Πρωταγωνιστής στην "αντικειμενικότητα"

Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και η εκπομπή του "Πρωταγωνιστές" μας απασχολούν και πάλι. Για άλλη μια φορά για την αρνητική εντύπωση που συνεχίζει να δημιουργεί ο κύριος αυτός παίζοντας με τα νεύρα τού κάθε προοδευτικού και αριστερού ανθρώπου.

Στην εκπομπή του -η οποία προβλήθηκε το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου- ο κύριος αυτός αποφάσισε να κάνει αφιέρωμα για τις 6 Δεκέμβρη 2008 και αφού προηγήθηκαν οι εκπομπές για την Κούνεβα (βλέπε: Πρωταγωνιστές στο τσάκισμα συνείδησης και κινήματος) αλλά και για την αστυνομικό που τραυματίστηκε στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής από τρομοκρατική (ή μήπως "τρομοκρατική") επίθεση.

Σύμφωνα με την παρουσίαση στην ιστοσελίδα του MEGA, οι τρεις αυτές εκπομπές αφορούσαν τη βία. Δηλαδή η βία της εργοδοσίας, που μεταφράστηκε στη δολοφονική επίθεση κατά της συνδικαλίστριας-μετανάστριας Κ. Κούνεβα, και η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ταυτίζονται με την τρομοκρατική επίθεση ενάντια στο Α.Τ., λες και αυτή είναι απάντηση του κινήματος και μπαίνει σαν αντίβαρο στη δολοφονία Γρηγορόπουλου –μία μας και παρολίγο μία σας θα έλεγε ένα μέλος των σωμάτων ασφαλείας– και εξισώνεται με την ατομική βία που πυροδότησε η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή. Εν ολίγοις, εξίσωση της "βίας", απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Στην εκπομπή αυτή ο κ. Θεοδωράκης απέδειξε και πάλι την "αντικειμενικότητά" του. Κάλεσε τον Θοδωρή Ηλιόπουλο, γνωστό από την απεργία πείνας που έκανε για την άδικη σύλληψή του τον περασμένο Δεκέμβρη, μια μαθήτρια της ηλικίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου η οποία συμμετείχε στις κινητοποιήσεις, τον συγγραφέα Ακη Γαβριηλίδη, ενα "κουκουλοφόρο" κτλ. Κι έναν έμπορο που καταστράφηκε το μαγαζί του, αλλά ας πάει στα κομμάτια λες. Μέχρι εδώ, θα έλεγε κανείς, όλα καλά.

Ελα όμως που ο κύριος Θεοδωράκης αποφάσισε να εμφανίσει και τον αρχαιότερο της διμοιρίας των ΜΑΤ που κατέβηκε πρώτη στα Εξάρχεια μετά τη δολοφονία, ή έτσι μας είπε τουλάχιστον. Ο οποίος μας πληροφόρησε πως οι μανάδες και οι γυναίκες των ματατζήδων ψυχανεμίστηκαν πως οι διαδηλωτές διψάνε για αίμα μπάτσου και να προσέχουν, πως τους αντιμετώπιζαν εχθρικά κτλ. Ακόμη, το πώς ο ίδιος γλίτωσε από θαύμα.

Να υπενθυμίσουμε εδώ πως την ίδια μέρα της προβολής της εκπομπής αλλά και την επόμενη η ΕΛ.ΑΣ. οργίασε. Είχαμε "ζαρντινιέρες", κατάλυση του ασύλου, βία και τρομοκρατία, αθρόες συλλήψεις και μια απόπειρα δολοφονίας της σ. Κουτσουμπού, αγωνίστριας του αντιδικτατορικού αγώνα και στελέχους του ΕΕΚ. Για όλα αυτά το MEGAλο κανάλι είχε να μας πει μόνο για τους “ταραξίες” και για την καλή αστυνομία που αμύνεται και που προσπαθεί να περιορίσει ή ακόμη και να προλάβει τα επεισόδια. Μάλιστα! Ρεσιτάλ αντικειμενικότητας.

Ε, λοιπόν φτάνει πια με τους "αντικειμενικούς"! Εχουμε μπουχτίσει από “αντικειμενικότητα”! Ιδίως μάλιστα όταν την πλασάρουν οι προοδευτικοί ή οι δήθεν προοδευτικοί δημοσιογράφοι, σκηνοθέτες, διανοούμενοι και λοιποί των γραμμάτων και των τεχνών. Εάν όσοι χρησιμοποιούν το ιδεολόγημα της αντικειμενικότητας στα λόγια ή στην πράξη δεν το κάνουν εκ του πονηρού, είναι αν μη τι άλλο βλάκες, και ο χαρακτηρισμός μόνο βαρύς δεν είναι.

Οταν οι πάντες προβάλλουν την κυρίαρχη αντίληψη για τα σώματα καταστολής -ασφαλείας τα αποκαλούν, αλλά δεν μας λένε για ποιου την ασφάλεια κόπτονται, του αγωνιζόμενου λαού και της νεολαίας πάντως σίγουρα όχι- που “αμύνονται” μπροστά στο μένος των διαδηλωτών και παράλληλα στήνουν στον τοίχο το κίνημα, ποιος ο λόγος να τους δώσετε κι εσείς χώρο έκφρασης, κύριε Θεοδωράκη; Οταν ξαναγράφουν τη νεότερη ελληνική ιστορία οι αστοί ποιος ο λόγος να δίνετε βήμα στον πρώην διοικητή του στρατοπέδου Παναγιώτη Σκαλούμπακα σε ένα ντοκιμαντέρ για τη Μακρόνησο, κ. Ηλία Γιαννακάκη; Οταν προσπαθούν να εξομοιώσουν τις δυο πλευρές στο δεύτερο αντάρτικο -εμφύλιο το λένε αυτοί- τους θύτες και τα θύματα της ιστορίας, ποιος ο λόγος για την "Ψυχή Βαθειά" κ. Παντελή Βούλγαρη;

Ποιον εξυπηρετούν οι μεσοβέζικες στάσεις, που στην τελική μόνο μεσοβέζικες δεν είναι και ρίχνουν νερό στο μύλο του συστήματος;

Αγαπητοί κύριοι των γραμμάτων και των τεχνών, αγαπητοί προοδευτικοί άνθρωποι του τόπου, σήμερα που η κατάσταση πάει στα άκρα δεν μπορεί κανένας να πατάει και στις δύο όχθες του ποταμού, όσο καλός και αν είναι στο σπαγγάτο. Αργά ή γρήγορα θα πέσει μέσα και θα τον φάνε τα πιράγχας, τα οποία και κόκκινα θα είναι και αντικειμενικά δεν θα είναι. Επιτρέψτε μας να παραμείνουμε με τους "υποκειμενικούς", όπως η Αρουντάτι Ρόι, η Αλίντα Δημητρίου, οι κομμουνιστές και το κίνημα.