91 μέρες στον αγώνα Νίκη στους απεργούς της Χαλυβουργίας!

Μετά από 91 μέρες απεργίας, οι εργάτες της Χαλυβουργίας συνεχίζουν έναν αγώνα που έχει τη συμπαράσταση όλου του λαού, ο οποίος δείχνει την αλληλεγγύη του προς τους απεργούς με κάθε τρόπο. Με την οικονομική ενίσχυση του απεργιακού ταμείου, με τις προσφορές σε τρόφιμα, με τα ψηφίσματα στήριξης της απεργίας.
Η διοίκηση του εργοστασίου πέρασε τις προηγούμενες μέρες σε μια σειρά επιθετικών κινήσεων που είχαν στόχο να σπάσουν το αγωνιστικό φρόνημα των απεργών εργατών. Η πρώτη ήταν η…αντισυγκέντρωση απεργοσπαστών έξω από το εργοστάσιο του Βόλου την ημέρα της παναττικής απεργίας, οι οποίοι, υπό την προστασία των ΜΑΤ, εμπόδισαν τους απεργούς από την Αθήνα να έρθουν σε επαφή με τους συναδέλφους τους του εργοστασίου του Βόλου. Η δεύτερη ήταν η απειλή για άλλες 15 απολύσεις και η τρίτη η είσοδος ορισμένων στελεχών στο εργοστάσιο πριν μερικές μέρες.
Είναι φανερό ότι ο αγώνας πιέζει σημαντικά τη διοίκηση, η οποία, αδυνατώντας να πείσει ή να χειριστεί τους απεργούς, περνά σε προσπάθεια ανοιχτής τρομοκράτησής τους, χωρίς, ωστόσο, αποτέλεσμα.


Κάθε μέρα που περνά είναι πιο κρίσιμη από την προηγούμενη για το μεγάλο αυτό αγώνα. Η έκβασή του θα κριθεί πρώτα και κύρια από τους ίδιους τους εργάτες της Χαλυβουργίας, όμως είναι κρίσιμο να συνεχιστεί η στήριξή τους με κάθε τρόπο, και κύρια την πολιτική και ταξική. Είμαστε σε μια φάση που ξεσπούν μεγάλοι αγώνες εργαζομένων τοπικά, στις επιχειρήσεις που δουλεύουν. Είναι μια φάση που δείχνει ότι θα συνεχιστεί και αυτό κάνει ολοφάνερη, αλλά και επιτακτική την ανάγκη συντονισμού και αλληλοστήριξης των αγωνιζόμενων κομματιών του λαού.
Ετσι, για τους Χαλυβουργούς, με το κύρος που έχουν αποκτήσει απέναντι σε όλο το λαό, είναι πολύ σημαντικό να πάρουν οι ίδιοι τις πρωτοβουλίες εκείνες που θα βγάλουν τον αγώνα τους προς τα έξω, θα τον φέρουν σε επαφή με τους εργάτες άλλων εργοστασίων που βρίσκονται σε απεργία, με τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, με κάθε κομμάτι του λαού που παλεύει και αντιστέκεται.
Οι εργαζόμενοι όλης της χώρας βλέπουν, ολοένα και πιο καθαρά, μέσα στον αγώνα των Χαλυβουργών τη μόνη προοπτική που τους αφήνει η άγρια επίθεση που έχουν εξαπολύσει ΕΕ, ΔΝΤ και κυβέρνηση εναντίον τους. Αντιλαμβάνονται, μέρα με την ημέρα, ότι ο δρόμος προς τις καλύτερες μέρες θα έρθει μόνο μέσα από την ανυποχώρητη πάλη τους για την υπεράσπιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη προσφορά αυτού του αγώνα προς την εργατική τάξη, η οποία αναζητά, μέσα από αυτόν και μέσα από όλους τους αγώνες που ξεσπούν και θα ξεσπάσουν, την κατεύθυνση της συγκρότησής της ενάντια στον ταξικό αντίπαλο. 
πηγή: Προλεταριακή Σημαία