Ο χαιρετισμός του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ στο 38ο Φεστιβάλ
Στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ το βράδυ του Σαββάτου στο 38ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» και πριν την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, χαιρετισμό απηύθυνε ο Θοδωρής Χιώνης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.
Η ομιλία του είχε ως εξής:
«Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες νέους και νέες που ζωντάνεψαν με τη συμμετοχή τους τα φεστιβάλ μας σε όλη τη χώρα. Τους εργαζόμενους και τη νεολαία της Αττικής που αγκάλιασαν τις εκδηλώσεις μας και ιδιαίτερα της Δυτικής Αθήνας, των γύρω δήμων που μας υποδέχτηκαν για ακόμα μια χρονιά στη γειτονιά τους.
Ολους τους συντρόφους και φίλους που δούλεψαν συνολικά για την επιτυχία του 38ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή".
Ευχαριστούμε όσους μας βοήθησαν και συνεργαστήκαμε.
Ιδιαίτερα χαιρετίζουμε τις αντιπροσωπείες των αδελφών Κομμουνιστικών Νεολαιών και των αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων από δεκάδες μέρη του κόσμου που μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Το πάρκο να μείνει ανοιχτό για το λαό
Πραγματικά το πάρκο αυτές τις μέρες ζωντάνεψε, πήρε ανάσα ζωής από τον αργό θάνατο που έχει καταδικαστεί με ευθύνη της κυβέρνησης και αυτής και των προηγούμενων. Είναι ακόμα ένα παράδειγμα ότι οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, όσο όμως παραμένει ο νόμος του κέρδους τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό του. Για την αστική τάξη και την κυβέρνηση οι λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα αναγορεύονται σε κόστος και γι' αυτό οδηγούνται στο σφαγείο.
Το πάρκο υποβαθμίζεται συνειδητά, κρατιέται απομονωμένο από το λαό γιατί έχουν στόχο να το παραδώσουν σε επιχειρηματικές μπίζνες, όπως θέλουν να κάνουν και στο Ελληνικό, στον Ελαιώνα, σε κάθε μεγάλο ελεύθερο χώρο στην Αττική.
Το πάρκο όμως έγινε με αγώνες και με αγώνες πρέπει να παραμείνει ανοιχτό στο λαό για οργανωμένη δραστηριότητα. Κι όχι κλειστό, απόμακρο, ακριβό για το λαό και ανοιχτό σε επενδυτές και στα κέρδη τους. Χρειάζεται άμεσα και γι' αυτό απαιτούμε αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις λειτουργικές ανάγκες του. Προσλήψεις εργαζομένων με μόνιμη και σταθερή δουλειά για τη συντήρησή του. Αξιοποίησή του από το λαό και τη νεολαία, από τις μαζικές και αθλητικές οργανώσεις τους. Αλλωστε οι πλούσιοι μπορούν να πάνε όπου θέλουν - έχουν κι ακριβά γούστα - εμείς ένα πάρκο έχουμε και πάνε να μας το φάνε.
Εδώ έχει βήμα η πιο προοδευτική δημιουργία και αναζήτηση
Εχει κι αυτή τη σημασία που το Φεστιβάλ μας γίνεται εδώ. Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", για το οποίο είμαστε περήφανοι. Γιατί είναι μοναδικό. Γιατί στήνεται από την αρχή μέχρι το τέλος με την ανιδιοτέλεια, τη συλλογικότητα, την προσφορά, την έμπνευση, την αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε, την αποφασιστικότητα, την πρωτοβουλία των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Είμαστε περήφανοι για τον πλούτο και το βάθος των συζητήσεων και εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται. Για την πολυμορφία, το συνδυασμό πολλών μορφών της Τέχνης και καλλιτεχνικών ρευμάτων. Γιατί στο Φεστιβάλ μας έχει βήμα η πιο προοδευτική δημιουργία και αναζήτηση. Γιατί το Φεστιβάλ μας δημιουργεί, έχει προσφορά το ίδιο στον Πολιτισμό και την Τέχνη. Που θέλουμε να εμπνέει και να εμπνέεται από τους ανθρώπους του μόχθου και τον πιο όμορφο στόχο που έχει βάλει η ανθρώπινη ιστορία, αυτόν της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Το Φεστιβάλ μας, σε πείσμα πολλών, αντέχει, δυναμώνει. Μιας και το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, στις ανηφόρες και στις κατηφόρες, δεν τα δίπλωσαν, δεν συμβιβάστηκαν με την εξουσία των μονοπωλίων που τσακίζει τις ζωές μας. Δεν απαρνήθηκαν τα επαναστατικά ιδανικά και τις αξίες μας, αλλά πάλεψαν και συνεχίζουν σταθερά να παλεύουν για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του.
Αυτή η πορεία για μας είναι πάντα πορεία προς τα μπρος, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες, ξεπερνώντας δυσκολίες και δικές μας αδυναμίες. Ετσι και το Φεστιβάλ μας αντέχει και εξελίσσεται.
«Δίνε το χέρι σ' όποιον σηκώνεται...»
Ενώ το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα αναπαράγει την κρίση, την ανεργία, την ελαστική και ανασφάλιστη δουλειά, τη σκλαβιά της μαθητείας, την υποβάθμιση της ζωής και της μόρφωσης, που καλλιεργεί τη ναρκωκουκτούρα και θέλει ελεύθερα τα ναρκωτικά για να σαπίσει τα μυαλά των νέων ανθρώπων, εμείς κόντρα στον καιρό ανοίγουμε δρόμο στο μέλλον. Στο μέλλον, όπως θέλουμε εμείς να το ζήσουμε. Με τα δικά μας χέρια, χέρια της δουλειάς και της προκοπής.
Γι' αυτό και δίνουμε το χέρι μας σε όποιον σηκώνεται, σε όποιον στο μυαλό και την καρδιά του γεννιέται η επιθυμία να σηκωθεί. Στους νέους της δουλειάς, του σχολείου και των σπουδών που νιώθουν ότι κάτι πρέπει να γίνει αλλά χωρίς όραμα ακόμα, που προβληματίζονται αλλά τα αδιέξοδα τους πνίγουν, που αναζητούν ελπίδες και όνειρα αλλά εμποδίζονται και διστάζουν. Θέλουμε να δείξουμε όχι μόνο ότι μπορούν να σηκωθούν, όχι μόνο ότι είναι ανάγκη να σηκωθούν, αλλά και τι τεράστια δύναμη θα γίνει και στα δικά τους χέρια η δύναμη των επαναστατικών ιδεών, η δύναμη της ταξικής πάλης.
"Την ηθική των αφεντικών την αντιπάθησα όσο και την ηθική των δούλων. Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται"... Από εδώ δανειστήκαμε, από τον εργάτη συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι το πρώτο μισό του συνθήματός μας.
Στην τάξη των καπιταλιστών, σε αυτά τα παράσιτα, τους ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, μετοχών και τίτλων που δεν κάνουν τίποτα στην παραγωγή αλλά αρπάζουν όλο τον πλούτο που παράγουν εκατομμύρια εργάτες, απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα που η κρίση βρίσκεται στο DNA του, μόνο ένα πράμα αξίζει. Να γευτούν απλόχερα τη συνειδητή και οργανωμένη οργή μας, τον ταξικό πολιτικό αγώνα μέχρι να τους στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
"Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία..."
Αμείλικτος ταξικός αγώνας, με μαζική συμμετοχή και οργανωμένος σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολείο και σχολή. Ενιαίος. Ολοι για έναν και ένας για όλους. Αυτό είναι το κάτι που πρέπει να γίνει. Ενάντια στους εκμεταλλευτές, τις κυβερνήσεις, τα κόμματά τους, τους υπηρέτες τους, στις συμβιβασμένες ηγεσίες στο κίνημα που έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν υποταγή στις επιλογές της αστικής τάξης. Ενάντια σε αυτούς που θέλουν να διαχειριστούν τη σαπίλα του καπιταλισμού και να δεχτούμε ότι θα είμαστε εκσυγχρονισμένοι δούλοι, δούλοι του 21ου αιώνα.
Σε κανέναν δεν αξίζει ο συμβιβασμός με τη φτώχεια, το να μοιράζουμε μεταξύ μας τις ελεημοσύνες των χορτάτων. Σε κανέναν δεν αξίζει να έχει σκυμμένο το κεφάλι, να αποδέχεται τη σκλαβιά. Οι θυσίες της υποταγής είναι μεγαλύτερες, σκληρότερες και βασανιστικές σε σχέση με τις θυσίες του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.
Στο δρόμο της λαϊκής αντεπίθεσης, στον αγώνα της εργατικής τάξης για τη δικιά της εξουσία και οικονομία έχει θέση κάθε νέος και νέα, εκεί έχει ελπίδα, εκεί θα βρει τη ζωή που του αξίζει. Κι όχι να περιμένει από εκλογές σε εκλογές το ποιος θα γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Εχει συμφέρον να κοιτάξει έξω από τα όρια του συστήματος της εκμετάλλευσης και της ανεργίας. Εδώ βρίσκεται ό,τι πιο πρωτοπόρο, ό,τι πιο νέο υπάρχει.
Γι' αυτό και το σύνθημα του Φεστιβάλ το συμπληρώσαμε από ποίημα του Μπρεχτ με το στίχο "εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία".
Γνωρίστε τις θέσεις του ΚΚΕ από πρώτο χέρι. Οχι από αυτά που λένε όσοι τις πολεμάνε. Οι εκμεταλλευτές και όσοι θέλουν να υποτάξουν το λαό και τη νεολαία στο σύστημά τους διαστρεβλώνουν και πολεμάνε με λύσσα το ΚΚΕ, γιατί μένει αταλάντευτο στον αγώνα για τη λευτεριά από τα καπιταλιστικά δεσμά».
Πηγή : www.rizospastis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου