Η 18η ΔΕΚΕΜΒΡΗ Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη: Υποκρισία μπρος στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα.

Την «Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη» τιμούν στα λόγια την Τρίτη 18 Δεκέμβρη  κυβερνήσεις, ΕΕ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Περισσεύει η υποκρισία μπρος στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα, μπρος στους θαλασσοπνιγμένους όπως αυτούς προχτές στη Λέσβο, καθώς με την πολιτική τους άνθρωποι ξεκληρίζονται, ξεσπιτώνονται, επιβιώνουν στο περιθώριο. Με την «επιλεκτική μετανάστευση» που προωθούν, το διαχωρισμό ανάμεσα σε «νόμιμους» και «λαθρομετανάστες», όλοι τους πέφτουν θύματα της εργοδοτικής εκμετάλλευσης, οι δεύτεροι αντιμετωπίζουν επιπρόσθετα άγρια καταστολή και ανθρωποκυνηγητό.

Το ζήτημα της μετανάστευσης, με τις εκρηκτικές διαστάσεις που πήρε τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών και την προσωρινή υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, μέσα σε συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών και επιθετικότητας του κεφαλαίου, οπωσδήποτε γεννά σοβαρά προβλήματα για τους λαούς που ξεριζώνονται, αλλά και για τους λαούς των χωρών που δέχονται μεγάλα κύματα μεταναστών.

Αστικά κόμματα και μηχανισμοί τους, επικεντρώνοντας πονηρά στα προβλήματα που δημιουργούνται εδώ στην Ελλάδα ως χώρα υποδοχής, αποσιωπούν ότι η μετανάστευση στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική φάση του καπιταλισμού σχετίζεται με την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας μέσω της συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για την αναδιανομή των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Η εισαγωγή, διευκόλυνση ή ανοχή εισόδου ξένου εργατικού δυναμικού από λιγότερο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αυξομειώνεται ανάλογα με το επίπεδο καπιταλιστικής ανάπτυξης ή ύφεσης, με το επίπεδο έντασης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών. Αυτό έχει αποτέλεσμα να ανοιγοκλείνει η στρόφιγγα, γεγονός που δεν οφείλεται σε κατακτήσεις ή υποχωρήσεις στο επίπεδο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά, αντίστροφα, τα λεγόμενα «ανθρώπινα δικαιώματα» στον καπιταλισμό προσαρμόζονται στις ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς σε συνθήκες κυριαρχίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο μιας αυστηρά επιλεκτικής μετανάστευσης εντάσσονται και οι κατευθύνσεις για «μπλε κάρτα» (προσέλκυση ειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού), «κυκλική» μετανάστευση (κυρίως για ανειδίκευτο ή μισοειδικευμένο συνεχώς ανακυκλούμενο εργατικό προσωπικό). Για «εποχιακούς» εργάτες εδώ στην Ελλάδα στις αγροτικές καλλιέργειες ή αλιεργάτες. Για φτηνό, δίχως δικαιώματα ναυτεργατικό δυναμικό που οι εφοπλιστές προμηθεύονται άφθονο από δουλεμπορικά γραφεία. Επομένως, στη βάση της όξυνσης του μεταναστευτικού ζητήματος βρίσκεται η όξυνση της αντίθεσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας.

Ενδεικτικά εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες προέρχονται από χώρες που δέχτηκαν στρατιωτικές επεμβάσεις (όπως Λιβύη και Συρία), βρίσκονται υπό κατοχή, σπαράσσονται από εμφύλιους πολέμους και τυραννικά καθεστώτα ή από χώρες όπου διώκονται για τις απόψεις τους. Προσπαθώντας να μπουν στην ΕΕ, πρώτα στην Ελλάδα, έρχονται αντιμέτωποι με απάνθρωπα σχέδια συνοριοφύλαξης τύπου «Ιώνη», καταρτισμένα από κυβερνήσεις που από τη μια δίνουν γην και ύδωρ στους ΝΑΤΟικούς για την επέμβαση στη Συρία, μα από την άλλη δεν θέλουν τους πρόσφυγες.

Αν μπουν εγκλωβίζονται εδώ (ενώ έχουν τελικό προορισμό άλλα κράτη της ΕΕ) εξαιτίας του Κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ» και της Συνθήκης Σένγκεν της ΕΕ. Συλλαμβάνονται και μαντρώνονται σε στρατόπεδα κράτησης. Οι συνθήκες ζωής τους, η εναντίον τους προπαγάνδα από κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές, οι επιθέσεις που δέχονται από χρυσαυγίτες κι άλλα τσιράκια του συστήματος, αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της σύγχρονης βαρβαρότητας. Όσοι γλιτώνουν λαθροβιούν μέσω «μαύρης» εργασίας, με εξευτελιστικές αμοιβές, όμηροι εργοδοτών, έρμαια και εγκληματικών κυκλωμάτων.

Είναι σαφές ότι τα κύματα μεταναστών και προσφύγων θα γιγαντώνονται, όσο συνεχίζονται ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, πόλεμοι, επεμβάσεις, υποκινούμενες εμφύλιες συρράξεις που εξαπολύουν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων, η καταλήστευση του πλούτου των λαών από μια χούφτα μονοπώλια.

Το ΚΚΕ για το ζήτημα της μετανάστευσης

Το ζήτημα της μετανάστευσης, με τις εκρηκτικές διαστάσεις που πήρε τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τις ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών, την προσωρινή υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, μέσα σε συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών και επιθετικότητας του κεφαλαίου, οπωσδήποτε γεννά σοβαρά προβλήματα για τους λαούς που ξεριζώνονται, αλλά και για τους λαούς των χωρών που δέχονται μεγάλα κύματα μεταναστών. Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στους χώρους δουλειάς, τις λαϊκές γειτονιές, στην οργάνωση της αλληλεγγύης, του αγώνα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που γεννά η μετανάστευση σε ντόπιους και ξένους εργαζόμενους. Παλεύει για να έχουν μετανάστες και πρόσφυγες ισότιμα εργατικά, κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα με την υπόλοιπη εργατική τάξη. Εντασσόμενοι στο κίνημα, να διεκδικήσουν από κοινού ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Διοργανώνει γι' αυτό πολύμορφες εκδηλώσεις (κορυφαία κάθε καλοκαίρι αυτή στα Πατήσια). Παλεύει για να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους οι εγκλωβισμένοι των Δουβλίνο ΙΙ και Σένγκεν.

Είναι κατηγορηματικά αντίθετο στο να μένουν μετανάστες και πρόσφυγες σε τρώγλες και θλιβερά καταλύματα, απ' όπου θησαυρίζουν εισοδηματίες ή όντας άστεγοι να κοιμούνται στις πλατείες. Είναι κατηγορηματικά αντίθετο με τη φυλάκισή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έχει κάνει σειρά παρεμβάσεων χρόνια τώρα για το κέντρο της Αθήνας ζητώντας, μεταξύ άλλων, να αξιοποιηθούν δημόσια ή δημοτικά αναξιοποίητα κτίρια για να στεγάσουν αξιοπρεπώς τους μετανάστες που είναι άστεγοι ή ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, τόσο για τους ίδιους όσο και για τους περιοίκους. Έχει μηδενική ανοχή απέναντι στα εγκληματικά κυκλώματα που δρουν μέσα σε Έλληνες και μετανάστες, στην πορνεία, τα ναρκωτικά, φαινόμενα συμβατά με το καπιταλιστικό σύστημα, που αυξάνονται όσο εντείνονται η κρίση και η σήψη του. Το Κόμμα ούτε νομιμοποίηση της πορνείας ψήφισε, ούτε των ναρκωτικών, όπως έκαναν (λιγότερο ή περισσότερο) οι υποστηρικτές της επιχείρησης «νόμος και τάξη».

Το ΚΚΕ επεξεργάστηκε πλαίσιο αιτημάτων άμεσης ανακούφισης για παλιούς και νέους μετανάστες, με έμφαση στο να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα στους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα. Όμως, ακόμη και η άμεση και ρεαλιστική θέση για διευκόλυνση της εξόδου τους προς τα κράτη-μέλη που επιθυμούν, απαιτεί σύγκρουση με τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ και τη Συνθήκη Σένγκεν της ΕΕ (που ψήφισαν, στήριξαν ή ανέχτηκαν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου). Το Κόμμα λέει στο λαό καθαρά ότι δεν μπορούν να υπάρξουν εύκολες λύσεις στο μεταναστευτικό, χωρίς σύγκρουση με τις πολιτικές του ευρωμονόδρομου, της συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, σύγκρουση με τον ίδιο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

 Πηγή : 902.gr