Νίκος Σοφιανός : Και με το νέο «πρόγραμμα» ο λαός θα πληρώσει το λογαριασμό !

 Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο 

webradio του «902.gr»

 Ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, παραχώρησε χτες συνέντευξη για τις πολιτικές εξελίξεις στην εκπομπή «Κλικ στην Ενημέρωση» του webradio του «902.gr».

Ακολουθούν αποσπάσματα από τις απαντήσεις που έδωσε ο Ν. Σοφιανός.

• Για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης

«Ενα πρώτο σχόλιο θα ήταν: Τελικά, η "Ευρώπη" δεν αλλάζει. Επειδή είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ότι "η Ευρώπη αλλάζει".

Και το λέω αυτό, γιατί όλη την προεκλογική περίοδο αλλά και το προηγούμενο διάστημα, το Κόμμα μας προσπάθησε προβάλλοντας τη δική του πρόταση εξουσίας, που απαιτεί τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που απαιτεί μια οργανωμένη λαϊκή πλειοψηφία να κάνει δική της ιδιοκτησία τον πλούτο που παράγεται σε τούτη τη χώρα, είχε δείξει σε όλους τους τόνους ότι απέναντι στο φόβο που καλλιεργούσε η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ πουλούσε ψεύτικες ελπίδες. Πίσω λοιπόν από τα επικοινωνιακά σούρτα - φέρτα, πίσω από τους λεονταρισμούς και τους τσαμπουκάδες, υπάρχει η τήρηση των δεσμεύσεων, υπάρχουν τα μνημόνια διαρκείας. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τη μια ή την άλλη συνταγή, με το εάν η επιτήρηση θα λέγεται τρόικα ή θα λέγεται τρίο, όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, ή θα λέγεται τριανδρία ή ξέρω εγώ πώς θα λέγεται, το κύριο είναι ότι μπροστά στο λαό μας βρίσκονται νέες συνέπειες που θα πληρώσει για να μπορέσει η οικονομία αυτού του συστήματος να βγει από την κρίση.

Αρα λοιπόν, χρειάζεται να σταθούμε στο ότι και η συμφωνία για την οποία γίνεται τόση μεγάλη συζήτηση, η συμφωνία που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, και ανεξάρτητα από το τι θα καταφέρει, απέναντι στους "εταίρους" της ΕΕ και της ΕΚΤ, προϋποθέτει δυσβάσταχτους όρους για το λαό μας, προϋποθέτει στην κυριολεξία συνέχιση της λιτότητας, η οποία υποτίθεται τελείωνε με την ψήφο του ελληνικού λαού στις 25, μιας λιτότητας που την περιέγραψε με το στιλάτο του τρόπο ο κύριος Βαρουφάκης, τα περί "λιτού βίου" που πρέπει να συνηθίσουν να ζουν οι Ελληνες».

Ο εργαζόμενος δεν έχει κανένα λόγο να μπει κάτω από ξένες σημαίες

• Για τη συζήτηση που παρουσιάζει ως «εθνικό στόχο την ανάγκη να στηριχθεί η κυβέρνηση σε αυτή τη δύσκολη περίοδο».

«Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ξεκάθαρα σε όλους τους τόνους ότι στόχος αυτής της διαπραγμάτευσης είναι οι μεταρρυθμίσεις, είναι η ανταγωνιστικότητα, είναι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, είναι τα ματωμένα πλεονάσματα τα οποία τα θυμήθηκε και αυτή και τα αποδέχεται όσον αφορά τους στόχους και τη συζήτηση με τους εταίρους. Στα πλαίσια λοιπόν αυτά, δεν έχει καμιά δουλειά ο εργαζόμενος να μπει και να διεκδικεί κάτω από ξένες σημαίες. Αυτό που πρέπει να προτάξει είναι ότι ήρθε ο καιρός να διεκδικήσει εδώ και τώρα όλα αυτά που έχασε, όλα αυτά που του κλέψανε αυτά τα χρόνια, που διαχειρίστηκαν την κρίση της οικονομίας αυτού του συστήματος με τις συνταγές του μνημονίου, γιατί και η καινούρια συνταγή που ετοιμάζεται θα έχει τον ίδιο, κυριολεκτικά την πλειοψηφία του λαού μας, αντιμέτωπο με τις ίδιες βαριές συνέπειες. Ο ίδιος θα πληρώσει το λογαριασμό».

• Για τη λογική που λέει ότι «με υπεύθυνη στάση θα αποφύγουμε τα χειρότερα, θα έρθει μία ανάπτυξη και από την ανάπτυξη αυτή κάτι θα πάρει και ο εργαζόμενος».

«Αυτή η συλλογιστική δε διαφέρει από την αφήγηση της ΝΔ, της προηγούμενης συγκυβέρνησης: Να είμαστε ρεαλιστές, να τα βρούμε με τους εταίρους, θα έρθει η ανάπτυξη και από αυτή την ανάπτυξη θα υπάρξουν και κάποια ψίχουλα για να πάρει ο λαός μας. Αυτή την αφήγηση την ακολουθεί και η νέα συγκυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου. Δεν υπάρχουν επιχειρήματα, να το πω έτσι, με τα οποία πρέπει ο εργαζόμενος, ο εργάτης, ο άνεργος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο συνταξιούχος, ο νέος, να βάλει νερό στο κρασί του, γιατί πλέον δεν υπάρχει κρασί. Νερό πίνει. Με βάση αυτό λοιπόν, χρειάζεται άμεσα να δούμε και θα συμβάλλουμε εννοείται με όλες μας τις δυνάμεις να μην υπάρχει κλίμα αναμονής, να μην υπάρχει η λογική του "περίμενε".

Να υπάρξει άμεση προσπάθεια ανάπτυξης διεργασιών στο λαό μας, να ανέβει η οργάνωση του λαού μας, να ανέβει η διεκδίκηση, να απαιτηθεί η κατάργηση όλου του αντιδραστικού πλαισίου που φορτώθηκε αυτά τα χρόνια και ταυτόχρονα να ανακτηθούν όλες οι απώλειες. Αυτή η λογική είναι αν θέλετε που πρέπει να πρυτανεύσει. Κι εγώ θα έλεγα ιδιαίτερα σε ένα κομμάτι του λαού μας που είδε πολλά, έχει ακούσει πολλά, βλέπει τη σκληρή πραγματικότητα στην οποία ζει, έχει πείρα αγώνων και πρέπει αυτή του την πείρα να την εκφράσει άμεσα. Ξέρετε, όσο περιμένεις θα έρθει το επόμενο βήμα και το επόμενο βήμα είναι το "παραλάβαμε καμμένη γη και άδεια ταμεία", "το κράτος δεν έχει", "κάνε υπομονή και θα δούμε"...».

Κανένα περιθώριο για αυταπάτες και πνεύμα αναμονής

• Για το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και τα ψίχουλα που προβλέπει για το λαό.

«Το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" όλη την προεκλογική περίοδο -κι ήμαστε οι μόνοι αν θέλετε- το είχαμε βάλει στα πραγματικά του δεδομένα. Και τα πραγματικά του δεδομένα είναι η προσπάθεια να διαχειριστεί την ακραία φτώχεια, η προσπάθεια δηλαδή να δώσει κάτι σαν κι αυτά που έδινε και η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου το προηγούμενο διάστημα. Και φυσικά η προπαγάνδα της ΝΔ που χρέωνε το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" σαν παροχολογία, είναι αυτή που έχει δημιουργήσει πιθανόν μια ψευδαίσθηση, μια αυταπάτη.

Ολα αυτά που κουνούσαν, προβάλλοντας το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης", είναι μια σειρά τέτοια μέτρα που και η προηγούμενη κυβέρνηση πήρε. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, το πεντακοσάρικο του κοινωνικού πλεονάσματος, το οποίο μοιράστηκε. Κάτι αντίστοιχο είναι η 13η σύνταξη -τα Χριστούγεννα φυσικά, όχι το Πάσχα, όπως είπε ο κ. Στρατούλης- για τους συνταξιούχους που έχουν μεικτά 700 ευρώ σύνταξη. Κάτι αντίστοιχο με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ είναι η δήλωση περί δωρεάν παροχής ρεύματος. Θυμηθείτε ότι και για τα 751 ευρώ κατώτατος μισθός, είναι αυτό που έλεγε το ΚΚΕ προεκλογικά ότι αυτό πρακτικά που θα κάνουν είναι να καταργήσουν την κυβερνητική απόφαση που απαγόρευε και να αφήσουν ελεύθερες τις διαπραγματεύσεις. "Ελεύθερες διαπραγματεύσεις" σε μια ζούγκλα στην αγορά εργασίας, που οι 8 στους 10 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουν με ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις.

Αρα δεν υπάρχει περιθώριο, με βάση τις δηλώσεις, τα δεδομένα, για αυταπάτες, για πνεύμα αναμονής και "περίμενε". Εξάλλου, υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που δουλεύουν για μήνες και είναι απλήρωτοι. Θα διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους ή θα περιμένουν τις προγραμματικές εξαγγελίες και τα άλλα που ζητά η κυβέρνηση;».

Πηγή : Ριζοσπάστης