Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Ανευ μακιγιάζ! Γράφει η Λιάνα Κανέλλη στον σημερινό Κυριακάτικο Ριζοσπάστη, που πρέπει να τον αγοράσουμε ΟΛΟΙ !

Ανευ μακιγιάζ!


Άμα βγει το μακιγιάζ από το πρόσωπό της, πλυθεί λίγο με σαπούνι και νερό, κατεβεί από τα δεκατετράποντα τακούνια της αστικής υπεροψίας, αφαιρεθεί το ψεύτικο στήθος που μοιάζει μ' αυτό της πρόθυμης τροφού πέντε παιδιών μ' ένα βύζαγμα, άμα το κασιδιάρικο κεφάλι της στερηθεί τη λαμπερή περούκα, άμα γενικώς ξεφτιασιδωθεί χωρίς καν να γδυθεί, ώστε να «λάμψει», τάχα μου, η γυμνή αλήθεια, η Ευρωπαϊκή Ενωση φαίνεται και είναι ως έχει. Μια Φόνισσα χωρίς Παπαδιαμάντη... Οσο και να προσαρμοστούν ή να αμφισβητηθούν οι αριθμοί, όταν έρχονται να επιβεβαιωθούν από τη βουβή αλήθεια της διπλανής πόρτας, τότε ξεπετιούνται από την άβυσσο της πραγματικότητας και καίνε. Το 33% των γυναικών στο «χώρο» που λέγεται ΕΕ, έχουν πέσει θύματα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας. Εξήντα δύο εκατομμύρια γυναίκες (με αναγωγή στον πληθυσμό, πηγή FRA, Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.) 62.000.000. Αριθμός που αφορά γυναίκες άνω των 15 ετών. Αν σ' αυτό το νούμερο προστεθούν και τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια θύματα κακοποίησης, τότε παθαίνεις βέρτιγκο στην κόλαση και βλέπεις για ουρανό τον πάτο του κρατήρα ενός ενεργού ηφαιστείου αποκτήνωσης...
Κι επειδή ο οικονομικός προπαγανδιστικός μακιγιέρ επιμένει στο διαχωρισμό βορρά - νότου, όταν αναφέρεται στα τεχνητά μέλη του ευρωσώματος της Γηραιάς Ηπείρου (χα!) η πρωτιά ανήκει στον εργατικό πετυχημένο βορρά με πρώτες στην κακοποίηση γυναικών: τη Δανία (52%), τη Φινλανδία (47%), τη Σουηδία (46%), την Ολλανδία (45%), τη Γαλλία και τη Βρετανία να ακολουθούν με 44%... Η Ελλάδα έχει ποσοστό δηλωμένων, επιμένω δηλωμένων, περιστατικών κακοποίησης 25%, κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο του 33% . Δε θα παραθέσω εδώ τους αριθμούς ειδικότερων παραμέτρων όπως η άσκηση ψυχολογικής βίας ή η σεξουαλική παρενόχληση που έτσι κι αλλιώς χτυπάνε ταβάνι παντού.
Ομως στην πατρίδα μας οι γυναίκες δε ζητάνε βοήθεια. Μεγάλη αναστολή η ντροπή, η ανέλεγκτη έκθεση και η βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι, όπου και να πας, βοήθεια δε θα βρεις έξω από κάποιο φίλο-η ή συγγενή που μπορεί να στέρξει. Εδώ, στην Αστυνομία καταφεύγει το 14% μόλις, ενώ το 11% καταφεύγει σε δικηγόρο, το 6% στο νοσοκομείο και το 1% στις έτσι κι αλλιώς λιγοστές κοινωνικές υπηρεσίες. Στα... πραγματικά και κοινωνικά «νεκροταφεία» κακοποιημένων γυναικών δεν συλλέγονται ούτε τηρούνται αρχεία...
Σ' αυτήν την Ευρώπη του πολιτισμού, που ανατριχιάζει και δικαίως, με τις απαγωγές κοριτσιών «δυτικής παιδείας» από τερατώδεις «Μπόκο Χαράμ» σέχτες, που πρώτα χρηματοδοτεί κι ύστερα καμώνεται ότι εκπλήσσεται που στέλνει κι ανθρώπους σε μηχανισμούς φανατικών σφαγέων της κλασικής ιμπεριαλιστικής σχολής (όπως το ISIS) οι γυναίκες εκπαιδεύονται συστηματικά να «ποστάρουν» στα κοινωνικά δίκτυα μόνο τη μακιγιαρισμένη τους μορφή. Αυτοεκτίθενται στο ψευδές ιδεώδες μιας «θετικής» αποδοχής. Ετσι ήρθε σα «φυσική» εξέλιξη και η διαδικτυακή κακοποίηση και παρενόχληση, η σκοτεινή πλευρά σ' ένα φως που εκβαρβαρίζει ανεπαισθήτως τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος διόγκωσης του άθλιου αυτού αριθμού στην ταχύτατα οπισθοδρομούσα ΕΕ, είναι η αποϊδεολογικοποίηση της κακοποίησης των γυναικών. Με επιδερμικές ψυχαναλύσεις, ιατρικοφιλοσοφικές προσεγγίσεις αληθοφανέστατες μάλιστα, με αναγωγή σε κοινωνικούς αυτοματισμούς που αναπαράγονται ως αρχέγονες, του τύπου «πεινάω - σκοτώνω» όχι επαναστατώ, «ξεπέφτω οικονομικά - αυτοκτονώ» όχι οργανώνομαι και παλεύω κ.λπ. η κακοποίηση των γυναικών ως μορφή βίας, φυλακίζεται στην κοινωνική και ατομική παθογένεια. Το καλύτερο, δηλαδή, διαβατήριο για το φασισμό τυπώνεται στο πετσί των γυναικών, της μάνας που τους γέννησε...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: