H ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α για τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις: Η φετεινή Πρωτομαγιά σηματοδοτεί το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τις δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, ανέργους και νέους που διαδήλωσαν στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και πορείες, για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, για την ανατροπή της επίθεσης της Ιερής Συμμαχίας κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, για τη διεθνιστική αλληλεγγύη, για τη συνολική απελευθέρωση της εργασίας από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς. Οι εργαζόμενοι έστειλαν μήνυμα ότι -και μετά τις εκλογές- θα αντιταχθούν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο στην κανιβαλική επίθεση του μαύρου μετώπου, θα ανοίξουν νέους δρόμους αποφασιστικού και νικηφόρου αγώνα.

Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η επιτυχία της Πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης της Αθήνας στο Μουσείο και της διαδήλωσης προς την Βουλή, που διοργάνωσαν πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες ανέργων. Πάνω από 5.000 διαδηλωτές πορεύτηκαν προς τη Βουλή, δίνοντας το στίγμα του μαχόμενου εργατικού κινήματος μέσα στο κέντρο της πόλης και τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο την Εργατική Πρωτομαγιά.

Την ίδια ώρα, οι γραφειοκράτες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ πραγματοποιούσαν μια άμαζη και άνευρη συγκέντρωση στην πλατεία Κοτζιά, για μια ακόμα φορά με την παρουσία και στήριξη των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΜΕ απέφυγε να διοργανώσει κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας, αλλά έκανε συγκέντρωση στην Χαλυβουργία.

Για μια ακόμα φορά η επίσημη Αριστερά υποτάχθηκε στην «απειλή προβοκάτσιας», που σήκωσαν τα κόμματα και τα ΜΜΕ του Μνημονίου και υποβάθμισαν ή «αποκέντρωσαν» τις κινητοποιήσεις από το κέντρο της Αθήνας. Έτσι όμως δεν ανατρέπονται οι αντιλαϊκές πολιτικές, ούτε αντιμετωπίζονται οι σχεδιασμοί του κράτους και των κυβερνώντων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για μια ακόμα φορά, «σήκωσε το γάντι» και βρέθηκε στους δρόμους του αγώνα, μαζί με τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους, ανέργους, νέους.

Η Εργατική Πρωτομαγιά του 2012 υπογραμμίζει την ανάγκη για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, για ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, όλων των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς και της εργασίας σε ρήξη με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, την περιχαράκωση και την υποταγή.