H Κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση με το άλλοθι του ελλείμματος και του εξωτερικού χρέους επιχειρούν ένα δεύτερο και τελικό γύρο νεοφιλελεύθερης επίθεσης εναντίον του λαού, της εγχώριας παράγωγης και της πραγματικής οικονομίας. Επιχειρούν ένα νέο κοινωνικό Μεσαίωνα. Η Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.) χρειάζεται να απαντήσει με κοινή δράση!
Συνταγή σοκ με το πρόσχημα της μείωσης του ελλείμματος που περιλαμβάνει απόλυτη μείωση μισθών στο δημόσιο 7%-10%, αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων και πρωτοφανή άγρια λιτότητα επιβάλλουν Κυβέρνηση και Διευθυντήριο της Ε. Ένωσης με το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης».
Ουσιαστικά μέσα σε μια τριετία αναζητούνται 24 δις €, τα οποία αντί να προέλθουν από «τα υπερκέρδη και τον παρασιτισμό των ολίγων» όλων των προηγούμενων χρόνων, επιδιώκεται να προέλθουν είτε από περικοπές δαπανών που αφορούν το λαό - και αυτό βαφτίζεται περιστολή των σπαταλών - ( μισθοί, συντάξεις, αύξηση φορολογικών εσόδων κ.λ.π.), για να μειωθεί το έλλειμμα από 12,7 του ΑΕΠ το 2009 σε 2,7% το 2012.
Και μόνο η μείωση των μισθών στο δημόσιο ισοδυναμεί με κατάργηση του 14ου μισθού, θα επηρεάσει καθοριστικά και τους ήδη δραματικά χαμηλούς μισθούς του ιδιωτικού τομέα και θα επιδράσει ως μεγάλο σοκ στην εγχώρια αγορά και κατ΄ επέκταση στην μικρομεσαία επιχείρηση δηλαδή στην ατμομηχανή της πραγματικής Οικονομίας της χώρας.
Τα μέτρα όχι μόνο είναι αντιλαϊκά, αλλά είναι και αδιέξοδα. Δεν οδηγούν σε ανάπτυξη. Οδηγούν μόνο στο βάθεμα της οικονομικής ύφεσης και σε μεγαλύτερη ανεργία. Οδηγούν στην ταχύτερη έλευση του κραχ και στην κοινωνία των 2/3. Ο νέος τρομοκρατικός εκβιασμός των «ελεγκτών» της Ε. Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), που έρχονται εδώ ως ατζέντηδες των διεθνών οικονομικών παρασίτων και αρπαχτικών παραβιάζοντας ανοιχτά τον πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας - ελεγκτών που υποτίθεται ότι προκάλεσαν ακόμη και στους υπουργούς της κυβέρνησης ιδιαιτέρως δυσάρεστα συναισθήματα - έχει λόγους.
ΤΩΡΑ ΠΟΥ - ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ – ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ, ΜΑΣ ΕΞΩΘΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΥΦΕΣΗ.
Χρησιμοποιούν την «τρομοκρατία του χρέους και των ελλειμμάτων» για να επιβάλουν την ολοκλήρωση της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού που ακολουθείται από τις Βρυξέλες και την διεθνή και εγχώρια παρασιτική τραπεζοπιστωτική άρχουσα τάξη. Χρησιμοποιούν το πρόσχημα της πορείας του χρέους και των ελλειμμάτων δηλαδή δύο οικονομικών δεικτών που αποτελούν δημιούργημα αυτής ακριβώς της πολιτικής που θέλουν να ολοκληρώσουν.
Εντείνουν τη νεοφιλελεύθερη μονεταριστική πολιτική που έχει σαν σκοπό την διατήρηση του ισχυρού-υπερτιμημένου ΕΥΡΩ και για αυτό το λόγο επιδιώκουν μια «αριθμητική» μείωση του ελλείμματος σε συγκεκριμένα επίπεδα που θέτει η συνθήκη του Μάαστριχτ.
Με τον δικομματισμό, η μια κυβέρνηση (Ν.Δ.) τα έδωσε στους έχοντες και η άλλη (ΠΑΣΟΚ) τα παίρνει από τους μη έχοντες για να συνεχίσει τον υπερπλουτισμό των προηγούμενων. Το δίκαιο είναι να πληρώσουν την κρίση αυτοί που επωφελήθηκαν πριν και συνεχίζουν να επωφελούνται κατά την διάρκεια της κρίσης και όχι να ακολουθείται πολιτική διαιώνισης της καταλήστευσης του λαού και του τόπου.
ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;
Εφαρμογή μιας πολιτικής με παροχές και αύξηση της αγοραστικής δύναμης των οικονομικά ασθενέστερων νοικοκυριών. Πολιτικές στήριξης της μικρής και της μεσαίας επιχείρησης. Διαρκείς έλεγχοι των τιμών. Αναθέρμανση και τόνωση της εγχώριας αγοράς, ώστε να κινηθεί η παραγωγική δραστηριότητα και να δώσει πολλαπλασιαστικά οφέλη και έσοδα στο κράτος, αλλά και να μειωθεί η ανεργία. Έτσι μειώνεται το χρέος και το έλλειμμα, με κοινωνικούς όρους. Αυτή θα είναι μια δικαιότερη κατανομή των βαρών που μπορεί να στηρίζει και τις ασθενέστερες οικονομικά κοινωνικές ομάδες. Έτσι θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε το 2011 την έξοδό από την ύφεση με διατήρηση των εξαγωγών στον όγκο του 2008 και υπεράσπιση της πραγματικής Οικονομίας.
Παράλληλα θα έπρεπε πρέπει να υπάρξει πραγματικό χτύπημα της σπατάλης του παρασιτικού-κομματικού κράτους που οικοδόμησε και συντηρεί για πολιτικούς λογούς ο δικομματισμός με πρωτομάστορες τους Σημίτη - Παπανδρέου. Κυρίως όμως θα έπρεπε να γίνει εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών για την αλλαγή της χρηματοπιστωτικής πολιτικής, ανάκτηση των ΔΕΚΟ, επαναφορά του συντελεστή φορολόγησης των Α.Ε. στο 45% σύλληψη της φοροδιαφεύγουσας και εισφοροδιαφεύγουσας ύλης, ισόρροπες οικολογικές επενδύσεις, χαμηλότερα επιτόκια και τιμές πρώτων υλών. κ.ά..
Διερωτόμαστε, η Κυβέρνηση θέλει ή όχι να αποφύγει το κραχ και το νέο Μεσαίωνα;
Αν ήθελε θα μπορούσε στις Βρυξέλλες να επικαλεστεί ο πρωθυπουργός, ότι οι πιέσεις που μας ασκούνται δημιουργούν κοινωνική αναταραχή (εξ αιτίας της μεγάλης φτώχειας και των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών) και να τις αγνοήσει. Να αποκρούσει π.χ. μέτρα που επιβάλλουν οι μεγάλες χώρες για αντικατάσταση του στόλου των Ι.Χ. προκειμένου να πουλήσουν και να βγούνε εκείνες από την κρίση. Συμφωνεί όμως ο πρωθυπουργός με την πολιτική και την φιλοσοφία των Βρυξελλών. Άλλωστε είναι αυτός και η κυβέρνησή του που άνοιξαν το όλο θέμα με την αναθεώρηση των στοιχείων για το έλλειμμα που εμφάνισαν στις Βρυξέλλες μετά τις εκλογές, την στιγμή μάλιστα που αποτελεί κοινό μυστικό ότι όλες ανεξαιρέτως οι Ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιούν κατά κόρον την «δημιουργική λογιστική» ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν Ευρωπαϊκές χώρες με ανάλογο εξωτερικό χρέος με την χώρα μας!
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ: ΜΗΝ ΕΚΒΙΑΖΕΣΤΕ, ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ. ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!
Σήμερα, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις του παρασιτικού χρηματιστικού - τραπεζικού συστήματος που λυμαίνεται την Ελληνική Οικονομία και του διευθυντηρίου της Ε. Ένωσης σπεύδει να ολοκληρώσει τις νεοφιλελεύθερες-ταξικές αναδιαρθρώσεις και την γιγαντιαία ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος σε βάρος της εγχώριας παραγωγής και της πραγματικής Οικονομίας. Σπεύδει να συνεχίσει ό,τι άφησε ημιτελές, η ΝΔ. Δεν τα κατάφερε η ΝΔ. Ούτε και αυτή θα τα καταφέρει!
Η Κυβέρνηση ολοκληρώνει την ίδια συνταγή που οδήγησε στην κρίση. Αδιαφορεί για το κραχ τύπου Αργεντινής στο οποίο τα διεθνή και εγχώρια αρπαχτικά οδηγούν ευθέως πλέον τη χώρα. Αδιαφορεί για το καθεστώς γενικευμένης φτώχιας και υπανάπτυξης το οποίο ετοιμάζεται να σε μια χώρα στην οποία τα συνολικά συσσωρευμένα κεφάλαια ανέρχονται στο 20/πλάσιο του ΑΕΠ και τα κέρδη των τραπεζών – εν΄ μέσω κρίσης – εξακολουθούν να κινούνται σε διεθνώς προκλητικά επίπεδα. Η Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.ά.) χρειάζεται «εδώ και τώρα» να απαντήσει με κοινή δράση! Ο νέος Μεσαίωνας δεν θα περάσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου