποθηκεύει το μέλλον αυτής της χώρας.
Σήμερα, τώρα, χρειάζεται να βγάλουμε το φόβο από το μυαλό των ανθρώπων. Το φόβο που επιβάλλουν οι εξουσίες και κάνουν τον καθένα να νοιώθει μόνος του.
Σήμερα, τώρα, χρειάζεται ν΄ ακουστεί πολύ δυνατή η φωνή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε μια κατεύθυνση ΄΄πάρτε τα μέτρα πίσω. Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίσης σας. Υπάρχει άλλος δρόμος΄΄.
Δεν έχει σημασία τι κόμμα ψήφισε κανείς στις εκλογές, δεν έχει σημασία ποιες είναι οι πολιτικές του επιλογές ή τι θεό πιστεύει.
Δεν έχει σημασία με ποια παράταξη εκλεχτήκατε σύνεδροι.
Σήμερα, αυτό που έχει σημασία είναι να σταθούμε όλοι όρθιοι απέναντι στις ευθύνες μας.
Να ενεργοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στόχος μας είναι να πολλαπλασιάσουμε και όχι να διαιρέσουμε τις δυνάμεις. Στόχος μας είναι η ενωμένη δράση και όχι η κομματική περιχαράκωση. Οι πανελλαδικές πανεργατικές απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στις 24 Φλεβάρη και στις 11 Μάρτη πρέπει να κλιμακωθούν και να αποτελέσουν την αφετηρία για ακόμα πιο δυναμικές και κοινωνικές αντιστάσεις, ώστε η φωνή των εργαζομένων, Ελλήνων και μεταναστών να φτάσει όχι μόνο στην κυβέρνηση, στους τραπεζίτες και το κεφάλαιο, αλλά μέχρι τις Βρυξέλες και την Ε.Ε. Είναι διακηρυγμένος ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΝ για τη συγκρότηση γνήσιου Ταξικού, αυτόνομου, αντιγραφειοκρατικού και μαχητικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Δεν κρύβουμε ότι θέλουμε να αλλάξουν οι σημερινοί συσχετισμοί δύναμης μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα και πιστεύουμε πως αυτό υπηρετείται από την μαζικοποίηση του, την ένταξη των γυναικών, των νέων, των μεταναστών όπως και ολόκληρου του κόσμου της επισφαλούς και μαύρης εργασίας στις γραμμές του.
Σήμερα όμως προβάλλει σαν κύρια ανάγκη η διαμόρφωση ενιαίου κοινωνικού και πολιτικού μετώπου για την ακύρωση του προγράμματος δήθεν σταθερότητας και των πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση.
6 λέξεις συγκροτούν της πολιτική μας συγκυρία.
Κοινωνικός συνασπισμός
Πανευρωπαϊκός συντονισμός
Διεθνιστική αλληλεγγύη
Ο αγώνας του σήμερα είναι και αγώνας για το μέλλον. Κρίνεται τώρα η μορφή και ο τύπος του κόσμου και της κοινωνίας μετά την κρίση, οι νικητές και οι ηττημένοι της περιόδου.
Είμαστε βαθιά πεισμένοι πως ένα αναζωογονημένο, ρωμαλέο, ενωτικό και ταξικό εργατικό κίνημα μπορεί και πρέπει να βάλει την δική του σφραγίδα στις εξελίξεις.
Αγαπητές και αγαπητοί σύνεδροι,
Το πιο συνηθισμένο ερώτημα που απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν δεν του απευθύνονται συκοφαντίες, όταν δεν γίνονται προβοκάτσιες ότι φταίει για όλα, είναι:
Κι εσείς τι λέτε ότι πρέπει να γίνει;
Εμείς αντιμετωπίζουμε την κρίση με δύο τρόπους.
1. Ως απειλή, ως κίνδυνο που πηγάζει όχι από την κρίση καθ’ εαυτή, αλλά από τις πολιτικές που τη δημιούργησαν και την χρησιμοποιούν ως αφορμή, ως άλλοθι για να πλήξουν το εισόδημα, την εργασία, τα δικαιώματα, το περιβάλλον.
2. Ως ευκαιρία, ως δυνατότητα για ένα νέο προσανατολισμό για την κοινωνία και την οικονομία. Για μια νέα ιεράρχηση των προβλημάτων με βάση τις ανάγκες των πολλών και όχι την ιδιοτέλεια των λίγων. Για μια νέα κατεύθυνση στην πολιτική. Για μας ο άνθρωπος και το περιβάλλον είναι η απάντηση όποια και αν είναι η ερώτηση.
Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης στην απασχόληση, την εργασία, το εισόδημα, τις συντάξεις, το περιβάλλον απαιτεί ένα νέο συνεκτικό σχέδιο και αλλαγές μακράς πνοής.
Υποστηρίζουμε και αγωνιζόμαστε για μια σύνθετη απάντηση στην κρίση με τρεις αλληλένδετους στόχους:
Α. Μια ασπίδα κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης:
Άμεσες, συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες παρεμβάσεις οπουδήποτε εκδηλώνονται οι συνέπειες της κρίσης, με γνώμονα πάντα την προστασία των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Σε αυτή την κατεύθυνση, κεντρικοί στόχοι της πολιτικής μας πρότασης και διεκδίκησης είναι η προστασία από τις απολύσεις κι από την εργασιακή ανασφάλεια, μέτρα για την προστασία και την κοινωνική στήριξη όσων είναι ήδη άνεργοι, η καταπολέμηση της ακρίβειας που πλήττει τα νοικοκυριά, μέτρα στήριξης των δανειοληπτών και προστασία όσων συναλλάσσονται με τράπεζες και, τέλος, ο αγώνας ενάντια σε κάθε προσπάθεια περιστολής των δικαιωμάτων των πολιτών και καταστολής των κοινωνικών αντιδράσεων ενάντια στις πολιτικές που απαντούν στην κρίση φορτώνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους, στους χαμηλόμισθους, στους μετανάστες.
Β. Ένα άμεσο πρόγραμμα ανάσχεσης της κρίσης, ανάκαμψης της απασχόλησης, τόνωσης των εισοδημάτων:
Βασικός άξονας και βάθρο της ανάσχεσης και εξόδου από την κρίση πρέπει να είναι η ανάκαμψη της απασχόλησης, των μισθών και των συντάξεων, των δημόσιων δαπανών αλλά και των επενδύσεων, καθώς και η κοινωνική αποτελεσματικότητα, η στήριξη του κοινωνικού κράτους και η διεύρυνση των δημόσιων αγαθών.
Έτσι μπορεί να υπάρξει τόνωση της ζήτησης σε διατηρήσιμες βάσεις, με ανακατανομή του πλούτου και με νέα εισοδήματα και όχι με δανεισμό και με υπερχρέωση των νοικοκυριών.
Γι’ αυτό βάζουμε στο επίκεντρο των στόχων μας αυτές τις κατευθύνσεις:
Ανάκαμψη της απασχόλησης, γιατί η διέξοδος δεν θα έρθει με μαζικές απολύσεις και αύξηση της ανεργίας αλλά με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας τα επόμενα χρόνια, με την άμεση κάλυψη των κενών στην υγεία, την πρόνοια και την εκπαίδευση, αλλά και μέσα από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, μέσα από έργα προστασίας του περιβάλλοντος, δράσεις και υποδομές στην κατεύθυνση του οικολογικού μετασχηματισμού της οικονομίας, μέσα από τη στήριξη μικρών επιχειρήσεων και παραγωγικών επενδύσεων στην οικονομία. Ταυτόχρονα, βάζουμε τέλος στην επισφάλεια εξασφαλίζοντας όχι μόνο περισσότερη αλλά πλήρη και ποιοτική απασχόληση για όλους, χωρίς διαχωρισμούς ανάμεσα στους εργαζόμενους.
Στήριξη του εισοδήματος – διασφάλιση των συντάξεων: Στόχος μας είναι η αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των μισθωτών με δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου –με παρεμβάσεις όπως η κατοχύρωση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και η μείωση του κόστους διαβίωσης με επαναφορά του δημόσιου ελέγχου σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας–, η κατοχύρωση μιας δημόσιας και καθολικής ασφάλισης, με περιφρούρηση και ενίσχυση των πόρων της, με διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Υπεράσπιση και επέκταση των δημόσιων αγαθών: Στόχος μας είναι η οικοδόμηση ενός ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος υγείας και πρόνοιας, με άμεση, καθολική και ισότιμη πρόσβαση για όλους τους πολίτες και ελαχιστοποίηση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία – ένα δημόσιο, δωρεάν και υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικό σύστημα, με μηδενισμό των οικογενειακών δαπανών για εκπαιδευτικές ανάγκες και 10ετή προγραμματισμό για την ανάδειξη της Ελλάδας σε χώρα εκπαιδευτικής και ερευνητικής αριστείας – αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων.
Γ. Μια νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης με στόχο την ανασυγκρότηση της οικονομίας, της δημόσιας σφαίρας, της οικονομίας και της κοινωνίας συνολικά πάνω σε νέες βάσεις, με κριτήριο τις ανάγκες, την κοινωνική δικαιοσύνη και τις αρχές της αειφορίας.
Στρατηγικοί μας στόχοι είναι:
Ο συνολικός οικολογικός μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας, ένας νέος προσανατολισμός στους κλάδους της ενέργειας και των μεταφορών, με άμεση σύνδεση με το πολιτιστικό σύμπλεγμα, την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, την ολοκληρωμένη πολιτική υπέρ των μικρών επιχειρήσεων και την ανάδειξη της αγροτικής ανάπτυξης σε βασικό πυλώνα ανασυγκρότησης της υπαίθρου.
Η βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, γιατί δεν μας αρκεί ο δημόσιος έλεγχος τομέων της οικονομίας, αλλά διεκδικούμε ένα νέο μοντέλο δημόσιας επιχείρησης, με κριτήριο όχι την κερδοφορία αλλά την κοινωνική αποτελεσματικότητα, με συγκεκριμένα επιχειρησιακά σχέδια, με διαφάνεια και με προστασία των εργαζομένων.
Η ανάπτυξη ενός κοινωνικού τομέα που δεν θα είναι ούτε ιδιωτικός ούτε κρατικός και ο οποίος δεν θα αποσκοπεί στο κέρδος, με νέα οικονομικά υποκείμενα όπως οι ανεξάρτητοι, αυτόνομοι και όχι κομματικά ελεγχόμενοι συνεταιρισμοί, οι οικονομικές μονάδες ειδικού κοινωνικού σκοπού κ.λπ.
Ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξης, με νέους κανόνες αποτελεσματικής εποπτείας και ρύθμισης, με ισχυρό δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο και με κομβικό σημείο την ανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα της Εθνικής Τράπεζας.
Η παρέμβαση στο ευρωπαϊκό επίπεδο όχι μόνο για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και στην Ευρώπη αλλά για να προωθηθούν συγκεκριμένοι νέοι προσανατολισμοί και νέες πολιτικές, όπως η αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας από μια Ευρωπαϊκή Συμφωνία για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, την Κοινωνική Προστασία και την Απασχόληση, η σταδιακή αύξηση του Κοινοτικού Προϋπολογισμού στο 5% του ΑΕΠ της ΕΕ, με κύριο στόχο την οικονομική και κοινωνική σύγκλιση των χωρών-μελών, ο δημοκρατικός έλεγχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της, προκειμένου να έχει ως στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη και την απασχόληση και όχι μόνο τη σταθερότητα των τιμών.
Από τη στιγμή που το νόμισμα έγινε ευρωπαϊκό, δεν μπορεί να υπάρχει διέξοδος για τις χώρες – μέλη από την κρίση του χρέους και τις πιέσεις που ασκούν οι αγορές χωρίς μια ευρωπαϊκή δυνατότητα δανεισμού τελευταίας καταφυγής, είτε με ευρωομόλογα από τν ΕΚΤ είτε με τον τρόπο που αυτή δανείζει με χαμηλό επιτόκιο τις εμπορικές τράπεζες, είτε μέσω κάποιου άλλου μηχανισμού.
Η προώθηση ριζοσπαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, χωρίς τις οποίες θα είναι ανεπαρκής κάθε νέος οικονομικός και κοινωνικός προσανατολισμός: Η αντιμετώπιση της πολιτικής διαφθοράς και η κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της πολιτικής από οικονομικά συμφέροντα – ο δημοκρατικός έλεγχος της οικονομίας, της οικονομικής πολιτικής (μέσω του προϋπολογισμού) – η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης με στόχο την αποτελεσματικότητα, την εξυπηρέτηση του πολίτη και την απαλλαγή από κομματικές παρεμβάσεις και πελατειακές σχέσεις – η εμβάθυνση της δημοκρατίας με τομές όπως η απλή αναλογική, η Τοπική Αυτοδιοίκηση με ουσιαστικό ρόλο, ο χωρισμός κράτους-εκκλησίας – η προστασία και ενίσχυση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ενάντια στις πολιτικές της «ασφάλειας» χωρίς ελευθερία – μια ολοκληρωμένη πολιτική για τη δημιουργική ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, ως εργαζομένων και ως πολιτών.
Ενάντια στις νεοφιλελεύθερες απαντήσεις στην κρίση, που συμπιέζουν την εργασία, το εισόδημα και τις κοινωνικές δαπάνες, εμείς αντιπροτείνουμε μια συνεκτική πολιτική που είναι αναγκαία αλλά απαιτεί και πόρους.
Στο ερώτημα «πού θα βρείτε τους αναγκαίους πόρους», η απάντησή μας είναι σαφής:
Με την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, μέσα από ένα απλό, δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, που κατανέμει δικαιότερα τα φορολογικά βάρη (που σήμερα πληρώνουν κυρίως οι μισθωτοί και όχι το κεφάλαιο), που προχωρά σε αύξηση των εσόδων του Δημοσίου με σκοπό τη χρηματοδότηση της κοινωνικής πολιτικής και των αναπτυξιακών παρεμβάσεων που έχει ανάγκη η χώρα, που προωθεί τον εκσυγχρονισμό της φορολογικής διοίκησης.
Με την εξοικονόμηση πόρων: με συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής σε όποιο επίπεδο κι αν γίνεται αλλά και με τη μείωση των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών, την καταπολέμηση της σπατάλης και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και τη διαφανή αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, την καταπολέμηση της σπατάλης σε κεντρικό επίπεδο με την επέκταση των συλλογικών αγαθών και των συλλογικών απαντήσεων.
Με τη δημιουργία νέου πλούτου και νέων εισοδημάτων, με την αύξηση της απασχόλησης, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανάπτυξή της σε νέους τομείς της παραγωγής και των υπηρεσιών.
Οι προτάσεις αυτές είναι απόλυτα υλοποιήσιμες και συγκεκριμένες. Θα ήθελα να σας αναφέρω μόνο αυτές που δημιουργούν περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας.
Περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας
Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνουμε και διεκδικούμε:
• Την υιοθέτηση ενός εκτεταμένου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την κατασκευή κοινωνικών υποδομών (σχολεία, ιατρικά κέντρα, δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης κ.λπ.) και την περιβαλλοντική προστασία και αποκατάσταση, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει τουλάχιστον 50.000 επιπλέον νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας.
• Την καθιέρωση «ρήτρας απασχόλησης» για τα ενισχυόμενα επενδυτικά σχέδια του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με την οποία η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Αντίστοιχα, πρέπει να καθιερωθεί ρήτρα απασχόλησης και ρήτρα για την τήρηση της εργατικής, ασφαλιστικής και συνδικαλιστικής νομοθεσίας για τα δημόσια έργα και τις προμήθειες του Δημοσίου.
• Την υιοθέτηση ενός φιλόδοξου σχεδίου με στόχο τον οικολογικό μετασχηματισμό του συνόλου της οικονομίας, γεγονός που θα επιτρέψει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στους τομείς της λεγόμενης πράσινης οικονομίας.
• Την άμεση κάλυψη όλων των κενών στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και της πρόνοιας (νοσοκομεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, υπηρεσίες κοινωνικής υποστήριξης και πρόνοιας κ.λπ.). Έτσι θα δημιουργηθούν δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας σε τομείς που πλήττονται από χρόνια έλλειψη προσωπικού και θα αναβαθμιστούν υπηρεσίες οι οποίες είναι απολύτως αναγκαίες αλλά σήμερα παρέχονται ανεπαρκώς (π.χ. φροντίδα ηλικιωμένων, αποκατάσταση ατόμων με αναπηρία κ.λπ.).
• Τη μείωση του συνολικού χρόνου εργασίας των εργαζομένων χωρίς μείωση των αποδοχών τους. Μέτρα σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι η θέσπιση 35ώρης εβδομαδιαίας εργασίας (5ήμερο-7ωρο), χωρίς ελαστικές διευθετήσεις και χωρίς μείωση των αποδοχών, η αύξηση των ημερών άδειας κ.ά.
• Την αύξηση του κόστους της υπερεργασίας και των υπερωριών, ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά και να ευνοείται η πραγματοποίηση νέων προσλήψεων.
• Την τεκμηρίωση δικαιώματος σύνταξης για όλους τους εργαζόμενους στα 35 χρόνια εργασίας και ασφάλισης χωρίς όριο ηλικίας και στα 30 χρόνια για τους εργαζόμενους στα χαρακτηρισμένα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
• Την ανακοπή της τάσης των εργοδοτών να μην προσλαμβάνουν γυναίκες. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να εξεταστεί και το ενδεχόμενο της επιβολής ποσόστωσης στις μεγάλες επιχειρήσεις.
• Την επιβολή ποσόστωσης για άτομα με αναπηρία σε επιχειρήσεις με περισσότερους από 100 εργαζόμενους.
• Την υποχρεωτική διαμόρφωση των απαραίτητων υποδομών πρόσβασης ΑΜΕΑ σε όλους τους χώρους κάθε επιχείρησης που απασχολεί πάνω από 50 εργαζόμενους. Για τις μικρότερες επιχειρήσεις μπορούν να υπάρξουν σχετικές επιδοτήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Τη διακοπή των μετοχοποιήσεων-ιδιωτικοποιήσεων, που έχουν ως συνέπεια την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας. Παράλληλα, διεκδικούμε την επανάκτηση του ελέγχου του Δημοσίου σε επιχειρήσεις όπως ο ΟΤΕ, τα ΕΛΠΕ.
Προστασία από τις απολύσεις
• Καθιέρωση του αιτιολογημένου χαρακτήρα των απολύσεων για τους απασχολούμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα.
• Αναγνώριση του δικαιώματος στην αποζημίωση για κάθε μορφή καταγγελίας των συμβάσεων.
• Εξίσωση των εργατών με τους υπαλλήλους όσον αφορά την αποζημίωση λόγω απόλυσης.
• Μείωση του ορίου των ομαδικών απολύσεων για τις επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 έως 199 εργαζόμενους.
• Καθιέρωση μορφών εκπροσώπησης των εργαζομένων στις διαδικασίες διαβούλευσης σε επιχειρήσεις άνω των 5 εργαζομένων.
1. ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑ – ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Η διασφάλιση της πλήρους, σταθερής και ποιοτικής εργασίας αποτελεί το αποτελεσματικότερο μέσο θωράκισης των εργαζομένων αλλά και της οικονομίας έναντι των συνεπειών της κρίσης.
Ενάντια στο κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο παραγωγικό μοντέλο, που στηρίζεται στο χαμηλό εργασιακό κόστος, στην ευέλικτη εργασία, στην ενοικίαση εργαζομένων, στη μερική απασχόληση και την ανασφάλιστη εργασία, αγωνιζόμαστε για ένα εναλλακτικό, ποιοτικά αναβαθμισμένο, παραγωγικό μοντέλο, με βασικό πυλώνα την προστασία και την αξιοπρέπεια της εργασίας.
Βασική μας προτεραιότητα ήταν και παραμένει η κατάργηση όλων των ελαστικών, μερικών και άτυπων μορφών εργασίας που έχουν καθιερωθεί με αλλεπάλληλους νόμους των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. τα τελευταία 20 χρόνια και η αντικατάστασή τους από σχέσεις αξιοπρεπούς απασχόλησης.
Πιο συγκεκριμένα, προτείνουμε και διεκδικούμε:
• Κατάργηση των νόμων που αφορούν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την αμοιβή υπερωριών, την ενοικιαζόμενη εργασία, τον περιορισμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, την διάκριση παλιών και νέων εργαζομένων, την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, την ενοικίαση εργαζομένων, τη διαλείπουσα εργασία και την κατοχύρωση της εργασίας με δελτίο παροχής υπηρεσιών.
• Κατάργηση του άρ. 16 του ν. 3674/2008 για την ταχύτατη εκδίκαση απεργιών με διορισμό εφέτη και του ν. 3536/2007 για την οριστική κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης απεργών.
• Επέκταση της εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας σε κατηγορίες εργαζομένων που η απασχόλησή τους υποκρύπτει εξαρτημένη μισθωτή σχέση (εργαζόμενοι με δελτία παροχής υπηρεσιών, τηλεργαζόμενοι, φασονίστες, εργαζόμενοι με συμβάσεις παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών).
• Διασφάλιση όλων των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όσων εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μέχρι αυτές να καταργηθούν.
• Ουσιαστική αύξηση των επιθεωρητών εργασίας και την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων τους, με δυνατότητα επιβολής εκτελεστέων ποινών στις επιχειρήσεις που παραβιάζουν τη νομοθεσία.
Για την ενίσχυση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων
• Καθιέρωση της εκπροσώπησης των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που στερούνται συλλογικής εκπροσώπησης και που απασχολούν περισσότερους από 5 εργαζόμενους.
• Καθιέρωση του θεσμού του εκπροσώπου των εργαζομένων με καθολική ψηφοφορία στις επιχειρήσεις άνω των 5 εργαζομένων όταν δεν υπάρχει άλλη συλλογική εκπροσώπηση.
• Καθιέρωση του συνδικαλιστικού εκπροσώπου από συνδικαλιστική οργάνωση (πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια) που καλύπτει τον εργασιακό χώρο για τις επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 10 εργαζόμενους.
• Καθιέρωση συλλογικών εργασιακών δικαιωμάτων, καθώς και συνδικαλιστικής εκπροσώπησης σε σύνθετες δομές οικονομικής δραστηριότητας (αεροδρόμια, εμπορικά κέντρα κ.λπ.).
• Θέσπιση συμβουλίου εργαζομένων, συνδικαλιστικής εκπροσώπησης και συλλογικών διαπραγματεύσεων στους ομίλους επιχειρήσεων.
2. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ
Σε συνθήκες κρίσης, όπως η σημερινή, είναι απολύτως αναγκαία η οικοδόμηση ενός συστήματος ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, έτσι ώστε να μην οδηγούνται σε πλήρη και μόνιμη εξαθλίωση ιδίως οι μακροχρόνια άνεργοι, που σήμερα δεν έχουν ουσιαστικά καμία προστασία.
Προτείνουμε:
• Όλοι οι εισερχόμενοι για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας που εγγράφονται στον ΟΑΕΔ και δεν τους εξασφαλίζεται εντός δύο μηνών εργασία σύμφωνη με τα προσόντα τους να δικαιούνται βοήθημα ίσο με το επίδομα ανεργίας.
• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας ώστε να ανέρχεται στο 75% του τεκμαρτού μισθού, ανάλογα με τα χρόνια ασφάλισης, με ελάχιστο το 80% του κατώτατου μισθού. Επέκταση του χρόνου χορήγησής του και ειδικό πλαίσιο προστασίας των μακροχρόνια ανέργων.
• Ο χρόνος ανεργίας να ασφαλίζεται για σύνταξη και υγεία.
• Υποχρεωτική κάλυψη από τις επιχειρήσεις των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων που απολύουν εφόσον είναι μεγαλύτεροι των 55 ετών.
• Δωρεάν χορήγηση στους ανέργους κάρτας απεριόριστων διαδρομών στα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς, καθώς και εκπτωτικής πολιτιστικής κάρτας.
• Αναστολή για τους ανέργους της πληρωμής δόσεων στεγαστικών δανείων, επιδότηση ενοικίου και απαλλαγή του 50% των λογαριασμών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας.
3. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ – ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ – ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
Ο πλούτος που παράχθηκε στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και τα κέρδη από την οικονομική ανάπτυξη δεν μοιράστηκαν σε όλους. Το εισόδημα των εργαζομένων έμεινε στάσιμο ή και μειώθηκε, ενώ η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η εμπορευματοποίηση βασικών δημόσιων αγαθών και η ακρίβεια έχουν διευρύνει τις ανισότητες και τη φτώχεια.
Η αύξηση του πραγματικού εισοδήματος των μισθωτών, η καταπολέμηση της ακρίβειας, ο περιορισμός της φτώχειας και η συμπίεση του κόστους ζωής των νοικοκυριών μέσω της παροχής ποιοτικών κοινωνικών αγαθών αποτελούν κύριες προτεραιότητες για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνουμε:
• Καθορισμός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
• Σύγκλιση των κατώτερων αποδοχών με τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ-15. Εισοδηματικές αυξήσεις που θα υπερβαίνουν τον πληθωρισμό και την αύξηση της παραγωγικότητας.
• Διαμόρφωση ειδικού δείκτη πληθωρισμού που θα αφορά τα φτωχότερα νοικοκυριά και θα υπολογίζει τις αυξήσεις των τιμών βάσει των ιδιαίτερων καταναλωτικών προτύπων-αναγκών τους. Αυτός ο δείκτης θα λαμβάνεται υπόψη σε όλες τις διαπραγματεύσεις για μισθούς ή συντάξεις.
• Κανένας μισθός, καμία σύνταξη κάτω από το όριο της φτώχειας.
• Αυστηρός έλεγχος κόστους σε όλα τα στάδια διύλισης και εμπορίας πετρελαιοειδών. Θέσπιση οροφής στις τιμές από τη διύλιση και το εμπόριο μέχρι τον καταναλωτή.
• Συντονισμός των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους για την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας στην αγορά.
• Πάγωμα τιμολογίων των ΔΕΚΟ.
• Μείωση του κόστους διαβίωσης, με επαναφορά του δημόσιου ελέγχου σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες κ.λπ.), με υποστήριξη της δημόσιας δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες και με δραστική βελτίωση του δημόσιου συστήματος υγείας-πρόνοιας.
• Παροχή επιδόματος θέρμανσης.
• Δωρεάν διάθεση στα φτωχότερα στρώματα μιας βασικής ποσότητας αγαθών και υπηρεσιών (ενέργεια, νερό, επικοινωνίες, συγκοινωνίες).
4. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Η κρίση στον τομέα της εργασίας, σε συνδυασμό με τις εκρηκτικές διαστάσεις της εισφοροδιαφυγής, έχουν οδηγήσει το ασφαλιστικό σύστημα σε οριακή κατάσταση. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα για την ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης αλλά αξιοποίησαν την προβληματική κατάσταση των Ταμείων για να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τα ασφαλιστικά δικαιώματα.
Ένα ισχυρό, αναβαθμισμένο και κοινωνικά αποτελεσματικό δημόσιο και καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης μπορεί να χρηματοδοτηθεί επαρκώς εφόσον: α) προωθηθούν ολοκληρωμένες πολιτικές που θα δημιουργούν νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης και β) ληφθούν ριζικά μέτρα που να αντιμετωπίζουν την εισφοροδιαφυγή.
Στην κατεύθυνση αυτή, προτείνουμε:
Αύξηση των πόρων της κοινωνικής ασφάλισης
• Πλήρης ασφάλιση ανασφάλιστων ή μερικώς ασφαλισμένων εργαζομένων (αλλοδαποί, άτυπες μορφές απασχόλησης, προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης ανέργων κ.λπ.).
• Πλήρης ασφάλιση για κύρια σύνταξη στους ανέργους για όλο το διάστημα της ανεργίας τους, με κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τον ΟΑΕΔ.
• Νομιμοποίηση και ένταξη των μεταναστών στο ασφαλιστικό σύστημα.
• Αξιοποίηση των διαθεσίμων και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών οργανισμών με βάση κριτήρια ασφαλούς και εγγυημένης απόδοσης, μακριά από τη λογική του χρηματιστηριακού τζόγου.
• Απόδοση στην κοινωνική ασφάλιση του 50% των προστίμων που επιβάλλονται σε επιχειρήσεις για φοροδιαφυγή και για περιπτώσεις αισχροκέρδειας και δημιουργίας καρτέλ.
• Ειδική φορολόγηση της ποντοπόρου ναυτιλίας για ενίσχυση του ΝΑΤ.
Καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας
• Ενίσχυση με προσωπικό, μέσα και πόρους των ελεγκτικών οργάνων για ανασφάλιστη εργασία και εισφοροδιαφυγή.
• Θεσμοθέτηση του κοινωνικού και εργατικού ελέγχου, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που οι επιχειρήσεις προβαίνουν σε μαζικές απολύσεις ή σε ενέργειες βλαπτικές για το περιβάλλον.
• Κατάργηση των χαριστικών ρυθμίσεων στην απόδοση των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας στα Ταμεία και αύξηση των προβλεπόμενων ποινών για όσους χρησιμοποιούν ανασφάλιστη εργασία.
• Υποχρεωτική αναδρομική ασφάλιση με δαπάνη του εργοδότη για όσο διάστημα ο/η εργαζόμενος/η είναι ανασφάλιστος/η.
• Δημοσιοποίηση των ονομάτων των μεγάλων οφειλετών προς το ΙΚΑ.
Μεταρρύθμιση και αναβάθμιση του ασφαλιστικού συστήματος
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
• Δημιουργία δύο πυλώνων στο ασφαλιστικό σύστημα: α) Κύρια ασφάλιση, που καλύπτει την κύρια σύνταξη και την υγεία και χρηματοδοτείται με το σύστημα της τριμερούς χρηματοδότησης (2/9 ο ασφαλισμένος, 4/9 ο εργοδότης και 3/9 το κράτος), β) Επικουρική ασφάλιση, που καλύπτει την επικουρική σύνταξη, η οποία έχει συμπληρωματικό χαρακτήρα, καλύπτεται από την εγγύηση του κράτους και χρηματοδοτείται από ίσες εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη.
• Οι όποιες ενοποιήσεις θα γίνονται με τη συμμετοχή των ασφαλισμένων, χωρίς συρρίκνωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και αφού προηγηθεί η διενέργεια αξιόπιστων αναλογιστικών μελετών και η κάλυψη από το κράτος και την εργοδοσία των όποιων ελλειμμάτων.
• Κατάργηση όλων των ασφαλιστικών διακρίσεων με βάση την ηλικία ή την ημερομηνία της πρώτης ένταξης σε ασφαλιστικό ταμείο.
• Τα γενικά όρια συνταξιοδότησης ορίζονται στα 65 έτη για τους άνδρες και στα 60 για τις γυναίκες, με προοπτική τη μείωση στα 60 και 55 αντίστοιχα, ανεξάρτητα από την ημερομηνία ασφάλισης. Για τα βαρέα και ανθυγιεινά ορίζονται στα 60 για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες, με προοπτική τα 55 και 50 αντίστοιχα. Επαναφορά του θεσμού της πλήρους συνταξιοδότησης με 35ετία χωρίς όριο ηλικίας.
• Ασφαλιστική κάλυψη του χρόνου ανεργίας, ασθένειας, λοχείας και στρατιωτικής θητείας. Υπολογισμός των υπερωριών και όλων των ημεραργιών στο χρόνο ασφάλισης και στις συντάξιμες αποδοχές.
• Υπολογισμός της κύριας σύνταξης στο 80% των συντάξιμων αποδοχών του τελευταίου χρόνου ασφάλισης ή του καλύτερου χρόνου της τελευταίας 10ετίας και της επικουρικής, ως κάτω βάσης, στο 20% του συντάξιμου μισθού. Οι αναπροσαρμογές κύριας και επικουρικής σύνταξης να γίνονται σύμφωνα με τις ετήσιες αυξήσεις των συλλογικών συμβάσεων των εν ενεργεία εργαζομένων.
• Καθιέρωση κατώτερης σύνταξης ίσης με 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη και επικουρικής ίσης με 5 ημερομίσθια.
• Τροποποίηση του καθεστώτος διαδοχικής ασφάλισης ώστε να μην οδηγεί σε μείωση των συντάξεων.
Καθιέρωση βιβλιαρίου υγείας για όλους όσοι κατοικούν στην Ελλάδα. Κατάργηση της συμμετοχής στα φάρμακα των ανέργων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Όπως βλέπετε, εμείς όχι μόνο δεν αρνούμαστε αλλά επιδιώκουμε τη σύγκριση και τη σύγκρουση προγραμμάτων.
Σύγκρουση που γίνεται και στη Βουλή αλλά και στους κοινωνικούς δρόμους.
Δικός μας στρατηγικός στόχος είναι ο σοσιαλισμός. Και σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία και δημοκρατία απλά δεν είναι σοσιαλισμός.
Πάει όμως πολύς καιρός που οι απαντήσεις μας στις συγκεκριμένες πολιτικές ήταν γενικόλογες ή επίκληση ενός οραματικού μέλλοντος.
Στην κλίμακα που γίνεται η επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους στην ίδια κλίμακα απαντάμε. Με αγώνες και συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις που θίγουν την ουσία της ασκούμενης πολιτικής και που δείχνουν με χίλιους τρόπους πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
Ξέρουμε πως στο κόσμο υπάρχει ένα κενό. Εμείς δεν θέλουμε να το γεμίσουμε και να διαπραγματευτούμε την όποια δύναμη μας με το σύστημα. Ούτε νοιαζόμαστε να γίνουμε ο δήθεν αριστερός σταθεροποιητικός του παράγοντας. Αντίθετα θέλουμε να βοηθήσουμε με τον χειραφετικό μας λόγο και την αγωνιστική μας δράση αυτό το κενό να μεγαλώσει και από μέσα του να ξεπηδήσει ένας κόσμος αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης, ανθρωπιάς.
Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος.
Καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου