Ολοι οι «σωτήρες» την ίδια... «επιτυχία» έχουνε...Ο Νίκος Μπογιόπολος στον Ριζοσπάστη, ξεγυμνώνει το Ιρλανδικό "θαύμα".

Τη δεκαετία του '90, αλλά και ως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, η Ιρλανδία, ο αποκαλούμενος και «κέλτικος τίγρης», ήταν το «θαύμα της ανάπτυξης». 

Το πώς ο «τίγρης» κατάντησε μαδημένο «γατάκι» είναι γνωστό...

Για κάποιους, όμως, η Ιρλανδία συνεχίζει να αποτελεί «υπόδειγμα»! Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και διάφοροι ινστρούχτορες της συμφοράς το επαναλαμβάνουν σαν χαλασμένο μαγνητόφωνο:

«Δέστε - λένε - εκεί, στην Ιρλανδία, το Μνημόνιο πέτυχε»!

Προχτές, μάλιστα, από τους παραπάνω (τους ινστρούχτορες της συμφοράς) τη σκυτάλη παρέλαβε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Είπε ο κ. Σαμαράς στη συνάντηση με τον Ιρλανδό ομόλογό του:

«Η Ιρλανδία μάς δείχνει ότι δεν πρόκειται για δρόμο χωρίς τελειωμό. Η Ιρλανδία μετατρέπει τη δικιά της κρίση σε επιτυχία. Η Ιρλανδία έχει δρόμο μπροστά της, αλλά και η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερο δρόμο»!

Με άλλα λόγια, δε φτάνει που στην Ιρλανδία είχε... πετύχει το «θαύμα της ανάπτυξης» (που μετά έφερε το Μνημόνιο). Τώρα «πέτυχαν» και τα Μνημόνια και η κρίση!

Σαν να λέμε, δηλαδή, το... «θαύμα» στο... τετράγωνο!

*

Ας δούμε, επομένως, τι σημαίνει «επιτυχία» στη γλώσσα των (ανεξαρτήτως εθνικότητας) «σωτήρων»:

Η Ιρλανδία από το 2010, και μετά από τους υψηλούς ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης των προηγούμενων δεκαετιών, που (όπως και στην Ελλάδα) στηρίχτηκαν στην ασυδοσία του κεφαλαίου και στην καταβαράθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, υπάχθηκε σε καθεστώς Μνημονίου. Η δική της «σωτηρία» κοστολογήθηκε από την τρόικα στα 85 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Αυτό που συνέβη έκτοτε είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο της Ιρλανδίας, από τα 85 δισ. ευρώ της «διάσωσης» που καταπλάκωσε τον ιρλανδικό λαό, τα 64 δισ. ευρώ - ποσό που ανέρχεται στο 40% του ΑΕΠ της χώρας - τα διοχέτευσε στις τράπεζες!

Μεγάλο μέρος αυτής της «διάσωσης» αφορούσε την εθνικοποίηση των τραπεζών «Anglo Irish Bank» και «Irish Nationwide».

Σημείωση 1η: Τα «πακέτα» που δόθηκαν σε αυτές τις τράπεζες εγγράφηκαν στο δημόσιο χρέος της χώρας, το οποίο από 70% του ΑΕΠ εκτινάχτηκε σε πάνω από το 100% και τώρα αυτόν τον πακτωλό προς τους τραπεζίτες, που βαφτίστηκαν «δημόσιο χρέος», καλείται να τον αποπληρώσει ο ιρλανδικός λαός!

Σημείωση 2η: Ο ιρλανδικός λαός για την ενίσχυση μόνο αυτών των δύο τραπεζών, καλείται κάθε χρόνο να πληρώνει 3,1 δισ. ευρώ για κρατικά ομόλογα που εκδόθηκαν σε βάθος 40 ετών!

*

Οσο για την «επιτυχία» του νέου ιρλανδικού «θαύματος», συνίσταται στα εξής:

Η ανεργία των νέων στην Ιρλανδία εκτοξεύτηκε στο 34,5%.

Συνολικά η ανεργία ανήλθε στο 14,6%, κατά σχεδόν 40% μεγαλύτερη από την περίοδο προ της εισόδου της χώρας στο Μνημόνιο.

Το μέσο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της Ιρλανδίας μειώθηκε κατά 14% την περίοδο 2008 - 2012, σύμφωνα με έκθεση της «Eurostat».

Οι Ιρλανδοί εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα τους, με περισσότερους από 87.000 ανθρώπους να μεταναστεύουν από τον Απρίλη του 2011 έως τον Απρίλη του 2012, στο μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης που έπληξε τη χώρα από την εποχή του μεγάλου λιμού του 1845!

Σε έναν πληθυσμό 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων είναι πάνω από 200.000 τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.

Πάνω από 300.000 ιδιοκτήτες ακινήτων βρίσκονται σε διαδικασία πτώχευσης.

Και κάτι ακόμα: Τον άρτο τον επιούσιο εκατοντάδες χιλιάδες Ιρλανδοί τον αναζητούν πλέον στις «τράπεζες τροφίμων», που πολλαπλασιάζονται σε όλα τα αστικά κέντρα της χώρας.

Αυτό είναι το «θαύμα» της Ιρλανδίας.

Τόσο... θαυμάσιο, όσο και το ελληνικό.

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή : Ριζοσπάστης