Η λιτότητα θα είναι διαρκής.

Διακήρυξαν ότι τα μνημόνια ακυρώθηκαν, αλλά εξήγησαν ότι θα το συνεννοηθούν με την ΕΕ. 

Διαβεβαίωσαν ότι θα καταργήσουν τις δανειακές συμβάσεις, αλλά αφού διαπραγματευτούν με την τρόικα. Υποσχέθηκαν ότι θα ανακαλέσουν τα αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων χρόνων, αλλά ξεκαθάρισαν ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν θυσίες. Και μετά από όλα αυτά - κι άλλα τόσα, που εμφαντικά αποδεικνύουν το μέγεθος της αφερεγγυότητας φορέων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ - τώρα εκθειάζουν τον Ομπάμα, που το δικό του πρόγραμμα ενίσχυσης της οικονομίας, «μεταφράστηκε» σε μικρότερη ύφεση σε σχέση με τις συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη.

Αυτό ακριβώς είναι το «διά ταύτα» για πολιτικές δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ορυμαγδός των αντιλαϊκών πολιτικών, να συνοδεύονται από ...αναπτυξιακά μέτρα, να συνυπάρχει με πολιτικές αναζωογόνησης της καπιταλιστικής οικονομίας. Τελικά, αυτό που τους ενοχλεί είναι το ...μείγμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.«Οχι λιτότητα, χωρίς ανάπτυξη» όπως είπε ο Ομπάμα, λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, νομιμοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τη στρατηγική του κεφαλαίου «λιτότητα για την ανάπτυξη», πολιτική που συνθλίβει τις μάζες των εργαζομένων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτού του είδους την ανάπτυξη, την ανάπτυξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τις πολιτικές ενίσχυσης της κερδοφορίας και της συσσώρευσης κεφαλαίων, οι εργαζόμενοι τις βίωσαν πολύ καλά τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτή η ανάπτυξη, η καπιταλιστική, έχει αρχή, μέση και τέλος, όπως μόνο οι κομμουνιστές ήταν πάντα σε θέση να εξηγούν και εξηγούσαν στους εργαζόμενους. Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε σήμερα. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, που έσκασαν από την υψηλή κερδοφορία, επιχειρούν να διαχειριστούν την κρίση θέτοντας σε εφαρμογή το σύνολο των αντιλαϊκών στρατηγικών που έχουν επεξεργαστεί. Ευρωπαϊκή Ενωση και πλουτοκρατία απαιτούν την πλήρη υποταγή του λαού στην υπόθεση της σύγχρονης επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Αξιώνουν την ολοκληρωτική ακύρωση κάθε παραχώρησης που είχε γίνει τις τελευταίες δεκαετίες.

Ορισμένοι, μαζί τους και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, διακινούν την ιδέα ...«να τους σταματήσουμε εδώ», να μην αφήσουμε να πάρουν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Και το κάνουν, παρότι γνωρίζουν ότι η πολιτική ...«όχι λιτότητα χωρίς ανάπτυξη», σημαίνει διατήρηση της κατάστασης των εργαζομένων στα σημερινά επίπεδα μισθών, συντάξεων, εργασιακών σχέσεων, αυτό θέλουν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες τους οποίους θα ενισχύουν για να γίνει «ανάπτυξη», αλλά αυτό σημαίνει καθήλωση, μείωση, των λαϊκών αναγκών. Αυτήν την κατάσταση πασχίζουν να επιβάλουν στους εργαζόμενους, να ζουν κάνοντας έκπτωση των απαιτήσεών τους, αλλά αυτό δεν αποτελεί διέξοδο για τους ίδιους. Αρα το «όχι λιτότητα χωρίς ανάπτυξη», τους οδηγεί σε αποπροσανατολισμό και παραπέρα εγκλωβισμό στα σχέδια της άρχουσας τάξης, να ξεπεράσει την κρίση με μέτρα υπέρ του κεφαλαίου. Η λιτότητα και με ανάπτυξη θα είναι διαρκείας.

Αλλού βρίσκεται η διέξοδος για τους εργαζόμενους. Στην κατάργηση του συνόλου των μέτρων που πάρθηκαν στα πλαίσια των μνημονίων, που βεβαίως δε φτάνει για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών. Να γιατί λέμε ότι από την επομένη των εκλογών η επίθεση των μεγαλοεπιχειρηματιών θα εντείνεται και οι εργαζόμενοι, ο λαός, πρέπει να είναι έτοιμοι να ορθώσουν ισχυρό μέτωπο αντίστασης, αντεπίθεσης σε ρότα αμφισβήτησης της εξουσίας του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει εφικτή μια τέτοια προοπτική είναι η στήριξη και η ενδυνάμωση του ΚΚΕ στις κάλπες του επόμενου μήνα.

Πηγή:www.rizospastis.gr