Στον κόσμο της βουλιμικής κατανάλωσης πληροφοριών, στο τουρλού αχρήστων τε και χρησίμων «ειδήσεων» ζούμε.
Σε έναν πλανήτη πολύ μακριά από τη συνειδητή αναζήτηση δεδομένων, που να είναι απότοκος ειδικής και γενικής γνώσης και παιδείας. Σ' αυτό το γήπεδο της υβριδικής «πολυμαθούς ημιμάθειας» παίζεται ένα παιχνίδι χειραγώγησης των μαζών ύπουλο, υποδόριο, που βάζει καθημερινά σε μια ηλεκτρική καρέκλα την κριτική ικανότητα του ανθρώπου. Αυτήν που τον οδηγεί στην επιλογή δράσης, στη διαδικασία δηλαδή της υλοποίησης της ελευθερίας. Και είναι αυτό το περιβάλλον εξαιρετικά φιλικό, υπέροχο θερμοκήπιο κυριολεκτικά, για το θηριώδη, τον απάνθρωπο πλούτο.
Οι περί πλούτου ειδήσεις εμφανίζονται αιφνιδιαστικά, μετά από την αδιάκοπα δακρύβρεχτη και εμετικά φιλάνθρωπη, πάντα «πολιτικά ορθή», ενασχόληση με τη φτώχεια των πληθυσμών, την εξαθλίωση των μαζών, τη φρίκη της πείνας, του λιμού, του λοιμού, του σεισμού και του καταποντισμού...
Ερχονται και στέκονται μπροστά στα βουλιμικά μάτια κι αυτιά των εγκαταβιούντων σε οθόνες όλων των μεγεθών, που καλωδιώνονται σ' ένα συνεχές τουριστικό ταξίδι στον κόσμο, το οποίο βαστάει λίγα λεπτά, μερικά κλικ και μπόλικες διαφημίσεις. Εχει αυτός ο πλούτος τον όγκο των Ιμαλαΐων το λιγότερο. Σε τοποθετεί στα ριζά τους, να νομίζεις ότι μπορεί να κοιτάς την κορφή τη χαμένη στους πάγους και τα σύννεφα και σε βάζει να φαντάζεσαι πώς θα ήταν να έχεις ανέβει ως εκεί, αν δεν ήσουν παρακατιανός, άρρωστος, φτωχός, γέρος, γεννημένος πολύ μακριά από τα θαύματα, ανήμπορος εκ γενετής και κοινωνικά αποκλεισμένος, γενικώς κι απροσδιορίστως ταξικώς άτυχος.
Διαβάζω, πως ο παγκόσμιος πλούτος που παράχθηκε πέρυσι αν μοιραζόταν ισομερώς στους ενήλικες της Γης ολόκληρης, καθένας θα 'παιρνε για τη χρονιά 56.000 δολάρια. Διαβάζω πως 85 υπερπλούσιοι άνθρωποι, κατέχουν τον πλούτο που παράγει, αλλά δεν εισπράττει, ο μισός πληθυσμός της Γης. Κι ύστερα, εκεί που βοούν οι καθησυχαστικές εικόνες του Στουρνάρα με τον Τσίπρα να τα βρίσκουν, αφού κόκκινα μπορεί να είναι μόνο τα δάνεια των φτωχοδιάβολων και ποτέ η Επανάσταση... Εκεί που οι σεφ της ανάλυσης σερβίρουν το υποθετικό μενού του γεύματος Σαμαρά - Καραμανλή... Εκεί που η... μετεωρολογική υπηρεσία μοιράζει πεντακοσάρικα στους σκυλοπνιγμένους της δυτικής όχθης κι ο Υμνος του ΕΑΜ μπαίνει στην πασαρέλα των κυρίαρχων εμβατηρίων για να «πλευρίζεται» ο καπιταλισμός με βηματισμό εντυπώσεων... Εκεί στη μήτρα του εφαρμοσμένου σημερινού καπιταλισμού, ο πλούτος φοράει τη μίτρα της «εκλογικής νομιμοποίησης».
Διαβάστε: Το νέο σώμα της Αμερικής που θα προκύψει από τις ενδιάμεσες εκλογές της Τρίτης, 4 του Νοέμβρη, μεθαύριο δηλαδή, θα απαρτίζεται από δισεκατομμυριούχους. Το 98% των υποψηφίων είναι δισεκατομμυριούχοι και το υπόλοιπο 2% λίγο απέχει απ' το να γίνει! Ο επικεφαλής της έρευνας χαρακτηρίζει τη νύχτα της εκλογικής αυτής Τρίτης «νύχτα των Αμερικανών ολιγαρχών» που οφείλουν τον πλούτο τους σε παροχές «εκλογικής υποστήριξης» από τα λόμπι και τους «συμπαθούντες με το αζημίωτο επιχειρηματίες»!
Ωσπου να γίνει λοιπόν ο κάθε φτωχοδιάβολος ψηφοφόρος του εκλεγμένου πλούτου πλούσιος ο ίδιος, με τέτοιες ωραίες πληροφορίες αυτοεκπαιδεύεται: «Πώς τα φέρνει η πουτάνα η ζωή, ρε φίλε». Κοιτάει τη μούρη του στον καθρέφτη των δημοσκοπήσεων. Ακούει πως ζει στην Κούβα της Μεσογείου, αφού έχει στάση το μετρό. Τα παίρνει στο κρανίο που δεν έχει κογκρέσο στο χωριό και απαντά μόνο στο μείζον ερώτημα «πού πας ρε Καραμήτρο;» Ο πλούτος δεν είναι άλλωστε ποτέ ακραίος σαν τη φτώχεια. Μάζευε ψίχουλα και ψήφιζε σωστά. Ο κάθε φτωχός δικαιούται και το λαμπρό εκπρόσωπό του, αφού όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει ψηφαλάκια - κρεμαστάρια. Κανείς δεν πέθανε καταναλώνοντας πλούσιες ειδήσεις περί του πλούτου των άλλων. Ετσι; Δημοκρατία έχουμε ρε !
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Πηγή : www.rizospastis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου