Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ ΔΗΛΩΣΕΙΣ


O Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρας, συμμετείχε σήμερα στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, όπου και έκανε  τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρωτοφανές κοινωνικό κραχ. Η ανεργία έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, η φτώχεια εξαπλώνεται επικίνδυνα και η νέα τριμερής μνημονιακή συγκυβέρνηση δικομματισμού και ακροδεξιάς συνεχίζει την ανάλγητη πολιτική. Κόβει συντάξεις επικουρικά, καταργεί ακόμα και το επίδομα τοκετού στις νέες άνεργες γυναίκες.
Την ίδια στιγμή συνεχίζει να ασχολείται με δωράκια σε εργολάβους, με δωράκια σε εφοπλιστές, σε μεγαλοεπιχειρηματίες, σε τραπεζίτες. Έχουν οι άνθρωποι την αίσθηση ότι βρισκόμαστε στη δεκαετία της ανάπτυξης, στις αρχές του 2000 και μπορούν να συνεχίζουν την ίδια άπληστη πολιτική της διαπλοκής συμφερόντων, την ώρα που η κοινωνία στενάζει. Είναι βαθιά γελασμένοι. Πολύ σύντομα θα έχουν την ίδια τύχη που είχε και η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Το μόνο που τους σώζει είναι ότι μπορεί η καταστροφή και η κατάρρευση να προέλθει από το εξωτερικό. Γιατί αυτή η πολιτική καταστρέφει πια την ίδια την ευρωζώνη, κάτι που δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί πριν από λίγους μήνες, όταν μας έλεγαν ότι φταίνε οι τεμπέληδες Έλληνες και ο πρώην και νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο κ.Πάγκαλος, έβριζε χυδαία τους πολίτες που αγωνίζονται και διεκδικούν ελπίδα και ζωή για τα παιδιά τους.
Δυστυχώς, αυτοί ήταν και αυτοί είναι που μας κυβερνάνε. Ο  λαός, όμως, θα δώσει την απάντησή του».

To Γραφείο Τύπου

1 σχόλιο:

mikiskke είπε...

Από που να ξεκινήσει κανείς να κάνει κριτική από τα όσα ειπώθηκαν από τον επικεφαλή του οπορτουνιστικού συνονθυλεύματος.
Από το γεγονός ότι η ένταξη στην τότε ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ και εν συνέχεια στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης ήταν στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης της χώρας μας προκειμένου οι πιο ισχυρές μερίδες της να έχουν καλύτερο πλασάρισμα στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού;
Από το γεγονός ότι μεταφέρουν στα εργατολαϊκά στρώματα ανησυχίες και προβληματισμούς (περί εξόδου από το ευρώ) που υπάρχουν στους κυρίαρχους κύκλους του ντόπιου μας μονοπωλιακού κεφαλαίου;
«Γιατί αυτή η πολιτική καταστρέφει πια την ίδια την ευρωζώνη» (!) δήλωσε χαρακτηριστικά ο σαλτιμπάγκος πρόεδρος, ανησυχώντας για το λίκνο της ευημερίας, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης… Άλλη μια απόδειξη του πόσου στενά συνδεδεμένος είναι ο χώρος αυτός και τα μικροαστικά στρώματα, μέσω του οποίου εκφράζονται, με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που ΝΟΜΙΜΑ (σύμφωνα με το αστικό Σύνταγμα που συνεχώς επικαλούνται) κλέβει τον ιδρώτα των πολλών και τον μετατρέπει σε ιδιοκτησία των λίγων.
Από το γεγονός ότι η πολιτική που ακολουθείται στη χώρα μας αλλά και σε όλες τις χώρες όχι μόνο της ευρωζώνης αλλά και της ΕΕ (βλέπε Στρατηγική ΕΕ 2020) δεν είναι απόρροια κάποιων κακών-ιδεοληπτικών επιλογών του πολιτικού προσωπικού του εκάστοτε κράτους - μέλους αλλά ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ του ευρωενωσιακού κεφαλαίου προκειμένου να θωρακιστεί η καπιταλιστική ανάπτυξη έναντι των άλλων ανταγωνιστικών αναδυόμενων οικονομιών;

Το παταγώδες ξεγύμνωμα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να το δουν οι παραδοσιακοί φίλοι του εν λόγω χώρου που δεν διακατέχονται από αντιΚΚΕ εμπάθεια. Καλούνται πλέον και αυτοί να ανεβάσουν τον πήχη των προσωπικών τους απαιτήσεων.
Να μην γίνονται συμμέτοχοι σε ψευτοδιλήμματα όπως αυτό που προβάλλεται από τα κυρίαρχα αστικά επιτελεία-μέσα και που το χει κάνει σημαία του και ο ΣΥΡΙΖΑ, το δραχμή ή ευρώ. Το καπιταλιστικό νόμισμα, όποιο και αν είναι αυτό, ενσωματώνει εκμεταλλευτικές σχέσεις που εμφανίζονται στην παραγωγή και την κυκλοφορία του κεφαλαίου. Είναι σαν να βάζεις τον ελληνικό λαό να διαλέξει αν το σκοινί που θα τον κρεμάσουν το έχουν αγοράσει με ευρώ ή δραχμή.

Να μην αφήνουν τον χώρο τους να τους εγκλωβίζει με μικροαστικές ατάκες όπως «δωράκια σε εφοπλιστές, σε μεγαλοεπιχειρηματίες» όταν αυτός καλλιεργεί με “αριστερό” μανδύα την αυταπάτη ότι λαϊκή ευημερία και μονοπώλια είναι έννοιες συμβατές.
«Μόνο η βίαιη ανατροπή της αστικής τάξης, η δήμευση της ιδιοκτησίας της, η καταστροφή απ’ τη βάση ως την κορυφή όλου του αστικού κρατικού μηχανισμού, του κοινοβουλευτικού, του δικαστικού, του στρατιωτικού, του γραφειοκρατικού, του διοικητικού, του δημοτικού κ.α. ... - μόνο τα μέσα αυτά είναι σε θέση να εξασφαλίσουν την πραγματική υποταγή όλης της τάξης των εκμεταλλευτών» (ΛΕΝΙΝ).