Συνέντευξη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» έδωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Παραθέτουμε την συνέντευξη:
-Κύριε γραμματέα, το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση για τους υπευθύνους της κρίσης που τώρα βιώνει η χώρα. Αναφέρθηκαν ως υπαίτιοι πρόσωπα που κυβέρνησαν όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Γνωρίζουμε βέβαια τη θέση του ΚΚΕ ότι η κρίση είναι μια ακόμη κρίση του καπιταλισμού. Ωστόσο, κατά τη γνώμη σας, υπήρξε κάποια συγκεκριμένη περίοδος, στη μεταπολίτευση, που να επιδείνωσε την κατάσταση της εργατικής τάξης;
-«Με δεδομένο ότι η κρίση είναι κρίση του καπιταλισμού, δεν αφορά κυρίως πολιτικές επιλογές ή πολιτικές διαχείρισης του συστήματος... Με δεδομένο ότι η ανάκαμψη, όποτε και αν επιτευχθεί, θα είναι κατά τη γνώμη μας αναιμική και θα δώσει τη θέση της σε νέα, ακόμα πιο βαθιά κρίση… το ζήτημα είναι πώς θα βγούμε από την κρίση σε όφελος του λαού, πώς θα απαλλαγούμε από ένα σύστημα και τις κρίσεις του που συνεχώς επιδεινώνει την κατάσταση της ζωής της εργατικής τάξης. Από αυτή την άποψη όλη η μεταπολιτευτική περίοδος, ανεξάρτητα από τον διαχειριστή –ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ- και ανεξάρτητα από αυτούς που ηγούνταν σε αυτά τα κόμματα κατά περιόδους (Κ. Καραμανλής, Α. Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Σημίτης, Γ.Α. Παπανδρέου, Κώστας Καραμανλής), συνέβαλε στην κερδοφορία των μονοπωλίων και τη σταδιακή πτώχευση του λαού και σε φάσεις κρίσης και σε φάσεις καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανάκαμψης».
-Έχετε πολλές φορές αναφερθεί ότι αυτή την περίοδο που διανύουμε, υπό τις συνθήκες που διαμορφώνει η κρίση, το πολιτικό σύστημα επιχειρεί να αναμορφωθεί για να υπηρετήσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Σε αυτό το πλαίσιο εκτιμάτε ότι μπορεί να δούμε και συμπράξεις κομμάτων που τώρα ακόμη δεν διαφαίνονται;
-«Η προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, είναι σε εξέλιξη και με την έννοια αυτή, δεν μπορούμε να προβλέψουμε επακριβώς πώς θα καταλήξει. Ακόμα και αν αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι βασικό χαρακτηριστικό θα είναι η διαμόρφωση του δίπολου με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι σχεδόν σίγουρο ότι γύρω από το δίπολο, ακριβώς για να το στηρίξουν, θα αξιοποιηθούν και άλλες δυνάμεις. Η αστική τάξη, θέλει να δημιουργεί νέες παγίδες για το κίνημα, γιατί οι προηγούμενες δεν είναι πια αποτελεσματικές, έχουν ξεπεραστεί. Αυτές τις παγίδες πρέπει να αχρηστεύσει ο λαός, αλλιώς θα χάσει πολύτιμο χρόνο, χρόνο που χρειάζεται για να οργανώσει την κοινωνική συμμαχία του, την αντεπίθεσή του».
-Κάνετε επίσης, συχνά, εκτενείς αναφορές στο νέο δίπολο που υποστηρίζετε πως έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το σημερινό, νέο ΠΑΣΟΚ;
-«Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, κληρονομεί τα κουσούρια του, αλλά αποκτά και νέα δικά του. Απόδειξη, η πολιτική του που οδηγεί στο να δίνει συνεχώς ανάσες στο σύστημα. Μιλάμε για τις διάφορες συνταγές διαφορετικού μείγματος διαχείρισης εντός των τειχών που δε θίγουν στο ελάχιστο την λυκοσυμμαχία της ΕΕ, την εξουσία των μονοπωλίων. Με συνεχείς κωλοτούμπες από αρχικές θέσεις, κάλπικη –φωνακλάδικη- αντιπαράθεση με τη ΝΔ, δράση ουσιαστικά για διάλυση, αποσύνθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος, λόγω της γνωστής λογικής της προσαρμογής- ενσωμάτωσης που οδηγεί σε άμαζες συγκεντρώσεις και σε εκτεταμένη απεργοσπασία ακόμα και μελών και στελεχών του. Την ίδια ώρα που υπερακοντίζει σε επαναστατικές κορώνες για απεργίες διαρκείας εντάσσει στις γραμμές του ό,τι πιο φθαρμένο της παλιάς συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας του ΠΑΣΟΚ. Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, το βασικό συμπέρασμα του ΚΚΕ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να μετεξελιχθεί στη σημερινή σοσιαλδημοκρατία, σε ακόμα πιο συντηρητική, επί της ουσίας, κατεύθυνση απ’ αυτή της δεκαετίας του ΄80».
-Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πάντως, ο πρόεδρος του, Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από το ΚΚΕ να μη συνδέει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη σοσιαλδημοκρατία και σας κάλεσε σε συμπόρευση με στόχο την κατάργηση των μνημονίων. Είπε, μάλιστα, ότι η συνεργασία ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αίτημα της κοινωνίας. Τι απαντάτε;
-«Το βασικό αίτημα της κοινωνίας είναι να σταματήσει ο κατήφορος, να αλλάξουν τα πράγματα, να αλλάξουμε τη ζωή μας. Κι αυτή η απαίτηση δεν θα ‘ρθει από τα πάνω με συνεργασίες που θα βγάλουν απ’ τη δύσκολη θέση το σύστημα, θα του δώσουν τη δυνατότητα να ανακάμψει, να πάρει φόρα για να τσακίσει τα λαϊκά στρώματα.
Λέει, συμπόρευση για την κατάργηση των μνημονίων. Και τι θα γίνει με όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που ‘χουν ψηφιστεί εκτός μνημονίων και πριν και μετά; Τι θα γίνει με τους υπογράφοντες και εταίρους στα μνημόνια; Δηλαδή την ίδια την ΕΕ, το ΔΝΤ, τις καπιταλιστικές συμμαχίες του "λάκκου των λεόντων"; Τι θα γίνει με τη βάση της Σούδας, το ΝΑΤΟ; Εμείς δεν του ζητάμε να πάρει τη γνώμη της κ. Κατσέλη, του κ. Κοτσακά, των κ. Σταθάκη, Τσακαλώτου, Κωνσταντοπούλου κ.ά. συνιστωσών επ’ αυτών των ζητημάτων. Όταν μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμαστε στα ίδια τους τα ντοκουμέντα, τις επίσημες τοποθετήσεις τους, τα πεπραγμένα τους, συμπεριλαμβανομένων των παλινωδιών τους, της διγλωσσίας τους και της κατά τεκμήριον αφερεγγυότητάς τους, μέχρι σήμερα.
Η συνολική πρόταση του ΚΚΕ για διέξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού απαντά συγκεκριμένα και ρεαλιστικά για το τι πρέπει να γίνει. Με αυτή πρέπει να συμπαραταχθούν στην πράξη, μέσα στην πάλη, στον αγώνα, οι χιλιάδες εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι νέοι και νέες, που έχουν παρασυρθεί σήμερα από το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα αυτού του κόμματος».
-Αντίστοιχες προτάσεις για συνεργασία δέχεται το ΚΚΕ και από άλλες αριστερές δυνάμεις, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Σχέδιο Β του Αλέκου Αλαβάνου. Εσείς απαντάτε ότι μόνο δρόμο ενότητας αποτελεί η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, μιας εργατικής συσπείρωσης που θα προέρχεται από «τα κάτω». Όμως, ο λαϊκός κόσμος περνάει πολύ δύσκολες ώρες και χρειάζεται άμεσα διεξόδους. Μπορεί να απαντήσει η πρότασή σας για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, άμεσα, στις μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας;
-«Η πρόταση του ΚΚΕ για τη Λαϊκή Συμμαχία δεν είναι για το αύριο, αλλά για το σήμερα. Απαντά σήμερα στις αγωνίες του εργάτη που δίνει μάχη για το μεροκάματο, του άνεργου που πρέπει να επιβιώσει από την πείνα, απαντά στα βάσανα του αγρότη που ξεκληρίζεται, του αυτοπασχολούμενου που παλεύει με τα χρέη και το λουκέτο. Όλους αυτούς θέλει να συσπειρώσει, γιατί όλοι αυτοί αποτελούν τη λαϊκή πλειοψηφία, που σήμερα μπορεί να εμποδίσει τα χειρότερα και ταυτόχρονα να διεκδικήσει τα καλύτερα! Θα έχει κατεύθυνση την αλλαγή τάξης στην εξουσία, τη λαϊκή εξουσία με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ συνολικά, άρα και από το ευρώ, - όχι μόνο από το ευρώ κάτι που το προτείνει μέχρι και η Χρυσή Αυγή, Γερμανοί βιομήχανοι και άλλοι ακόμα. Στη Λαϊκή Συμμαχία, το ΚΚΕ συμμετέχει μέσω των μελών και στελεχών του, όχι ως κόμμα. Η πρότασή μας δεν απευθύνεται σε κόμματα, και γιατί σήμερα δεν υπάρχουν τέτοια αλλά και αν δημιουργηθούν και επιδιώκουν να κινηθούν σε μια τέτοια εναλλακτική πρόταση κι αυτά δεν θα συμμετέχουν ως κόμματα, αλλά μέσω των μελών και στελεχών τους. Η συνεργασία και συνεννόηση θα γίνεται στα πλαίσια της Λαϊκής Συμμαχίας, μέσα στις γραμμές της, από τις δομές της στο κίνημα. Η Λαϊκή Συμμαχία μπορεί να παλέψει σήμερα για μικρές ανάσες επιβίωσης, αλλά κυρίως μπορεί να ανοίξει δρόμους γιατί η πάλη της έχει κατεύθυνση και προοπτική την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Γνωρίζετε κάποια άλλη πολιτική πρόταση να κινείται «εκτός των τειχών», δηλαδή να θίγει την εξουσία των μονοπωλίων και να έχει κατεύθυνση την ανατροπή της; Εμείς όχι!».
-Κύριε γραμματέα, έχετε δηλώσει ότι εσείς και οι σύντροφοί σας στο ΚΚΕ δεν είστε αριστεροί αλλά κομμουνιστές. Τι σημαίνει για εσάς ο προσδιορισμός του «αριστερού»;
-«Αν σας έθετα το ερώτημα ποιος είναι σήμερα αριστερός, φαντάζομαι ότι θα δίνατε πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Και όντως υπάρχουν, αν το καλοσκεφτείτε. Αν και σημασία για μας, δεν έχει πώς νοιώθει κάποιος, αριστερός, δεξιός, προοδευτικός κ.ά. Σημασία έχει αν είναι εργάτης, άνεργος, φτωχός αγρότης και αυτοαπασχολούμενος, νέος και γυναίκα των λαϊκών στρωμάτων. Αυτός είναι ο βασικός διαχωρισμός και είναι ταξικός!
Όμως, για σκεφτείτε, μπορεί ένας αριστερός να είναι με την ΕΕ των βιομηχάνων των τραπεζιτών, μπορεί να στηρίζει τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ, να είναι με το σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση και γεννά τη φτώχεια; Και με ποια πολιτική πρόταση θα τα αντιπαλέψει όλα αυτά, με πολιτική που θα διαχειριστεί το σύστημα ή με πολιτική ανατροπής του; Και φυσικά όλα αυτά όχι απλά στα λόγια, από λόγια έχουμε χορτάσει, αλλά στο πρόγραμμά του και στην πράξη».
-Στις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου 2012 το ΚΚΕ έχασε δυνάμεις. Σας απασχολεί αυτή η αποδυνάμωση και αν συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι η μείωση της εκλογικής δύναμης του κόμματος σας οφείλετε στην πολιτική των μη συμμαχιών που ακολουθήσατε;
-«Το ΚΚΕ έχει πρόταση πολιτικής συμμαχιών με τη διαφορά ότι η πρόταση του για τη Λαϊκή Συμμαχία που είναι κοινωνική συμμαχία, δεν ξεπλένει το σύστημα και τους εκπροσώπους του, δίνει ρόλο πρωταγωνιστή - και όχι κομπάρσου στο λαό. Μας απασχολεί, η μείωση της εκλογικής δύναμης του κόμματος – από την επίδραση που αυτή μπορεί να έχει στο εργατικό λαϊκό κίνημα που σήμερα είναι ανάγκη να ανασυνταχθεί, να περάσει από την άμυνα στην επίθεση, στην αντεπίθεση. Η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, η ανασύνταξη του κινήματος περνάει μέσα από την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική, συνδικαλιστική, εκλογική, από τη συνολική ενδυνάμωση του ΚΚΕ».
-Τι προσδοκάτε στις επόμενες εκλογές; Εκτιμάτε ότι θα έχουμε σύντομα προσφυγή στις κάλπες;
-«Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε πόσο σύντομα θα έχουμε εκλογές, το σίγουρο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Σε κάθε περίπτωση όμως οι εκλογές πρέπει να αξιοποιηθούν από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα για να κερδίσουν χρόνο για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας. Να αχρηστευτούν οι παγίδες που θα στηθούν γύρω από το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, είτε με την τρομοκρατία είτε τις αυταπάτες για εύκολες λύσεις. Δεν υπάρχουν παλιοί και νέοι σωτήρες. Ο λαός μπορεί να σωθεί μόνος του με οργάνωση της πάλης του, με συμπόρευση με το ΚΚΕ».
-Πολλές φορές στις δημόσιες ομιλίες σας έχετε αναφερθεί στον κίνδυνο να εμπλακεί η χώρα σε πολεμικές συρράξεις. Γιατί θεωρείτε πιθανή μια τέτοια εξέλιξη;
-«Παίρνουμε υπόψη την τραγική ιστορική πείρα προηγούμενων πολέμων αποτέλεσμα καπιταλιστικών κρίσεων. Μην ξεχνάτε ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, και οι παγκόσμιοι, και οι περιφερειακοί, ήρθαν μετά από βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση, όπου και τα κεφάλαια, το σύστημα, βρήκαν διέξοδο με αυτόν τον τρόπο. Πολύ περισσότερο παίρνουμε υπόψη μας σήμερα τους οξυμένους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις που εκδηλώνονται ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο της ευρύτερης περιοχής της Αν. Μεσογείου. Η εργατική τάξη, ο λαός της χώρας μας δεν έχουν κανένα συμφέρον να μπουν ανάμεσα, να εμπλακούν σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς πολύ περισσότερο να χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Από αυτή την άποψη, οι λαοί, τα κινήματα πρέπει να είναι προετοιμασμένα ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά».
-Κύριε γραμματέα, κατά την εκτίμησή σας, τι σηματοδοτεί σε αυτή τη συγκυρία η επίσκεψη του Βόλφανγκ Σόιμπλε στη χώρα μας;
-«Για το λαό μηδέν εις το πηλίκον. Για την κυβέρνηση στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής της, ταυτόχρονα με ανταλλαγή απόψεων για τον επιμερισμό των ζημιών και κερδών μεταξύ κρατών ΕΕ και μονοπωλιακών ομίλων. Οπωσδήποτε σηματοδοτεί αύξηση της διείσδυσης του γερμανικού κεφαλαίου στην ελληνική αγορά».
ΠΗΓΗ - 902
Παραθέτουμε την συνέντευξη:
-Κύριε γραμματέα, το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση για τους υπευθύνους της κρίσης που τώρα βιώνει η χώρα. Αναφέρθηκαν ως υπαίτιοι πρόσωπα που κυβέρνησαν όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Γνωρίζουμε βέβαια τη θέση του ΚΚΕ ότι η κρίση είναι μια ακόμη κρίση του καπιταλισμού. Ωστόσο, κατά τη γνώμη σας, υπήρξε κάποια συγκεκριμένη περίοδος, στη μεταπολίτευση, που να επιδείνωσε την κατάσταση της εργατικής τάξης;
-«Με δεδομένο ότι η κρίση είναι κρίση του καπιταλισμού, δεν αφορά κυρίως πολιτικές επιλογές ή πολιτικές διαχείρισης του συστήματος... Με δεδομένο ότι η ανάκαμψη, όποτε και αν επιτευχθεί, θα είναι κατά τη γνώμη μας αναιμική και θα δώσει τη θέση της σε νέα, ακόμα πιο βαθιά κρίση… το ζήτημα είναι πώς θα βγούμε από την κρίση σε όφελος του λαού, πώς θα απαλλαγούμε από ένα σύστημα και τις κρίσεις του που συνεχώς επιδεινώνει την κατάσταση της ζωής της εργατικής τάξης. Από αυτή την άποψη όλη η μεταπολιτευτική περίοδος, ανεξάρτητα από τον διαχειριστή –ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ- και ανεξάρτητα από αυτούς που ηγούνταν σε αυτά τα κόμματα κατά περιόδους (Κ. Καραμανλής, Α. Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Σημίτης, Γ.Α. Παπανδρέου, Κώστας Καραμανλής), συνέβαλε στην κερδοφορία των μονοπωλίων και τη σταδιακή πτώχευση του λαού και σε φάσεις κρίσης και σε φάσεις καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανάκαμψης».
-Έχετε πολλές φορές αναφερθεί ότι αυτή την περίοδο που διανύουμε, υπό τις συνθήκες που διαμορφώνει η κρίση, το πολιτικό σύστημα επιχειρεί να αναμορφωθεί για να υπηρετήσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Σε αυτό το πλαίσιο εκτιμάτε ότι μπορεί να δούμε και συμπράξεις κομμάτων που τώρα ακόμη δεν διαφαίνονται;
-«Η προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, είναι σε εξέλιξη και με την έννοια αυτή, δεν μπορούμε να προβλέψουμε επακριβώς πώς θα καταλήξει. Ακόμα και αν αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι βασικό χαρακτηριστικό θα είναι η διαμόρφωση του δίπολου με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι σχεδόν σίγουρο ότι γύρω από το δίπολο, ακριβώς για να το στηρίξουν, θα αξιοποιηθούν και άλλες δυνάμεις. Η αστική τάξη, θέλει να δημιουργεί νέες παγίδες για το κίνημα, γιατί οι προηγούμενες δεν είναι πια αποτελεσματικές, έχουν ξεπεραστεί. Αυτές τις παγίδες πρέπει να αχρηστεύσει ο λαός, αλλιώς θα χάσει πολύτιμο χρόνο, χρόνο που χρειάζεται για να οργανώσει την κοινωνική συμμαχία του, την αντεπίθεσή του».
-Κάνετε επίσης, συχνά, εκτενείς αναφορές στο νέο δίπολο που υποστηρίζετε πως έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το σημερινό, νέο ΠΑΣΟΚ;
-«Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, κληρονομεί τα κουσούρια του, αλλά αποκτά και νέα δικά του. Απόδειξη, η πολιτική του που οδηγεί στο να δίνει συνεχώς ανάσες στο σύστημα. Μιλάμε για τις διάφορες συνταγές διαφορετικού μείγματος διαχείρισης εντός των τειχών που δε θίγουν στο ελάχιστο την λυκοσυμμαχία της ΕΕ, την εξουσία των μονοπωλίων. Με συνεχείς κωλοτούμπες από αρχικές θέσεις, κάλπικη –φωνακλάδικη- αντιπαράθεση με τη ΝΔ, δράση ουσιαστικά για διάλυση, αποσύνθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος, λόγω της γνωστής λογικής της προσαρμογής- ενσωμάτωσης που οδηγεί σε άμαζες συγκεντρώσεις και σε εκτεταμένη απεργοσπασία ακόμα και μελών και στελεχών του. Την ίδια ώρα που υπερακοντίζει σε επαναστατικές κορώνες για απεργίες διαρκείας εντάσσει στις γραμμές του ό,τι πιο φθαρμένο της παλιάς συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας του ΠΑΣΟΚ. Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, το βασικό συμπέρασμα του ΚΚΕ, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να μετεξελιχθεί στη σημερινή σοσιαλδημοκρατία, σε ακόμα πιο συντηρητική, επί της ουσίας, κατεύθυνση απ’ αυτή της δεκαετίας του ΄80».
-Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πάντως, ο πρόεδρος του, Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από το ΚΚΕ να μη συνδέει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη σοσιαλδημοκρατία και σας κάλεσε σε συμπόρευση με στόχο την κατάργηση των μνημονίων. Είπε, μάλιστα, ότι η συνεργασία ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αίτημα της κοινωνίας. Τι απαντάτε;
-«Το βασικό αίτημα της κοινωνίας είναι να σταματήσει ο κατήφορος, να αλλάξουν τα πράγματα, να αλλάξουμε τη ζωή μας. Κι αυτή η απαίτηση δεν θα ‘ρθει από τα πάνω με συνεργασίες που θα βγάλουν απ’ τη δύσκολη θέση το σύστημα, θα του δώσουν τη δυνατότητα να ανακάμψει, να πάρει φόρα για να τσακίσει τα λαϊκά στρώματα.
Λέει, συμπόρευση για την κατάργηση των μνημονίων. Και τι θα γίνει με όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που ‘χουν ψηφιστεί εκτός μνημονίων και πριν και μετά; Τι θα γίνει με τους υπογράφοντες και εταίρους στα μνημόνια; Δηλαδή την ίδια την ΕΕ, το ΔΝΤ, τις καπιταλιστικές συμμαχίες του "λάκκου των λεόντων"; Τι θα γίνει με τη βάση της Σούδας, το ΝΑΤΟ; Εμείς δεν του ζητάμε να πάρει τη γνώμη της κ. Κατσέλη, του κ. Κοτσακά, των κ. Σταθάκη, Τσακαλώτου, Κωνσταντοπούλου κ.ά. συνιστωσών επ’ αυτών των ζητημάτων. Όταν μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόμαστε στα ίδια τους τα ντοκουμέντα, τις επίσημες τοποθετήσεις τους, τα πεπραγμένα τους, συμπεριλαμβανομένων των παλινωδιών τους, της διγλωσσίας τους και της κατά τεκμήριον αφερεγγυότητάς τους, μέχρι σήμερα.
Η συνολική πρόταση του ΚΚΕ για διέξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού απαντά συγκεκριμένα και ρεαλιστικά για το τι πρέπει να γίνει. Με αυτή πρέπει να συμπαραταχθούν στην πράξη, μέσα στην πάλη, στον αγώνα, οι χιλιάδες εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι νέοι και νέες, που έχουν παρασυρθεί σήμερα από το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα αυτού του κόμματος».
-Αντίστοιχες προτάσεις για συνεργασία δέχεται το ΚΚΕ και από άλλες αριστερές δυνάμεις, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Σχέδιο Β του Αλέκου Αλαβάνου. Εσείς απαντάτε ότι μόνο δρόμο ενότητας αποτελεί η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, μιας εργατικής συσπείρωσης που θα προέρχεται από «τα κάτω». Όμως, ο λαϊκός κόσμος περνάει πολύ δύσκολες ώρες και χρειάζεται άμεσα διεξόδους. Μπορεί να απαντήσει η πρότασή σας για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, άμεσα, στις μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας;
-«Η πρόταση του ΚΚΕ για τη Λαϊκή Συμμαχία δεν είναι για το αύριο, αλλά για το σήμερα. Απαντά σήμερα στις αγωνίες του εργάτη που δίνει μάχη για το μεροκάματο, του άνεργου που πρέπει να επιβιώσει από την πείνα, απαντά στα βάσανα του αγρότη που ξεκληρίζεται, του αυτοπασχολούμενου που παλεύει με τα χρέη και το λουκέτο. Όλους αυτούς θέλει να συσπειρώσει, γιατί όλοι αυτοί αποτελούν τη λαϊκή πλειοψηφία, που σήμερα μπορεί να εμποδίσει τα χειρότερα και ταυτόχρονα να διεκδικήσει τα καλύτερα! Θα έχει κατεύθυνση την αλλαγή τάξης στην εξουσία, τη λαϊκή εξουσία με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ συνολικά, άρα και από το ευρώ, - όχι μόνο από το ευρώ κάτι που το προτείνει μέχρι και η Χρυσή Αυγή, Γερμανοί βιομήχανοι και άλλοι ακόμα. Στη Λαϊκή Συμμαχία, το ΚΚΕ συμμετέχει μέσω των μελών και στελεχών του, όχι ως κόμμα. Η πρότασή μας δεν απευθύνεται σε κόμματα, και γιατί σήμερα δεν υπάρχουν τέτοια αλλά και αν δημιουργηθούν και επιδιώκουν να κινηθούν σε μια τέτοια εναλλακτική πρόταση κι αυτά δεν θα συμμετέχουν ως κόμματα, αλλά μέσω των μελών και στελεχών τους. Η συνεργασία και συνεννόηση θα γίνεται στα πλαίσια της Λαϊκής Συμμαχίας, μέσα στις γραμμές της, από τις δομές της στο κίνημα. Η Λαϊκή Συμμαχία μπορεί να παλέψει σήμερα για μικρές ανάσες επιβίωσης, αλλά κυρίως μπορεί να ανοίξει δρόμους γιατί η πάλη της έχει κατεύθυνση και προοπτική την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Γνωρίζετε κάποια άλλη πολιτική πρόταση να κινείται «εκτός των τειχών», δηλαδή να θίγει την εξουσία των μονοπωλίων και να έχει κατεύθυνση την ανατροπή της; Εμείς όχι!».
-Κύριε γραμματέα, έχετε δηλώσει ότι εσείς και οι σύντροφοί σας στο ΚΚΕ δεν είστε αριστεροί αλλά κομμουνιστές. Τι σημαίνει για εσάς ο προσδιορισμός του «αριστερού»;
-«Αν σας έθετα το ερώτημα ποιος είναι σήμερα αριστερός, φαντάζομαι ότι θα δίνατε πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Και όντως υπάρχουν, αν το καλοσκεφτείτε. Αν και σημασία για μας, δεν έχει πώς νοιώθει κάποιος, αριστερός, δεξιός, προοδευτικός κ.ά. Σημασία έχει αν είναι εργάτης, άνεργος, φτωχός αγρότης και αυτοαπασχολούμενος, νέος και γυναίκα των λαϊκών στρωμάτων. Αυτός είναι ο βασικός διαχωρισμός και είναι ταξικός!
Όμως, για σκεφτείτε, μπορεί ένας αριστερός να είναι με την ΕΕ των βιομηχάνων των τραπεζιτών, μπορεί να στηρίζει τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ, να είναι με το σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση και γεννά τη φτώχεια; Και με ποια πολιτική πρόταση θα τα αντιπαλέψει όλα αυτά, με πολιτική που θα διαχειριστεί το σύστημα ή με πολιτική ανατροπής του; Και φυσικά όλα αυτά όχι απλά στα λόγια, από λόγια έχουμε χορτάσει, αλλά στο πρόγραμμά του και στην πράξη».
-Στις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου 2012 το ΚΚΕ έχασε δυνάμεις. Σας απασχολεί αυτή η αποδυνάμωση και αν συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι η μείωση της εκλογικής δύναμης του κόμματος σας οφείλετε στην πολιτική των μη συμμαχιών που ακολουθήσατε;
-«Το ΚΚΕ έχει πρόταση πολιτικής συμμαχιών με τη διαφορά ότι η πρόταση του για τη Λαϊκή Συμμαχία που είναι κοινωνική συμμαχία, δεν ξεπλένει το σύστημα και τους εκπροσώπους του, δίνει ρόλο πρωταγωνιστή - και όχι κομπάρσου στο λαό. Μας απασχολεί, η μείωση της εκλογικής δύναμης του κόμματος – από την επίδραση που αυτή μπορεί να έχει στο εργατικό λαϊκό κίνημα που σήμερα είναι ανάγκη να ανασυνταχθεί, να περάσει από την άμυνα στην επίθεση, στην αντεπίθεση. Η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, η ανασύνταξη του κινήματος περνάει μέσα από την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική, συνδικαλιστική, εκλογική, από τη συνολική ενδυνάμωση του ΚΚΕ».
-Τι προσδοκάτε στις επόμενες εκλογές; Εκτιμάτε ότι θα έχουμε σύντομα προσφυγή στις κάλπες;
-«Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε πόσο σύντομα θα έχουμε εκλογές, το σίγουρο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Σε κάθε περίπτωση όμως οι εκλογές πρέπει να αξιοποιηθούν από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα για να κερδίσουν χρόνο για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας. Να αχρηστευτούν οι παγίδες που θα στηθούν γύρω από το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, είτε με την τρομοκρατία είτε τις αυταπάτες για εύκολες λύσεις. Δεν υπάρχουν παλιοί και νέοι σωτήρες. Ο λαός μπορεί να σωθεί μόνος του με οργάνωση της πάλης του, με συμπόρευση με το ΚΚΕ».
-Πολλές φορές στις δημόσιες ομιλίες σας έχετε αναφερθεί στον κίνδυνο να εμπλακεί η χώρα σε πολεμικές συρράξεις. Γιατί θεωρείτε πιθανή μια τέτοια εξέλιξη;
-«Παίρνουμε υπόψη την τραγική ιστορική πείρα προηγούμενων πολέμων αποτέλεσμα καπιταλιστικών κρίσεων. Μην ξεχνάτε ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, και οι παγκόσμιοι, και οι περιφερειακοί, ήρθαν μετά από βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση, όπου και τα κεφάλαια, το σύστημα, βρήκαν διέξοδο με αυτόν τον τρόπο. Πολύ περισσότερο παίρνουμε υπόψη μας σήμερα τους οξυμένους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις που εκδηλώνονται ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο της ευρύτερης περιοχής της Αν. Μεσογείου. Η εργατική τάξη, ο λαός της χώρας μας δεν έχουν κανένα συμφέρον να μπουν ανάμεσα, να εμπλακούν σ’ αυτούς τους ανταγωνισμούς πολύ περισσότερο να χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Από αυτή την άποψη, οι λαοί, τα κινήματα πρέπει να είναι προετοιμασμένα ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά».
-Κύριε γραμματέα, κατά την εκτίμησή σας, τι σηματοδοτεί σε αυτή τη συγκυρία η επίσκεψη του Βόλφανγκ Σόιμπλε στη χώρα μας;
-«Για το λαό μηδέν εις το πηλίκον. Για την κυβέρνηση στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής της, ταυτόχρονα με ανταλλαγή απόψεων για τον επιμερισμό των ζημιών και κερδών μεταξύ κρατών ΕΕ και μονοπωλιακών ομίλων. Οπωσδήποτε σηματοδοτεί αύξηση της διείσδυσης του γερμανικού κεφαλαίου στην ελληνική αγορά».
ΠΗΓΗ - 902
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου