Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Η ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΕ ΣΕ ΚΑΛΟ


Η ΠΟΛΥΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΕ ΣΕ ΚΑΛΟ
Έχω ψηφίσει μέχρι τώρα δεκάδες φορές, σε δημοτικές, εθνικές, φοιτητικές, για την Ευρώπη, για τον σύλλογο των κοινωνιολόγων, για.. για… για.                                                                                          

Πάντα ψήφιζα αυτό που έκρινα σωστότερο. Δεν με άγγιξε ποτέ η θεωρία της «χαμένης ψήφου» και μιλώ συγκεκριμένα για τις εθνικές που έπαιζε πάντα, ειδικά στον χώρο των αριστερών και ήταν ένα απ’ τα χαρτιά του ΠΑΣΟΚ για να κρατιέται στην -ή να διεκδικεί  την- εξουσία.                                  Το κόμμα που ψήφιζα δε έβγαινε ποτέ πρώτο ούτε καν δεύτερο. Είναι δύο οι επιλογές που έχω κάνει έως τώρα. Με τη μια, δε βγάλαμε ούτε μισό βουλευτή, με την άλλη είμαι σε πολύ καλή θέση... !      

Έριχνα στην κάλπη τον φάκελο κι ήμουν ήσυχος με τη συνείδησή μου πως, αν και «θα συντελούσα να ξαναβγεί η επάρατος δεξιά», αν και θα εμπόδιζα «τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη να κυβερνήσει τη χώρα», τουλάχιστον δεν θα είχα προδώσει τις ιδέες μου.                                                                 Κι επειδή φίλοι μου τέτοιος ήμουν πάντοτε, δεν θα μπορούσα με τίποτα, αυτά στα οποία δεν μασούσα εγώ, να πω σε άλλους να τα κάνουν.                                 

Γιατί τόση εισαγωγή; Γιατί μελετώντας τον εκλογικό νόμο διαπίστωσα -και δυστυχώς αποδεικνύονται πως είναι έτσι-  τα εξής:                        
  Είτε ρίξεις λευκό είτε άκυρο είτε δεν πας καθόλου είτε –κι εδώ είναι το ζήτημα- ψηφίσεις κάποιον εκλογικό συνδυασμό αλλά αυτός δεν περάσει το όριο του 3%, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Το ποσοστό κάθε κόμματος υπολογίζεται με βάση το άθροισμα των ψήφων που πήρε κάθε συνδυασμός από όσους πέρασαν το 3%. Αυτές οι ψήφοι θεωρούνται έγκυρες για την κατανομή των εδρών και μόνον αυτές.

Αν λοιπόν είμαστε 1000 πολίτες και 240 από μας θέλουν στην κυβέρνηση το κόμμα π.χ. ΝΔ (!)  και το ψηφίσουν, τι δύναμη έχει αυτό; Ποιο είναι το πραγματικό του ποσοστό;                                
Έχουμε και λέμε                                 

Από τους     1000                          ΝΔ θέλουν 240                                                                                στους             100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                  


Έχουμε λοιπόν:    Χ = 240*100/1000 = 24%          

 Με μια λογική αποχή 20% (δηλαδή αν δεν πάνε να ψηφίσουν οι 200),  πόσο γίνεται το ποσοστό του;        


Από τους     800                          ΝΔ θέλουν 240                                                                                στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                              
Χ = 240*100/800 = 30%  !

Υπάρχουν όμως και τα άκυρα...                                                                                                               Αν απ’ τους 800 που πήγαν στις κάλπες, οι 50 ρίξουν άκυρο τότε, πόσο γίνεται το ποσοστό του;

Από τους     750                          ΝΔ θέλουν 240                                                                                στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                       


τώρα έχουμε:    Χ = 240*100/750 = 32%  !

Κι αν απ’ τους 750 οι 60 ρίξουν λευκό, πόσο γίνεται το ποσοστό του;


Από τους     690                          ΝΔ θέλουν 240                                                                               στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                                
Χ = 240*100/690 = 34,8%  !!

Μα καλά, θα μου πείτε, αυτά ίσχυαν πάντοτε…   Είναι ο κλασσικός τρόπος του συστήματος για να παίρνουν έδρες που δεν τους αναλογούν.
Ναι, αλλά τώρα οι έδρες δεν μοιράζονται με βάση απλά και μόνο τις «έγκυρες» ψήφους (σα να λέμε οι 690 του παραδείγματός μας) αλλά από το άθροισμα των ψήφων μόνο όσων κομμάτων πέρασαν το 3% -και υπό όρους, η ΝΔ με αυτό το ποσοστό κάνει κυβέρνηση.

Αν δηλαδή, από τους 690 πολίτες, οι 100 συνολικά ψηφίσουν συνδυασμούς που δεν περνούν το όριο του 3% τότε έχουμε και λέμε


Από τους     590                          ΝΔ θέλουν 240                                                                                στους           100                          πόσοι;   ( Χ;)                                                                                    


Πάμε πάλι:    Χ = 240*100/590 = 40,7 %  !!

Έλα όμως που -με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο- ένα τέτοιο ποσοστό δίνει την απόλυτη πλειοψηφία στη ΝΔ γιατί οι έδρες της θα είναι                                                                                    


Από τους     590  πολίτες                      ΝΔ θέλουν 240                                                                           από τις          250  έδρες                        πόσες θα πάρει; (Χ;)                                                                   


και έχουμε τελικά:    Χ = 240*250/590 = 101 έδρες

Και επειδή το πρώτο κόμμα παίρνει και «δωράκι» 50 έδρες, η ΝΔ έχει τελικά 151 !
Αν θεωρείτε πως μόνη της η ΝΔ δεν μπορεί να έχει 240 πολίτες στους 1000, βάλτε και τους Πασόκους μαζί. Έτσι κι αλλιώς μαζί θα πάνε αν χρειαστεί να σώσουν το σύστημα.
Πώς πήγαμε από τους 1000 στους 590; Πώς έγινε και ένα κόμμα με πραγματική δυναμική 25% στο σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, να παίρνει 151 έδρες:                                                        


Σε όσες εκλογές έζησα, τέτοιο φαινόμενο δεν έχει παρατηρηθεί ούτε και ως ενδεχόμενο. Να πώς γίνεται: Αν δεν υπήρχε το «δωράκι» των 50 εδρών και εαν οι έδρες μοιράζονταν και στα κόμματα κάτω του 3% η ΝΔ θα έπαιρνε: 


Από τους     690  πολίτες                      ΝΔ θέλουν 240                                                                       από τις         250  έδρες                        πόσες θα πάρει;  (Χ;)                                                                                  
   Χ = 240*250/690 = 87 έδρες.                                                                                                         

Ακόμη και με το δωράκι, θα είχε μόνο 87 + 50 = 137 έδρες...

Αυτά διαπίστωσα φίλοι μου και είμαι υποχρεωμένος να σας πω ότι:


Αν δεν επιθυμείτε με τίποτα μια κυβέρνηση ΝΔ ή συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και θέλετε να ψηφίσετε έναν συνδυασμό που κατά τη γνώμη σας δεν πρόκειται να ξεπεράσει το όριο του 3%, σκεφτείτε το καλά και πολύ.                                                                 


Είναι προτιμότερο να επιλέξετε έναν από αυτούς τους συνδυασμούς που κατά πάσα πιθανότητα ξεπερνούν το όριο. Ειδάλλως οφείλετε να είστε έτοιμοι για μια ακόμη 4ετία όσων μας οδήγησαν εδώ που φτάσαμε.                                                                                                                                     


Εκτός και εάν -αναφαίρετο δικαίωμά σας φυσικά- είναι για σας το ίδιο μια κυβέρνηση Σαμαρά ή/και Βενιζέλου με μια κυβέρνηση αριστερών, αντιμνημονιακών, αντικαπιταλιστικών (όπως θέλετε πείτε το αν και δεν είναι συνώνυμα αυτά) κομμάτων ή συνδυασμών.                                                                                            
Ή αν θεωρείτε τόσο σπουδαιότερο να ψηφίσετε το αγαπημένο σας κόμμα ή κίνημα ή συνεργασία,  από το να αποφύγουμε να έχουμε στο σβέρκο μας πάλι τους ίδιους. Ατιμώρητους και ορεξάτους για ακόμη πιο «εθνοσωτήρια» μέτρα.                                                                      


Ή τέλος, αν είναι το ίδιο για σας, μια κυβέρνηση Σαμαρά ή/και Βενιζέλου με την πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην έχουμε καμιά…                                                                                                               
Κι ίσως να ναι καλύτερα το «καμία» μπας και στις επαναληπτικές, δούμε ένα πνεύμα μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ των δυνάμεων εκείνων που μπορούν να συνεισφέρουν σε ένα ουσιωδώς διαφορετικό μέλλον για τον τόπο και τα συμφέροντα του λαού. 


Λυπάμαι για αυτά που σας έγραψα, εγώ, ένας άνθρωπος πολέμιος της θεωρίας της χαμένης ψήφου και ελπίζω να μην ξεσηκώσω καμιά πολεμική εναντίον μου γιατί δεν έχω άλλα επιχειρήματα και ούτε θέλω να έχω.    


Έγραψα απλώς τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τα νούμερα                                  


και όπως πάντα…                                                                                                                                     


οι αριθμοί είναι αμείλικτοι…

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Προσυπογράφω το άρθρο σας.
Δεδομένης της κατάστασης ο maximum στόχος του κινήματος μπορεί να είναι η ΜΗ επίτευξη αυτοδυναμίας και σχηματισμού κυβέρνησης από τις μνημονιακές δυνάμεις. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την διεύρυνση των ρηγμάτων της κυρίαρχης πολιτικής.
Ταυτόχρονα, θα ξεκαθάριζε το τοπίο στο αντιμνημονιακό νεφέλωμα και θα ξεσκέπαζε πολλούς δήθεν επαναστάτες. Έτσι, κατά τη γνώμη μου, είναι πολλοί εκείνοι, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, που θα βολεύονταν με μια, οριακή έστω, νίκη της δεξιάς (Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ).
Η κοινοβουλευτική αριστερά (ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ) θα πρέπει να βάλει στα ψηφοδέλτιά της ως ανεξάρτητους υποψηφίους, μια σειρά από αξιόλογες προσωπικότητες που είτε ως μεμονομένες φωνές είτε ως στελέχη μικρότερων σχηματισμών έχουν ένα σοβαρό αντιμνημονιακό λόγο και δράση.
“Οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες” αντιμνημονιακοί ας σκεφτούν σοβαρά ότι η χώρα είναι υπό κατοχή κι ο κόσμος υποφέρει. Η αναζήτηση της “ορθής επαναστατικής” στρατηγικής δεν γίνεται με θεωρητικές κουβεντούλες αλλά στην πράξη. Μια μετεκλογική πολιτική αστάθεια θα βοηθήσει το κίνημα όσο τίποτα άλλο.
Έτσι θα ψηφίσω κοινοβουλευτική αριστερά (με κρύα καρδιά, όπως έκανα πάντα και σταυρώνοντας τους πιο αριστερούς) για να ξεμπερδεύουμε με τους κρυπτο – μνημονιακούς μια ώρα αρχύτερα. Μετά θ' ανοίξει ο δρόμος για πιο σοβαρές επαναστατικές πρακτικές. Πάντως, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, την μεθαύριο των εκλογών πρέπει να είμαστε πάλι στους δρόμους.
ΨΗΦΊΣΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙ.