Να προσπαθήσουμε να αποτυπώσουμε λίγο την κατάσταση. Έχουμε από τη μια πλευρά μια κυβέρνηση να παραπαίει μέσα στις αντιφάσεις της ψηφίζοντας ταυτόχρονα νέα μέτρα, φέρνοντας στο τραπέζι νέα μέτρα, έχουμε τον κ. Παπαδήμο να συναρτά την πορεία της κυβέρνησης με τις εσωτερικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, πολλούς από τους ήδη κυβερνώντες να προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από την πολιτική του μνημονίου.Κάνουν μια «πρόβα απόδρασης» τόσο οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ από το μνημονιακό κέλυφος εν’ όψει των εσωτερικών διεργασιών στο ΠΑΣΟΚ όσο και το κόμμα της Ν.Δ. το οποίο δεν θέλει να χρεωθεί μέχρι τον πάτο μπροστά στις εκλογές την πλήρη ταύτιση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.
Αυτά, όμως, είναι παιχνιδάκια. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Είναι φανερό πια ότι χρειάζεται μια εναλλακτική πολιτική. Μια τομή στις εξελίξεις, μια ανατροπή αυτής της πολιτικής στον πυρήνα της, η μη ψήφιση της δανειακής σύμβασης και το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου με άλλους συσχετισμούς στην Ελλάδα, που θα επηρεάσει και σε κλίμακα Ευρώπης τους συσχετισμούς. Αυτή είναι η μόνη απόφαση, που ούτε καν μπορούν να τη διανοηθούν, βέβαια, οι κύριοι και οι κυρίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.- Έτσι ακριβώς είναι, αλλά ας έρθουμε και στην άλλη πλευρά. Βλέπουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να επιμένει σε αυτή την εναλλακτική πρόταση και να συνεχίζει τα καλέσματά του για συνεργασίες και από την άλλη πλευρά έχουμε το ΚΚΕ να επιμένει να αρνείται, κ.Βούτση, και μάλιστα χρησιμοποιώντας και απαξιωτικούς προσδιορισμούς.
Κάθε εβδομάδα επιλέγει και κάτι για να απαντά η Αλέκα Παπαρήγα. Το κρίσιμο ζήτημα είναι η ουσία. Αυτή τη στιγμή η μεν ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει ακόμα, δεν έχει ωριμάσει για να δεχθεί ότι υπάρχουν και άλλες αριστερές δυνάμεις στη χώρα. Ενώ μέσα στον κόσμο είναι ώριμο και απολύτως αυτονόητο και κατανοητό ότι υπάρχουν και άλλες αριστερές δυνάμεις στην Ελλάδα, ευρύτερες αριστερές δυνάμεις πέραν του ΚΚΕ που θα μπορούσαν να συνδιαμορφώσουν ένα πλατύ εναλλακτικό μέτωπο στην μνημονιακή λαίλαπα. Προφανώς, λοιπόν, δεν θέλουν να αναγνωρίσουν αυτή την πραγματικότητα και με αυτή την έννοια αρνούνται χωρίς να βάζουν και ένα πλαίσιο από την πλευρά τους για επιθυμητή ενότητα. Εγώ θα δεχόμουν να γίνει μια συζήτηση – κι εμείς είμαστε ανοιχτοί, το ξέρετε πολύ καλά- όλα τα κόμματα της αριστεράς, της οικολογίας, άνθρωποι, στελέχη, δυνάμεις που αποδεσμεύονται από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ, να βάλουν το δικό τους πλαίσιο, δεν μιλάω για όρους, για προϋποθέσεις, το δικό τους πλαίσιο συζήτησης. Αλίμονο. Εμείς δεν είπαμε να προσχωρήσει κανείς στη δικιά μας στρατηγική πολιτική. Δεν το βάζουν καν. Δεν ασχολούνται να πουν ότι αυτό το πλαίσιο δεν μας αρέσει, πρέπει η ενωτική αριστερά να διαμορφώσει ένα πόλο σε ένα άλλο πλαίσιο που θα είναι πιο ελκτικό, πιο συνεκτικό κλπ. Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί, δυστυχώς, επικαλύπτουν την ουσία.
- Δεν μπαίνουν καν σε αυτή τη διαδικασία.
Τότε η κουβέντα θα ήταν ενδιαφέρουσα και πιθανόν να υπήρχαν και αλληλεπιδράσεις στα κόμματα. Το ίδιο συμβαίνει και από την άλλη πλευρά με την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ, η οποία επίσης λέει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα διαμόρφωσης, σύμπτυξης ενός ευρύτερου μετώπου της αριστεράς για τον πολύ απλό λόγο ότι θέλει να αφήσει ανοιχτό –και το αφήνει συνειδητά ανοιχτό – σε κάθε περίπτωση και ο Φ.Κουβέλης αλλά και άλλα στελέχη ή μέλη αυτού του χώρου– το θέμα της μετεκλογικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Αντιλαμβάνεται η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ ότι αυτό δεν μπορεί να συζητηθεί, δεν διαμορφώνει όχι πλαίσιο αλλά την ελάχιστη κινητήρια δύναμη για την σύμπτυξη ενός αντιμνημονιακού μετώπου, αλλά θολώνει τα πράγματα, έστω και ως ενδεχόμενο. Δεν λέω ότι είναι μια ειλημμένη απόφαση. Και οι δύο στάσεις, λυπάμαι που θα το πω, είναι πάρα πού πίσω και έξω από τη θέληση, τη διάθεση, τις ανάγκες του κόσμου και τις ανάγκες της ιστορικής, πρωτόγνωρης, περιόδου που διανύουμε.
- Και από τις ανάγκες που είναι ορατές, κ. Βούτση, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας και τη συμμετοχή του κόσμου στις τελευταίες συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται, καταλαβαίνουμε ότι…..
Απολύτως. Μας ενδιαφέρει, προφανώς, όταν γίνουν εκλογές να πάρουμε το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό της αριστεράς. Έχουμε, όμως, την επίγνωση ότι αυτό δεν θα είναι όπως άλλες φορές, ότι αυτό δεν θα είναι ένα σκαλοπάτι, πιο ύστερα να ανέβουμε και άλλο σκαλοπάτι…και θα ήμασταν πανευτυχείς. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τώρα κρίνονται καταστάσεις στη συνείδηση κάθε πολίτη, της οικογενειακής συγκρότησης, των νέων ανθρώπων, στις οποίες η αριστερά πρέπει να ανταπεξέλθει με φρόνηση, με ρεαλισμό και με ριζοσπαστισμό ταυτόχρονα, με ανατρεπτική διάθεση για να σταματήσει αυτή η ταφόπλακα που δημιουργείται στο μέλλον των πολιτών και των παιδιών μας. Αν δεν κάνει αυτό η αριστερά σήμερα, ότι ποσοστά και αν πάρουν και αν πάρουμε, αντιλαμβάνεστε ότι η ρετσινιά θα μας ακολουθεί και το μέλλον θα είναι άδηλο και για τα κόμματα της αριστεράς.
Ο κόσμος τι θα πει; Δεν μπορούσατε να τους σταματήσετε κύριοι αφού τα είχατε συνειδητοποιήσει όλα; Κυρίες και κύριοι της αριστεράς, δεν μπορούσατε να σταματήσετε τον κ. Χρυσοχοΐδη, τον κ.Λοβέρδο, τον κ.Βενιζέλο, όλους αυτούς που τώρα στο βωμό της εσωκομματικής τους αντιπαράθεσης ανακαλύπτουν και τη χρεωκοπία του μνημονίου και το άδικο που έκαναν στην κοινωνία μας. Γιατί δεν μπορούσατε;
- Λογικό. Πως εκτιμάτε πως θα διαμορφωθούν τα πράγματα το επόμενο διάστημα κ.Βούτση;
Γίνεται μια μεγάλη σύγκρουση, μια μεγάλη αντιπαράθεση θα έλεγα, για το ζήτημα του πότε θα γίνουν εκλογές με αφορμή και το πασίδηλο το οποίο υπήρχε από την πρώτη στιγμή των προγραμματικών δηλώσεων ότι μέσα στο τρίμηνο τετράμηνο, καθώς δεν έκλεινε και ο προϋπολογισμός, θα ερχόντουσαν νέα μέτρα προς ψήφιση. Γι’ αυτό και τώρα μίλησα περί πρόβας απόδρασης με αφορμή τις επικουρικές κλπ. Αυτή η αντιπαράθεση για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών μην έχετε αμφιβολία πως έχει πέραν του πραγματισμού που ζητά ο κ.Παπαδήμος έχει και άκρως ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Ο κ.Καρατζαφέρης, που είναι ο λαγός πάντοτε στις εξελίξεις του μνημονιακού μπλοκ προειδοποίησε ότι με μια αριστερά όχι απλά διψήφια αλλά σε μεγάλα νούμερα σε όλες τις δυνάμεις θα είναι πολύ πιο δύσκολα σε μια μετεκλογική κυβέρνηση να κάνει αυτά που μπορεί να κάνει σήμερα μια κυβέρνηση Παπαδήμου. Εχει λοιπόν και ιδεολογικά χαρακτηριστικά αυτή η αντιπαράθεση, και νομίζω πως εκεί κάπου μέσα στο Γενάρη θα κορυφωθεί αυτή η αντιπαράθεση, θα υπάρχει και η επικουρία, η συνέργεια των ξένων, των διεθνών κύκλων, των νεοφιλελεύθερων ελίτ των ευρωπαϊκών που δεν θα ήθελαν από την πλευρά τους να φύγει ένα μήνυμα μεγάλων εκλογικών ποσοστών της αριστεράς για τις δικές τους. Άρα ανεξαρτήτως του τι λέει τώρα ο κ.Σαμαράς και πως αντιλαμβάνεται ότι έχει παγιδευτεί ή οτιδήποτε άλλο, που είναι δικά του θέματα και δεν αφορούν τον ελληνικό λαό, πιστεύω ότι δεν είναι ληγμένο το πότε θα γίνουν οι εκλογές ενώ ή ίδια η πραγματικότητα βοά πως θα έπρεπε να είχαν γίνει χθες.
To Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου